گزارشی از خاکسپاری جمال اجلالی / اصغر همت : این همه تلخ ، این همه شیرین …

مراسم تشییع جمال اجلالی در حالی برگزار شد که اشک و لبخند به یاد آن مرحوم درهم آمیخته بود، هنرمندان پیشکسوت یکی پس از دیگری از مردی یاد کردند که «همه تلخی‌های زندگی را با شیرینی وجودش تاب می‌آورد» و حالا رفتنش، تئاتر، سینما و تلویزیون ایران را به سوگ نشانده است.

به گزارش خبرنگار گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ایسنا، مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد جمال اجلالی، بازیگر امروز (۱۰ تیرماه) با حضور جمعی از هنرمندان، خانواده و دوستداران این هنرمند فقید در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد.

در این مراسم که با فضایی آکنده از اندوه و یادآوری خاطرات شیرین زنده یاد جمال اجلالی همراه بود، اصغر همت، سید عباس عظیمی‌، علی دهکردی، اتابک نادری و … حضور داشتند و هر یک به بیان خاطرات و ویژگی‌های منحصر به فرد این هنرمند فقید پرداختند.

اصغر همت -بازیگر سینما و تئاتر- که اجرا این مراسم را برعهده داشت در ابتدا با چشمانی اشک‌بار و لحنی آکنده از احساس، خاطرات نیم قرن دوستی و همکاری خود را با اجلالی اینگونه روایت کرد: امروز روز سختی برای همه ماست. از اولین باری که جمال عزیز را در دانشکده هنرهای زیبا دیدم سال‌های زیادی می‌گذرد. آن روز مرداد ماه سال ۵۳ بود، من تازه قبولی دانشکده را گرفته بودم و برای دیدن اجرای پایان‌نامه آقای محمود هاشمی به سالن رفته بودم. ناگهان جوان قدبلندی با کلاه لبه‌دار و دستمال گردن وارد صحنه شد و تمام سالن را به خنده انداخت. در آن لحظه با خودم گفتم این چه هنر عجیبی است که یک نفر فقط با ورود به صحنه می‌تواند چنین شادی بیافریند؟ بعدها فهمیدم که جمال اجلالی سمبل شوخ‌طبعی و شادی در دانشکده هنرهای زیبا است.

او با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی منحصر به فرد اجلالی ادامه داد: جمال تنها کسی بود که در این پنج دهه ندیدم از کسی دلخور باشد یا کینه‌ای به دل بگیرد. آنقدر مهربان و صمیمی بود که گاهی ما به شوخی به او می‌گفتیم «جمال جان، کمی هم سخت‌گیری کن!»، اما او همیشه با همان لبخند همیشگی پاسخ می‌داد. به راستی که در توصیف او باید گفت: «این همه تلخ، این همه شیرین ».

جمال اجلالی همیشه در خاطره‌ها زنده خواهد ماند

علی دهکردی – مدیرعامل خانه سینما- در ادامه این مراسم با بیان خاطراتی از همکاری‌های هنری خود با اجلالی گفت و افزود: جمال عزیز حتی در سخت‌ترین شرایط فیلمبرداری و تمرینات تئاتر، با شوخ‌طبعی خاص خود فضایی سرشار از نشاط ایجاد می‌کرد. به یاد دارم گاهی با جملاتی مثل «پدر سوخته» خطابمان می‌کرد، اما هیچ‌کس از این سخنان ناراحت نمی‌شد، چون همه می‌دانستیم این زبان مخصوص و محبت‌آمیز خود او بود.

او از برنامه‌ریزی برای برگزاری مراسم بزرگداشتی درخور شأن این هنرمند در خانه سینما و خانه تئاتر خبر داد و ابراز کرد: به زودی گردهمایی‌ای ترتیب خواهیم داد تا همه دوستداران جمال فرصت یابند خاطرات خود را با او بازگو کنند.

استادی که شفافیت را به من آموخت

در بخش دیگری از این مراسم اتابک نادری -بازیگر _ با اشاره به همکاری‌اش با اجلالی در سریال «حکایت میرزا یحیی» گفت: من به عنوان بازیگری جوان، از جمال اجلالی درس‌های بسیاری آموختم. مهم‌ترین درسی که از او گرفتم، شفافیت در کار و زندگی بود. او همیشه با انرژی و آماده در صحنه حاضر می‌شد و تمام دیالوگ‌ها را به بهترین شکل اجرا می‌کرد. امروز جامعه تئاتر یکی از بهترین‌های خود را از دست داده است.

