آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایش‌هایی که در نوبت اجرایی آبان و آذر ۱۴۰۳ در سالن‌های تماشاخانه‌ ایران‌شهر به صحنه رفتند، اعلام شد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشت: عروسک‌های به ظاهر بی‌جانِ نمایش‌ها امکانی تازه و گسترده را در نقد و گفت‌وگوی اجتماعی فراهم می‌آورد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سید عباس صالحی امروز، سه شنبه ۲۷ آذر به مناسبت آغاز بیستمین جشنواره تئاتر عروسکی تهران مبارک در پیامی نوشت: عروسک‌ها جهان بی‌مرزی دارند. هنوز بعد از هزاران سال که عروسک‌های سفالی و چوبی با هنر دست مردمان باستان، ابزاری برای نیایش و نمایش و بیان اندیشه‌های آنان بود، هنوز هم عروسک‌ها روایت‌گر انسان دردمند و هنرمندند. عروسک و نمایش عروسکی حیطه‌ای کهن و فراگیر در ارتباط انسان با اشیاست و با جامعه و باورها و آرزوهای انسان نیز همزاد است.

وی افزود: عروسک‌ها معمولاً متأثر از شرایط اجتماعی و فرهنگی ساخته می‌شوند و این به معنای بازتولید اندیشه‌های اصیل انسان است. امروز نیز در همه دنیا، عروسک‌های گاه ساده، می‌توانند دنیایی پر از رمز و راز و شگفتی و شادی و نشاط را در عین اندیشه‌ورزی در نمایش‌های عروسکی به بیننده منتقل کنند. عروسک‌های به ظاهر بی‌جانِ نمایش‌ها، چنان در دستان عروسک‌گردان‌ها جان می‌گیرند که با کودک و بزرگسال ارتباطی عمیق برقرار می‌کنند و امکانی تازه و گسترده را در نقد و گفت‌وگوی اجتماعی فراهم می‌آورند.

صالحی ادامه داد: نمایش عروسکی سابقه‌ای دیرین در جهان و ایران دارد، نمایش عروسکی امکان گسترده گفت‌وگو و نقد درباره مفاهیم و پدیده‌های متعدد و مختلف است. زبان و بیان نمایش عروسکی، غم و شادی، امید و حسرت، اشک و لبخند، خاطره و رویای انسان‌ها است. نمایش عروسکی ایران با سابقه‌ای دیرین و درخشان بر نمایش عروسکی دیگر کشورها تاثیر گذاشته و از آنها نیز تاثیر گرفته و اوج و فرودهایی را از سر گذرانده است.

وی اضافه کرد: جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران- مبارک، رویدادی است که ارتباط و تعامل‌های گوناگون را به نمایش می‌گذارد. عروسک‌ها با هر خاستگاه و زمینه اجتماعی و فرهنگی و با هر زبان و بیان، بستر گفت‌وگو درباره آسمان آبی کودکان جهان است.

صالحی افزود: جشنواره تئاتر عروسکی تهران که با نام بامسمای مبارک، بیستمین دوره خود را می‌گذراند، از مهم‌ترین جشنواره‌های تئاتری است که هیچ محدوده سنی نمی‌شناسد و برای همه مردم جذابیت دارد. به همین دلیل فرصتی مغتنم برای هنرمندان است تا اندیشه‌های ناب را در دل داستان‌های خود بپرورانند و به مخاطب ارائه دهند و فضای گفت‌وگویی هنرمندانه را با جامعه طراحی کنند. این جشنواره اکنون به بلوغ رسیده و با گروه‌های نمایشی و برنامه‌ها و بخش‌های متنوعی که دارد می‌تواند امیدآفرینی و نشاط را در جامعه تسری بخشد.

بیستمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران-مبارک ۲۶ آذر تا ۳ دی ۱۴۰۳ در تهران برگزار خواهد شد.

پیام معاون امور هنری به بیستمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی

نادره رضایی،معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به بیستمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران مبارک پیام داد .

