این کارگردان جوان جزو برگزیدگان جشنواره تئاتر «هم‌آغاز» است که سال گذشته در مجموعه تئاتر شهر برگزار شد و حالا اولین گروه‌های برگزیده آن، اجراهای عمومی خود را در تالار قشقایی تئاترشهر آغاز کرده‌اند.

او در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درباره روند آماده‌سازی نمایش خود داد و ابراز خوشنودی کرد که به واسطه جشنواره «هم‌آغاز»،  فرصت کار کردن در تئاتر شهر را به دست آورده است.

کوهی درباره درون‌مایه نمایش «پس از» گفت: متن این نمایش به شکل کارگاهی و همراه با اتودهای تمرینی نوشته شد. در مجموع پروسه نگارش متن و تمرین کار، حدود ۷ ماه زمان برد که با تحقیق در زمینه جامعه‌شناسی، روانشناسی و فلسفه همراه بود چون بعد از شروع کار، برای انجام تحقیقات در این سه زمینه، احساس نیاز کردیم و به همین علت به پژوهش‌های میدانی دست زدیم. همین امر سبب شد تا روند آماده‌سازی کار، طولانی‌تر و سخت‌تر شود. به طوری که در آغاز کار، حدود ۱۰ نفر در فرآیند کارگاهی ما حضور داشتند و بعد از آن به ۳ نفر رسیدیم.

او موضوع نمایش خود را جذاب و در عین حال خطرناک دانست و افزود: نمایش ما بر یکی از اختلالات شایع در آسیب‌دیدگان روانی تمرکز دارد. بر اساس تحقیقاتی که داشتیم، ۳۳ درصد آسیب‌دیدگان روانی در جامعه ما به این اختلال خاص دچار هستند.

کوهی درباره ضرورت پرداختن به مسایلی مانند اخلالات روانی توضیح داد: احساس کردیم در جامعه ما پرداختن به موضوعات روانشناسی، پازل گمشده‌ای است. در جهان تئاتر ما موضوعات گوناگونی مورد توجه بوده اما چون شخصا درگیر مطالعه در زمینه روانشناسی بودم، این موضوع را انتخاب کردم. البته ایده اولیه کار بر اساس تجربه شخصی خودم بود که روزی در خلوت خود به این فکر کردم اگر آدمی تصویر خود را در آینه نبیند یا نتواند در دلش، با خود حرف بزند، چه اتفاقی برایش می‌افتد. این ایده باعث شد اتودهای اولیه را بزنیم و سنتز کار ما این است که هنر، نجات‌دهنده است.

او درباره اولین حضورش به عنوان کارگردان در مجموعه تئاتر شهر گفت: ما برای جشنواره «هم‌آغاز» کار نکردیم بلکه برای دل خودمان، کار را شروع کرده بودیم و در مسیر آماده‌سازی نمایش، بحث جشنواره «هم‌آغاز» مطرح شد که شرکت کردیم و خوشبختانه نمایش در آن جشنواره مورد استقبال قرار گرفت و چندین جایزه دریافت کرد.

کوهی با تقدیر از برگزارکنندگان جشنواره «هم‌آغاز» و مجموعه تئاترشهر افزود: جوانان مستعدی داریم که همواره دچار مشکل نبود سالن، بالا بودن هزینه‌های تولید کار، جذب تماشاگر و … هستند و اتفاقی که در جشنواره «هم‌آغاز» افتاد، باعث شد جوانانی که انرژی و تفکری داشتند، فرصت کار پیدا کنند و اگر این جشنواره در دوره‌های بعدی هم با همین انرژی و صداقت جلو برود، می‌تواند به جوانان تئاتری امید بدهد.

او اضافه کرد: من خودم کارگردانی را از سال ۹۶ آغاز کردم و همیشه خود را یک کارگردان خانه‌نشین می‌دانستم. در این سال‌ها بازی کرده بودم ولی در حسرت کارگردانی به سر می‌بردم و بعد از مدتی، دچار ترس شدم که آیا اصلا می‌توانم کار کنم تا اینکه این جشنواره، به کسی مانند من امید داد.

او در پایان با ابراز خوشنودی از استقبال تماشاگران از نمایشش افزود: ما طیف وسیعی از تماشاگران را در نظر داریم؛ خانواده‌ها، هنرمندان، هنرمندانی که دچار آسیب دیدگی روانی هستند، معلمان و … که امیدواریم به تماشای کار ما بیایند چون کار ما درباره قدرت نجات‌بخش هنر است.

