اکبر زنجان‌پور با « اکتینگ » به صحنه برمی‌گردد

اکبر زنجان‌پور هنرمند پیشکسوت ایران پس‌از ۸ سال دوری از تئاتر و در ۸۰ سالگی خود، نمایش «اکتینگ» را کارگردانی خواهد کرد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، اکبر زنجان‌پور بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران پس‌از ۸ سال دوری از تئاتر، نمایش جدیدش را روی صحنه می‌آورد.

زنجان‌پور متولد سال ۱۳۲۳ در تهران است که در ۸۰ سالگی خود نمایش «اکتینگ» را در یکی از سالن‌های نمایشی پایتخت بازی و کارگردانی خواهد کرد.

نمایش «باغ آلبالو» آخرین اثر اکبر زنجان‌پور در تئاتر است که در سال ۱۳۹۵ در تالار وحدت روی صحنه رفت.

نمایش‌های «ریل»، «باغ آلبالو»، «مرگ دستفروش»، «سه خواهر»، «مرغ دریایی»، «گوریل پشمالو»، «ایوانف»، «دشمن مردم»، «دایی وانیا» و… از جمله آثاری است که زنجان‌پور در مقام کارگردان به صحنه آورده است.

همچنین بازی در نمایش‌های «بام‌ها و زیر بام‌ها»، «مستخدم گنگ»، «ملاقات بانوی سالخورده»، «مطبخ»، «مرگ همسایه»، «فصل بادها»، «شنل»، «امپراتور جونز»، «فیزیکدان‌ها»، «پاتریس لومومبا»، «آخرین بازی»، «شازده احتجاب»، «مهر و آینه‌ها»، «شب هزار و یکم» و… در رزومه پر بار این هنرمند با سابقه به چشم می‌خورد.

بازیگران، عوامل، تاریخ و محل اجرای این اثر نمایشی به‌زودی اعلام خواهد شد.

انتقال تجربه همکاری با گروه تئاتر انگلیسی

مجله شفاهی « صفیر » انجمن نمایشگران عروسکی ۱۳مرداد در خانه تئاتر برگزار شد .

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، در این جلسه ابتدا « نسرین خنجری » نویسنده و کارگردان نمایش عروسکی  تجربیات همکاری خود با یک گروه تاتری و اجرای نمایش درانگلستان را با اعضا به اشتراک گذاشتند .

« هماجدیکار » رییس انجمن نمایشگران عروسکی در این جلسه از لزوم مشارکت اعضای انجمن برای  انتخابات هیات مدیره جدید در تاریخ ۲۷مرداد گفت .

جدیکار افزود : اعضای پیوسته که تمایل به کاندیداتوری دارند تا ۲۴مرداد به اطلاع هیات مدیره انجمن برسانند .

در پایان « امیر سلطان احمد » دبیر بیستمین جشنواره بین‌المللی عروسکی تهران ـ مبارک به سوالات اعضا راجع به فراخوان و شرایط شرکت در جشنواره پاسخ داد.

 

اجرای « اگه بشه چی میشه » تا ۱۹ مرداد

نمایش « اگه بشه چی میشه »

نویسنده : حنیف مظفری

کارگردان : حمیدرضا طوبایی

تهیه کننده : رضا پسندیان ، اشکان یزدانی ثانی

بازیگران :  علی واعظی پور ،  امید حمیدی ، هنگامه کریمی ، فرشته محمدی ، حمیدرضا طوبایی

 

موسیقی : مصطفی میری

 

خلاصه :  پس از ورشکستگی پدر خانواده و مرگ زودهنگام او، دخترانش دل‌نگران آینده خود هستند و اینکه چگونه از دست طلبکاران پدر که به هر وسیله ای دنبال تحقیر و سوءاستفاده از موقعیت فعلیشان هستند، فرار کنند. فرمان داماد خانواده فرشته نجات آنها میشود.

 

مکان اجرا : پردیس تئاتر شهرزاد ، سالن شماره ۲

ساعت اجرا : ۲۲

۲۹ تیر تا ۱۹ مرداد

« دعوت به مراسم قطع دست » در پردیس تئاتر شهرزاد

نمایش « دعوت به مراسم قطع دست » به نویسندگی و کارگردانی ایلا تهرانی از ۴ مرداد در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفت .

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ایران تئاتر ، نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» به نویسندگی و کارگردانی ایلا تهرانی و تهیه‌کنندگی پویان اسفندیاری ساعت ۲۱.۳۰ در سالن شماره ۱ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته است .