اگر هزار بار هم زندگی کنم، باز می‌خواهم پرستار جمال باشم

همسر زنده‌یاد جمال اجلالی نیز در بخشی از این مراسم با بیان خاطراتی از همسرش، فضای مراسم را آکنده از احساس کرد و گفت: امروز به همه شما می‌گویم که اگر هزار بار هم زندگی کنم، باز می‌خواهم در کنار جمال باشم و از او مراقبت کنم.

وی همچنین از تصمیم خانواده برای اهدای هزینه‌های مراسم به مؤسسات خیریه از جمله محک خبر داد و از همه حاضران برای همراهی و همدردی تشکر کرد.

مراسم تشییع این بازیگر پیشکسوت با نوای موسیقی سنتی ایرانی همراه بود.

در پایان، پیکر این هنرمند با بدرقه جمعی از دوستدارانش به سوی آرامگاه ابدی بدرقه شد و در قطعه هنرمندان آرام گرفت.

 

پیام تسلیت معاون امور هنری در پی درگذشت جمال اجلالی

نادره رضایی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پی درگذشت جمال اجلالی هنرمند پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما متنی را منتشر کرد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی معاونت امورهنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نادره رضایی معاون امورهنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پی درگذشت جمال اجلالی هنرمند پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما متنی را منتشر کرد.

در متن منتشر شده از سوی معاون امورهنری وزیرفرهنگ آمده است:

هنرمندان در قید زمان و تاریخ نیستند و بعد از مرگ نیز به یمن آثارشان در میان مردم زنده اند. هنرمند با اثرش یگانه می شود و در نقشی که بازی می کند و داستانی که روایت می کند با مردم به زیستی مشترک فراتر از زمان و مکان می‌رسد.
این است که کار هنر برتر از گوهر پدید می‌آید.
درگذشت هنرمند گرامی جناب جمال اجلالی نیز از این دست‌رفتن‌هایی است که ماندن است و همواره و همیشه در ذهن و یاد مردم بودن.
روزگارانی که در نقش‌های مختلف، داستان‌های زندگی مردم را بازی می‌کرد با آنها بود و اکنون که هنگامه رفتن به خانه ابدی است نیز با آنها خواهد بود.
زنده یاد اجلالی از صحنه تئاتر تا بازی در مقابل دوربین سینما و تلویزیون بازیگری شریف و انسانی دوست‌داشتنی بود و طی بیش از نیم قرن نقش‌آفرینی یادگارهای ارزنده‌ای برای تئاتر و تلویزیون و سینمای ما به جا گذاشت که بی‌تردید از مواریث هنر نمایشی ایران زمین خواهد بود.

درگذشت این هنرمند را به خانواده محترمشان و جامعه سینما و تئاتر تسلیت می‌گویم و برای وی از درگاه احدیت آمرزش و آرامش و برای بازماندگان صبر و شکیبایی خواهانم.

 

جمال اجلالی بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون صبح یکشنبه ۸ تیرماه در سن ۷۸ سالگی از دنیا رفت.

جمال اجلالی متولد ۱۳۲۶ بود و از دوران کودکی با هنر آشنا شد. او در دانشکده هنرهای زیبا در رشته بازیگری تئاتر پذیرفته شد و فعالیت رسمی خودش را آغاز کرد.

او از بازیگران با سابقه تئاتر، سینما و تلویزیون بود که می‌گویند استعداد بازیگری او را حمید سمندریان‌ کشف کرد و از بازیگران مورد علاقه وی هم بود. او که در تنها فیلم سینمایی این کارگردان نامدار تئاتر «تمام وسوسه‌های زمین»  بازی کرده، در فیلم‌ها، تئاترها و سریال‌های متعددی حضور داشته و با صدای خاص‌اش و با ایفای نقش‌های متعدد در ذهن مخاطبان زیادی باقی مانده است.

این بازیگر در فیلم‌هایی همچون «تابو»، «گینس»، «آرایش غلیظ»، «باد در علفزار می‌پیچد»، «آبی»، «مدرسه پیرمردها»، «تمام وسوسه‌های زمین» و «عاشق کوچک» بازی کرده است.

بازی او در نقش یک پزشک معتاد در فیلم «آرایش غلیظ» در سال ۹۲ مورد تحسین و توجه قرار گرفت.

