نمایش‌های تئاتر شهر بیش از یک میلیارد فروش کردند

بر اساس آمار فروش هفتگی آثار روی صحنه مخاطبان نمایش کودک و نمایش ایرانی در تماشاخانه‌های دولتی رشد قابل توجهی داشته‌اند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اداره‌ کل هنرهای نمایشی، آمار هفتگی فروش و تماشاگران نمایش‌ تالارهای اصلی، چهارسو، قشقایی، سایه، کارگاه نمایش و کافه‌تریای چهارسو و قشقایی مجموعه تئاتر شهر، تالار هنر و تماشاخانه سنگلج تا پایان روز جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ اعلام شد.

نمایش «سیاه خال» به کارگردانی محسن اردشیر که از ۲۵ بهمن در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت ۲۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۵ اجرا و میزبانی از ۳۱۲۸ مخاطب با احتساب بلیت تمام‌بها، نیم‌بها، تخفیف‌دار و مهمان توانست به فروشی معادل ۴۷۵ میلیون و ۳۶ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «روزی روزگاری سمنگان» به کارگردانی محمودرضا رحیمی که اجرای خود را از ۲۵ بهمن در تالار چهارسو ساعت ۱۸ با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت ۱۶۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۵ اجرا و میزبانی از ۶۹۷ مخاطب توانست به فروشی معادل ۷۴ میلیون و ۱۲۸ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «نوزده، نود و نه» به کارگردانی ایوب آقاخانی که اجرای خود را از ۱۹ بهمن در تالار چهارسو ساعت ۲۰ با ظرفیت ۱۳۲ نفر و قیمت بلیت ۱۶۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۲۰ اجرا و میزبانی از ۱۸۳۶ مخاطب توانست به فروشی معادل ۲۰۳ میلیون۸۲۴ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «عددهای نشده» به کارگردانی حسین کشفی‌اصل نیز که اجرای خود را از ۱۷ بهمن در تالار قشقایی ساعت ۱۸ با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت ۱۵۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۲۲ اجرا و میزبانی ۹۴۸ مخاطب به فروشی معادل ۹۴ میلیون۳۳۵ هزار تومان دست پیدا کرده است.

نمایش «مَثلث» به کارگردانی قیس یساقی نیز که اجرای خود را از ۲۲ بهمن در تالار قشقایی ساعت ۲۰ با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت ۱۳۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۸ اجرا و میزبانی ۱۴۷۹ مخاطب توانست به فروشی معادل ۱۵۳ میلیون و ۱۵۳ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «دویست و هشتادمین شب سال» به کارگردانی مرجان پورغلامحسین که از ۱۹ بهمن در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت ۱۲۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است،‌ با مجموع ۲۰ اجرا و میزبانی از ۷۱۶ مخاطب، به فروشی معادل ۵۰ میلیون و ۴۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.

نمایش «شکافتن کام ماهی» به کارگردانی سمن قناد که از ۱۸ بهمن در کارگاه نمایش با ظرفیت صندلی ۲۶ نفر و قیمت بلیت ۱۰۰ هزارتومان روی صحنه رفته است، تا روز جمعه ۱۱ اسفند با ۲۱ اجرا و میزبانی ۵۳۱ مخاطب، توانسته است به فروشی معادل ۳۹ میلیون و ۵۵۰هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش محیطی «خبرنگار بی‌خبر» به کارگردانی محمدهادی عطایی نیز که از ۱۹ بهمن با قیمت۶۰ هزار تومان در کافه تریای تالار چهارسو کار خود را آغاز کرده است تا روز جمعه ۱۱ اسفند با ۱۹۱ مخاطب توانسته به فروشی معادل ۱۱ میلیون ۲۸۰ هزار تومان دست پیدا کند.

همچنین نمایش محیطی «من نوید نیستم» به کارگردانی سید علی خوشرو در دور جدید اجراهای خود که از ۱۹ بهمن با قیمت ۵۰ هزار تومان در کافه تریای سالن قشقایی کار خود را آغاز کرده است، با ۲۰ اجرا و میزبانی از ۲۲۲ مخاطب به فروشی معادل ۱۱ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.

در تماشاخانه سنگلج، نمایش «تخت و خنجر» به کارگردانی محمدعلی نجف‌پور که از ۲۴ بهمن به صحنه رفته است؛ روز جمعه ۱۱ اسفند، شانزدهمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع میزبان ۱۵۵۰ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام‌بها، نیم بها، میهمان و تخفیف‌دار با بلیت ۶۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن ۲۳۶ نفری، مبلغ ۶۳ میلیون و ۴۲۶ هزار تومان فروخته است.