علیرضا جلالی تبار ، محمد نادری ، ویدا جوان و محمدهادی عطایی از بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه این نمایش آمده است: «دعوت به مراسم قطع دست؛ داستان مردی است که ۲۷ سال است به دنبال دست گم‌شده خود می‌گردد. یک زوج ، ادعا می کنند که دست بریده شدهٔ او را در اختیار دارند و در تلاشند که دست گم‌شده را به صاحبش بفروشند. قرار این معامله در هتلی رخ می‌دهد که کارمندی عجیب و غریب دارد…»

دیگر عوامل این اثر نمایشی عبارت‌اند از: مشاورکارگردان: محمد نادری، مترجم: پریسا جوانفر، دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز: پانیا تمری، گروه کارگردانی: پریسا جوانفر و محمدعلی معبر، طراح گریم: رسول نعمتی، طراح صحنه: مهران زاغری، طراح لباس: ساناز جلالی، طراح نور: مجید طرقی، عکاس: فریبا رشیدی، مدیر تولید: مهدی دولت‌آبادی، دستیاران گریم: زهرا بابایی و ایسا ذولفقاری، دستیاران صحنه: سامان عسگری، نیما بهجت و یحیی نام‌آور، دستیار لباس: نورا عامری، منشی صحنه: پانیا تمری، مدیر صحنه: محمدعلی معبر، مشاور و سرپرست تبلیغات: گروه تبلیغات پارکینگ، مدیر تبلیغات مجازی: محمدرضا ایمانیان و الهام عبدالهی‌راد، ساخت تیزر: سهیل توران، روابط عمومی: افشین حیدری و مشاور رسانه: سمیرا افتخاری .

 

« حق با مردم بود » در عمارت نوفل لوشاتو

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، نمایش «حق با مردم بود» به نویسندگی و کارگردانی علی نیکزاد و تهیه کنندگی احسان میرزا ابوالحسنی از روز پنجشنبه ۱۸ مردادماه هرشب راس ساعت ۲۱:۱۵ در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌رود.

سیدجواد یحیوی، سعید داخ، محسن زرآبادی پور، یعقوب صباحی، آرام نیک‌بین، رامتین مقدادی، هامون هدایتی، هلن سرگزی، پارسا آقازاده، گندم احمدی؛ سایر بازیگران: مهدی اقبالی و امیر مسعود کریم در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند.

در خلاصه داستان نمایش «حق با مردم بود» آمده است: تصور کن! خطری پنهان عزیزانت را تهدید می‌کند، تو این حقیقت مهم را کشف میکنی، آنرا به دیگران میگویی و منتظر تشویق آنهایی، اما اتفاقاتی می‌افتد که هرگز انتظارشان را نداشتی…

از دیگر عوامل این اثر نمایشی می‌توان به عسل کلاکی به عنوان مجری طرح، سرپرست گروه کارگردانی و برنامه‌ریز، مدیر تولید: نوید محمدی نوقی زاده، دستیار اول کارگردان: مدیا نور خمامی، گروه کارگردانی: دلارام صانعی و مهدی اقبالی، منشی صحنه: لیلا نصیریان، مدیر صحنه: سینا کریمی‌ارشادی، دستیار صحنه: امیر مسعود کریم، طراح صحنه: سعید یزدانی، طراح لباس: مهرناز عباسی، دستیار لباس: فاران یزدی زاده، طراح گریم: منیر سادات صمدانی نیا، مجری گریم: نجمه حسنی، طراح نور: فرشاد نصیری، مدیر روابط عمومی و تبلیغات: سیدمحمدصادق سیادت، تیزر: حسین فربهی-نیما محسنی، محتوا: محمد صادق مدل، تصویر بردار پشت صحنه: مسعود عبدی، طراح پوستر، لوگو: رودین بهروان، عکاس: امیر نعیمیان، تکنسین صدا: محمد اصغری اصل، ویدئو مپینگ: علیرضا عزیزی-آیدین توکلی راد-محمد امین سمیعی، ساخت دکور: (دکوراسیون ناوک) غلامرضا عربی-عباس شوقی-امید سرلک-احمدرضا عربی-حمید رحیمی نیا، انتخاب موسیقی و ساخت افکت: نیما محسنی اشاره کرد.

علاقمندان جهت تهیه و رزرو بلیت این نمایش می‌توانند از ۱۸ مردادماه لغایت ۲۳ شهریور ماه به سایت تیوال و یا گیشه عمارت نوفل لوشاتو به آدرس خیابان نوفل لوشاتو، نبش خیابان رازی مراجعه نمایند.

هیات مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر انتخاب شد

مجمع عمومی و انتخابات هیات مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر شامگاه دیروز (شنبه ۱۳ مرداد) در تالار سنگلج برگزار شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، بر اساس گزارش هیات رئیسه مجمع که به تایید بازرس خانه تاتر رسیده است اعضا منتخب هیات مدیره  به این شرح اعلام شد :

محمودرضا رحیمی   ۱۴۸ رای

علیرضا آرا     ۱۳۶ رای

مریم رحیمی    ۱۰۶ رای

بهرام سروری نژاد      ۹۶ رای

رویا بختیاری     ۹۵ رای

بهرام ابراهیمی     ۹۰ رای

مسعود میرطاهری     ۸۹ رای

 

اعضای علی البدل هیات مدیره :

آرش فلاحت پیشه      ۸۸ رای

فرزانه نشاط خواه        ۸۱ رای

ناصر آویژه       ۵۹ رای

 

بازرسان اصلی :

 

پرستو کرمی      ۱۱۱ رای

حامد آقایی        ۹۲ رای

 

بازرس علی البدل :

فرهاد شریفی       ۶۸ رای

 

بنابراین گزارش تعیین مسئولیت اعضای هیات مدیره در نخستین نشست مشخص خواهد شد .