همچنین از سریال‌هایی که او بازی کرده است می‌توان به «دوردست‌ها»، «خط»، «توطئه فامیلی»، «برای آخرین بار»، «پیدا پنهان» و «مسافر» اشاره کرد.

جمال اجلالی در سال ۱۳۹۷ بعد از اینکه دو سال بخاطر درمان سکته از کار دور مانده بود، در سریال‌های «سر دلبران» و «سرباز» و فیلم سینمایی «دم سرخ‌ها» حضور یافت.

 

 

 

 

مجید قناد و برگزاری کارگاه تاتر به زبان ساده ویژه کم بینایان ، نابینایان و ‌توانخواهان

کارگاه تاتر به زبان ساده ویژه کم بینایان، نابینایان و ‌توانخواهان با حضور مجید قناد برگزار می شود .

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، گروه تاتر باران در پی کارگاههای آموزشی تاتر به زبان ساده ، نهمین کارگاه آموزشی تاتر ، ویژه کم بینایان ، نابینایان و‌توانخواهان را با همکاری خانه تاتر روز چهار شنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵ الی ۱۷ با حضور مجید قناد در سالن اسکوئی خانه تاتر (برادران مظفر) برگزار می نماید.

مجید قناد ، بازیگر و کارگردان ، در این کارگاه آموزشی ضمن گفتگو‌ پیرامون‌ مبانی تاتر  ، راههای تصویرسازی برای کودکان و ‌نوجوانان روی صحنه نمایش را به بحث و گفتگو خواهند نشست.

حضور در کارگاههای آموزشی گروه تاتر باران برای علاقه مندان کم بینا ، نابینا و ‌توانخواهان با هماهنگی روابط عمومی گروه تاتر باران رایگان می باشد.

شماره های تماس روابط عمومی تاتر باران : ۰۹۳۹۴۱۵۱۱۶۰/ ۰۹۳۹۶۱۵۱۹۴۰ / ۰۹۳۹۶۱۸۱۷۲۰

 

 

 

 

 

«نژاد پرست» در بوتیک هنر ایران

نمایش «نژاد پرست» به نویسندگی  دیوید ‌ممت و ترجمه  معصومه نوروزی و کارگردانی  عباس آذرخوش در بوتیک هنر ایران روی صحنه می‌رود.
به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی  گروه ، نمایش «نژادپرست» به نویسندگی دیوید ممت، ترجمه معصومه نوروزی و کارگردانی عباس آذرخوش  از ۲۱خرداد ماه،  ساعت ۱۹ در بوتیک هنر ایران روی صحنه می‌رود.
عباس آذرخوش، هادی تسلیمی،حسین قاسمی معبود و ریحانه ملارضا بازیگران نمایش «نژادپرست»  هستند.
از دیگر عوامل نمایش می‌توان از: مجری طرح: نیما ‌مظاهری، دستیاران کارگردان: معصومه ‌نوروزی، زهرا طاهرالدینی، طراح گریم: بهنام ‌معیریان، طراح صحنه: عباس آذرخوش، طراح نور: فرشاد ‌نصیری، مدیر رسانه: ناصر ‌ارباب، آهنگساز: کوروش خدیوی، طراح گرافیک: نیلوفر ‌شیخ، طراح لباس: نیما ‌مظاهری اسپانسر لباس:  برند روژه، طراح تیزر و ساخت تیزر:  نیما ‌مظاهری، حسین ‌نیروفری
، محمد رزمی نام‌برد.
در خلاصه نمایش « نژادپرست» آمده است: یک اتهام، سه نگاه ، و حقیقتی که پشت دروغ ها پنهان شده. در این بازی نفس گیر چه کسی دروغ میگوید؟ و چه کسی برای نجات خودش حقیقت را می‌فروشد؟
علاقمندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر و تهیه و رزرو بلیت به سایت تیوال مراجعه نمایند.

هنرجویان مریم کاظمی با “سیندرلای چینی” روی صحنه می روند

نمایش “سیندرلای چینی” به کارگردانی و طراحی مریم کاظمی در قالب اجراهای دوره ای آموزشی پنجمک از ۲۵ خرداد روی صحنه می رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی گروه تئاتر مستقل، این نمایش که توسط هنرجویان آموزشگاه تئاتر مستقل و مدرسه تئاتر پردیس تئاتر تهران بازی میشود از ۲۶ خرداد تا ۵ تیرماه ساعت ۱۸:۳۰ در سالن استاد محمد پردیس تئاتر تهران برای عموم مخاطبان اجرا خواهد شد.

