حمیدرضا نعیمی درام‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر و سینما برای درگذشت مرحوم حبیب پوریوسفی نوشت: هرروز چراغی از چلچراغِ تئاترِ ایران خاموش می‌شود و ما در سوگ و حسرت به نظاره نشسته‌ایم، بی‌اینکه توانی برای مقابله با این مرگِ مبتذل در میهن‌مان داشته باشیم.
به گزارش ایران تئاتر، حمیدرضا نعیمی درام‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر و سینما به بهانه درگذشت مرحوم حبیب پوریوسفی هنرمند برجسته تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران و گیلان یادداشتی را نوشت.
متن یادداشت حمیدرضا نعیمی به شرح زیر است:
«سربه‌زیر پَر از آن دارم که دیگر این زمان با من آن مرغِ غزل‌خوانی که می‌نالید نیست! (فرخی یزدی)
روزگار غریبی است…!
هرروز چراغی از چلچراغِ تئاترِ ایران خاموش می‌شود و ما در سوگ و حسرت به نظاره نشسته‌ایم، بی‌اینکه توانی برای مقابله با این مرگِ مبتذل در میهن‌مان داشته باشیم.
چه طاقت‌فرساست این‌همه مصیبت را دیدن و تاب آوردن. استاد حبیب پورسیفی را بیش از دو دهه از نزدیک می‌شناختم، با چشمانی به رنگ جنگل‌های سبزِ گیلان، شور و شوقی به وسعتِ دریای شمال و مهر و رفاقتی به گرمای وجودِ گیله‌مردان باغیرت وطنم.
هیچ‌گاه دلسوزی‌هایش برای تئاتر و آینده تئاتر در شهرهای گیلان را فراموش نمیکنم. از جوانان می‌گفت و آینده مجهولی که برای کارِ آنان می‌دید. در یک داوری شاهد بودم که کار دوست و رفیقِ چهل‌ساله‌اش را کنار گذاشت و به کارهای درخشان و خلاقِ جوانان جایزه داد، هرچند می‌دانست باید درجایی دیگر، پاسخ‌گوی گلایه‌‌های رفیقِ قدیمی‌اش باشد.
طنزها و لطیفه‌هایش را با چنان انرژی و لذتی روایت می‌کرد که اگر آن‌ها را شنیده بودی، بازهم از شنیدن‌شان لذت می‌بردی و می‌خندیدی… جای فروغِ چشمان استاد پورسیفی و کلامِ شیرینش بس خالی‌ست. بی‌شک شاگردان و جوانانِ عرصه تئاتر و فیلم گیلان، می‌دانند که بزرگانشان خون‌دل‌ها خورده‌اند تا این هنر نمی‌رد و به این‌جا برسد؛ پس باوجود دردی که در قلب دارم، به آینده هنر و ادب در گیلانِ همیشه زنده و سبز امیدوارم.
آسمانی شدنِ استاد حبیب پورسیفی را پایانِ وجود و تأثیرِ ایشان نمی‌دانم، اما این دوری را به خانواده ایشان و جامعه تئاتر و فیلم گیلان و ایران تسلیت می‌گویم.»