کیانو ریوز در نمایش « در انتظار گودو »

کیانو ریوز بازیگر هالیوود در اولین تجربه نمایشی خود در تئاتر «در انتظار گودو» اثر معروف ساموئل بکت به کارگردانی جیمی لوید کارگردان بریتانیایی به روی صحنه خواهد رفت.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ورایتی ، این نمایش قرار است در پاییز ۲۰۲۵ در شهر نیویورک توسط کارگردان تحسین شده بریتانیایی جیمی لوید به روی صحنه برود، کارگردانی که تاکنون چهار جایزه تئاتر اولیویه و دو نامزد جایزه تونی را در کارنامه دارد و در آخرین نمایش خود در تئاتر برادوی نمایش «خانه عروسک‌ها» را با بازی جسیکا چستین کارگردانی کرده است.

بازیگران نمایش «در انتظار گودو»» در بیانیه‌ای مشترک اعلام کردند که از اینکه با هم روی صحنه هستیم و با جیمی لوید بزرگ در یکی از نمایشنامه های مورد علاقه خود کار می‌کنیم، بسیار هیجان‌زده‌ایم.

به گزارش ورایتی ، الکس وینتر  نیز در این نمایش با کیانو ریوز همبازی است. این دو پیش از این در سال ۱۹۸۹ در فیلم کمدی تخیلی «ماجراجویی بسیار عالی بیل و تد» در کنار یکدیگر ظاهر شده بودند که دنباله‌های این فیلم در سال ۱۹۹۱ و ۲۰۲۰ نیز اکران شد.

در نسخه جدید از نمایش معروف و کلاسیک «در انتظار گوردو» قرار است ریوز در نقش استراگون و وینتر نقش ولادیمیر بازی کنند.

جیمی لوید کارگردان سرشناس تئاتر نیز در بیانیه‌ای گفت: همکاری با کیانو ریوز و الکس وینتر در شاهکار عالی ساموئل بکت که یکی از بهترین نمایشنامه‌های تمام دوران محسوب می‌شود، باعث افتخار است.

وینتر در سال ۱۹۷۹ به عنوان یک جوان در نمایش «پیتر پن و پادشاه و من» در تئاتر برادوی ظاهر شده بود اما این نخستین تجربه کیانو ریوز روی صحنه تئاتر خواهد بود.

نمایش «در انتظار گودو» که نخستین بار در سال ۱۹۵۳ به روی صحنه رفت، داستان دو آشنا را دنبال می‌کند که با معنای زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند، نمایشنامه‌ای که به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین نمایشنامه‌هایی که تا به حال نوشته شده است، شناخته می‌شود.

در نمایش‌های قبلی «در انتظار گودو» بازیگرانی مانند پاتریک استوارت، ایان مک کلن، رابین ویلیانس و استیو مارتین نقش‌آفرینی کرده‌اند.

کیانو ریوز اخیرا در دنباله اکشن «جان ویک : فصل چهارم» روی پرده دیده شد و در ادامه در کمدی «بخت خوب» به کارگردانی عزیز انصاری در مقابل ست روگن بازی خواهد کرد.

چهره‌های سرشنای هالیوودی از جمله دنزل واشنگتن، رابرت داونی جونیور، جورج کلونی و جیک جیلنهال نیز سال آینده در نمایش‌های مختلف روی صحنه تئاتر خواهند رفت.

 

خیمه شب بازی هنری کهنه نیست

برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی فیلم مستند «لعبت باز» با حضور پوریا نوری، کارگردان اثر، سید احمد محیط طباطبایی، رئیس کمیته ملی موزه‌های ایران(ایکوم)، سیاوش ستاری، رئیس یونیمای ایران و استاد خیمه شب بازی، محمد بزرگ، نویسنده و منتقد سینما و فرید دغاغله تدوینگر در موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی موزه سینما ، سید احمد محیط طباطبایی، رئیس کمیته ملی موزه‌های ایران(ایکوم) ضمن تشکر از مدیر موزه سینما برای نمایش این فیلم گفت: فیلم «لعبت باز» بیانگر فردی است که درباره یک دوره فطرت و فراموشی درباره یکی از هنرهای ملی و قدیمی این کشور یعنی خیمه شب بازی، از دانشگاه و شکل جدید آموزش هنر خارج شده و میان این موضوع و شیوه سنتی استاد- شاگردی پیوندی به وجود آورده و سعی در احیای مجدد این گونه نمایشی دارد.

