ستاره ایرانی در بیمارستان بستری شد

ستاره ایرانی نویسنده و نمایشنامه نویس به علت عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تاتر ، روز جمعه گذشته در خانه اش دچار مشکل درقفسه سینه شد و توسط اورژانس به بیمارستان منتقل و به تشخیص پزشکان بستری شد.

بنا بر این گزارش این مشکل در آستانه سالگرد درگذشت همسرش دکتر امیرحسن ندایی اتفاق افتاد.ستاره ایرانی عضو کانون نمایشنامه نویسان و مترجمان خانه تاتر و دختر ابوالقاسم ایرانی شاعر نوپرداز بوشهری و از شاگردان احمد شاملو است.

محمد محمدعلی درگذشت

محمد محمدعلی، داستان‌نویس، در ۷۵ سالگی در کانادا درگذشت.

ژاله محمدعلی، خواهر این نویسنده به ایسنا گفت او ساعت ۲ بامداد جمعه (۲۴ شهریور) به وقت ایران از دنیا رفته است.

محمد محمدعلی هفتم اردیبهشت ۱۳۲۷ در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۴۴ و هنگامی که مشغول تحصیل در دبیرستان مروی بود علاوه بر نگارش چند نمایش‌نامه، سالنامه مروی را منتشر کرد. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۹ به سربازی اعزام شد و در سپاه ترویج و آبادانی خدمت کرد. در همان دوران سربازی بود که طرح‌های اولیه داستان‌های درهٔ هندآباد گرگ داره و از ما بهتران شکل گرفت.

در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی شد و سپس با لیسانس علوم سیاسی و اجتماعی به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری درآمد. محمدعلی از ۱۳۶۹ به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل و در مرکز اسناد و مدارک علمی کشور مشغول کار شد. در ۱۳۸۱ بازنشسته شد.

نخستین کتابش را که مجموعه داستانی با نام «درهٔ هندآباد گرگ داره» بود در ۱۳۵۴ منتشر کرد و در آن به شیوه‌ای واقع‌گرایانه به زندگی فقرزده روستاییان پرداخت. محمدعلی یکی از اعضا و شرکت‌کنندگان جلسات داستان‌خوانی و داستان‌نویسی پنج‌شنبه‌ها با نظارت هوشنگ گلشیری بود. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ سردبیری فصلنامه‌ای به نام برج را به عهده داشت و پس از آن نیز کم و بیش با مطبوعات از جمله مجله‌های دنیای سخن و آدینه همکاری می‌کرد و سه ویژه‌نامه شعر و داستان مجله آدینه به سردبیری او منتشر شد. در سال ۱۳۶۴ به همراه جواد مجابی، محمد مختاری و حمیدرضا رحیمی جلسه شاعران سه شنبه را تشکیل داد.

از مهم‌ترین آثار او رمان «برهنه در باد» است که جایزه داستان‌نویسی «یلدا» را نیز از آن خود ساخت؛ اثری که همچنین در میان نامزدهای نهایی جایزه منتقدان و نویسندان مطبوعات بود.

از آثار این نویسنده به این عنوان‌ها می‌توان اشاره کرد: مجموعه‌ داستان‌های «بازنشستگی و داستان‌های دیگر» (۱۳۶۶)، «چشم دوم» (۱۳۷۳) و «دریغ از روبه‌رو» (۱۳۷۸) و رمان‌های «رعد و برق بی‌باران» (۱۳۷۰)، «نقش پنهان» (۱۳۷۰)، «باورهای خیس یک مرده» (۱۳۷۶)، «برهنه در باد» (۱۳۷۹، برنده‌ تندیس یلدا در سال ۱۳۸۰)، «قصه‌ تهمینه» (۱۳۸۲)، «آدم و حوا» (۱۳۸۳)، «جمشید و جمک» (۱۳۸۳)، «مشی و مشیانه» و «جهان زندگان».

 

خانه تئاتر درگذشت این نویسنده را به ژاله محمدعلی خواهرش عضو کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر و دوستان و همکارانش تسلیت می‌گوید.