در تالار هنر، نمایش «کتابخورها» به کارگردانی اسماعیل رحیمی‌سروش که از روز ۲۵ بهمن، اجرای خود را آغاز کرده است، با ۱۵ اجرا در تالار ۲۴۴ نفری و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومانی، توانسته میزبان یک هزار و ۱۱۳ تماشاگر و فروش ۸۳ میلیون و ۷۵۷ هزار تومانی باشد.

نمایش«هوش پشه‌ای» به کارگردانی سامان کرمی که از ۳ اسفند در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است تا روز جمعه ۱۱ اسفند با ۸ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۷۴۵ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۶۱ میلیون و ۵۴۶ هزار تومان دست یابد.

علی کوزه‌گر: تنها جایی که می‌توانیم حرفمان را بزنیم، صحنه تئاتر است

علی کوزه گر که این روزها نمایش «یکی نبود، یکی بود» را روی صحنه می‌برد، با تاکید بر دشواری‌های اجرای این نمایش گفت: در این پروژه تازه به حرف دکتر رفیعی رسیدم که می‌گوید، کارگردان تنهاترین آدم است.

او که در این سال‌ها در حوزه طراحی نور فعالیت کرده و با اجرای این نمایش دومین تجربه کارگردانی خود را روی صحنه برده است، در گفتگو با ایسنا از پروسه اجرای این اثر نمایشی گفت و تاکید کرد که مهم‌ترین جبهه‌ای که می‌توانیم حرف‌مان را بزنیم و نقدمان را مطرح کنیم، صحنه تئاتر است.

کوزه گر درباره حضورش در عرصه کارگردانی توضیح داد: همیشه دوست داشتم کارگردانی کنم. رشته تحصیلی‌ام کارگردانی سینماست و بسیار علاقه‌مند بودم تا سینما و تئاتر را به هم نزدیک کنم. می‌دانم این اتفاق به طور کامل رخ نمی‌دهد ولی خیلی دلم می‌خواست تکنیک‌های روز سینمای دنیا را به تئاتر بیاورم.

این کارگردان با اشاره به شیوه اجرای نمایش قبلی‌اش، «مکبث» ادامه داد: از آنجاکه بیشتر در زمینه تکنیک سررشته دارم، معمولا هم ایده‌هایم حول همین محور می‌چرخد. همچنانکه در نمایش «مکبث» هم ما پرده سینما را به تئاتر آوردیم. بنابراین دوست دارم تکنیک‌های جدید دنیا را در تئاتر خودمان دنبال کنم. تجربه‌ای که در کشورهای دیگر داشته‌ام، نشان می‌دهد که تئاتر روز دنیا گاه محتوای ضعیفی دارد ولی از نظر تکنیکی خیلی قوی هستند و مخاطب را میخکوب می‌کنند. ما در این زمینه خیلی تازه‌کاریم و دوست داشتم این حوزه را تجربه کنم.

او در پاسخ به این پرسش که تمایلی ندارد در زمینه کارگردانی سینما فعالیت کند، گفت: پیش از اینکه در دانشگاه، رشته سینما بخوانم، فیلمسازی خیلی وسوسه‌ام می‌کرد. در بچگی در چند فیلم بازی کرده بودم و در بزرگسالی هم تجربه حضور در برخی از فیلم‌های سینمایی مانند «آقا یوسف» را داشتم و در چند فیلم کوتاه هم طراحی نور کرده‌ام ولی تئاتر، جنس دیگری دارد و مرا به جهانی متفاوت می‌برد. پروسه با هم بودن در تئاتر و فعالیت گروهی برایم بسیار جذاب است. تئاتر را با حمید پورآذری شروع کردم. آن پروسه تمرین را دوست دارم ولی سینما خشک‌تر و مصنوعی‌تر است.

کوزه گر درباره اینکه آیا معتقد نیستید تکنیک، تئاتر را از ذات انسانی خود دور می‌کند، توضیح داد: پیش از ما، بکت، بازیگر را از تئاتر حذف کرده است. نگاه من از نوعی دیگری است چون با تعدادی از کارگردانان معاصر جهان کار کرده‌ام، کمی تازه‌تر و معاصرتر می‌بینم. البته کاری که می‌کنم، یک نوع تجربه اندوزی است و درست و غلط آن را نمی‌دانم. البته می‌دانم درام نمایش ما چه ایرادهایی دارد این بضاعت ماست و برایمان مهم بود که این کار به انجام برسد.