وی ادامه داد: در پیشینه هنرهای نمایشی ایرانی همواره شیوه استاد- شاگردی وجود داشته است و گاهی انتقال هنر از پدر به پسر و در تمام اشکال هنری انجام می‌شده است. در شیوه قدیم آموزش، فرد باید قابلیت دریافت را برای خود به وجود می‌آرود تا در نهایت کار را از آن خود می‌کرده است. نکته مهم این است که هنرهای مختلف باید پاسخگوی نیازهای دوره معاصر نیز باشند. آقای ستاری یک مورج هستند و به ترویج هنر خود در سطح کشور و حتی نقاط دور افتاده می‌پردازد.

محمد بزرگ، نویسنده و منتقد سینما نیز گفت: در فیلم ایده‌ای یونیک مورد پرداخت قرار گرفته و این مستند دارای دو وجه است. بخشی از آن به احیای هنر خیمه شب بازی می‌پردازد و در وجه دیگر به سیاوش ستاری و زحمات او اشاره می‌شود. در  این فیلم به نکات مغفول مانده در تاریخ ایران اشاره‌هایی وجود دارد که باعث تمایز آن از سایر آثار می‌شود.

هدفم ثبت هنر فراموش شده خیمه شب بازی بود

در ادامه پوریا نوری کارگردان  اثر گفت: «لعبت باز» اولین فیلمی بود که من مقابل دوربین بردم. شخصیت سیاوش ستاری و سوژه خیمه شب بازی نیاز به تحقیق و کمک گرفتن از افراد مختلف داشت. این فیلم روندی طولانی را طی کرد و مراحل ساخت آن را از سال ۹۸ آغاز کردیم. آن زمان از ستاره اسکندری که به همراه آقای ستاری یک موزه خیمه شب بازی را اداره می‌کنند، در جریان شخصیت سیاوش ستاری قرار گرفتم.

نوری افزود: او از یک شخصیت کاریزماتیک بهره‌مند است و در مقطعی بسیار در تلویزیون فعال بوده است. برای مثال در  مقام برنامه ریز با سریال پربیننده «پس از باران» همکاری داشته است. ستاری بنا به تشخیص خود از سینما و تلویزیون کناره گیری می‌کند و به سمت حوزه مورد علاقه خود، یعنی خیمه شب بازی می‌رود. سیاوش برخلاف بسیاری از بازیگران از سینما وارد حوزه نمایش عروسکی شد.

وی افزود: از ستاره اسکندری شنیدم که ستاری قرار است یک تماشاخانه سیار در سیستان و بلوچستان راه اندازی کند. مدیر وقت منطقه آزاد چابهار، خودرویی را در اختیار او قرار می‌دهد و از این طریق شروع کار او در شهر چابهار رقم می‌خورد و در مقابل، این مدیر از سیاوش می‌خواهد تا به وسیله کار خود بذر آرزو را در دل بچه‌های چابهار قرار دهد. من ایده ساخت این فیلم را با سیاوش مطرح کردم  در ابتدا او چندان با این موضوع موافق نبود، زیرا فکر می‌کرد من نگاهی توریستی به این موضوع دارم. اما به مرور این کار شکل پیدا کرد و صورتی اجرایی به خود گرفت.

این کارگردان بیان داشت: علی شمس یکی از کارگردانان صاحب نام تئاتر کشور، نویسندگی «لعبت باز» را برعهده گرفت که جا دارد از او تشکر کنم. فیلمبرداری این اثر در شهرهای زنجان، اصفهان و سیستان و بلوچستان انجام شد و در مقطعی خودرو مربوط به اجرا تا اندازه‌ای مشهور شد که هنگام عبور از خیابان‌ها، بچه‌ها صدای عروسک‌های خیمه شب بازی را تقلید می‌کردند. ستاری خود فیلمساز بسیار خوبی است و در حین تولید این اثر با حساسیت بسیاری روند فیلمبرداری هر پلان را زیر نظر داشت. فیلمبرداری این اثر به صورت تک نفره انجام شد و بعدها دوستانی به من اضافه شدند. هدف من این بود که به نوعی بتوانم این هنر در حال فراموشی را به ثبت برسانم. افرادی نظیر سیاوش ستاری درباره ایران دغدغه‌مند هستند و من علاقه‌دارم درباره چنین افرادی فیلم بسازم.

فرید دغاغله تدوینگر «لعبت باز» نیز گفت: امروز شاهد نسخه کوتاه شده فیلم بودیم که برای نمایش‌های مختلف و ارتباط بهتر مخاطب با اثر تدوین شده است. در نسخه کامل این مستند به مراحل ساخت عروسک‌ها نیز پرداخته می‌شود و روند آموزش‌های آقای ستاری نیز در آن‌ها وجود دارد. او بخشی از وقت خود را به دعوت از چهره‌های صاحب نظر در خیمه شب بازی و گفت‌و‌گو با آن‌ها اختصاص داده بود که در نسخه دیگر فیلم به صورت کامل‌تر وجود دارد.