در دومین نشست تخصصی اکوسیستم تئاتر تاکید شد؛ الزام به تشکیل صنف تهیه‌کنندگان

به گزارش روابط عمومی انجمن مدرسان خانه تئاتر، دومین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی اکوسیستم تئاتر به دبیری آرمان طیران، نویسنده، کارگردان و مدرس تئاتر و هادی سالارورزی، مترجم و نمایشنامه‌نویس با حضور علاقمندان، مدرسان و دیگر کارشناسان و محققان هنر‌های نمایشی عصر روز دوشنبه ۲۰ شهریور ماه با موضوع «تهیه‌کنندگان؛ منافع مشترک» در سالن اسکویی خانه تئاتر برگزار شد.این نشست در دومین دوره پنل تخصصی خود، تهیه‌کننده در تئاتر را به مثابه قلب تپنده‌ای برای تئاتر، زیر ذره‌بین کارشناسی برد و فرصت‌ها و تهدید‌های مشترک را بررسی کرد.

در ابتدای این جلسه آرمان طیران که گرداننده این جلسه بود؛ توضیح داد:وقتی درباره تهیه‌کنندگی سخن به میان می‌آوریم نخستین مقوله‌ای که به ذهن می‌رسد، مقوله اقتصاد تئاتر است به این معنا که علی‌القاعده باید پیگیر جنبه‌های تجاری آن باشیم. به نظر می‌رسد تهیه‌کننده به عنوان سرمایه‌گذار تئاتر نقشی کلیدی در جامعه تئاتر کشور دارد و به عنوان یکی از شرکا در این چرخه نقشی غیرقابل انکار دارد. چنانچه این چرخه کمی معیوب باشد و اما اثر تولید شده مورد اقبال عمومی قرار بگیرد این ضعف اقتصادی از محل فروش اثر جبران خواهد شد.

سپس«آزاده ابراهیم زاده»؛ دکتری مدیریت استراتژیک (HSBA) از دانشگاه هامبورگ آلمان و مدیرعامل آسافیلم گفت:اگر ما تئاتر را به مثابه یک خدمات فرهنگی تلقی کنیم و با بررسی شرایط کنونی تئاتر کشور به این نتیجه می‌رسیم که متاسفانه امروز جریان تئاتر ما جریان موفقی نیست. رئیس کارگروه فرهنگی ستاد سمن‌های شورای شهر تهران افزود: ما برای رسیدن به جریان موفق تئاتر در کشورمان لازم است به تمامی معاهدات بین‌المللی که شامل حق و حقوق مولف و هنرمند و سرمایه‌گذار است متعهد باشیم. معاهده پاریس، معاهده ژنو و دیگر معاهداتی از این دست که در آن مشارکت داریم که شامل ثبت مالکیت هنری و مولفه‌های تجاری‌سازی آثار هنری می‌شود را کاملا رعایت کنیم. در چنین شرایطی است که فرآیند ایده تا مرحله اجرا فرایندی خواهد بود که سرانجام منجر به پول شود.

ابراهیم‌زاده در خاتمه اظهاراتش گفت: متاسفانه به دلیل عدم رعایت معاهدات بین المللی است که هنوز تئاتر کشور فرآیند صنعتی و تجاری‌سازی را طی نکرده. از سویی نگرش جامعه تئاتری نیز لازم است تغییر کند؛ تهیه‌کننده نباید تنها به مثابه سرمایه‌گذار و کیف پول دیده شود. امروزه در دنیا حرف اول را تهیه‌کنندگان می‌زنند. امروز در تئاتر کشور تهیه‌کننده تنهاست. تهیه‌کننده باید سیستم تهبه‌کنندگی داشته باشد. تهیه‌کننده متاسفانه به مثابه یک کیف پول وارد تئاتر می شود.«سامان خلیلیان»؛ نویسنده، کارگردان، بازیگر و تهیه‌کننده تئاتر، دانش‌آموخته دکترای علوم سیاسی و مدرس دانشگاه که پیش از این ریاست دفتر تئاتر خیابانی را نیز در کارنامه خود ثبت کرده است، در ادامه این نشست، گفت:اگر بخوایم دچار و گرفتار معانی شویم؛ اکوسیستم در تئاتر ما معنا پیدا می کند. اکوسیستم در معنا چرخه منظم زیست تعبیر می شود.اکوسیستم یعنی نظم و ساختار و مهندسی مشخص و معین! اما با توجه به این مهم که همه مباحث تئاتر کشور نامنظم است. ما در چرخه تهیه‌کنندگی نیز که تنها به ادبیات تئاتر ما وارد شده و هیچ یک از آنها به درستی استفاده نمی‌شود و این مهم و چرخه کاملا دچار نقصان است.

