«صحنه پیوسته به‌جاست» نام یک سریال مستند، که فصل هفتم از مجموعه گنجینه تئاتر معاصر ایران است. پروژه مذکور از سال ۱۳۸۶ مراحل پژوهش و ساخت را آغاز کرد که تا کنون چند فصل آن به صورت سریال با عنوان یک قسمتی روانه پیشخوان‌های فرهنگی و هنری شده است. روی جلد چنین نوشتیم:
«به منظور حفظ اسناد تئاتر معاصر ایران و در جهت حرکت به سوی تاریخ‌نگاری تاریخ تئاتر معاصر ایران، بر آن شدیم که در مجموعه‌ای زیر عنوان «گنجینه تئاتر معاصر ایران» در هفت فصل بپردازیم. این مجموعه با اولویت قرار دادن تاریخ شفاهی تئاتر ایران و کشف اسناد مرتبط و گفت‌وگو با تاریخ‌سازان و جریان‌سازان این هنر، درصدد است تصویری روشن و واضح از تاریخ صد و اندی ساله این هنر در ایران ارائه دهد. این مجموعه شامل مصاحبه با هنرمندان و یا بازماندگان ایشان، مطلعین و محققان، کشف و ارائه اسناد، عکس‌ها و تحلیل است. این مجموعه ادای دینی خواهد بود به هنرمندانی که در اشاعه تئاتر در ایران بسیار کوشیدند.»
درباره ی کتاب:
دکتر مهدی نامدار یکی از مهمترین بنیانگذاران تآتر نوین ایران و یکی از اصلی ترین آموزگاران فن بیان است. وی کار خود را از گروه کمدی اخوان آغاز نمود و همزمان با مدیریت هنرستان هنرپیشگی، شهردار تهران نیز بود. وی تا پایان عمر در سال ۱۳۴۸ شاگردان بسیاری را در هنرستان هنرپیشگی، دانشکده ی هنرهای زیبا و دانشکده ی داروسازی، آموزش داد. کتاب مذکور این روزها به چاپ دوم رسیده است.
بر پشت جلد کتاب آمده است: «دکتر نامدار رییس دانشکده داروسازی و شهردار اسبق تهران، استاد فن بیان دانشکده‌ی هنرهای زیبا عادت عجیبی دارد، به این معنی که جلوی هر مغازه کفاشی که می‌رسد بی‌اختیار پاهایش سست می‌شود و مدتی باحظ و اشتیاق فراوان کفش‌ها را تماشا می‌کند.
خود او در این باره با کمال صراحت می‌گوید: علت این که من این همه از کفش‌های شیک و نو لذت می‌برم این است که وقتی بچه بودم، اغلب ته کفش‌هایم سوراخ بوده است. دکتر می‌گوید: وقتی که در دارالفنون درس می‌خواندم آرزو داشتم که من هم مثل سایر هم‌کلاسی‌ها پاهایم را روی هم بگذارم، امّا این آرزو هیچ‌گاه برآورده نشد زیرا اگر این کار را می‌کردم پارگی ته کفش‌ام منظره بدی به وجود می‌آورد.»
کتاب: نامدارها، تالیف و گردآوری: فرزاد فره وشی، نشر وزان، ۱۹۰ صفحه