وی ابراز داشت: در باز بینی فیلم‌ها نکته‌ای که برای من اهمیت داشت این بود که سیاوش ستاری با غباری که زمان بر روی پدیده‌ها می‌نشاند، در حال مبارزه بود و با فراموشی ستیز می‌کرد. علی شمس نریشن بسیار خوبی را برای این اثر نوشت و توانستیم با استفاده از منابع آرشیوی، این فیلم را تکمیل کنیم. تلاش ما بر این اساس بود که مخاطب پس از مشاهده اثر بتواند اندکی درباره خیمه شب بازی صحبت کند.

رسالت من اموزش خیمه شب بازی به نسل های بعد است

سیاوش ستاری، رئیس یونیمای ایران و استاد خیمه شب بازی نیز گفت: افرادی که به سن و سال من هستند قطعا از تلوزیون ملی ایران در شب‌های چهارشنبه سوری شاهد خیمه شب بازی بوده‌اند. پس از مدت‌ها غیبت این هنر، سرانجام در سال ۷۱  جشنواره نمایش عروسکی در پارک شهر تهران برگزار شد. اما زمانی که به آنجا رسیدیم نشانه‌ای از اجرای نمایش خیمه شب بازی ندیدم. سرانجام تعدادی پیرمرد سر رسیدند و مشغول اجرا شدند. پس از آن من بسیار جذب تصاویری شدم که در اجرای نمایش شاهد آن بودم. آن افراد شیخ احمد و رضا خمسه‌ای بودند که بعدها به اساتید من تبدیل شدند.

وی ادامه داد: آن روز ذهن من درگیر این موضوع شد که اگر روزی این افراد سر بر خاک بگذارند، آیا فرزندان من می‌توانند شاهد هنرنمایی عروسک «مبارک» باشند یا خیر؟ من بسیار با مقوله یادگیری هنرهای سنتی درگیر هستم و به آن فکر می‌کنم. در نقطه‌ای که یک هنرمند هنرهای سنتی تصمیم گرفت تا ابزار هنر را از دست کودک خود جمع کند و دیگر این وسایل اسباب بازی کودک او نبودند، شروع نابودی هنرهای سنتی رقم خورد، چراکه کودکان به صورت ناخودآگاه و طی تکرار بازی با ابزار هنرهای سنتی، در حال آموختن و رسیدن به مهارت بودند.

وی بیان داشت: کشوری مانند ژاپن با هوشمندی بسیار به جای شیوه آموزش هنرهای سنتی، مدارسی را برای یادگیری ایجاد می‌کند و به همین دلیل است که هنرهای نمایشی سنتی ژاپن نظیر کابوکی و بونراکو بسیار مورد توجه توریست‌ها قرار می‌گیرد. رسالت من این بود که هنر خیمه شب بازی را به نسل بعد آموزش دهم و این موضوع را سرلوحه خود قرار دادم.

ستاری با بیان اینکه بسیاری بر این عقیده هستند که هنر خیمه شب بازی صورتی کهنه داشته و دیگر کارایی ندارد، خاطرنشان کرد: تجربه من در طول این سال‌ها نشان داده است که خیمه شب بازی به مسائلی هم چون سن و سال و… ارتباطی ندارد و حتی کودکان امروزی نیز بسیار جذب این هنر می‌شوند. خیمه شب بازی از نظر فرم ، شیوه‌ها و ابزارهای ارتباطی هنر کهنه‌ای نیست و تجربه من در ارتباط با بچه‌ها و در شهرهای مختلف این موضوع را ثابت کرده است. باید به این نکته توجه کنیم که این هنر در طول تاریخ چه فراز و فرودهایی را تجربه کرده است.

این استاد مطرح هنر خیمه شب بازی یادآور شد: خیمه شب بازی از طریق جاده ابریشم به ایران وارد شده و بر اساس روحیات ما تغییراتی در آن حاصل شده است و ویژگی‌هایی کاملا تازه و ایرانی پیدا کرده است. همچنین قصه‌های مورد استفاده در خیمه شب بازی در مقاطع گوناگون تاریخی شکلی به روز پیدا کرده‌اند. در ایران مقوله عروسک، گستردگی و کارکردهای بی‌شماری دارد و کم‌تر کشوری دارای چنین نقشی است و این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد.

شهرزاد مبرهن استاد خیمه شب بازی و همسر سیاوش ستاری نیز گفت: این فیلم برای من و سیاوش بسیار متاثر کننده است و هر بار پس از دیدن آن به گریه می‌افتم. از پوریا نوری برای ساخت این فیلم و سیاوش ستاری برای اینکه عاشقانه به راه خود ادامه می‌دهد تشکر می‌کنم.