خلیلیان با تاکید بر اینکه؛ تهیه‌‌کنندگان در جهان امروز شغل رسمی محسوب می‌شوند و قوانین خاص خود را دارد و ما نیز در این شرایط باز هم دچار معانی شده‌ایم. واسطه‌گران را باید تسهیل‌گران به عنوان یک شغل قانونی نیز و مشخص و معین عنوان کرد.
وی همچنین اضافه کرد: تهیه‌کنندگان تئاتر متاسفانه هیچ توجیه اقتصادی ندارند. چرا که در اساس نگاه ما به حوزه تهیه‌کنندگی اشتباه است. ما دچار کلمات شده ایم و به بار معنایی و حقوقی واژه‌ها واقف نیستیم.

این فعال هنری اظهار داشت: تهیه‌کنندگان در تئاتر کشور ما لازم است دارای صنف مشخص شده و زیرساخت‌های قانونی مشخص و معین برای ساز و کار فعالیتشان تعریف کرد. آنگاه می‌توان انتظار داشت و شاهد تشکیل کمپانی‌های تئاتر بود.
مسعود والا یکی از پرکارترین فعالین هنری کشور در حوزه تهیه‌کنندگی تئاتر با بیان اینکه؛ من یک تاجر هنری هستم اظهار داشت: در ۶ ماهه اخیر ۵ نمایش را تولید کرده و به روی صحنه برده ام. نمایش‌هایی با مضامین مختلف و ساز و کار مختلف. در همه آنها موفق بودم جز یکی. متاسفانه آرتیست‌های ما عدد و ارقام را در ماشین حساب تئاتر نمی‌دانند. مباحثی است که لازم است یک نمایش برای سودآوری طی کند. من سود خود را در یک پروژه یکساله و سبد محصولات خود میبینم نه در یک اثر. شاید این همان سرمایه‌گذاری پایدار است که توسعه پایدار را منجر خواهد شد.

مسعود والا همچنین تاکید کرد: امروز متاسفانه تئاتر ما با فقر نمایشنامه مواجه است. انتخاب نمایشنامه خوب، یک هدف است و در ادامه باید زمان اجرای مناسب اثر ، سالن مناسب اجرا چیدمان درست عوامل و… همه و همه در شکل گیری اکوسیستم اثر گذار است.
والا توضیح داد: اگر در پی توسعه در تئاتر هستیم، چنانچه به دنبال اقتصاد پایدار می‌باشیم باید به سمت کمپانی‌های تئاتر حرکت کنیم به شخصه سعی کردم چنین مهمی را بنیان‌گذاری کنم اما در بطن کار متوجه شدم هیچ نهاد، صنف و قانونی نیست که حقوق مادی و معنوی کمپانی تئاتر را استیفا کند. شاید امروز بیش از همه نیازمند تشکیل یک صنف قانونی برای پیگیری مطالبات تهیه‌کنندگان تئاتر هستیم. بسیاری از دوستانم منتظرند تا سرانجام تلاش و همیت من را در تئاتر ببینند تا در شرایط مناسب بخشی از سرمایه‌ خود را وارد این حوزه کنند.مشکل اصلی تئاتر کشور ما امروز سرمایه در گردش است. لازم است زیرساخت‌های قانونی برای فعالیت تهیه کنندگان تئاتر از سوی اهالی صنف تهیه‌کنندگان شکل بگیرد.
لازم به ذکر است؛ جلسه پرسش و پاسخ بین تعدادی از اعضای انجمن مدرسان، انجمن نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر و دیگر علاقمندان حاضر در سالن پایان‌بخش این نشست علمی بود.
همچنین حضور بهزاد فراهانی، بازیگر و کارگردان پیشکسوت سینما و تئاتر به عنوان مهمان ویژه مراسم از نکات قابل توجه دومین نشست علمی اکوسیستم تئاتر، با موضوع 《تهیه‌کنندگان؛ منافع مشترک》بود.

بازیگر نامزد اسکار روی صحنه برادوی می‌رود

ریچل مک‌آدامز، بازیگر فیلم‌ها و سریال‌هایی چون «دکتر استرنج» «شرلوک هولمز» و «کارآگاه حقیقی»، برای نخستین بار با نمایش «مری جین»، روی صحنه تئاتر برادوی خواهد رفت.

ریچل مک‌آدامز، بازیگر سرشناس هالیوود، برای اولین بار در برادوی در نمایش «مری جین»، نوشته ایمی هرتزوگ بازی خواهد کرد. آنی کافمن، کارگردانی این نمایش را برعهده گرفته است.

اجرای نمایش «مری جین» از آوریل سال ۲۰۲۴ (فروردین ۱۴۰۳)، در سالن تئاتر ساموئل جی. فرایدمن آغاز خواهد شد.