نمایش «پس از» هر شب ساعت ۲۰ در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود و مهران مرادی، پیمان محسنی و شیدا پهلوان، بازیگران آن هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده: نشان ۳۰ ساله، هنرمند و نوازنده پیانو پنج سال است که دچار انفصال از خود است و در طول این پنج سال با خود مجازش ملاقات کرده و زیسته. این معاشرت، او را حتی از هنر و علایقش جدا ساخته. اما اکنون نشان حتی خودش را در آینه هم نمی‌بیند.

او البته در جوانی دوره آموزش تئاتر دیده ولی جهان ادبیات، بیشتر او را درگیر خود کرده بود و این چنین شد که نام «شمس لنگرودی» با شعر گره خورده است اما از آنجاکه همواره به دنبال تجربه‌های تازه است، فعالیت خود را به شعر محدود نکرد بلکه به نگارش رمان، مقاله‌نویسی، پژوهش و تحقیق و بعدتر به بازیگری در سینما روی آورد تا اینکه چند سال پیش برای اولین بار در نقشی کوتاه روی صحنه تئاتر رفت.

حالا هم با بازی در پروژه موسیقایی نمایشی «و تو هم برنگشتی» به کارگردانی مهیار علیزاده اولین تجربه حرفه‌ای خود را روی صحنه تئاتر سپری می‌کند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر او در گفتگویی با ایسنا از تجربه حضور در بازیگری تئاتر سخن گفت که برایش در برگیرنده تجربیات بسیار متفاوت‌تری نسبت به حضور در عرصه ادبیات است.

او در این گفتگو با اشاره به انگیزه‌های خود برای حضور در پروژه «و تو هم برنگشتی» به کارگردانی و آهنگسازی مهیار علیزاده، یادآوری کرد: این اولین تجربه من در تئاتر نیست، چرا که پیش از این من در کار دیگری به نویسندگی و کارگردانی بهاءالدین مرشدی به مدت یکی دو شب بسیار محدود تجربه حضور در عرصه تئاتر را کسب کردم. اما می‌توان گفت حضورم در پروژه «و تو هم برنگشتی» اولین کار رسمی‌ام در عرصه تئاتر به عنوان بازیگر محسوب می‌شود.

او که در ادبیات معاصر ایران به عنوان یکی از شاعران، نویسندگان و پژوهشگران مطرح، شناخته شده است، درباره انگیزه‌های خود برای حضور در بازیگری تئاتر پس از تجربیاتی که در حوزه سینما به دست آورده، توضیح داد: روایت داستانی پروژه «و تو هم برنگشتی» به شکلی غیرمستقیم بر اساس اشعار من نوشته شده و چون نمایشنامه را دوست داشتم و قرار بود روی صحنه برخی از اشعارم را در قالب بازیگر پیش‌روی مخاطبان قرار دهم، پذیرفتم تا در این نمایش حضور پیدا کنم. البته پیش از این هم با مهیار علیزاده به عنوان یکی از آهنگسازان مطرح موسیقی کشورمان دوست بودم و وقتی در این زمینه با وی گفتگو کردم، متوجه شدم که محیط مناسبی برای حضورم در عرصه تئاتر فراهم شده که می‌تواند برایم دربرگیرنده علاقه‌مندی‌هایی باشد.

شمس لنگرودی در پاسخ به پرسشی مبنی بر نوع واکنش‌هایی که ممکن است از پس حضورش در حوزه بازیگری تئاتر مطرح شود، نیز گفت: من از همان دوره نوجوانی که به شعر و شاعری علاقه‌مند شدم، همواره در پی تجربه‌اندوزی بودم، مسیری که برایم بسیار آموزنده بود. کما اینکه در همین دوران بود که تصمیم گرفتم درعین علاقه‌مندی‌هایم به شعر، اولین مقاله‌ام را هم بنویسم. یادم می‌آید در همان دوران، فردی به من گفت: «مقاله‌نویسی چه ربطی به شعر دارد؟». حتی در زمانی که اولین کتاب تحقیقاتی‌ام را نوشتم، دوباره از من پرسیدند: «حالا مقاله نوشتی، اما تحقیق چه ربطی به مقاله نویسی دارد؟» خلاصه اینکه به این نتیجه رسیدم، من باید کار خودم را انجام دهم. زیرا افرادی که چنین واکنش‌هایی دارند، غمخوارم نبوده و احتمالا از روی حسن نیت با من برخورد نمی‌کنند، شرایطی که باعث شد که دیگر به این مسائل و حاشیه‌ها فکر نکنم.

