سفیر مهربانی خانه تئاتر با صدای بلند از وزارت ارشاد ، وزارت بهداشت ، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صندوق اعتباری هنر و تمامی مسئولین مرتبط خواست یاری کنند تا بار دیگر شاهد ثبت لحظات زیبایی چون عکس بالا باشیم.
سفیرمهربانی خانه تئاتر به عیادت آرش علیپور، فرزند معصومه جعفری و فرشید علیپور از فعالین نمایش های کودک و نوجوان و عروسکی رفت.
سفیر مهربانی خانه تئاتر با صدای بلند از وزارت ارشاد ، وزارت بهداشت ، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صندوق اعتباری هنر و تمامی مسئولین مرتبط خواست یاری کنند تا بار دیگر شاهد ثبت لحظات زیبایی چون عکس بالا باشیم.
آرش علیپور به دلیل سکته مغزی از ۲۷ آبان امسال در آی سی یو بیمارستان “حضرت رسول اکرم” بستری است.
به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر سفیر مهربانی با مدیریت رویا تیموریان به فعالیتهای خود ادامه می دهد. سفیر مهربانی با همراهی مجید قناد مسئول کمیته رفاه خانه تئاتر به عیادت آرش علیپور از اعضای انجمن کودک و نوجوان‌رفت .
مریم رحیمی مدیر اجرایی سفیر مهربانی چنین می نویسد :
هرگز در گزارش های سفیر تلخ ننوشتم و الان هم نمیخوام کامتون رو تلخ کنم. فقط،این بار چون روی سخنم با وزارت خانه های محترم ارشاد، بهداشت ، صندوق اعتباری هنر، کانون پرورش فکری و هر مرجع دیگری هست که میتونه تاثیر گزار باشه و یاری برسونه ، ناچارم کمی هم از واقعیتهای تلخ بگم.
فرشید علیپور از سال ۱۳۶۷ فعالیتهای هنری خودش در زمینه نمایش، عکاسی و مینیاتور شروع کرده و از سال ۱۳۷۱ در مرکز تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری در تعداد قابل توجهی از نمایشها به عنوان بازیگر یا کارگردان فعالیت داشته و پنج سال هم با تریلی کانون در روستاهای محروم ایران به عنوان بازیگر همراه بوده . حاصل زندگی فرشید علیپور و معصومه جعفری که او هم از فعالین کانون پرورش فکری و مدرس نمایش خلاق هست ، پسری ۲۶ ساله است به نام آرش با مدرک دکترای دامپزشکی و البته آرش هم مثل پدرش فعالیتهای تئاتری فراوان داشته و هردو عضو انجمن کودک و نوجوان هستن.
ولی متاسفانه آرش بعد از فارغ التحصیلی و همزمان با معرفی خودش برای اعزام به سربازی در روز ۲۷ آبان به دلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری میشه و حدود یک ماه در کما بوده و درست روزی که من و آقای قناد به عیادتش رفتیم، پدرو مادرش گفتن تازه چشمهاش رو باز کرده و با شادی مدام خدارو شکر می کردن و در بیمارستان شیرینی پخش می کردن . آرش فقط نگاه می کرد بدون توانایی کوچکترین حرکتی در کل بدن .
نگران کننده بود اما باز جای شکر داشت. امروز بعد از گذشت حدود سه ماه به یاری خدا با کمک پزشکان و پرستاران و متخصصان دیگر در بیمارستان وضعیت آرش کمی بهتر شده ، اندکی حرکت و کمی ارتباط با پدرومادر به شیوه ی لب خوانی و …… اما تنفس او همچنان با کمک دستگاه برقرار هست و البته حدود دوماه هست که مشکلات گوارشی شدید داره و…..
ولی مهمترین نکته این هست که حدود چهار ماهه که آرش در بیمارستانه و اصلا مشخص نیست تا چه زمانی باید در بیمارستان بمونه بدون بیمه تکمیلی و همراه با هزینه هایی که برای پدر و مادری تئاتری پرداخت اون بسیار سخت هست.
این مشکل رو ما تئاتری ها خیلی خوب درک می کنیم و می دونیم این پدرومادر در کنار نگرانی برای سلامتی فرزند نازنینشون ، دغدغه ی مخارج های سرسام آور درمان رو هم دارن.
امروز ما می خوایم از تمامی مسئولین درخواست کنیم که این شرایط رو درک کنن و برای اینکه روزی دوباره این پسر به خونه برگرده و در بیست و هفتمین سال تولدش مجددا قابی به زیبایی عکس بالا ثبت بشه ، به یاری این خانواده بشتابن و به خاطر داشته باشن که من برای پرهیز از تلخ کردن کام دوستانمون به ذکر جزییات نپرداختم، اما لطفا شما با خانواده ی این جوان که به متانت و مهربانی و ادب معروف هست ، صحبت کنید و از نزدیک در جریان مشکلات فراوان این روزهاشون قرار بگیرید و یاری کنید پیش از تاسف.
سپاس فراوان از مهدی قلعه و بنفشه رسایی بابت اطلاعات مهمی که در این ارتباط در اختیار سفیر مهربانی قرار دادن .