سیندرلای چینی نوشته لاول سوارتزل با ترجمه حسین فدایی حسین و طراحی و کارگردانی مریم کاظمی درباره ماجراهای دختری به نام “پیرگل” است. در خلاصه داستان این نمایش آمده: پیرگل دختر کوچولوی چینی، در روزگاران قدیم با مادر خوانده و خواهر خوانده‌اش زندگی می‌کرد. آنها تمام کارهای خانه را به گردن پیر گل می انداختند و با او بدرفتاری و به او توهین می‌کردند. یک روز که نامادری و دخترش قرار بود به جشن بروند و پیرگل درخواست کرد که میخواهد با آنها به جشن برود دوباره کارهای خانه به گردنش افتاد و …

در این نمایش (هنرجویان به ترتیب الفبا) امیرصدرا بیدی، محمد علی خاک رنگین، ارغوان سارانی، آتریسا ساعدی، تارا شمالی، حنانه صادقی، ویانا عباسی، یاسمن موسویان، لیانا نعیمی، آریا نوائیه به ایفای نقش می پردازند.

موسیقی این نمایش را فرید ‌نوایی، طراحی لباس را مژگان ‌عیوضی، طراحی گریم را افسانه ‌قلی ‌زاده، طراحی پوستر و بروشور را پریسا ‌فلاح ‌زاده بر عهده دارند.

اشعار و متن آهنگین این نمایش توسط مریم ‌کاظمی نوشته شده است.

صحنه یاران (کوچک‌سال) محیا خاک رنگین، بهراد سارانی، دستیار کارگردان عرفان ‌میدانلو، مدیران صحنه مریم ‌ذکاوتی، علیرضا ‌عموزاد، میلاد رضایی و کارآموز تئاتر صدرا خورسند هستند.

روابط عمومی گروه زهرا ‌شایان‌فر، مدیر اجرایی مهراد ‌زمانی، مجری گریم شهره کاظمی، خیاط فرحناز معیری در این پروژه اجرای آموزشی همکاری دارند.

شماره تلفن های ۰۹۰۵۱۱۱۶۶۹۲ و ۰۹۱۹۰۷۷۶۰۹۸ جهت رزرو و ارتباط با گروه تئاتر مستقل اعلام شده است.

علاقه مندان می توانند از طریق سایت تیوال به نشانی https://www.tiwall.com/p/cinderella13 نسبت به خرید بلیت این نمایش اقدام کنند.

رنج هنرمندان تئاتر از عدم درک مدیران کم تجربه و مداخله گر مرکز سیمرغ رسانه ملی

خانه تئاتر در نامه ای به رییس مرکز سیمرغ اعلام کرد : مشکلات و دشواری های موجود در مرکز سیمرغ رسانه ملی مانع از همکاری بزرگان هنر نمایش با این مرکز است .

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، متن نامه به شرح زیر است :

 

به نام ایزد

 

جناب آقای مجید اکبرشاهی  

ریاست محترم مرکز سیمرغ رسانه ملی  

 

با سلام

احتراما” به استحضار می رساند آن مرکز محترم مدتی است در تلاش است تا آثار نمایشی مختلفی را تحت عناوین مختلف تولید نماید . لذا از آنجا که اغلب هنرمندان فعال در عرصه هنرهای نمایشی از اعضای این خانه می باشند نکاتی چند را بر اساس وظیفه صنفی و حرفه ای خود یادآورمی شود ؛

الف : تعریف و تفکیک علمی و حرفه ای نمایش های تلویزیونی به درستی صورت نگرفته و آثار تولیدی نیز گواه این تعاریف نا درست است .

ب : مبنای برآورد مالی این پروژه ها تفاوت معنا داری با دیگر تولیدات نمایشی سازمان در گذشته و حال دارد و مشکلات اغلب پروژه ها ریشه در همین موضوع دارد . در گذشته نمایشهای تلویزیونی به لحاظ محتوایی و هزینه ای جزو پروژه های ممتاز شبکه های تلویزیونی بوده و مدیران و تهیه کنندگان حرفه ای سازمان کاملا بر آن آگاهی دارند .

ج : نظارت و ارزیابی همیشه جزو ارکان مورد توافق بین هنرمندان و رسانه ها بوده است اما در تولیدات اخیر آن مرکز ، دخالتهای غیر حرفه ای آنچنان گسترده و غیر قابل باور است که اغلب هنرمندان پیش از شروع پروژه از همکاری منصرف شده و یا در تمام طول پروژه با کشمکش و چالش مواجه هستند !

