یعقوب صباحی، بازیگر پیشکسوت تئاتر می‌گوید تماشاگران امروزِ تئاتر نمایش‌های مینی‌مال، موجز و گویا را برای به تماشا نشستن انتخاب می‌کنند.
به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، یعقوب صباحی، بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون با حضور در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان عاشق تئاتر شد و از همان زمان فعالیت خود را با نمایش عروسکی آغاز کرد.«روزنه»، «خانه کاغذی»، «توفان»، «فریز مکبث فریز» و «زندگی با طعم خردل» ازجمله آثاری هستند که این هنرمند در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است.
او هم‌اکنون با بازی در نمایش «توقف اتانازی» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا عطایی‌فر در تالار چهارسوی تئاتر شهر روی صحنه است.
صباحی درباره تفاوت بازیگری نسل جوان با نسل گذشته تئاتر به ایران تئاتر می‌گوید: «از نظر کلاسی و مبانی تئاتر، تغییری بین بازیگری نسل جوان و نسل گذشته تئاتر وجود ندارد اما برخی ارزش‌ها و شور و عشقی که در جوانان برای رسیدن به تئاتر هست، با گذشته تفاوت دارد.»
او ادامه می‌دهد: «در حال حاضر اکثر جوانان برای ورود به سینما و دیده شدن به تئاتر می‌آیند و آن‌طور که بایسته و شایسته است، به تئاتر نگاه نمی‌کنند. درحالی‌که بازیگری در تئاتر، عشق، علاقه و پتانسیل مختص به خود را داراست و باید به آن توجه ویژه‌ای داشت.»
این بازیگر پیشکسوت دلیل بی‌توجهی نسل جوان به تئاتر را حمایت نکردن مدیران فعال از این هنر می‌داند و می‌افزاید: «زمانی که تئاتر فضایی برای رسیدن جوانان تحصیل‌کرده به آرزوها و خواسته‌های‌شان نباشد، قطعا کیفیت فدای کمیت می‌شود و آن‌ها این هنر را تنها به عنوان مسیری برای رسیدن به سینما و دنیای تصویر می‌دانند. متاسفانه اکنون آثاری روی صحنه تئاتر میزبان تماشاگران می‌شوند که پیش از این، به دلیل ضعف کیفی و محتوایی اصلا اجازه اجرا نداشتند، اما بی‌توجهی باعث سطحی شدن تئاتر و نبود کیفیت در مورد بسیاری از آثار تولیدی شده است.»
این هنرمند با بیان اینکه بازیگری در تئاتر شکل می‌گیرد، می‌افزاید: «ما در سینما هنرمندان زیادی داریم که بدون آشنایی با مبانی تئاتر، بسیار درخشان عمل می‌کنند، اما من همیشه بر این باور هستم که در هر حال اصول اصلی بازیگری با تئاتر آغاز می‌شود.»
بازیگر نمایش «توقف اتانازی» درپاسخ به سوالی درباره ویژگی‌هایی که در همکاری‌اش با هنرمندان جوان به آن توجه دارد، می‌گوید: «پیش از هر چیز، متن و نمایشنامه برای من اهمیت ویژه‌ای دارد. نقشی که در یک نمایشنامه هست باید در من احساس راحتی ایجاد کند. درواقع با زنده کردن این نقش روی صحنه خودم هم با آن زندگی کنم. اگر اهمیت انتخاب نمایشنامه به درستی درک شود، فرقی نمی‌کند با یک گروه جوان یا گروه باسابقه همراه باشم، زیرا من خیلی زود با جوانان همراه می‌شوم و بیش از جوان بودن اعضای آن به کیفیت و اهمیتی که برای آن قائل هستند، توجه دارم.»
این هنرمند پیشکسوت می‌افزاید: «نسل جوان همواره گارد کمتری نسبت به همفکری و همراهی بازیگران نشان می‌دهند و سعی می‌کنند تا از تجربه هنرمندان پیشکسوت بهره‌مند شوند. من به‌شخصه در مواجهه با هنرمندان باسابقه تئاتر و عزیزانی که سابقه تحصیل، تدریس و کارگردانی دارند مانند یک بازیگر معمولی رفتار می‌کنم اما در مورد هنرمندان جوان‌تر در صورت تمایل و لزوم همفکری و همراهی بیشتری در زمینه انتقال تجربه‌ها دارم. کارگردانی کار بسیاری سختی است و من تاکنون فکر کارگردانی هم به سرم نزده است. گذشته از متن، هدایت بازیگر و موارد فنی اکنون مسائل و موضوعات بسیاری برای اجرای یک اثر نمایشی دست‌وپاگیر است و کارگردان‌ها برای رساندن یک کار به اجرا، سختی زیادی تحمل می‌کنند و قطعا همراهی با آن‌ها علاوه بر انتقال تجربه، باعث دلگرمی‌شان نیز خواهد بود.»
صباحی در پایان با تاکید بر اهمیت نمایشنامه در تولید یک اثر نمایشی می‌گوید: «قطعا گروه‌های نمایشی باید در انتخاب نمایش به موضوعاتی چون به‌روز بودن و بیان دغدغه‌های نسل جدید توجه داشته باشند. تماشاگران امروزِ تئاتر دیگر مثل گذشته پذیرای آثار طولانی نیستند، آن‌ها نمایش‌های مینی‌مال، موجز و گویا را برای به تماشا نشستن انتخاب می‌کنند البته این موضوع خوشبختانه در سال‌های جدید مورد توجه بسیاری از نمایشنامه‌نویسان خوش‌قریحه و خوب نسل جوان قرار گرفته است و امیدوارم در این مسیر بیش از پیش شاهد اجرای آثار باکیفیت، دغدغه‌مند و ارزشمند باشیم.»