در این برنامه افرادی همچون : حسین ریگی کارگردان سینما، شهرزاد مبرهن استاد خیمه شب بازی، پوپک عظیم پور مدرس هنرهای نمایشی، ندا قائدی و آذر تجلی منشی صحنه برحسته سینما، امید خاکپورنیا کارگردان، یاسر برزگر کارگردان، مرجان پورغلامحسین کارگردان، علی گودرزی کارگردان، صهبا شرافتی بازیگر، آرزو تاج نیا بازیگر، امین قلی پور عکاس، سعید مسرور مجری طرح و مدیر تولید حضور داشتند.

حال صدرالدین حجازی اصلا خوب نیست

همسر صدرالدین حجازی با اشاره به اینکه « حال این بازیگر قدیمی تئاتر ، سینما و تلویزیون خوب نیست از سختی‌های تامین دارو برای درمان سرطان همسرش و مشکلات بیمه‌ای و پرداخت هزینه‌ها سخن گفت . »

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، در روزهای اخیر خبرهایی از وضعیت نامساعد سلامتی این هنرمند به گوش رسید که سونیا شکیبا همسر این بازیگر در گفتگویی با ایسنا ضمن تایید بیماری صدرالدین حجازی درخواست‌هایی را برای کمک به روند درمان او مطرح کرد .

شکیبا بیان کرد : متاسفانه حال آقای حجازی اصلاً خوب نیست و مهم‌ترین مسئله این است که بیمار خاص محسوب می‌شوند و من به سختی داروهای ایشان را تهیه می‌کنم. این در حالی است که ایشان هنرمند این مملکت هستند ولی در این مدت بیش از یک سال که درگیرم درمان آقای حجازی هستم، با مرارت‌ها و مشقت‌های زیاد هزینه‌های درمان و بیمارستان را تامین می‌کنم. اگرچه بیمه بازنشستگی دارند ولی در مراجعاتی که به بیمارستان، مراکز درمانی و تهیه دارو داشتیم بیمه فعلی پاسخگو نبوده و از یک سال قبل پولی هم به ما پرداخت نکرده است .

وی افزود :‌ من یک زمان در فیلم «آخرین خون بازی» نقشی را بازی کردم و همان جا متوجه شدم سینما بی‌رحم است و بازیگر، تاریخ مصرف دارد اما عمق فاجعه را تازه درک کرده‌ام که هیچ‌کس حال تو را نمی‌پرسد و این بدترین چیزی است که در این مدت تجربه کردم. اطرافیان تنهایی سنگینی را بر من تحمیل کرده‌اند ولی با این حال با وجود ۲۳ سال اختلاف سنی ۳۰ سال است که در کنار ایشان زندگی می‌کنم و تمام تلاشم این است که اعتبار و آبروی آقای حجازی حفظ شود تا اتفاقی که برای برخی دیگر از بازیگران سینما رخ داد و شرایط درمانی و خانوادگی‌شان خبرساز شد، برای ایشان تکرار نشود .

همسر این بازیگر گفت: آنچه در حال حاضر احتیاج دارم، تغییر بیمه تکمیلی آقای حجازی است که با توجه به عضویت در انجمن بازیگران خانه سینما امیدوارم این کار سریع‌تر انجام شود اما می‌گویند باید تا شهریور صبر کنیم در صورتی که الان به حمایت بیمه‌ای نیاز داریم. همچنین نگران هستم که با شرایط شیمی درمانی آقای حجازی هر زمان که به بیمارستان احتیاج داشته باشند کجا باید بستری شوند که بتوانیم از عهده تامین هزینه‌ها برآییم. این دغدغه بزرگی است که بتوانیم با این شرایط بیمه‌ای در هر زمانی که حال ایشان اورژانسی شد در یک بیمارستان مشخص بدون پرداخت هزینه بستری و درمان را انجام دهیم .

شکیبا همچنین یاداوری کرد که پیگیری‌هایی از طرف خانه سینما انجام داده ولی گفته شده که بودجه کافی برای حمایت در تامین هزینه‌ها در اختیار ندارند با این حال در این مدت علی دهکردی، پژمان بازغی و فریبا کوثری به دیدار این هنرمند رفته‌ و کمک‌های مالی برای درمان حجازی داشته‌اند .

 

صدرالدین حجازی متولد ۹ دی ۱۳۲۷ در شهرضا ، بازیگرِ تئاتر ،  سینما و تلویزیون  .

او در سال ۱۳۴۲ به دانشگاه هنر راه یافت . در طول دوران دانشجویی نمایشنامه‌هایی مانند تله و صیادان را کارگردانی کرد و نیز در نمایشنامه‌های منطقه جنگی و آموزگاران بازی کرد. حجازی در سال ۱۳۵۶ به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد شناخته شد و جایزه اسب طلایی جشنواره بین‌المللی تئاتر را دریافت کرد که فقط همان یک سال برگزار شد. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳ سرپرستی مجتمع دانشسراهای هنر را به عهده داشت و در سال ۱۳۶۴ به مدیریت تالار آبگینه نائل گردید. او علاوه بر بازی در آثار سینمایی مهمی مانند ناخدا خورشید و تردید به ایفای نقش در سریال‌های تلویزیونی مشهور نیز پرداخته است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:  کوچک جنگلی ، مختارنامه ، روزی روزگاری ، تنهاترین سردار ، تفنگ سرپر ، مرد دوهزارچهره .