د : به گواه آثار تولید شده اغلب – نه همه – متون نمایشی دارای ضعف های ساختاری است و این ناشی از عدم  استفاده از نویسندگان متخصص در مقوله نمایش ، تلویزیون و بویژه نمایش تلویزیونی است ! برخی از این نویسندگان هیچ تجربه ای در این گونه خاص نداشته اند و این در حالی است که نویسندگان متخصص در این حوزه بسیارند!

ه : بزرگان هنر نمایش که از اعضای برجسته این خانه می باشند از عدم درک این مقوله توسط مدیران کم تجربه و مداخله گر در رنج می باشند .

و : تمامی پروژه های تولیدی علاوه بر دستمزدهای حداقلی از پرداخت های دیرهنگام  و حتی کسر دستمزد علیرغم قرارداد ! در رنج بوده و هستند و علاوه بر گزارش  و شکایت  به این نهاد صنفی ، به شکلهای مختلف نسبت به این موضوع واکنش نشان داده اند .

ز : نمایش تلویزیونی یک گونه کاملا تلویزیونی است که با همکاری هنرمندان هنرهای نمایشی و هنرمندان متخصص در حوزه تلویزیون به بار می‌نشیند لذا همکاری تنگاتنگ بر مبنای معیارهای تخصصی و حرفه ای منجر به تولیدات ارزشمند می شود و هر روش دیگری منجر به تعطیلی و یا جریان کم رمق مقطعی خواهد شد که ما خواهان یک جریان ارزشمند نمایشی همچون گذشته در رسانه ملی هستیم .

ح : از نظر تخصصی وجود دو گروه نمایشی در زیر مجموعه سیمرغ با دو عملکرد و هزینه های مختلف منطقی نیست و در گذشته  نیز نمایشها و مجموعه های تلویزیونی در گروههای فیلم و سریال و نمایش و حتی سیمافیلم تولید می شد!

ط : جنابعالی از مدیران متخصص در رسانه ملی هستید و سابقه مدیریت فیلم و سریالها و مجموعه های نمایشی بسیاری را در طول خدمت خود داشته اید ، از جنابعالی خواستار نظارت و کنترل بیشتر بر روند تولیدات نمایشی هستیم و باور داریم که تولیدات نمایشی جریان درست ارتقای سطح آثار داستانی رسانه ملی است .

ی: در پایان ضمن سپاسگزاری از آن مدیر محترم خواستاریم تا نسبت به احقاق حق و تضییع حقوقی افرادی که با پروژه های مختلف شما همکاری داشته اند به شکل شایسته و انسانی اقدام فرمایید !

درخشش نمایش « شاید پایان خوش » در کسب جوایز تونی ۲۰۲۵

نمایش موزیکال « شاید پایان خوش »  ( Maybe a happy ending ) با درخشش در جوایز تونی امسال ، به عنوان برنده بزرگ این رویداد معتبر تئاتری معرفی شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از گاردین و بیلبورد ، هفتاد و هشتمین دوره جوایز تئاتر تونی که شب یکشنبه ۱۸ خرداد برگزار شد ، نمایش موزیکال «شاید پایان خوش» با کسب شش جایزه اصلی، از جمله جایزه بهترین موزیکال ، شب موفقی را پشت سر گذاشت. این اثر که داستان دو ربات کمک‌کننده منسوخ‌شده را روایت می‌کند، با نامزدی در ۱۰ بخش وارد رقابت‌ها شده بود.

از جمله جوایز مهمی که «شاید پایان خوش» به دست آورد می‌توان به بهترین موزیکال اشاره کرد. همچنین دارن کریس برای نقش‌آفرینی در نقش اصلی این نمایش، موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد موزیکال شد. جایزه بهترین کارگردانی موزیکال نیز به مایکل آردن، کارگردان این اثر، تعلق گرفت. علاوه بر این، این نمایش جوایز بهترین کتاب موزیکال ، بهترین طراحی صحنه موزیکال و بهترین موسیقی اورجینال را نیز از آن خود کرد.

یکی از نقاط قوت برجسته «شاید پایان خوش» ، موسیقی دلنشین و روح‌بخش آن است . موسیقی که توسط ویل آرونسون و اشعار توسط هیو پارک ساخته شده است، به خوبی احساسات شخصیت‌ها را بازتاب می‌دهد و تماشاگر را درگیر داستان می‌کند . ملودی‌های آرام و احساسی در کنار اشعاری عمیق ، فضایی خاص و فراموش‌نشدنی ایجاد می‌کنند.