«مری جین»، داستان یک مادر مجرد است که با موقعیت خانوادگی ناممکنی روبه‌رو می‌شود اما خوش‌بینی و حس طنز خود را حفظ می‌کند.

به گزارش ایران تئاتر ریچل مک‌آدامز، بازیگر نامزد اسکار برای  فیلم «اسپاتلایت» است که تابستان امسال  فیلم «خدایا آنجا هستی؟من مارگارت هستم» را بر پرده سینما  داشت. از دیگر فیلم‌هایی که مک‌آدامز بازی کرده است، می‌توان از «دکتر استرنج»، «دفترچه خاطرات»، «شرلوک هولمز» و «خانواده استون» نام برد. او در فصل دوم سریال «کارآگاه حقیقی» هم ایفای نقش کرده بود.

ایمی هرتزوگ، اخیرا نمایشنامه «خانه عروسک» را بازنویسی کرده بود که نامزد جایزه تونی شد. او نمایشنامه‌هایی مانند «چهار هزار مایل»، «پس از انقلاب» و «بلیویل» را در کارنامه نویسندگی خود دارد.

لین میدو، تهیه‌کننده نمایش است که مدیریت هنری «منهتن تیه‌تر کلاب» را برعهده دارد.

قطب‌الدین صادقی عروسی خون را روی صحنه می‌برد

نمایش «عروسی خون» نوشته‌ی فدریکو گارسیا لورکا به کارگردانی دکتر قطب‌الدین‌ صادقی در سالن استاد سمندریان تماشاخانه‌ی ایران‌شهر به صحنه‌ می‌رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، نمایش «عروسی خون» به ستایش پاکی، عشق و آزادی می‌پردازد؛ و تاکید می‌کند نیروی زندگی از هر نظر تواناست تا در برابر هجوم مرگ و سنت‌های دست‌وپاگیر، همواره طغیان و پایداری کند. این نمایش‌نامه با ترجمه و کارگردانی قطب‌الدین صادقی از چهارم‌ مهر تا دهم آبان ماه هر شب ساعت ۲۰ در سالن استاد سمندریان اجرا خواهد شد.

در نمایش «عروسی خون» (به ترتیب حروف الفبا) هانا استیفایی‌، رها اصغری‌، زاهد برزگر، دانش خورشیدی‌، حامد دلیریان، الهه رنجبری، آرمین رضایی‌نیا، علی فغانی، پیمان فلاحی، عماد طحان‌زاده، فروزان محمدزاده، صادق مرادی به ایفای نقش می‌پردازند.

گفتنی است سایر عوامل گروه اجرایی عبارتند از دستیار کارگردان: کیوان اسماعیلی، طراح صحنه: فرشید حیدری، طراح لباس: نیوشا صادقان، طراح گرافیک و صدا: کیوان اسماعیلی، دستیار دوم کارگردان: زاهد برزگر، متصدی صوت و تصویر: سینا پهلوانی، منشی صحنه: رها اصغری، دستیار صحنه: عماد طحان‌زاده.

بیمه تکمیلی رایگان برای گروهی از هنرمندان

مشاور وزیر فرهنگ و مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، از رایگان شدن ثبت نام بیمه درمان تکمیلی، عمر و حادثه هنرمندان دارای درجه یک هنری ۶۰ سال به بالا و همسر آنها از سوی این صندوق خبر داد.

او همچنین تأکید کرد: تکریم مقام هنرمندان شاخص عرصه فرهنگ و هنر از جمله اولویت‌ها و برنامه‌های اصلی صندوق اعتباری هنر است که با اجرای برنامه‌های مختلف حمایتی در جهت تحقق آن اقدام می‌کند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی و اطلاع رسانی صندوق اعتباری هنر، سید مجید پوراحمدی با اشاره به آغاز ثبت نام بیمه درمان تکمیلی هنرمندان از ۱۸ شهریورماه جاری، یکی از راهبردهای ایجاد امنیت خاطر برای جامعه فرهنگی و هنری کشور را برخورداری از تسهیلات بیمه‌ای عنوان و تصریح کرد: صندوق اعتباری هنر تلاش می کند با ارائه خدمات بیمه ای، اعضای تحت پوشش برای تأمین هزینه های درمانی دغدغه ای نداشته باشند.