این فعال تئاتری اضافه کرد: شاید مخاطب عادی، نمایش ما را پس بزند و شاید مخاطب اروپایی بهتر با نمایش ما ارتباط برقرار کند چون بارها چنین نمایش‌هایی دیده است. شخصا معتقدم وقتی نیمی از مخاطبان نمایشی را دوست داشتند و نیمی دیگر دوست نداشتند، آن کار موفق است. در هر حال کاملا اطمینان دارم که باید گونه‌های مختلف تئاتر وجود داشته باشد و هر یک مخاطبان خود را پیدا کند. برای من مهم است که اول مخاطب را سرگرم کنم و بعد اگر بتوانم، حرفم را به او منتقل کنم. در این نمایش هم اولین تلاشم این بود که کمی ذهن تماشاگر را از اتفاقات بیرون از سالن دور کنم.

کوزه گر با اشاره به دشواری‌های اجرای نمایش «یکی نبود، یکی بود» افزود: در این پروژه، همان هفته اول خمیده شدم. اجرای آن حتی از نمایشی مانند «سیصد» هم سخت‌تر بود و دشوارترین تجربه کاری من تا به امروز بوده است. در پروسه اجرای این نمایش بارها به یاد جمله دکتر علی رفیعی افتادم که می گوید کارگردان تنهاترین آدم است. البته خوبی این نمایش این بود که صبوری را به من یاد داد.

او که سال‌ها در کنار حمید پورآذری و علی رفیعی کار کرده است، ادامه داد: همیشه آرزو داشتم کمی از صبوری حمید پورآذری را داشته باشم که در این پروژه آن را به دست آوردم. چون نمایش ما کار تکنیک و برنامه‌نویسی است، آن هم بدون امکانات لازم که واقعا سخت است.

این مدرس تئاتر در پاسخ به اینکه با این دشواری‌ها آیا باز هم برای ادامه کارگردانی برنامه‌ای دارید، توضیح داد: چند ایده تئاتری دارم که مخصوص اجرا در سالن بلک باکس است ولی خستگی و فشار این پروژه آنچنان زیاد بود که از الان نمی‌توانم به کار بعدی‌ام فکر کنم. سر این کار پیر شدم و احساس خمیدگی می‌کردم. هفته اول اجرا بسیار پرفشار بود چون هنوز در زمینه تکنیک، مشکلاتی داشتیم.

کوزه گر که در دانشگاه تهران و مدرسه تئاتر مولوی مشغول تدریس است، افزود: از بچه‌های جوان خیلی انرژی می‌گیرم و احتمالا با انرژی آنان دوباره به کار برمی‌گردم. سال‌ها پیش وقتی نمایش «دایره گچی» حمید پورآذری را در فرهنگسرای بهمن اجرا می‌کردیم، استاد سمندریان با دیدن نمایش ما گفت معلوم است که در این نمایش انرژی جوانانه وجود دارد. من هم همان انرژی را از بچه‌های جوان‌تر از خودم می‌گیرم.

این کارگردان در ادامه با ارایه توضیحاتی درباره چالش‌های اجرای تئاتر در مقطع فعلی گفت: یکی از بهترین جبهه‌هایی که می‌توانیم با مردم جامعه خود ارتباط فرهنگی برقرار کنیم و با آنان حرف بزنیم، تئاتر است. متاسفانه دوستانی داریم که کار نمی‌کنند که من به عقیده آنان احترام می‌گذارم ولی همین دوستان در موسسات، کلاس آموزشی برگزار می‌کنند و شهریه‌های بالایی هم می‌گیرند و بعد هنرجویان خود را از تماشای تئاتر و کار کردن در این زمینه، پرهیز می‌دهند. اما آیا این رفتار درست است و این پولی که می‌گیرند حلال است!؟ من در اجرای این نمایش هر شب مانند یک پیشخدمت جلوی در سالن می‌ایستم و از تماشاگران تشکر می‌کنم که در این اوضاع وحشتناک اقتصادی، بلیت نمایش ما را خریده‌اند و اینجاست که با دوستان‌مان دچار چالش می‌شوم. درست است که آنان تمایلی به کار ندارند اما چرا درباره همکاران‌شان که کار می‌کنند، رفتاری نادرست پیشه کرده‌اند.

کوزه گر ادامه داد: بسیاری از بازیگران در پروژه‌های گوناگون نمایش خانگی کار می‌کنند ولی وقتی به تئاتر می‌رسند، اخم و تَخم می‌کنند. در حالیکه معتقدم هرگز نباید با تئاتر قهر کنیم و آن را کنار بگذاریم چون تنها جبهه‌ای است که می‌توانیم حرف و نقدمان را در آن مطرح کنیم. اگر دنبال ارتقای جامعه خود هستیم، اولین قدم، فرهنگ است. تا وقتی فرهنگ‌مان درست نشود، هیچ یک از وجوه دیگر زندگی‌مان هم درست نخوهد شد. کشورهای دیگر به خوبی این موضوع را درک کرده‌اند که به دنبال ارتقای فرهنگ خود هستند و حتی با دیگر کشورها، ارتباطات فرهنگی برقرار می‌کنند تا پیشرفت بیشتری داشته باشند ولی ما هنوز این ضرورت را درک نکرده‌ایم.