اجرای بازیگران نیز نقش مهمی در موفقیت نمایش ایفا کرده است . دارن کریس در نقش “اولیور”، با بازی درخشان و تأثیرگذار خود، موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد موزیکال شد. او توانست پیچیدگی‌های یک ربات با احساسات انسانی را به زیبایی به تصویر بکشد. کارگردانی مایکل آردن نیز به دلیل خلق فضایی عمیق و هدایت هنرمندانه بازیگران، مورد ستایش قرار گرفته و جایزه بهترین کارگردانی موزیکال را برای او به ارمغان آورد .

« شاید پایان خوش » داستانی دلنشین و تأثیرگذار را روایت می‌کند که در سئول آینده‌نگرانه و پسا انسانی رخ می‌دهد. محور اصلی نمایش، زندگی دو ربات انسان‌نما به نام‌های “اولیور” و “کلر” است. اولیور، یک ربات کمک‌کننده نسل قدیمی است که در یک آپارتمان کوچک زندگی می‌کند و روزهای خود را با یادآوری خاطرات گذشته و گوش دادن به موسیقی سپری می‌کند. زندگی او با ورود کلر، یک ربات اجاره‌ای ، دستخوش تغییر می‌شود. این دو ربات که از رده خارج شده‌اند و با انقراض نسل خود مواجه هستند، به تدریج به یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند و در سفری برای درک معنای تنهایی ، عشق و هویت انسانی گام برمی‌دارند.

این موفقیت بی‌سابقه برای یک تولید کره‌ای در برادوی، نشان‌دهنده فراگیر شدن و پذیرش آثار هنری از فرهنگ‌های مختلف در صحنه جهانی تئاتر است. «شاید پایان خوش» که برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ در کره جنوبی به روی صحنه رفت، در نوامبر سال گذشته (۲۰۲۴) وارد برادوی شد و به سرعت مورد تحسین منتقدان و مخاطبان قرار گرفت.

در مجموع هفتاد و هشتمین دوره جوایز تونی ، شبی پربار برای تئاتر برادوی بود که بار دیگر استعدادها و خلاقیت‌های بی‌نظیر این عرصه را به نمایش گذاشت.

 

مترجم : نادر بهرامی

 

محمد برومند : نمایش «جیگی جیگی» ، میراث پنهان هنر عروسکی ایران

یک کارگردان تئاتر عروسکی گفت: «جیگی جیگی» به‌عنوان یک پدیده فرهنگی و هنری، نقشی مؤثر در حفظ میراث فرهنگی خراسان دارد و احیاء آن از طریق جشنواره‌ها می‌تواند به تقویت هویت فرهنگی و ارتقاء هنرهای نمایشی در ایران و منطقه کمک کند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ایسنا – خراسان رضوی ، محمد برومند درباره نمایش عروسکی «جیگی جیگی» اظهار کرد: «جیگی جیگی» مفهومی است که در فرهنگ و هنر خراسان دارای دو بعد کاملاً متفاوت و مهم است. بخش اول «جیگی جیگی» به عنوان یک شخصیت تاریخی معرفی شده است.

وی ادامه داد: در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ شمسی «جیگی جیگی» در مشهد به عنوان یک پیرمرد هنرمند شناخته می‌شد که با استفاده از عروسک‌ بزی و بزرقصانی، مردم را شاد می‌کرد. این شخصیت به عنوان نمادی از هنر مردمی و تئاتر عروسکی محلی در منابع مختلفی همچون کتاب «جیگی جیگی»، کتاب «مطب عشق» و فیلم «دایره عصمت» معرفی شده است.

وی با اشاره به اهمیت فرهنگی و مذهبی این مفهوم افزود: مرگ این پیرمرد به گونه‌ای شگفت‌انگیز رخ داد که باعث شد وی در حرم امام رضا(ع) دفن شود. این رویداد موجب شد که مردم مشهد به این باور برسند که امام رضا (ع) این هنرمند را دوست داشته است. حدیثی از حضرت رضا (ع) مبنی بر اینکه «بعد از واجبات، بهترین عمل شاد کردن مردم است» نیز بر اهمیت این هنر تأکید می‌کند.