در متن پیام معاون امور هنری آمده است: عروسک‌ها هر چند دست‌کار آدمیان در طول تاریخ بوده‌اند، اما آنقدر جان و روح داشته‌اند که بیرون از شخصیت انسانی، برای خود هویتی یگانه خلق کرده و بیرون از چوب و پارچه و سفال زیسته‌اند. عروسک‌های نمایشی، گویی حکایت همان رباعی خیام‌اند که روایت انسان را در این جهان گذرا به بیانی استعاری گفت:

                ما لعبتکانیم و فلک، لعبت‌باز از روی حقیقتیم نه از روی مجاز

                 یک‌چند درین بساط بازی کردیم رفتیم به صندوق عدم یک‌یک باز

و عروسک‌هایی که بعد هر نمایش، دوباره به صندوق بازی باز می‌گردند. عروسک و عروسک‌گردان، افزون بر جنبه‌های نمایشی در ادوار تاریخی، حامل پیامی رسانه‌وار بوده‌اند و بیانگر آرزوهای بلند انسانی و روایت‌گر رنج‌ها و شادی‌های آدمی و نمایشگر اندیشه‌های کهن و اسطوره‌ای بشر بوده‌اند.

در همه این سال‌ها و قرون که عروسک‌های پارچه‌ای و دست‌ساز زنان، در قالب شخصیت‌های داستانی و خیالی روی صحنه نمایش جان گرفته‌اند، نمایش عروسکی را به میراثی گرانقدر به تاریخ هنر افزوده‌ و امروز ما به آن می‌بالیم و بر شانه‌های گذشتگان خود می‌ایستیم و نمایش‌های عروسکی را روی صحنه می‌بینیم و نمایشگرانش را می‌ستاییم و از خردسال تا پیرسال از آن نه فقط لذت، که چه بسا حیرت می‌کنیم.

عروسک‌ها افزون بر این بیانگری و روایتگری، راه گفت‌وگو را در جامعه دیروز و امروز هموار می‌کنند و ساحتی دیگر را برای گفت‌وگو فراهم می‌آورند. از منظر اهمیت و جایگاه گفت‌وگو در جوامع انسانی، می‌توانیم عروسک‌ها را در مسندی بلند بنشانیم و از زبان آنها سخن بگوییم، همانگونه که انسان‌های کهن از زبان حیوانات، فابل‌ها را خلق می‌کردند، عروسک‌های انسانی فانتزی و خیال انگیز، مدیوم و واسط انسان و انسان بوده و هستند.

نمایش عروسکی در ایران، کم از نمایش زنده انسانی نداشته و امروز نمایشگران عروسکی ما در جایگاهی ایستاده‌اند که مرتبه جهانی دارد و فقط همین جشنواره، نشان دهنده قدمت عروسک‌های نمایشی ما نیستند که پیشینه‌ای بیش از اینها در تاریخ به نام خود ثبت کرده‌اند.

نمایشگران عروسکی ما با تلاش بسیار در صحنه و دانشگاه، در ساخت عروسک‌ها و طراحی‌های خلاقانه در اجرا، شگفتی‌آفرین صحنه‌های نمایش بوده‌اند و دل تماشاگرانشان را برده‌اند. عروسک‌هایی که زبانی جهانی دارند و بی‌واسطۀ زبان، می‌توانند از شرق تا غرب عالم را درنوردند و با هر فرهنگ و جامعه‌ای ارتباط برقرار کنند.

جشنواره عروسکی تهران مبارک، ثمرۀ تلاش هنرمندانی است که بی چشمداشت و صرفاً برای رشد هنر عروسکی صحنه را روشن نگه می‌دارند و استمرار زندگی عروسک‌ها، مدیون بیداری دستانی است که آنها را می‌گردانند.

همینجا از همکاران گرامی خود سپاسگزارم که فرصتی دیگر را فراهم کرده‌اند تا مردم عزیز به نمایش عروسک‌ها بنشینند و به همراه هنرمندان و نمایشگران عروسکی از همه مردم دعوت می‌کنم که از کودک تا بزرگسال به دیدن نمایش‌های عروسکی بیستمین جشنواره عروسکی تهران مبارک بیایند. چرا که همین عروسک‌ها، راوی زندگی امروز ما خواهند بود. به امید درخشش هنرمندان عروسکی در جشنواره بیستم مبارک.