رئیس هیئت مدیره صندوق اعتباری هنر با اشاره به تأکید و توجه همیشگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در راستای پاسداشت جایگاه و شان هنرمندان نامدار و دارای درجه یک هنری، اظهارداشت: با تأمین مالی که انجام گرفت مقرر شد در دوره جدید ثبت نام بیمه درمان تکمیلی (۱۴۰۲-۱۴۰۳)، کل هزینه ثبت نام هنرمندان دارای درجه یک هنری ۶۰ سال به بالای عضو صندوق و همسر آنها در قالب طرح رفاه که بهترین طرح با بیشترین پوشش ارائه خدمات میان دیگر طرح های امید و آرامش است برای آنها در نظر گرفته و از سوی صندوق هنر پرداخت شود.

ثبت نام بیمه درمان تکمیلی ویژه هنرمندان، نویسندگان، روزنامه نگاران و فعالان قرآن و عترت، به مدت ۱۰ روز از تاریخ ۱۸ تا ۲۸ شهریور از طریق پیام رسان اختصاصی صندوق هنر به نشانی app.honarcredit.ir  و یا سایت صندوق هنر Profile.honarcredit.ir  انجام می شود.

حمید جبلی: بیکار نبوده‌ام

حمید جبلی که این روزها نمایشنامه‌اش با عنوان «سوسمار» روی صحنه است، گفت: هرچند سال‌ها روی صحنه نبوده‌ام ولی این به معنای آن نیست بیکار بوده‌ام. در تمام این مدت مشغول نوشتن چند نمایشنامه بوده‌ام.

 

به گزارش ایسنا، این هنرمند که در حوزه‌های گوناگونی فعالیت کرده است، مدتی است بخشی از تمرکز خود را بر نوشتن گذاشته که حاصل آن چند نمایشنامه تازه است.

 

رحمت امینی نیز که مترصد اجرای متنی از جبلی بوده، از میان نمایشنامه‌های او «سوسمار» را برای اجرا انتخاب کرده است. این نمایشنامه دو سال پیش نوشته شده و حالا در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.

 

شامگاه دوشنبه بیستم شهریور ماه، با حضور چند تن از منتقدان تئاتر جلسه نقدی برای این نمایش برگزار شد و حمید جبلی و رحمت امینی در کنار منتقدان تئاتر به گفتگو درباره این نمایش پرداختند.

 

جبلی در آغاز این نشست درباره دوری طولانی مدتش از تئاتر گفت: نمایشنامه «سوسمار» دو سال پیش نوشته، وقتی روی صحنه نمی‌روم، به معنای آن نیست که بیکار بوده‌ام، بلکه مشغول نوشتن هستم. در این مدت چند نمایشنامه نوشتم و آقای امینی نمایشنامه «سوسمار» را برای اجرا انتخاب کرد.

رحمت امینی نیز توضیح داد: این نمایش پس از چالش‌های چند ساله‌ای همچون کرونا و… روی صحنه رفت و به ثمر رسید. در مدتی که از اجرای آن می‌گذرد، نگاه‌های متفاوتی درباره این کار وجود داشته است.

سپس هومن زندی‌زاده، یکی از کارشناسان و منتقدان حاضر در جلسه گفت: «سوسمار» از نظر متن و اجرا اثری روان و یکدست است و در مدت زمانی کوتاه اجرا می‌شود که تماشاگر را خسته نمی‌کند. ظاهرا اقبال مخاطب هم خوب بوده است و تماشاگران این نمایش را طیف گسترده‌ای را تشکیل می‌دهند. این نمایش از یک ماجرای ساده به درام می‌رسد. رحمت امینی اجرایی در قالب کمدی سیاه و بی‌تکلف از متن ساده و بی‌تکلف حمید جبلی داشته است. بازی بازیگران هم روان و یکدست است و کسی بازی دزدی نمی‌کند.

سپس عرفان ناظر، دیگر منتقد حاضر در نشست توضیح داد: در مقام نقد، هر اثری نقاط قوت و ضعف‌هایی دارد. در اثر ویژگی‌های اجتماعی وجود دارد بخصوص که اثر درباره طبقه متوسط است.
این نمایش هم به نوعی به وضعیت امروز ما برمی‌گردد و هم در شیوه اجرا، از الگویی بهره می‌گیرد که در سنن نمایشی ما سابقه دارد.

حسن خدایی، دیگر منتقد حاضر در نشست که مسئولیت اجرای برنامه را نیز بر عهده داشت، با تشریح تفاوت داستان‌های تمثیلی و علمی تخیلی، گفت: این نمایش از علمی تخیلی دور می‌شود و داستانی نمادین دارد.

