در سوگ کاظم اشتری خوانش می‌شود

نمایشنامه «در سوگ کاظم اشتری» به نویسندگی سپیده خسروجاه وکارگردانی ژاله شعاری در سری جلسات نمایشنامه‌خوانی انجمن بازیگران روخوانی می‌شود.

در خلاصه داستان این نمایشنامه آمده است: «همسر و دختر کاظم اشتری ،کارگردان سینما در سوگ از دست دادنش نشسته اند. آنها برنامه های بسیاری برای آینده در نظر می گیرند اما از پشت پرده و نقشه های عجیب آن بی خبرند. آنها نمی دانند چه ماجراهای غافل گیر کننده ای در انتظارشان است. ماجراهای پیچیده ای که تماشاگر را نیز در هر لحظه درگیر می کند.»

زهرا کولیوند، ژاله شعاری، فرحناز اصغری‌سرابی و مسعود خواجه‌وند نقش‌خوانان این نمایشنامه هستند.

این نمایشنامه شنبه چهار شهریور ۱۴۰۲ در سالن جوانمرد خانه تئاتر واقع در خیابان سمیه بعد از تقاطع نجات‌اللهی پلاک ۲۶۰ روخوانی می‌شود.

ابراهیم گلستان درگذشت

ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلم‌ساز در ۱۰۱ سالگی درگذشت.

لیلی گلستان، دختر این هنرمند که سال‌ها بود در انگلستان سکونت داشت در واکنش به این موضوع نوشته است: «رفتی. خداحافظ.»

ابراهیم تقوی شیرازی مشهور به ابراهیم گلستان متولد مهر سال ۱۳۰۱ بود که سه‌شنبه، ۳۱ مردادماه در خانه‌اش در انگلستان و در کنار خانواده‌اش از دنیا رفت.

گفته شده که به خواست خود او مراسم خاکسپاری‌اش خصوصی برگزار خواهد شد.

ابراهیم گلستان، داستان‌نویس، سینماگر، مترجم، روزنامه‌نگار و عکاس، از چهره‌های مطرح و پرحاشیه هنر معاصر ایران است.

او در آغاز جوانی برای تحصیل، از زادگاهش، شیراز، به تهران آمد و به خانه عمویش رفت. پس از مدتی با دخترعمویش فخری گلستان ازدواج کرد. ابراهیم و فخری به زودی صاحب دختری شدند که امروز یکی از مترجمان بنام و مدیر گالری گلستان است؛ لیلی گلستان.

ابراهیم گلستان پس از مدتی کارمند شرکت نفت شد و به همراه خانواده‌اش به آبادان رفت. چند سال بعد هم پسرش به دنیا آمد؛ کاوه گلستان، عکاسی که هنگام انجام کارش در عراق بر اثر انفجار مین کشته شد.

گلستان پس از چند سال به تهران بازگشت و به گفته دخترش، خانه‌اش در تهران به مرکز فرهنگی هنری تهران و پاتوق نویسنده‌ها، شاعران و هنرمندان مشهور آن زمان ازجمله جلال آل احمد، مهدی اخوان ثالث، صادق چوبک و… تبدیل شد.

گلستان فعالیت ادبی را با ترجمه داستان‌هایی از ارنست همینگوی و ویلیام فاکنر آغاز کرد. «آذر، ماه آخر پاییز»، «شکار سایه»، «جوی و دیوار و تشنه»، «اسرار گنج دره‌ی جنی»، «مد و مه» و «خروس» از آثار داستانی این نویسنده‌اند. او از نخستین نویسندگان معاصر ایران است که به زبان داستان توجه خاصی نشان داد و نثری آهنگین را در قالب‌های داستانی مدرن به‌کار گرفت.

گلستان که پایه‌گذار استودیو سینمایی گلستان بود، ساخت فیلم‌هایی همچون «موج و مرجان و خارا»، «از قطره تا دریا»، «یک آتش»، «خواستگاری»، «تپه‌های مارلیک»، «خشت و آینه» و «اسرار گنج دره‌ی‌ جنی» را در کارنامه دارد و یکی از پایه‌گذاران جریان موج نو در سینمای ایران محسوب می‌شود. همچنین تهیه‌کننده فیلم «خانه سیاه‌ است» است که فروغ فرخزاد آن را کارگردانی کرده است.

ابراهیم گلستان چند سال پیش از انقلاب برای همیشه ایران را ترک کرد و در انگلستان ساکن شد. او در تمام سال‌های زندگی به فعالان فرهنگی انتقادهای بسیاری وارد کرد؛ انتقادهایی جسورانه و بی‌پرده که گاه به مرز توهین نیز رسیدند. یکی از منابعی که نظرها و انتقادهای بی‌پایان او را نسبت به اهل فرهنگ، هنر و ادبیات ثبت کرده، کتاب «نوشتن با دوربین» شامل گفت‌وگوی پرویز جاهد با اوست.