نمایش «یکی نبود، یکی بود» هر شب با بازی یسنا میرطهماسب و سارا حاتمی، راس ساعت ۱۸ در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود.

مردی که پس از ورود به کافه با موقعیتی حساس روبرو می‌شود

نمایش «نه اینجوری نبود» به نویسندگی و کارگردانی اهورا علیزاده در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه است.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر،‌ این نمایش ماجرای مردی را روایت می‌کند که پس از ورود به کافه‌ای عجیب، خود را در موقعیتی حساس می بیند.

سما پورآقایی، لومیر عطار، وحید ‌مشکات، علی ملکان و علیرضا ‌ترکان بازیگران این نمایش هستند.

دیگر عوامل نمایش عبارتند از: مشاور کارگردان:   قطب ‌الدین ‌صادقی،  مشاور هنری: اتابک ‌اسدی، سرپرست گروه:  فرزاد ‌معافی،  مشاور پروژه:  سینا ‌ییلاق ‌بیگی،  مجری طرح:  امیرحسین ‌شیخان،  مدیر تولید:  رازان امیدی طراح صحنه و طراح نور:  اتابک ‌اسدی،  دستیار نور:  حسین کیانی طراح لباس:  اهورا ‌علیزاده،  طراح پوستر:  محمدرضا علیزاده گروه کارگردانی:  مهسا مرادی، نیکا زرانی دستیار کارگردان:  مرضیه اکبری انتخاب موسیقی:  علی ملکان عکاس:  صهبا کشاورز

«نه اینجوری نبود» تا ۲۷ اسفند از ساعت ۱۸:۳۰ به مدت ۴۵ دقیقه در سالن اصلی تالار مولوی اجرا می‌شود.

هنرمندان یاد پردیس افکاری را گرامی داشتند

مراسم ختم پردیس افکاری بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما برگزار شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر،‌ با اینکه افکاری سال‌ها بود که فعالیت هنری در ایران نداشت اما حضور چشمگیر هنرمندان در مراسم درگذشتش نشان از محبوبیت او در میان همکاران و دوستانش داشت.

این مراسم با حضور مدیران اداره کل هنرهای نمایشی و هنرمندانی چون ایرج راد،حمیدرضا نعیمی، جهانگیر الماسی، قاسم زارع، نسیم ادبی، محسن زارع اشکذری، حبیب اسماعیلی، وحید لک، اکرم محمدی، نعیمه نظام‌دوست، مجید جعفری، اتابک نادری، علی دهکری (بازیگر و مدیر عامل خنه سینما) و… حضور داشتند.

 

نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی در مولوی به اجرا گذاشته می‌شود

 نمایش «نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی» به نویسندگی دلارام موسوی و سروین کیانی با کارگردانی دلارام موسوی و تهیه‌کنندگی ژاله احمدی کبیر از ۱۱ اسفند ساعت ۲۰:۳۰ در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه خواهد رفت.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، سیما ‌غلامی، محمدعلی ‌براتی، فاطمه ‌رادمرد، علی ‌حدادی، فرزانه ‌سیری، علیرضا ‌ولی ‌پور و محمد جهانشاهی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

«نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی» داستان زندگی دو خانواده است که در اثر جنگ جهانی دوم به هم گره می‌خورد.

دیگر عوامل این نمایش عبارت اند از دستیاران کارگردان: نرگس ‌پروانیا  و علی حسین پور، برنامه ریز: علیرضا شکوهی، منشی صحنه: بیتا آقامیرزایی، موسیقی: مرتضی ‌صرافی، امیررضا ‌گرانپایه ‌راز، طراح نور: پدرام ‌رضوانی، طراح صحنه: معراج ‌ابطحی، مدیر صحنه: فرهاد برهانی، دستیاران صحنه: فریماه خلیلی، محمدامین پورسواری و بنیامین حجتی، طراح لباس: سروین کیانی، گریم: مهلا رمضانپور، تدوین ویدئو: (ویدئوی اجرا) عرفان ‌آدیگوزلی، مشاور رسانه‌ای: علی ‌کیهانی، طراح گرافیک: مهرداد ‌رضایی، کارگردان تیزر: نرگس ‌پروانیا، تدوین تیزر: صادق شاهسون و مانی قبولی خوشرو، عکاسان: کیانوش ‌سلطانی ‌متین و یگانه گزیان، انیماتور: مانی قبولی خوشرو.