 

او با اشاره به داستان نمایش که شروع آن به چیدن سفره هفت سین و نبودن تخم مرغ رنگی در این سفره بازمی‌گردد، افزود: نمایش نشان می‌دهد وقتی یکی از الزامات سنت خود را درست انجام نمی‌دهیم، به بحران تبدیل می‌شود.در این نمایش آینده به شکل یک هیولا نمود پیدا می‌کند و این متن مانند داستان‌های کافکا، استعاری است.

در پاسخ به این سخن عرفان ناظر گفت: نباید مفاهیم را خلط کرد. باید از اثر به فرا اثر رسید. در این داستان آیینی وجود دارد که نیرویی ناشناخته آن را دچار اختلال می‌کند. حمید جبلی وضعیت سورئالی را مطرح می‌کند. درون اثر یک فانتزی وجود دارد که می‌شد در اجرا، رادیکال‌تر به آن پرداخت.

سپس زندی‌زاده با اشاره به یکی از درون مایه‌های نمایش مبنی بر مساله فرزندآوری توضیح داد: در حال حاضر و بر اساس آمار، طبقه متوسط شهری ما گرایشی بسیار اندکی به فرزندآوری دارد. این بحث طبقاتی در نمایش مطرح می‌شود.
او ادامه داد: نمایش دو وجه دارد؛ یک وجه سیاسی که با نیرویی ناشناخته و مهاجم رو به روییم که تمام داشته‌های این خانواده را می‌بلعد و در اینجا استفاده از انیمیشن خیلی خلاقانه بود تا به تاویل پذیری کار کمک کند. به جز این، نمایش یک وجه اجتماعی دارد و خانواده‌ای را نشان می‌دهد که مرد کارمند است و دو شیفت کار می‌کند. به مرور که بچه می‌آید، گویی هیولایی است که همه چیز را می‌بلعد. تم فرزند گریزی در این کار وجود دارد.

 

زندی‌زاده ، بی‌تمایلی قشر متوسط شهری به فرزندآوری را خطرناک دانست و توضیح داد: کشورهای اروپایی و حتی استرالیا هم با معضل فرزند گریزی رو به رو هستند ولی آنان خلاء نیروی کار را با مهاجران گزینش شده، پر می‌کنند اما ما چنین راهکاری نداریم و در آینده قطعا با مشکلات بزرگی رو به رو خواهیم شد. در نمایش «سوسمار» نیز با مساله ضدیت با فرزندآوری رو به رو هستیم و نمایشنامه در راستای تایید این باور غلط شکل می‌گیرد.
در پاسخ به این سخنان، جبلی توضیح داد: در نمایش ما بچه، بهانه‌ای است برای آمدن سوسمار. در این زمانه، بچه، سوسمار است. من بچه‌ای ندارم ولی دوستانی که بچه کوچک دارند، با معضلاتی متعدد دست به گریبان هستند؛ از پوشک و شیر خشک تا هزینه بالای مدرسه.

 

او اضافه کرد: مساله دیگر این است که الان آینده بچه‌ها چیست. مرد خانواده نمایش ما برای تامین هزینه‌های زندگی، دو شیفت کار می‌کند، معلوم است که این نباید بچه‌دار شود. برای من، بچه، بهانه‌ای است برای آمدن سوسمار به ‌عنوان موجودی که زندگی ما را مختل می‌کند.

زندی‌زاده نیز در پاسخ به این سخن گفت: نقد شما باید به وضعیت اقتصادی باشد نه گریز این زوج از فرزندآوری. البته که در گریز از فرزندآوری، فقط اقتصاد نیست بلکه نگرانی از آینده فرزندان و تداخل برنامه‌های فرزندان با برنامه‌های شخصی و علایق که نشان‌گر یک فردگرایی است.

عرفان ناظر نیز گفت: حرف آقای جبلی را درک می‌کنم. متن ایشان بازنمایی تجربه زیسته است.

در بخش دیگری از این نشست، رحمت امینی با اشاره به مقایسه این نمایش با آثار یونسکو گفت: بسیاری از تماشاگران با دیدن این اثر یاد «کرگدن» یونسکو می‌افتند. شاید طنز موقعیت همیشه برایم مهم بوده و یکی از طرفداران وودی آلن هستم که هولناک‌ترین مفاهیم را به ساده‌ترین شکل بیان می‌کند. اگر فکر کنیم کرگدن‌ها بخواهند در شهر راه بیفتند و با مردم صحبت کنند، چه می‌شود، «سوسمار»، این کار را می‌کند. در اجرای این نمایش می‌خواستم پایبند به یک نوع فانتزی باشم.
او از انعطاف حمید جبلی در بازنویسی متن قدردانی کرد و گفت: قصد ما تقبیح یا تشویق فرزندآوری نبوده است. در فانتزی «سوسمار» می‌خواستیم بگوییم در تصور زن و مرد، آن تصور هولناک از بچه وجود ندارد ولی در بخش‌های انیمیشن کار هست. در زندگی واقعی هم همین است. می‌دانیم پراید مزخرف است، ولی برایش صف می‌کشیم و ثبت نام می‌کنیم.
امینی با اشاره به  داستان‌های تمثیلی «کلیله و دمنه» و یادآوری «شهر قصه» بیژن مفید افزود: این هم یک کار تمثیلی است.