برومند در خصوص بخش دوم، مفهوم «جیگی جیگی» را به یک تکنیک نمایش عروسکی معرفی و اظهار کرد: بخش دوم موضوع این است که من سال‌هاست در حال پیگیری و پژوهش برای برجسته‌تر کردن این بخش هستم و در چند کتاب و مقاله به آن پرداخته‌ام. «جیگی جیگی» یک تکنیک نمایش عروسکی متعلق به خراسان بزرگ است که قدمتی دیرینه دارد.

این کارگردان تئاتر عروسکی با بیان اینکه ریشه‌های « جیگی جیگی » به فرهنگ ایران باستان بازمی‌گردد، تصریح کرد: بز، به عنوان نماد ایران باستان در سنگ‌نگاره‌ها و سفالینه‌های باستانی دیده می‌شود که برخی از آن‌ها به عنوان نخستین انیمیشن‌های جهان شناخته شده‌اند.

وی بیان کرد: در شهر سوخته، در ادبیات و تئاتر ما اولین قصه معروف به «درخت آسوری» وجود دارد که گفت‌وگوی بز با درخت خرما است. در نمایش عروسکی این تکنیک در خراسان به نام «جیگی جیگی» شناخته می‌شود و در تبریز به نام «تم» معروف است.

برومند تصریح کرد: با توجه به گسترش جغرافیایی و تطور هنر، این تکنیک در مناطق مختلف خراسان بزرگ از جمله تاجیکستان، افغانستان و بخشی از هند نیز اجرا شده است. پس از مطرح شدن قصه «ضامن آهو» در خراسان، نمایش‌های مبتنی بر بز به نمایش‌های آهو تغییر یافت و شعر «آهو بره» به عنوان بخش مهمی از این هنر به کار گرفته شد.

وی اضافه کرد: حدود ۱۵ سال است که روی «جیگی جیگی» کار می‌کنم و با تولید محتواهای مختلف، این هنر را احیا کرده‌ام. اگر امروز در فضای مجازی «جیگی جیگی» را جستجو کنید، اطلاعات زیادی می‌بینید که پس از کتاب و فیلم نمایشی من منتشر شده‌اند. متأسفانه برخی بدون ذکر منبع از این آثار استفاده کرده‌اند که کم‌لطفی و غیرحرفه‌ای است، اما خوشحالم که «جیگی جیگی» توانسته محبوبیت زیادی پیدا کند و با وجود فراموشی نسبی این هنر در دهه‌های اخیر جان دوباره‌ای بگیرد.

این هنرمند تئاتر عروسکی به دستاوردها و چالش‌ها جشنواره بین‌المللی جیگی جیگی اشاره و اظهار کرد: اولین جشنواره خصوصی تئاتر عروسکی ایران با نام «جشنواره بین‌المللی جیگی جیگی» برگزار شد که با حمایت مالی و معنوی کمپانی بین‌المللی سیمرغ و تلاش‌های فراوان به موفقیت چشمگیری دست یافت.

برومند بیان کرد: این جشنواره به جایگاه بین‌المللی رسیده و در کتابی که توسط جمعی از پروفسورها و دکترای تئاتر نوشته شده، توسط انتشارات دانشگاه کمبریج انگلستان منتشر شده و به عنوان یکی از سه جشنواره معتبر جهان معرفی شده است. این موفقیت نشان‌دهنده اهمیت و کیفیت بالای این رویداد فرهنگی است.

وی گفت: با وجود موفقیت‌ها، مشکلات مالی و مخالفت‌هایی نیز وجود داشت که با تلاش مستمر برطرف شدند. امید است با همکاری یونیما، جشنواره «جیگی جیگی» در سال‌های آینده نیز برگزار شود و این هنر کهن بیش از پیش معرفی و گسترش یابد.

این کارگردان تئاتر عروسکی افزود: «جیگی جیگی» به عنوان یک پدیده فرهنگی و هنری، هم در قالب یک شخصیت تاریخی و هم به عنوان یک تکنیک نمایش عروسکی، نقش مهمی در حفظ و انتقال میراث فرهنگی خراسان دارد.

برومند گفت: احیاء این هنر و برگزاری جشنواره‌های مرتبط می‌تواند به حفظ هویت فرهنگی و ارتقاء هنرهای نمایشی در ایران و منطقه کمک شایانی کند.