منبع: ایسنا

هنرمند پیشکسوت گیلان درگذشت

«حبیب پورسیفی» هنرمند برجسته تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران و گیلان دار فانی را وداع گفت.

مرحوم پورسیفی متولد ۱۳۲۳ در رشت، سال ۱۳۳۸ برای همکاری در رادیو گیلان همراه زنده یاد احمد بدر طالعی وارد نمایش‌های رادیویی شد و به دلیل داشتن صدای مناسب، توانست نمایش‌های زنده زیادی را به صحنه ببرد. او از سال ۱۳۴۶ به استخدام آموزش و پرورش درآمد و از سال ۱۳۵۱ وارد انستیتوی مربیان هنری شد و دو سال بعد موفق شد با گرایش بازیگری و کارگردانی فوق دیپلم هنر را اخذ کند.

او در نمایش‌های «نقشی روی چوب نوشته» اینگمار برگمان، «خرمن‌های سوخته» نوشته رضا احمدی، «گلدونه خانوم» نوشته اسماعیل خلج به ایفای نقش پرداخت.

زنده‌یاد پورسیفی پس از انقلاب به رشت منتقل و در مدرسه لشت نشاء مشغول به کار شد و همزمان دوستان تئاتری خود را در شهر رشت جمع آوری کرد و نمایش‌های «میکروب‌ها» و «دست بالای دست» را با نام «ویتامارا» همراه زنده یاد احمد بدر طالعی و هنرمندان گروه «آتوسا» به صحنه برد.

آخرین کار جدی پورسیفی اجرای نمایش «آهسته با گل سرخ» نوشته اکبر رادی بود که توسط فرزندش حسن پورسیفی کارگردانی شد.

فیلم داستانی «یاور» (۱۳۷۲)، «شوق خفاشان» (۱۳۷۳)، فیلم سینمایی «خدا می‌آید» (۱۳۷۴)، داستانی «روایت عاشورا» (۱۳۸۰)، سریال «آواز مه» (۱۳۸۱)، سریال «فردا روشن است» (۱۳۸۸)، سریال «عاقل محله» (۱۳۸۸)، فیلم داستانی «نقش فرش» (۱۳۹۱)، فیلم داستانی «این باران با آن باران فرق دارد» (۱۳۹۲)، فیلم داستانی «وارث» (۱۳۹۲)، سریال «نقطه صفر» (۱۳۹۳)، فیلم داستانی «درخت چشمه» (۱۳۹۳)، فیلم سینمایی «در دنیای تو ساعت چند است» (۱۳۹۳)، فیلم سینمایی «باران اسیدی» (۱۳۹۳)، «نماز باران»، «راز سنگ کبود»، از جمله فعالیت‌های بازی تصویری حبیب پورسیفی است که در کارنامه خود دارد.

مراسم تشییع این هنرمند فردا ساعت ۹ صبح از مقابل مجتمع خاتم الانبیا رشت به سمت خانه ابدی در باغ رضوان برگزارمی‌شود.

برگزاری مجلس یادبود “جواد اعرابی” در خانه هنرمندان ایران

مجلس یادبود جواد اعرابی، نویسنده، منتقد، بازیگر و عضو فقید هیأت مدیره انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر و بازرس اسبق خانه تئاتر روز چهارشنبه ۸ شهریور در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی انجمن منتقدان، این مجلس یادبود در آستانه چهلمین روز درگذشت شادروان جواد اعرابی و با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر، خانه تئاتر و خانه هنرمندان ایران، ساعت شش و نیم بعدازظهر روز چهارشنبه ۸ شهریور، در سالن استاد جلیل شهناز، با حضور خانواده داغدار، همکاران صنفی، رسانه‌ای و تئاتری‌اش برگزار می‌شود.

جواد اعرابی پس از چند سال مبارزه با بیماری سخت، صبح‌گاه هشتم مرداد سال امسال چشم از جهان فرو بست.

گرامیداشت نصرت‌الله نویدی برگزار شد

مراسم گرامیداشت نصرت الله نویدی نمایشنامه‌نویس همراه با چاپ شماره سوم کتاب «آواژ» با عنوان «سرفصل» در آستانه اول شهریور و زادروز این نمایشنامه نویس برگزار شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، مراسم گرامیداشت نصرت الله نویدی نمایشنامه نویس همراه با چاپ شماره سوم کتاب «آواژ» با عنوان «سرفصل» در آستانه اول شهریور و زادروز این نمایشنامه نویس برگزار شد.