او با بیان علاقه‌اش به تجربه چالش‌های تازه، ادامه داد: نکته دیگری که می‌توانم به آن اشاره کنم، تجربه حضور در چالش است. من از چالش خیلی خوشم می‌آید و سعی می‌کنم اول یاد بگیرم و بعد وارد چالش شوم. درباره بازیگری هم ماجرا به همین شکل انجام شد. من در ۲۶ سالگی دوره بازیگری دیدم یعنی زمینه‌اش را داشتم. البته وقتی برای حضور در این چالش از من دعوت کردند، خیلی مقاومت کردم چون میل نداشتم وارد فضای بازیگری شوم اما وقتی وارد شدم، دیدم چقدر با دنیای ادبیات متفاوت است.

شمس لنگرودی خاطرنشان کرد: به اعتقاد من حضور در «ادبیات» حضور در یک زمین فوتبال است که شما هم بازیکن هستید، هم مربی هستید، هم باید گل بزنید و هم باید مدافع باشید. در ادبیات، همه کاره خودِ شمایید ولی در تئاتر، تقسیم کار اتفاق می‌افتد و چقدر جذاب است که در این مسیر تقسیم کار، به عنوان بازیگر روی صحنه باشید و از بودن در این تجربه گروهی و جذاب لذت ببرید. مسیری که دلیل مهمی برای پذیرش و حضورم درعرصه بازیگری تئاتر شد.

او اضافه کرد: نکته دیگری که قبل از پذیرش حضور در چنین پروژه‌هایی برایم بسیار اهمیت دارد، نوع نگاهم به این تجربه‌هاست. من هر کار هنری که می‌کنم، بر اساس نیازهای روانی خودم و پاسخ به پرسش‌هایی است که برای خودم مطرح می‌شود. من هرگز شعر نگفتم که دیگران بگویند این شعر بد یا خوب است. بلکه شعر را با تمام وجودم دوست دارم و در میان این دوست داشتن، می‌خواهم به پرسش‌های روانی خودم پاسخ دهم. هرگز تصور نمی‌کردم روزی رمان بنویسم چه برسد به اینکه روزی که در صحنه تئاتر حضور داشته باشم.

وی افزود: اتفاقاتی در زندگی‌ام افتاد که نوشتن رمان را هم تجربه کردم. در حالیکه «شعر» موجز و «رمان» تشریحی و تلفیقی از شعر و تاریخ است. مسیری که از پس نگارش آن من را تا جایی هدایت کرد که در مجموعه‌های دانشگاهی و آموزشی شروع به تدریس رمان کردم. پس اگر قرار بود فکر کنم که من رمان‌نویس نیستم، هرگز به سمت آن نمی‌رفتم. اما باز هم تاکید می‌کنم من برای پاسخ به نیاز خودم رمان نوشتم، من برای پاسخ به نیازهای خودم بازیگری در سینما و تئاتر را پذیرفتم و برای پاسخ به نیازهای خودم، حتی خوانندگی را هم تجربه کردم.

شمس لنگرودی در پایان تاکید کرد: این تصور درستی نیست که برخی‌ها بر این باورند که اگر فردی شاعر است، نباید آواز بخواند یا بازیگری کند. من در جوانی دوره بازیگری دیدم و حین فعالیت‌های ادبی، در موسیقی نیز فعالیت‌هایی داشتم. من در هر زمینه‌ای اول سعی می‌کنم یاد بگیرم و بعد اگر مایل باشم انجام می‌دهم. آدم، زمین زراعی نیست که نتواند تغییر کاربری بدهد.

به گزارش ایسنا، پروژه نمایشی موسیقایی «وتو هم برنگشتی» اولین اثر مهیار علیزاده در زمینه کارگردانی است که پس از پروژه‌های متعدد خود درعرصه موسیقی فیلم، آلبوم و اجراهای زنده موسیقایی، به صحنه رفته است.

علیزاده درباره این پروژه نمایشی موسیقایی متفاوت نوشته است: «زمانی که همه چیز در حال نابودی است، گذشته به سمتت هجوم می آورد…»

«و تو هم برنگشتی» که متن آن نوشته ساغر رجبی است، درامی در ستایش زندگی و نشان‌دهنده نحوه تقابل انسان مدرن با گذشته، امروز و آینده خود است.

محمد شمس لنگرودی، امیرحسین فتحی، فرزین محدث، یلدا عباسی، ساغر رجبی، مریم مشهور و آرش الیگودرزی (خواننده ـ بازیگر)، وصال علوی (خواننده ـ بازیگر) از هنرمندانی هستند که در این پروژه حضور دارند.

این پروژه نمایشی موسیقایی «و تو هم برنگشتی» هر شب ساعت ۲۱:۳۰ در سالن «ملک» روی صحنه می‌رود و علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این اثر می‌توانند به سامانه «تیوال» مراجعه کنند.