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این نمایش هم‌اکنون می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.

رونمایی از پوستر تازه یک نمایش

در آستانه دومین هفته اجرای نمایش «ما هم مردمی بودیم» به کارگردانی احسان ملکی، پوستر تازه این نمایش رونمایی شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر«ما هم مردمی بودیم» عنوان تازه‌ترین نمایش احسان ملکی است که از تاریخ ۲۹ بهمن در تالار سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته است.

این نمایش پیش‌ازاین در چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر روی صحنه رفت و توانست تندیس بهترین موسیقی را کسب کند.

پیش‌فروش بلیت‌های این اثر نمایشی در سایت تیوال آغاز شده است و علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به سایت مذکور، بلیت‌های این اثر را تهیه کنند.

طراحی پوستر نمایش «ما هم مردمی بودیم» بر عهده سینا افشار بوده است.

امیر مسعود هیدارن تهیه‌کنندگی این نمایش را بر عهده دارد و مریم رودبارانی مجری طرح این اثر نمایشی است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «خانواده‌ای که درگیر بیماری سرطان دختر خانواده‌اند، هرکدام در تلاش برای بهبود شرایط دچار مسائلی می‌شوند که زندگی آن‌ها را دچار بحران می‌کند.»

مهدی یگانه، المیرا صارمی، کیانا سپهری، بنیامین صیادی نیا و پویا جلالی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

سایر عوامل «ما هم مردمی بودیم» عبارت‌اند از امین ‌ابراهیمی (نویسنده)، روحان ‌امامی (طراح صحنه)، علی ‌سینا ‌رضانیا با همکاری احسان گوهری، عزیز اکبری (طراح صدا و آهنگساز)، سوین بیگدلی (طراح لباس)، پرنیا یاراحمدی (دستیار لباس)، زهره قنبری (طراح گریم)، سارا قنبری (مجری گریم)، حمید ‌جلالی و حمید طاهری (طراحان نور)، سینا افشار (طراح گرافیک)، امین ‌ابراهیمی (مشاور کارگردان)، لیلی مقیمی (مدیر اجرایی)، مریم رودبارانی (مدیر تبلیغات)، الهه باقری (مشاور رسانه)، علی بنایی (ساخت تیزر)، سجاد آقابابایی (تدوین)، سعید حشمتی (ساخت موشن)، آرزو شفیعی (دستیار تولید)، گندم ‌شهریاری و کیمیا ‌مرزبان (گروه کارگردانی)، علی ‌سیروسیان (دستیار کارگردان)، مهدی اسکندری و راحله فاطمی (دستیاران تهیه)، رضا جاویدی (عکاس تبلیغات)، آیدا ‌عظیمی (عکاس)، آراز وکیلی ورجوی (مدیر صحنه)، علی غیاثوند و محمد غیاثوند (دستیاران صحنه).

نمایشی که برگرفته از زیست شخصی کارگردانش است

کاگردان نمایش «شیزوفرنی» عنوان کرد این اثر نمایشی برگرفته از زیست شخصی خودش بوده و یک نمایش گروتسک از دل جامعه ایرانی است.

حامد رحیمی نصر نویسنده و کارگردان نمایش «شیزوفرنی» درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی گفت: «شیزوفرنی» حاصل یک فضای ذهنی است؛ همواره آنچه باعث شده تا هیچ گاه از تنهایی رنج نبرم و هیچ گاه حوصله‌ام سر نرود این است که همیشه در عالم رؤیا سیر می‌کنم و این اتفاق از کودکی تا به امروز با من همراه بوده است که البته به نظرم این مساله به نوع ژن و محل زیست من باز می‌گردد. شاید زیست شخصی من مبتنی بر یک ساختار شیزوفرنی بوده است اما من آن را مدون و تبدیل به درام کردم کما اینکه بسیاری از افرادی که نمایش را تماشا می‌کنند، به این فکر می‌کنند که ممکن است به بیماری شیزوفرنی مبتلا شده باشند.

وی افزود: شیزوفرنی تنها یک اسم است که می‌بایست لاجرم بر نمایشنامه گذاشته شود؛ این اسم می‌تواند هرچیزی باشد اما ما باید بدانیم که این نام اهمیت چندانی ندارد و آنچه رخ می‌دهد حائز اهمیت است. بر این باور هستم که هر آن که ما دست از رؤیا بافی و ذهنیت مان برداریم، لحظه‌ای است که عملاً در جهانی که در آن سیر می‌کنم کاری برای انجام دادن نداریم. انسانی که دست از ذهنیت و رؤیا بردارد با یک سنگ هیچ تفاوتی ندارد؛ ما آمدیم که ذهنیت و رؤیا داشته باشیم.