این کارگردان با اشاره به الزامات یک اجرای خوب تئاتری افزود: یک کار خوب تئاتری دست کم نیازمند ۶ ماه تمرین است. شرمنده تماشاگرانی هستم که سه روز اول کار ما را دیدند. اگر خواهان تئاتر هستیم، حتما باید اقتصاد و شرایط تمرین آن را تامین کنیم. برای همین اجرا، به ناچار از خیلی از موارد صرف‌نظر کردیم. هیچ یک از اعضای گروه دستمزدی نگرفته‌اند.

نمایش «سوسمار» هر شب راس ساعت ۲۰ و پانزده دقیقه و به مدت یک ساعت در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.

تئاتر هامون بازگشایی شد

تئاتر «هامون» با مدیریت هادی حجازی‌فر از ابتدای آبان ماه سال جاری فعالیت خود را از سر می‌گیرد.

 

بر اساس اعلام این تماشاخانه، بعد از وقفه‌ای طولانی، دور جدید فعالیت سالن تئاتر هامون با میزبانی از گروه‌های نمایشی و مخاطبان تئاتر آغاز می‌شود.

بر این اساس، گروه‌های متقاضی اجرا در نیمه دوم سال جاری می‌توانند تا پایان شهریور ماه، درخواست خود را برای رزرو و عقد قرارداد اجرا به این تماشاخانه ارسال کنند.

تئاتر «هامون» امیدوار است در دور جدید فعالیت با فراهم آوردن فضایی مناسب و استاندارد برای گروه‌های نمایشی، میزبان آثار ارزنده‌ای باشد.

این سالن با ظرفیت ۱۲۵ نفر در خیابان انقلاب، ابتدای خیابان فلسطین جنوبی، پلاک ۲۹۲/۱ واقع شده است.

 

 

نویسنده‌ای گشاده‌دست و معلمی دلسوز

«دوست دارم «رستم» که قهرمان شاهنامه است، خسته از جنگ، شمشیر و سپر و رخش را کنار بگذارد و برود دنبال عشق و … عاشق شود!»

این یکی از ایده‌های دکتر علی رفیعی بود برای اجرای نمایشی درباره قهرمان شاهنامه که البته همچون بسیاری ایده‌های دیگر، هنوز روی صحنه جان نگرفته است. سال‌ها پیش رفیعی این رویا را با محمد چرم‌شیر در میان گذاشت. هنوز در کار گفتگو بودندکه برقی به چشمان همیشه جستجوگر چرم‌شیر دوید و دیرزمانی نگذشت که نمایشنامه بسیار زیبایی به نام «روایت عاشقانه‌ای از مرگ در ماه اردیبهشت» را برای آقای کارگردان آورد.

به گزارش ایسنا، امروز، ۲۱ شهریور ماه، سالروز تولد محمد چرم‌شیر است؛ نویسنده‌ای گشاده‌دست و معلمی دلسوز که نه اهل جار است و نه جنجال. بزرگ‌ترین لذتش شاید نوشتن باشد آنچنان که علی رفیعی درباره او گفته است که هرگز کسی را ندیدم که برای زندگی کردن این اندازه به نوشتن نیاز داشته باشد.

چرم‌شیر البته فقط به نوشتن نیست که زنده است. او شاید مسیح‌وار جور همه ما را می‌کشد در خواندن، دیدن و شنیدن. کمتر کسی را بتوان چون او یافت که همواره مشغول خواندن باشد، با ولعی غریب فیلم ببیند و با دقتی کم‌نظیر اطراف خود را از آدم‌ها و رفتارهایشان تا اشیاء و رویدادها یا هر چیز دیگری را ببیند، همچنانکه در گوش کردن هم حوصله‌ای کم نظیر دارد.