حجازی در اواخر دهه شصت نمایش بلبل سرگشته ، نوشته علی نصیریان را در تالار سنگلج به رروی صحنه برد که جزو یکی از موفق ترین نمایش های آن زمان بود .

همچنین بازی در نمایش« شیش و بش » به نویسندگی محمد چرم شیر و کارگردانی سامان قلیچ خانی هم از دیگر آثار صدرالدین حجازی در زمینه نمایش است .

بدعت غلطی که در تئاتر گذاشته می‌شود ؛ نبرد رستم و سهراب یا نبرد با تئاتر! / ویروسی که به جان گیشه افتاد

این روزها سامانه فروش بلیت نمایش «نبرد رستم و سهراب» بهای ۵۹۰ تا یک میلیون ۳۵۰ هزار تومانی را برای این نمایش تعیین کرده است؛ قیمتی که به طور حتم برای گروه سودآور ولی بدعتی غلط در تئاتر است.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از خبرگزاری مهر ، روند تولید یک اثر نمایشی هزینه‌بر است و گروه‌های نمایشی با هزینه‌های بالایی برای تولید اثر نمایشی مدنظر خود مواجه هستند. هیچ‌گاه ساز و کار درست و مشخصی از سوی متولی تئاتر برای حمایت از گروه‌های نمایشی جهت تأمین بخشی از هزینه‌های تولید وجود نداشته و اگر پرداخت کمک‌هزینه به گروه‌های نمایشی هم متوقف شود تأثیری در مشکلاتی که برای گروه‌ها وجود دارد ایجاد نمی‌کند زیرا مبالغ کمک‌هزینه‌ها بسیار ناچیز است.

از دوره‌ای در تئاتر ایران با سوق‌دادن گروه‌ها به سمت تئاتر خصوصی، دولت وظیفه حمایتی خود را از دوش برداشت و گروه‌ها را برای تأمین هزینه‌های خود به سمت فروش گیشه سوق داد. این امر باعث شد تا برخی گروه‌های نمایشی با هر ترفندی شده مردم را به سمت سالن اجرای نمایش بکشانند تا بتوانند به فروشی بالا در گیشه دست پیدا کنند.

در کنار این روند معیوب و مخرب، متولی دولتی تئاتر هم هیچ‌گونه ساز و کار مشخصی برای تعیین بهای بلیت نمایش‌ها ایجاد نکرد و همین امر باعث شد برخی گروه‌ها با توجه به استفاده از چهره‌های بازیگری در نمایش خود و همچنین یدک‌کشیدن واژگانی چون «کنسرت نمایش» و «تئاتر موزیکال»، بهای بلیت را بالا ببرند.

این اتفاق بیش از یک دهه است که در تئاتر ایران رخ می‌دهد و باعث شکل‌گیری نوعی تئاتر تجاری بی‌هویت شده است که نه تنها تأثیری در رشد فرهنگی و هنری جامعه ندارد بلکه سطح سلیقه مخاطب را هم پایین می‌آورد و باعث می‌شود که مخاطب به صِرف دیدن چهره‌های مطرح مورد علاقه خود با پرداخت بهای بالای بلیت به تماشای آن اثر یا آثار بنشیند.

روند سرسام‌آور بلیت کنسرت نمایش‌ها در سال ۱۴۰۳

اوایل تیر سال جاری بود که کنسرت نمایش «سیصد» در مجموعه فرهنگی سعدآباد تهران روی صحنه رفت و بهای بلیت خود را ۶۷۵ تا ۸۹۰ هزار تومان تعیین کرد.

این روزها حسین پارسایی نیز که مدعی تولید و اجرای تئاترهای موزیکال است، قصد دارد نمایش «نبرد رستم و سهراب» را در استادیوم بین‌المللی تنیس مجموعه ورزشی انقلاب روی صحنه ببرد. اجرای این نمایش از ۱۰ مرداد آغاز می‌شود اما نکته قابل تأمل درباره این اجرا، بهای بلیت تعیین‌شده برای نمایش است.

در سایت فروش بلیت این اثر نمایشی بهای بلیت‌ها از ۵۹۰ تا یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان تعیین شده است، بهایی که نه تنها از بهای بلیت تمام تئاترهای تولیدشده بالاتر است بلکه رکورد گرانی بلیت را از کنسرت‌های موسیقی پاپ نیز ربوده است.

مشخص نیست چرا یک گروه نمایشی به تنهایی می‌تواند صرف استفاده از چهره‌های بازیگری، با توجیه ساخت دکور آنچنانی و اجرا در فضایی غیرمتعارف در مجموعه ورزشی لاکچری باشگاه انقلاب تهران، قیمت بلیت اثر خود را به دلخواه تعیین کند.