«شیزوفرنی» گروتسکی از دل جامعه ایران است

این هنرمند سینما و تئاتر عنوان کرد: از فعالیت‌های دیگر هنری همانند انیمیشن تا کارگردانی و نویسندگی خود به خود علاقه‌مندی من به سبک گروتسک نمایان می‌شود. شاید ما یک سری دایره واژگان را تعریف می‌کنیم تا بخواهیم دسته بندی کارها را مشخص کنیم اما این نمایش به دسته بندی گروتسک نزدیک می‌شود. آنجایی که درام مخاطب را بین خنده و گریه معلق نگه می‌دارد و در نهایت او را محکوم به تفکر می‌کند اگر این تعریف را برای گروتسک در نظر بگیریم، قطع به یقین نقطه جذاب هنرهای دراماتیک برای من است.

رحیمی نصر درباره شیوه اجرایی نمایش به خبرنگار مهر توضیح داد: قطعاً سبک رئال را دوست ندارم؛ رئال فضای پر از رخوتی است که هر روز آن را تجربه می‌کنیم. من سفر ذهنم را دوست دارم و می‌خواهم بدانم در ذهنم چه اتفاقی رخ می‌دهد.

«شیزوفرنی» گروتسکی از دل جامعه ایران است!/ فقر متون ادبی نداریم

کارگردان نمایش «آلزایمر» تاکید کرد: زمانی که ما متون خارجی گروتسک را در ایران روی صحنه می‌آوریم به دلیل آنکه مخاطب ایرانی در آن فضا زیست نکرده و انسان‌ها را نمی‌شناسد و همچنین نوع آداب، پوشش و … برایش غریب است؛ آن نوع گروتسک را نمی‌پذیرد اما زمانی که هنرمند از دل جامعه خود گروتسک را خارج کند مردم به آن علاقه‌مند خواهند شد. اگر بخواهیم از دل جامعه سخن‌مان را بیان کنیم، ذهن به خودی خود فصل مشترک‌ها را پیدا می‌کند. به همین علت کار کردن در این سبک به هیچ عنوان برای من ترسناک نبوده و نیست و همواره کار می‌کنم تا تجربه و رشد کنم.

کارگردان نمایش «بیگانه خوران» با بیان اینکه مجموع اشتراکات انسان‌ها از مجموع افتراق‌ها بسیار بیشتر است؛ ابراز کرد: اینکه یک درام خارجی بدون آنکه ایرانیزه شود روی صحنه می‌رود، اشتباه است و مخاطب را پس می‌زند. این از عدم همنشینی با ساختار زیستی مخاطب نشأت می‌گیرد، در غیر این صورت دلیلی بر پس زدن مخاطب نیست.

فضای درام‌نویسی ایران بسیار بکر است

وی افزود: بدون شک ما فقر متون ادبی در کشورمان نداریم، فقر عدم اطلاع رسانی درست در نویسندگان ما وجود دارد. برخی از نویسندگان بر این باور هستند که آثارشان وحی منزل است و اجازه نقد و انتقاد را به دیگران نمی‌دهند و تعدادی دیگر نیز تنها در ساختار دولتی فعالیت می‌کنند. در این میان افرادی نیز مستقل فعالیت می‌کنند که متأسفانه پتانسیل شناخته شدن ندارند. فضای درام نویسی ایران بسیار بکر و دست نخورده باقی مانده است؛ متون بسیاری وجود دارد که اتفاق خاصی برایشان رقم نزده‌ایم. ما به هیچ عنوان فقر متون ادبی نداریم و درحال حاضر در فضاهای گوناگون مانند رئالیسم جادویی، درام‌نویسی و … سرشار هستیم و اگر فردی همه آن‌ها را مدون و دراماتورژی یا اقتباس کند در فیلمنامه و نمایشنامه سرشار هستیم اما متأسفانه این اتفاق نمی‌افتد و دوستان تنها با یک سرچ و دانلود کار را تمام می‌کنند.

این کارگردان در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: تئاتر در سبد خانوار شهروندان ما جایی ندارد و وارد هم نمی‌شود؛ ما در ساختار جامعه شناسی اول نیاز داریم و پس از آن فلسفه نیاز شکل می‌گیرد و مابقی آن زیر مجموعه‌های فلسفه نیاز است. در حال حاضر نیاز چندم جامعه پر تلاطم آکنده از هجمه ما می‌تواند مقوله تئاتر باشد؟ بنابراین نهایتاً یک کارگردان سر و صدا می‌کند، عده‌ای به سراغ آن خواهند آمد و قسمت به شدت اعظم مردم ما از آن عبور خواهند کرد.