محمدرضا قلی‌پور مدیر انتشارات آواژ در ابتدای این مراسم گفت: در آستانه یکم شهریور زادروز نصرت الله نویدی نمایشنامه‌نویس سال‌های دور ایران، از در مرحله انتشار قرار گرفتن شماره سوم کتاب آواژ با هدف یادکردی از این هنرمند فقید خبر داد.

وی افزود: کتاب آواژ ۳ در این شماره با عنوان «سرفصل» نگاهی بر وضع و حال آموزش تئاتر در پنج دهه اخیر ایران انداخته است و مطالب ارزشمندی از صاحب نظران عرصه تئاتر پیرامون آسیب شناسی آموزش تئاتر در ایران معاصر در خود جا داده است. همچنین بخشی از این مجموعه به نقد آثار ادبیات نمایشی اختصاص دارد. سه نمایشنامه برگزیده از مسابقه استعدادیابی نمایشنامه نویسی آواژ نیز در این شماره قرار دارد.

این نویسنده افزود: شماره سوم کتاب آواژ در بخش یادواره نصرت الله نویدی با دبیری ناصح کامگاری به زندگی هنری این درام‌نویس نامی درگذشته پرداخته و مطالبی را درباره ایشان به قلم ایرج امامی، آذر فخر، ناصر رحمانی نژاد و ناصح کامگاری ارائه کرده است و برای نخستین بار پاره‌ای از نمایشنامه «رزق» که از آثار شاخص نویدی است را در اختیار مخاطبان قرار داده است.

این هنرمند در انتها گفت: شماره سوم کتاب آواژ با اخذ مجوزهای لازم در مرحله انتشار قرار گرفته است و به زودی، در دسترس خوانندگان قرار می‌گیرد. توضیحات تکمیلی درباره نحوه توزیع مجله در اخبار بعدی به اطلاع عموم خواهد رسید.

در هر شماره از «کتاب آواژ»، موضوعاتی پیرامون هنر، مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند و صاحب‌نظران عرصه فرهنگ و هنر، به بیان دیدگاه خود در قالب یادداشت و مقاله با موضوع مطرح‌شده می‌پردازند.

نصرت‌الله نویدی، نمایشنامه‌نویس دو دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی، یکی از چهره‌های مهجور امروز است. برای آنکه دیگر یاد و اثری از او نیست. شاید بتوان مهاجرت و مرگ او در غربت و از همه مهم‌تر تفکرات سیاسی‌اش را دلایل عمده این مهجور ماندن دانست.

عضویت اداره کل هنرهای نمایشی در سازمانی جهانی مایم

هم‌زمان با برگزاری دومین جشنواره بین‌المللی پانتومیم در شهر زنجان، اداره‌کل هنرهای نمایشی برای نخستین بار به عضویت سازمان جهانی مایم درمی‌آید.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، هم‌زمان با برگزاری جشنواره بین‌المللی پانتومیم و صدمین سال تولد هنرمند افسانه‌ای مایم، مارسل مارسو و ‌صد و بیست‌ و پنجمین سال تولد هنرمند مایم، اِتین دِکرو (استاد پانتومیم ژان لویی بارو)، اداره‌کل هنرهای نمایشی با پیگیری‌های دفتر امور بین‌الملل این اداره‌کل با دریافت ۲ کرسی برای نخستین بار عضو سازمان جهانی مایم می‌شود.

سازمان جهانی مایم فعالیت خود را از سال ۲۰۱۱ هم‌زمان با زادروز هنرمند فرانسوی مارسل مارسو (۲۲ مارس) آغاز کرده است و از سال ۲۰۱۷ همکاری خود را با موسسه بین‌المللی تئاتر ITI با تشکیل یک گروه تئاتر فیزیکال آغاز کرده است.

مارسل مارسو در سال ۱۳۵۲، سفری به ایران داشته و تعدادی از زیباترین قطعات نمایشی خود را به نقش بیپ در تالار وحدت اجرا کرده است.

این سازمان کنفرانس‌های جهانی مایم را به‌صورت تخصصی و همچنین کنفرانس‌های ترکیبی (شامل هنرهای مایم و سایر هنرهای نمایشی) برگزار می‌کند.

سازمان بین‌المللی مایم همه‌ساله با مشارکت مراکز تئاتری سراسر جهان به آموزش هنرمندان علاقه‌مند به هنر مایم، با برگزاری کارگاه‌های آموزشی و مسترکلاس می‌پردازد.