نمایشنامه‌های زیبایش را کارگردانانی چون علی رفیعی، آتیلا پسیانی، فرهاد مهندس‌پور، حسن معجونی، محمد عاقبتی، عباس غفاری، زنده‌یاد رضا حداد و … روی صحنه برده‌اند و شماری از بازیگران شناخته شده از رضا کیانیان و رویا تیموریان تا سیامک صفری، از سهیلا رضوی تا پانته آ بهرام و علیرضا خمسه، از افشین و هدایت هاشمی تا ستاره اسکندری و نوید محمدزاده، از ستاره پسیانی و نگار عابدی و بابک حمیدیان تا داریوش موفق و همون برق‌نورد و علی سلیمانی و … شخصیت‌های آثار او را جان بخشیده‌اند.

محمد چرم‌شیر که از نوجوانی دست به قلم دارد، در کارنامه هنری خود نگارش آثاری همچون «در مصر برف نمی‌بارد»، «شیش و بش»، «کبوتری ناگهان»،«می‌بوسمت و اشک»، «خواب بی‌وقت حوریه»، «آسمان روزهای برفی»، «شبانه»، «رقص مادیان‌ها»، «حقایقی درباره یک ماهی مرده»، «پروانه و یوغ»، «می‌خواستم اسب باشم»، «باغبان مرگ»، «همه چیز می‌گذرد، تو نمی‌گذری»، «عرق خورشید، اشک ماه»،«شاهزاده اندوه»، «رؤیای بسته‌شده به اسبی که از پا نمی‌افتد»، «کسی نیست همه داستان‌ها را به یاد بیاورد»،«روز عزیز مرده» و … را به ثبت رسانده است.

او نویسنده‌ای است که برایش پیر و جوان فرقی ندارد، برای همه کارگردانانی که شوق همکاری با او را دارند، صمیمانه مایه می‌گذارد. هرچند به نظر می‌رسد نویسندگی حرفه‌ای در خلوت باشد و نویسندگان عموما خلوت‌گزین، اما او جزو معدود نویسندگانی است که از آغاز کار در کنار گروه اجرایی نمایش است و با شیکبایی هر چه تمام‌تر و با انعطافی کم‌نظیر، متن خود را بارها و بارها بازآفرینی می‌کند.

محمد چرم‌شیر در ده‌های گذشته یکی از پرکارترین نمایشنامه‌نویسان ما بود، آنچنان که اشتیاق شگفت‌انگیزش برای نوشتن، سبب نگرانی برخی دوستدارانش می‌شد که بیم آن را داشتند این پرکاری سبب شود کارش در سطح بماند. حالا اما سال‌هاست که دیگر محمد چرم‌شیر پرکارترین نمایشنامه‌نویس ما نیست، مدت‌هاست نمایشنامه زیبایی از او روی صحنه جان نگرفته و کلام شاعرانه‌اش، خیال تماشاگران را به پرواز درنیاورده است.

شاید این نوشته بیش از اینکه بهانه‌ای به مناسبت زادروز او باشد، جای خالی او را در تئاتر امروز ما به رخ بکشد.

نشست تخصصی و آموزشی چگونه قرارداد ببندیم برای اهالی خانه سینما و تئاتر برگزار می‌شود

نشست تخصصی و آموزشی «چگونه قرارداد ببندیم» به منظور انتقال آگاهی‌های لازم برای عقد قراردادهای سینمائی و پاسخ به سئوالات سینماگران پیرامون طرح شکایت ، مراحل رسیدگی و مسائل مرتبط با دعاوی صنفی و حرفه‌ای با حضور اساتید جمال خندان (وکیل دادگستری و مشاور حقوقی خانه سینما)، پدرام کریمی ( رییس هیئت داوری خانه سینما)،  حمیدرضا آشتیانی پور ( نماینده هیئت مدیره خانه سینما)، حسن آقا کریمی ( عضو هیئت داوری خانه سینما) برکزار خواهد شد. 

این نشست چهارشنبه، ۲۲ شهریور ماه از ساعت ۱۶ تا ۱۸ در سالن سیف‌الله خانه سینما برگزار می‌شود. خانه سینما در خیابان بهار جنوبی، کوچه سمنان، پلاک ۲۹، واقع شده است.

حضور در این نشست آموزشی صرفاً برای اعضای خانه سینما و خانه تئاتر آزاد است.

 

اعضای خانه تئاتر، به ویژه بازیگران، که به پروژه‌های سینمایی و سریال‌ها دعوت می‌شوند لازم است تا از شیوه انعقاد قراداد آگاه باشند. به همین دلیل توصیه می‌شود حتما در این نشست حضور یابند.