امیر غفارمنش، سینا رازانی، کارولین ‌خدادیان، شادی ‌اصفهانی، ماریه ‌ماشاالهی، مرجان ‌آقانوری، آرام ‌نیک ‌بین، کسرا ‌ریاحی ‌وفا، رامتین ‌سلیمانی، علی ‌کاظم ‌پور، داوود ‌مهرداد، کامبیز ‌نیک ‌آمیز، افسانه ‌بیجانی، هلن ‌سرگزی، هامون ‌هدایتی، امیرپوریا ‌مسعودنیا، فرزانه ‌شاکری، نسیم ‌محمدی، زهرا ‌محمدی، ستاره ‌آقایی، نسرین (ناسی) ‌نعمتی، علی ‌کریمی، حامد ‌رحیمی ‌نصر بازیگران نمایش «شیزوفرنی» هستند که تا ۱۵ اسفند ساعت ۲۱:۱۵ در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.

علی سرابی: نمایشم فقط در تالار وحدت قابل اجراست

علی سرابی که مدتی است قصد دارد نمایشی تازه را روی صحنه بیاورد، درباره وضعیت اجرای آن می‌گوید: ایده‌ال گروه ما این بود که نمایش‌مان را اردیبهشت و خرداد سال ۱۴۰۳ در تالار وحدت اجرا کنیم ولی گویا تالار در آن تاریخ، برنامه‌های دیگری دارد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، این کارگردان و بازیگر تئاتر در گفتگو با ایسنا ادامه می‌دهد: نمایش تازه‌ای که قصد اجرای آن را داریم، یک متن انگلیسی است که تا به حال در کشور ما اجرا نشده و از مدت‌ها پیش مجوز اجرای آن را از مرکز هنرهای نمایشی گرفته‌ایم و امیدواریم بتوانیم زودتر آن را روی صحنه بیاوریم تا طراوت و تازگی آن حفظ شود.

سرابی اضافه می‌کند: این نمایش ویژگی‌هایی دارد که فقط در تالار وحدت قابل اجراست. برای ما بهترین حالت این بود که آن را بهار آینده در ماه‌های اردیبهشت و خرداد روی صحنه ببریم ولی تالار وحدت در آن تاریخ برنامه‌های دیگری دارد و گروه‌های دیگری قبل از ما، نوبت اجرا گرفته‌اند و مدیران تالار نتوانستند زمانی را برای اجرای ما در نظر بگیرند.

او ادامه می‌دهد: درخواست بعدی ما، اجرای این نمایش در فصل پاییز و زمستان است که امیدواریم با مساعدت مدیران تالار وحدت، بتوانیم آن را روی صحنه ببریم.

علی سرابی آخرین بار نمایش «آن سوی آینه» نوشته فلوریان زلر را با با بازی ریما رامین‌فر، مارال بنی آدم، پژمان جمشیدی و خودش در تالار وحدت روی صحنه برد.

عطر آدم در دور سوم اجرا به پردیس شهرزاد رفت

سرود-نمایشِ «عطرِآدم» به کارگردانی مهدی فرشیدی سپهر برای اجرا به پردیس تئاتر شهرزاد رسید.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، سرود-نمایشِ «عطرِآدم» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی مهدی فرشیدی سپهر از روز یکشنبه ۶ اسفند ساعت ۱۸ در پردیس تئاتر شهرزاد سالن شماره دو روی صحنه رفته است.

بازیگران این اثر به ترتیب عمر: مهرک مهدی ۴سال، ماهک مهدی ۸سال، محمدسروش علیشاهی ۱۰سال، نامی تابعیان ۱۰سال، هوراد وجدان زاده ۱۵سال، مبینا اکبری ۱۷سال، یاسمین کاظمی ۱۷سال، آریانا کیهانفر ۱۸سال، هلیا هاشمی ۱۸سال، سجاد حسینی ۱۹سال، سبا همزه ۲۰سال، ویانا قلی تبار ۲۱سال، نفس صادقی ۲۱سال، مهیار اسدی ۲۷سال، عباس اکبری ۲۷سال، پویا طهماسبی ۲۸سال، فاطمه کریمی ۳۲سال، فاطیما گلچین ۳۷سال، زهرا کریمی ۳۹سال، خالق استواری ۳۹سال، مهدی فرشیدی سپهر ۴۱سال، روشنک کریمی ۴۲سال، مریم علوی ۴۲سال، مریم میرطاهری ۴۲سال، سایه چهرچلگانی ۴۲سال، ملیحه اکبری ۴۲سال، حمیدرضا ملاحسینی ۴۴سال، لیلا حسینی ۴۵سال، محسن صادقی ۵۲سال، مریم منصوری ۵۴سال هستند.