کتاب پژوهشی تحلیلی- جامعه شناختی و بینارشته‌ای “آهسته از پُشت شیشه‌های نمناکِ شهر” درباره‌ نمایشنامه‌های اکبر رادی منتشر شد .

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، کتاب “آهسته از پُشت شیشه‌های نمناکِ شهر” نوشته زهره براتلو محقق ، نویسنده و کارگردان ، دانش آموخته‌ ادبیات دراماتیک ، کارگردانی تئاتر و حقوق قضایی و کارشناس رسمی دادگستری از کانون کارشناسان در رشته هنرهای نمایشی، امور سینمایی و عکاسی ، بازتاب رویدادهای اجتماعی در آثار اکبر رادی است ؛ که چاپ نخست آن به تازگی توسط نشر وزان صورت پذیرفته است.

این کتاب پژوهشی تحلیلی-جامعه شناختی و بینارشته‌ای درباره‌ی نمایشنامه‌های اکبر رادی از بزرگان نمایشنامه‌نویسی ایران ، که توسط نشر وزان منتشر شده است .
نویسنده‌ با کنکاشی موشکافانه در نمایشنامه‌های رادی سعی بر آن داشته است که هنجارها و ناهنجاری‌های اجتماعی را که رادی درصدد بازگویی آن‌ها از بطن قصه‌‌ نمایشش بوده، به مخاطب بنمایاند. این تلاش در نیم قرن تاریخ معاصر ایران از ۱۳۳۲ تا ۱۳۸۶ هجری شمسی (سال وفات اکبر رادی) به منصه‌ ظهور می‌رسد.

خواننده‌ آثار رادی با خواندن تک‌تک نمایشنامه‌هایش گویی که قدم در تونل تاریخ گذارده و آهسته آهسته تاریخ نیم قرنِ اخیرِ ایران را تورق می‌نماید و در این مسیر با درک رویدادهای آن زمانه با مردمان آن عصر همذات‌‌ پنداری نموده و با آنان پیوند می‌خورد.
فرهنگ ایرانی در لابه‌لای اتفاقاتی که رادی در درامش نقل می‌کند برای مخاطبِ اثر، بیشتر و بیشتر نمایانگر می‌شود. این خصیصه‌ منحصر به‌ فرد در کل آثار رادی، هویدا و پابرجاست. چیزی که نویسنده را بر آن داشته تا گام به گام با رادی حرکت کرده و بازتاب رویدادهای اجتماعیِ منعکس در آثار رادی را خصوصا به نسل خود بشناساند.
در این رهگذر آن‌چه بیش از هر چیز مورد نظر نویسنده بوده است، خلاقیت رادی در به‌کار بردن زبانی است که درام فارسی را با عصر و زمانه‌ هر رویداد، منطبق‌تر و غنی‌تر می‌سازد و این همان چیزی است که هم در سبک و هم در ساختار درام‌نویسی اکبر رادی بی‌نظیر است.

شایسته است ناگفته نماند این کتاب از جانب بنیاد اکبر رادی مورد توجه قرار گرفته است.

نقدی بر این کتاب

ابوذر کریمی ، نویسنده، منتقد و پژوهشگر تاریخ هنر در یادداشتی درباره این کتاب نوشته است :

پژوهش دقیق و‌ ژرف‌نگر برای موشکافی کارنامه‌ی اکبر رادی در کلیت آن، اتفاقی است که در حوزه‌ آثار نشرشده و به عرصه‌ عمومی آمده کم‌تر روی داده است. اما به نحو موردی و با تکیه و تمرکز بر تک آثار او، در سالیان اخیر مواردی بوده است که به کارنامه‌ی ادبی و تأثیرات اجرایی آثار اکبر رادی پرداخته‌اند. با این حال کم‌تر اثری از میان تالیفات، پژوهش‌ها و تحقیقات انجام شده به لحاظ ساختار و استانداردهای تالیف و پژوهش، چنان کیفیتی داشته است که بتوان آن را در قالب یک کتاب تألیفی- تحقیقی عرضه کرد. پژوهش زهره براتلو چنین است.‌