این در حالی است بضاعت مالی اکثر مخاطبان تئاتر با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه پاسخگوی چنین بهای بلیت‌هایی نیست و طبقه خاصی از اجتماع به تماشای این آثار می‌نشینند.

روند قیمت‌گذاری بلیت‌های آثاری که حسین پارسایی به صحنه برد

نکته قابل تأمل این است که حسین پارسایی روزی مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و با تمام شرایط و مشکلات تئاتر ایران آشنایی داشت ولی بعد از کنار گذاشته‌شدن از صندلی مدیریت تئاتر و حضور مقطعی در مدیریت سینمایی، به سراغ تولید آثار نمایشی یا به قول خود تئاتر موزیکال رفت.

وی در سال ۱۳۹۶ نمایش «الیور توییست» را با حضور چهره‌های بازیگری در تالار وحدت روی صحنه برد و بهای بلیت اجرای خود را در آن مقطع زمانی ۴۰ تا ۱۴۰ هزار تومان تعیین کرد.

پارسایی در سال ۱۳۹۷ نمایش «بینوایان» را بار دیگر با حضور چهره‌های بازیگری در سالن رویال هتل اسپیناس روی صحنه برد و بهای بلیت آن اجرا هم در آن مقطع زمانی ۵۵ تا ۱۸۵ هزار تومان تعیین شد.

نکته قابل توجه این است که بهای بلیت هر ۲ نمایش «الیور توییست» و «بینوایان» در دوران خود بهای بالایی بودند و به همین خاطر با اجرای این آثار واژه «تئاتر لاکچری» پررنگ‌تر از قبل در تئاتر ایران مطرح شد.

وی از اردیبهشت سال ۱۴۰۲ نمایش «هفت‌خوان اسفندیار» را باز هم با حضور بازیگران چهره در تالار وحدت اجرا کرد و بهای بلیت این اثر نمایشی نیز از ۱۲۰ تا ۳۶۰ هزار تومان بود. البته به طور حتم اگر سازمان هنری رسانه‌ای اوج حامی این اجرا نبود، بهای بلیت‌های این تئاتر بیشتر از مقدار تعیین‌شده لحاظ می‌شد.

با گذشت تنها یک سال حسین پارسایی یک رکوردشکنی مثال‌زدنی در تعیین بهای بلیت نمایش‌های خود داشته است و حدود ۴ برابر بالاتر از اجرای سال گذشته خود بلیت‌ها را قیمت‌گذاری کرده است.

درست است که هزینه تولید آثار نمایشی آن هم تولیداتی که حسین پارسایی مدنظر داشته و دارد بالاست و می‌خواهد به عنوان کارگردان پروژه‌های سنگین تئاتر در ایران شناخته شود، اما نباید فراموش کنیم که مخاطبان تئاتر به دلار حقوق نمی‌گیرند که توانایی پرداخت چنین بهای بلیت تئاتری را داشته باشند.

به صدا درآمدن زنگ خطر برای تئاتر ایران و انفعال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

اینکه فروش بلیت روز اول این اجرا به پایان رسیده و متقاضیان برای خرید بلیت روزهای آینده اجرا نیز صف کشیده‌اند نشانگر آن نیست که مخاطبان تئاتر توانایی خرید بلیت‌هایی با این بهای بالا را دارند بلکه بیانگر آن است که بخش اعظمی از این مخاطبان از افراد دارای توانایی بالای مالی هستند و همین امر باعث می‌شود که قشر تئاتربین پایتخت و استان‌های دیگر به صورت خودکار از طیف مخاطبان این اثر نمایشی کنار گذاشته شوند.

شاید برای این افزایش بی‌رویه بلیت نباید تنها حسین پارسایی را مقصر تمام و کمال دانست بلکه باید این انتقاد را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی فرهنگ و هنر وارد کرد که چرا هیچ ضابطه‌ای برای جلوگیری از چنین روندهایی در تئاتر ایران وجود ندارد؟ آیا شعار «تئاتر برای همه» که طی دولت‌های مختلف مطرح شده و همیشه وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی دم از داشتن دغدغه بردن تئاتر به میان مردم و قراردادن آن در سبد فرهنگی خانوار می‌زدند، به این شکل محقق می‌شود؟

قیمت بالای تعیین‌شده برای بلیت‌های نمایش «نبرد رسم و سهراب» با هر توجیهی که باشد، زنگ خطری برای تئاتر ایران است زیرا دیگر گروه‌های تئاتری نیز خود را محق می‌دانند که این روند را پیش بگیرند و این امر باعث آسیب‌دیدن تئاتر، خالی‌شدن آن از کیفیت و محتوا و حذف‌شدن مخاطبان و علاقه‌مندان به تئاتر می‌شود.

 

خبرگزاری مهر / فریبرز دارایی