دیگر عوامل این نمایش عارت اند از سایه چهرچِلگانی (دستیار و برنامه ریز)، عباس اکبری و روشنک کریمی (پشتیبانی)، مهیار اسدی و آرین صمدی (تنظیم قطعات)، معین قوی (پوستر، تیزر و موشن گرافی)، آناهیتا طهماسبی و معین قوی (عکس)، هانا صراف (صفحه مجازی)، حامد جهانبخش (اصلاح کیفی موسیقی ها)، مسیحا ابوعلی (استودیو کارو و ترانه سرای مهمان) و عباس اکبری (نویسنده آیتمِ رسمِ روستا).

سرود-نمایشِ عطرِآدم برای بزرگسالان و نوجوانان بالای سیزده سال مناسب است.

در خلاصه این سرود-نمایش آمده است: «اقشار گوناگون مردم در کنار هم سرود می‌خوانند. بدون سفارش و اجبار، سرودهایی که تا به حال نشنیده‌ایم. سرودهایی راجع به شما می‌خوانند؛ و به حرف‌های شما گوش می‌دهند.»

مدت زمان این اجرا یک ساعت و نیم است و هر روز جز شنبه‌ها ساعت ۱۸ در پردیس تئاتر شهرزاد سالن شماره دو واقع در خیابان حافظ، خیابان نوفل‌لوشاتو،‌ بعد از سفارت ایتالیا، شماره ۷۶ – ۷۴ روی صحنه می‌رود.

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت می‌توانند از طریق سایت تیوال و برای اطلاعات بیشتر از طریق تلفن ۰۹۰۳۴۱۴۲۶۱۲ اقدام کنند.

احداث بلک‌باکس تازه با تکنولوژی جدید در ایرانشهر

رییس تماشاخانه ایران‌شهر اعلام کرد سالن شماره ۳ این تماشاخانه در قالب بلک‌باکس، با استفاده از تکنولوژی‌های جدید احداث می‌شود و دارای لابی مشترک با سالن‌های سمندریان و ناظرزاده خواهد بود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، حمید نیلی رئیس تماشاخانه ایران‌شهر درباره وضعیت احداث سالن شماره ۳ این مجموعه تئاتری که مهرداد باقری رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران همزمان با افتتاح پلاتوی تمرین تماشاخانه نوید احداث و راه‌اندازی آن را داد،گفت: در حال بررسی طراح‌های سازه‌ای مختلف هستیم و سعی داریم تا جایی که ممکن است سالن شماره ۳ به تماشاخانه ایران‌شهر متصل باشد. پیش‌تر مرحوم رضا حداد به دنبال احداث سالنی در فضایی سمت زمین‌های بازی بوستان هنرمندان بود ولی ما قصدمان این است که با کمک سازمان پارک‌ها و فضاسازی، تمهیداتی در نظر گرفته شود که سالن شماره ۳ به مجموعه متصل و لابی مشترک داشته باشد.

وی به خبرنگار مهر یادآور شد: رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بسیار تمایل دارد که این سالن با تکنولوژی جدید ظرف حدود ۷ ماه احداث شود و یک ساله مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

نیلی با اشاره به این‌که طرح‌های سازه‌ای پیشنهادی به رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران ارائه شده است، تاکید کرد: لازمه اجرایی‌شدن این پروژه این است که طرح‌های سازه‌ای توسط رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با توجه به امکانات سازمان بررسی شوند تا مشخص شود کدام‌یک از این طرح‌ها می‌تواند در سریع‌ترین زمان ممکن و بهترین شرایط راه‌اندازی شود.

رئیس تماشاخانه ایران‌شهر درباره این‌که سالن جدید بلک‌باکس خواهد بود یا نه، تصریح کرد: مدنظر ما یک بلک‌باکس است زیرا اقبال دوستان تئاتری به بلک‌باکس خیلی بیشتر است. تلاش ما بر ایجاد یک مجموعه قرینه با تماشاخانه ایران‌شهر با لابی مشترک است که به عنوان پردیس تئاتر ایران‌شهر و دارای ۴ سالن شناخته شود. با حمایت‌های رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران این بلک‌باکس زودتر راه‌اندازی خواهد شد و در فاز بعدی شاید سالن چهارم نیز به مجموعه اضافه شود. در حال حاضر اضافه‌شدن یک بلک‌باکس قطعی است.