رادی نویسنده‌ای است که صرف‌نظر از مقادیری نقد و زدوخوردهای قلمی، جز نمایش‌نامه چیزی ننوشت. لذا شناخت جامع آثار رادی نیازمند دریافت دقیق از درام و جایگاه تئاتر و نمایش‌نامه است. این کتاب، آن جای خالی را به نحوی شایسته پر کرده است. به عبارت دیگر، با نگاه جامع به آثار رادی، ساختار و روشمندی پژوهش را حفظ کرده، از پروای آکادمیک در نتیجه‌گیری‌ها و طریقه‌ی ارجاع به حد اعلا برخوردار است.
‌
تحلیل‌های موردی یا یادداشت‌های جسته‌وگریخته درباره‌ آثار رادی به نحو تک‌به‌تک کم نیست. اما این پژوهشی که افق خود را نگرش جامع به سرتاسر کارنامه‌ رادی قرار داده است از این حیث، منحصربه‌فرد است. در ضمن آن‌که رادی و آثارش را در روند و در بده‌بستان و گفت‌وشنید با زیرمتن اجتماعی و سیاسی در نظر گرفته است و به همین جهت وجه زنده و گیرایی به بررسی خود داده است.
رادی هم‌چنین نویسنده‌ای بود که پیوسته تا پایان عمر بسیاری از آثارش را بارها بازنویسی و بازنگری کرد. تسلط نویسنده بر نسخه‌های متعدد هر نمایش‌نامه نیز از کیفیات برتر این پژوهش است. نویسنده کتاب در تحلیل هر یک از آثار، نگارش‌های متعدد اثر را در لحاظ قرار داده بررسی کرده است.

افزون بر این، دیدگاه اجتماعی تحلیلگر علاوه بر تسلط بر تحلیل دراماتیک اثر، مزیت دیگری است که این کتاب را منبع قابل‌توجهی برای علاقه‌مندان عرصه‌ نمایش، پژوهشگران و پژوهش‌های آتی ساخته است. با این حال، صِرف الگوهای ازپیش‌داده‌شده نیست که مبنای تحلیل و پژوهش در این کتاب قرار گرفته است؛ نوآوری‌هایی در شیوه‌ نگرش و طرز بررسی، آن را منبعی قابل ‌اعتماد برای پژوهشگران و علاقه‌مندان آثار رادی ساخته است.

می‌توان امیدوار بود که این کتاب، با درجه‌ای از چارچوبمندی و شسته‌ورفته بودن که نمی‌توان در اغلب آثار پژوهشی آکادمیک تا این درجه یافت، محل رجوع پژوهش‌های آتی و مورد توجه متخصصان امر قرار بگیرد. مراقبت در حفظ سبک آکادمیک، به‌کارگیری زبان محکم و علمی در کنار درک هنری مهم‌ترین مزیت این کتاب است که باید سرمایه‌ای در جهت کارهای پژوهشی روی ادبیات نمایشی جوان فارسی قلمداد شود.

نمایش قلاده ای برای یک سگ مرده نوشته محمد چرم شیر و کارگردانی غلامرضا عربی که با یازده بازیگر کم بینا و نابینا از مهر ماه در سالن شهرزاد به روی صحنه بود به عنوان بهترین نمایش صحنه ای جشنواره شهر آفتاب شهر کرد برگزیده شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی گروه نمایش ، جشنواره شهر آفتاب شهر کرد افراد دارای معلولیت که از ۱۹ آذر ماه تا ۲۲ آذر در شهر کرد برگزار شد. پنج شنبه ۲۲ آذر ماه در سالن ایثار شهر کرد با برگزاری مراسم اختتامیه خود و معرفی آثار برگزیده به کار خود پایان داد.

گروه تاتر باران که در این جشنواره با نمایش قلاده ای برای یک سگ مرده از تهران به کارگردانی غلامرضا عربی در بخش صحنه ای این جشنواره حضور داشت با ۴ تندیس و دو تقدیر در بخشهای تندیس کارگردانی ویژه تندیس اول طراحی صحنه تندیس اول طراحی حرکت و تقدیر دوم طراحی نور برای غلامرضا عربی و تقدیر گروهی بازیگران و تندیس بهترین طراحی لباس برای اکرم بایه نمایش برگزیده جشنواره شهر آفتاب شد و به جشنواره تاتر فجر راه پیدا کرد.