کشورهای عضو سازمان جهانی مایم از چهار قاره جهان هستند که مقر سازمان بین‌المللی مایم در شهر بلگراد، پایتخت کشور صربستان است.

اجرای نمایشی درباره واقعیت و تنهایی

نمایش «شبیه خون» نوشته سهراب حسینی و کارگردانی محمد حاتمی از هفته آینده در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، نمایش «شبیه خون» به کارگردانی محمد حاتمی از ۶ شهریور در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود. محمد حاتمی و صدف محسنی در این نمایش ایفای نقش می‌کنند و حسین رفیعی نیز به عنوان بازیگر صدا در نمایش حضور دارد.

این نمایش سراغ یکی از چالشی‌ترین و درونی‌ترین کنجکاوی‌های بشر در مورد موضوع «واقعیت» و «تنهایی» رفته است.

کارگردان نمایش درباره دغدغه خود از اجرای این اثر گفت: هیچ چیز واقعیت ندارد اما واقعیت روی همه چیز را پوشانده است. مردی پریشان حال و سرگردان، مرز بین خاطرات گذشته و رؤیای آینده را گم کرده است. این تک‌گویی، گزارشی است مخدوش از آن چه بر انسانِ تنها اما امیدوار می‌گذرد.

نمایش «شبیه خون» از روز دوشنبه ۶ شهریور ساعت ۱۸:۱۵ و با مدت زمان ۷۰ دقیقه اجرای خود را در تالار قشقایی مجموعه تئاترشهر آغاز می‌کند.

الهام چیزی است که نباید به انتظار ظهور آن نشست

نظریه‌ای که الهام را نشات گرفته از خارج وجود هنرمند می‌داند تا دیرباز شایع بود. سیسرون خطیب و سیاستمدار معروف رومی (ق. م۴۳-۱۰۶) می‌گوید: «هیچ کس در {عرصه هنر} بدون الهام خاصه  الهی هرگز بزرگ نمی‌شود.»

کلاسیک‌ها هم بر همین باور بودند و این عقیده در مکتب آنان در حکم قراردادی ادبی به حساب می‌آمد و همچنین اعتقاد داشتند که هنرمند برای دسترسی به الهام باید جامع فضایل و معارف روزگارش باشد و آفرینش هنری را یکی از جلوه‌های خاص فعالیت معرفتی انسان به شمار می‌آوردند.

نظریه دیگری از اواخر قرن هجدهم به بعد، به تدریج شایع شد. براساس آن الهام از درون هنرمند سرچشمه می‌گرفت و برخلاف گذشته، نمی‌گفتند که الهام نشات گرفته از خارج وجود هنرمند است، بلکه الهام را به خصلت‌ها و خصوصیات فردی و درونی هنرمند وابسته می‌دنستند و ضرورتی نمی‌دیدند که هنرمند حتما باید همه فضایل را دارا باشد چراکه پسر مرد ترشروی دستکش‌فروشی، آثار والا و جلیلی آفریده بود که دانشمندان بزرگ معاصرش را به شگفتی و تحسین واداشته بود. این پسر دستکش‌فروش، کسی جز ویلیام شکسپیر نبود که لاتین و یونانی کم می‌دانست و دارنده معارف روزگارش نیز نبود…

بعدها در قرن نوزدهم روانکاوان خواستند الهام را با واقعیت‌های علمی هماهنگ کنند و مدعی شدند که الهام یا آفرینش ‌هنری منبعش ضمیر ناخودآگاه هنرمند است و سرچشمه فرونشاندن هیجانات برخاسته از آرزوها. بر طبق همین اعتقاد، سورئالیست‌ها فرض می‌کردند که هنز تصویر خیال(ایماژ) واقعی روح هنرمند است و باید عمل و فعالیتش بی‌دخالت و نظارت عقل صورت بگیرد و بی‌نیاز به تفکر منطقی می‌توان به طور جبلی و فطری به الهام دست یافت. حتی بعضی از آنان مدعی شدند که ضمیر ناخودآگاهشان را ایزد بانوی جدیدی تسخیر می‌کند اما به هرحال معلوم شد که الهام چیزی است که نباید به انتظار ظهور آن نشست و هنرمند باید با سعی و تلاش درکار به آن دست یابد.

گزیده‌ای از مقاله «الهام هنری» نوشته جمال میرصادقی. چاپ شده در «کتاب سخن مجموعه مقالات» به کوشش صفدر تقی‌زاده. زمستان ۱۳۶۸. اهدایی از کتابخانه مرحوم رکن‌الدین خسروی به کتابخانه خانه تئاتر