الهام شعبانی، بازیگر نمایش «خارشتر» با بیان اینکه در تئاتر امروز ایران، جوانان بسیار خوش میدرخشند، ولی جای بزرگان و قدیمیهای این عرصه را هم روی صحنه خالی دانست.
به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، الهام شعبانی، یکی از بازیگران نمایش «خارشتر» به نویسندگی هدی آهنگر و کارگردانی سیدعلی موسویان است که از ۲۵ اردیبهشت تا ۸ تیر، ساعت ۲۰:۴۵ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه میرود.
شعبانی، بازیگر نقش گلاندام درباره حضورش در این اثر نمایشی به خبرنگار ایران تئاتر گفت: «سالها پیش با علی موسویان هم در بازیگری و هم در طراحی لباس تئاتر تجربه همکاری داشتهام و با شیوه کارگردانی و قلمش آشنا بودم. وقتی موسویان با من تماس گرفت و برای بازی در این اثر نمایشی از من دعوت کرد، فهمیدم نقش یک زن قاجاری است که این مسئله خیلی برایم جذاب شد و به پروژه پیوستم.»
او ادامه داد: «برای رسیدن به این نقش سعی کردم در حد توانم لهجه ترکی را به درستی ادا کنم که البته باید بگویم اتابک نادری خیلی به من کمک کرد تا به آن مسلط شوم.»
شعبانی افزود: «گلاندام را میتوانیم بگوییم هم تیپ است و هم تیپ نیست؛ یک خط وسط دارد و حدومرزی که این شخصیت را برای مخاطبان باورپذیر میکند و صرفاً تبدیل به یک تیپ نمایشی نمیشود.»
این بازیگر تئاتر گفت: «گلاندام با اینکه زن بسیار شیرینی است، اما بسیار زجرکشیده و در دورانی از تاریخ زندگی میکند که مریضی، قحطی و گرسنگی در ایران وجود دارد. در کنار همه این مسائل، او باردار است و چالش گرسنگی و روبهرو شدن با بچهاش، زنی احساسی را به تصویر میکشد.»
او در ادامه صحبتهایش درباره همکاری با اتابک نادری گفت: «تاکنون با اتابک نادری همبازی نبودم ولی این تجربه بسیار برای من شیرین است. اصولا میگویند وقتیکه پارتنر روبروییات در تئاتر خوب باشد قطعاً روی صحنه آن چیزی که به نمایش درمیآید درست است و این همبازی بودن با اتابک برای من باعث افتخار است.»
شعبانی ادامه داد: «از اتابک نادری بسیار یاد گرفتم و هر روز یاد میگیرم. بعضی وقتها ایدههایی به من در مورد نقشام میداد که خیلی به من کمک کرد و این برای من خوشحالکننده است که یک آدم با این تجربه روبهرویم بازی میکند.»
این هنرمند درباره تعاملش با کارگردان توضیح داد: «سیدعلی موسویان در این نمایش اجازه داد خودمان نیز در تغییرها و جابهجاییهایی که در متن یا میزانسن بود، ورود کنیم تا با همفکری جلو برویم و تعامل بین بازیگران و کارگردان صورت بگیرد که بهنظرم روند کار و نهایتا خروجی از دید مخاطب بسیار درست و دقیق است.»
شعبانی که سالیان سال است بهصورت تخصصی در حوزه طراحی لباس نیز فعالیت میکند، گفت: «اصولا وقتی در کاری بازی میکنم و طراح لباس آن اجرا نیستم، همه تمرکزم روی نقش و کار خودم است تا طراح لباس نمایش با دیدگاهی که دارد لباسهای مارا باسلیقه خود طراحی کند. در نمایش ما نیز چون طبق تاریخ جلو آمدهایم طراحی لباسهایی که هدی آهنگر انجام داده، معقول است و به مخاطب برهه تاریخی را نشان میدهد.»
او ادامه داد: «معتقدم یک بازیگر با لباس، گریم، نور، آکسسوار و… روی صحنه بازیاش کامل میشود. لباس و گریم من در «خارشتر» بهنظرم درست طراحی شده و کمک کرده است تا نقش به خوبی شکل بگیرد.»
شعبانی همچنین از دلتنگیاش نسبت به حضور بزرگان تئاتر افزود: «تا حدودی رونق به تئاتر ایران برگشته است و جوانان ما روی صحنه میدرخشند اما جای استادان و بزرگان تئاتر که درروند تاریخ تئاتر تأثیرگذار بودهاند بسیار خالی است؛ چرا بزرگان و هنرمندانی مانند علی رفیعی، حسین کیانی، کوروش نریمانی، رضا ثروتی، نادر برهانی مرند و… خیلیها که برای این تئاتر زحمتکشیدهاند نیستند؟»
او در پایان گفت: «امیدوارم اهالی تئاتر بدون دغدغه معاش به تئاتر بپردازند و تئاتر کار کنند که با پیام، ایدئولوژی و شگفتی مخاطبان را درگیر هنر خود کنند.»
هدی آهنگر، لیلا بلوکات، هامون سیدی، الهام شعبانی، یزدان فتوحی، وحید کریمی، اتابک نادری بازیگران نمایش «خارشتر» هستند.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «از ۱۵۰ سال پیش تاکنون نام تمام عناصر ذکور خاندان خان باباخانی، نادر است. همه آنها به بیماری تکرر ادرار مبتلا هستند و سر بزنگاه باید بروند خلا…!»