بهاره جهاندوست و نقالی در کنیا

بهاره جهاندوست، قصه‌گو و نقال ایرانی، از حضور خود در پانزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی سیگانا که از ۱۱ تا ۱۸ خرداد ۱۴۰۴ (۱ تا ۸ ژوئن ۲۰۲۵) در کنیا برگزار شد، خبر داد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، این جشنواره با تمرکز بر قصه‌گویی سنتی و با شعار «رشته‌های میراث: بافتن داستان‌ها، پیوند دادن نسل‌ها» برگزار شد.
جهاندوست می‌گوید علاوه بر اجرای اصلی خود، در مراسم افتتاحیه جشنواره نیز برنامه‌ای ویژه اجرا کرد و اجراهای او در مدارس و مراکز فرهنگی کنیا، از جمله مجتمع آموزشی الیانس، معتبرترین مدرسه این کشور که تحت پوشش سازمان ملل متحد (UN) فعالیت می‌کند، با استقبال کودکان و مخاطبان مواجه شد.
این قصه‌گوی بین‌المللی همچنین در برنامه زنده «صبح به‌خیر کنیا» از شبکه سراسری KBC در نایروبی حضور یافت و طی گفت‌وگویی ۳۰ دقیقه‌ای، دو اجرای نقالی به زبان انگلیسی برای مخاطبان این برنامه ارائه کرد.
او در مراسم جشن عید قربان در رایزنی فرهنگی ایران در کنیا، اجرایی ویژه برای فارسی‌زبانان ایران و افغانستان برگزار کرد.
جهاندوست در حاشیه این جشنواره با وانگاری گریس، از فعالان برجسته قصه‌گویی در کنیا، دیدار و گفت‌وگو کرد. این دو پیش‌تر در جشنواره نوروزی قصه‌گویی که به‌صورت مجازی برگزار شده بود، همکاری داشتند و در این دیدار برای توسعه همکاری‌های آینده برنامه‌ریزی کردند.
جشنواره سیگانا که یکی از رویدادهای فرهنگی در کنیاست، بستری برای تبادل فرهنگی و پیوند نسل‌ها از طریق قصه‌گویی سنتی فراهم می‌کند.

این هنرمند به دعوت رسمی جشنواره بین‌المللی سیگانا و با حمایت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنی فرهنگی ایران در کنیا در این برنامه حاضر شده بود.

 

 

بازیگران نمایش «روزهای بی‌باران» معرفی شدند

فریدون محرابی، وحید آقاپور، پردیس شیروانی و مریم داننده با بازی در نمایش «روزهای بی‌باران» در سالن ۲ عمارت هما به صحنه می‌آیند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از مدیر رسانه و تبلیغات اثر، فریدون محرابی، وحید آقاپور، پردیس شیروانی و مریم داننده بازیگران نمایش «روزهای بی‌باران» هستند که به زودی به نویسندگی و کارگردانی امین بهروزی در سالن ۲ عمارت هما میزبان مخاطبان خواهند شد.

این اثر برای اولین بار در بخش تازه‌های تئاتر و مسابقه تئاتر ایران در سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر روی صحنه رفت و پس از آن در سال ۱۳۹۵ ابتدا در سالن سایه تئاتر شهر و پس از آن در سال ۱۳۹۷ در سالن یک پردیس تئاتر شهرزاد میزبان مخاطبان شد.

این نمایش همچنین به دعوت کمپانی گلوب در تفلیس گرجستان و در قالب یک اجرای عمومی به صورت رپرتوار اجرا شده است.

«روزهای بی‌باران» عاشقانه‌ای است درباره انتخاب و جای خالی آدم‌ها، درباره دو کلمه‌ای که سرنوشت ما را رقم می‌زند.

زمان بلیت‌فروشی این اثر نمایشی به‌ زودی اطلاع‌رسانی می‌شود.

کتاب «احترام برومند» منتشر شد

کتاب «احترام برومند در گفت‌وگو با آریان رضایی» توسط انتشارات مانیاهنر روانه‌ بازار کتاب شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، کتاب « احترام‌ برومند در گفت‌وگو با آریان رضایی » که به زندگی‌ و آثار احترام برومند مجری، گوینده‌، بازیگر ایرانی و همسر زنده‌یاد داود رشیدی می‌پردازد، در ۸۰ صفحه، از سوی انتشارات مانیاهنر به تازگی منتشر شده است .

احترام برومند با نام کامل احترام السادات‌ برومند یزدی، روز بیستم فروردین سال ۱۳۲۶ در تهران به دنیا آمد و فعالیت حرفه‌ای خود در تلویزیون را از دهه‌ ۴۰ آغاز کرد.