به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، در متن تبریک محمود عزیزی برای بزرگذاشت روز ملی هنرهای نمایشی آمده است: روز جهانی تئاتر بر نمایشگران و تماشاگران این فعالیت اجتماعی تاثیرگذار را شاد باش گفته که این فعالیت زیبا را تا به امروز و فردای بشریت پاس می‌دارند و به نمایش معنا می‌بخشند. از دیرباز، موضوع نمایش با زیباشناسی صحنه درگیر بدفهمی‌ها شده است. زمانی گذشت تا قوانین رفته رفته مهر تایید بر ارزشمند بودن این شاهکار خلاقیت انسان در آموزش اخلاق، رفتار و زیبایی را پذیرا شوند هر چند به تناسب گذر زمان فعالان این عرصه هنری از سختی‌های بسیاری عبور کردند و تا امروز جان خسته خود را از کج فهمی‌ها با صبر و حوصله ابتکار و نوآوری هستی خود را حفظ کرده و به امروز رسانده‌اند.

چه بخواهیم و یا چه نخواهند تا زمانی که انسان هست، نیاز به حضور تئاتر و یا به گفته‌ای این شکل از تظاهرات اجتماعی، امری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود و خواهد ماند از دوران افلاطون تا کنون تاریخ نمایش شاهد نارضایتی از نوع نگاه به جهان هستی را سپری کرده است. در دورانی برای مصادره تئاتر سالن‌های عظیم و با شکوه ساخته شد و از گروه‌های نمایشگر دعوت می‌شد تا در این سالن‌ها نمایش به پا کنند مردم را سرگرم کنند و به توصیف قهرمانان مورد قبول قشری خاص کسب امتیاز فرهنگی و هنری برای آنان بنمایند؛ اما تئاتر همچنان در کنار مردم بوده و خواهد ماند پدیده تئاتر و هنرمندان تئاتر در همیشه تاریخ از دل مردمان برخاسته‌اند و همیشه جایگاه مردمی خود را حفظ و ستایش می‌کنند.

یادآور می‌شوم که در دوران طلایی یونان شخصیت‌های حکومتی اسپانسر تولید نمایش می‌شدند تا از این طریق امتیاز بدست آوردند و نامشان در لوحه‌های تهیه شده برای این منظور ثبت شود. حتی زمانی پیش می‌آمد که به ستارگان تئاتر مسئولیت‌های حکومتی داده می‌شد و این روند را هنوز هم شاهد هستیم.

تئاتر چه پدیده‌ای است که در طول تاریخ حضورش همیشه مورد بی مهری و یا ستایش قرار گرفته است؟ شاید به این دلیل که تئاتر آیینه زندگی است و هنرمند تئاتر می‌کوشد تا در این آینه وجهه زیبای زندگی را بنمایاند چرا که تئاتر، پویاست، آموزشگر است، شادی می‌آفریند، سوال مطرح می‌کند و مخاطب را نسبت به شرایط زندگی پرسشگر می‌کند. تئاتر توانسته است با هوشمندی در اشکال مختلف نمایش تن ستمدیده خود را تا به امروز حفظ نماید.

وقتی صحبت از تئاتر دولتی، ملی، آزاد و غیره می‌شود باید همواره هوشیار باشیم که این دسته بندی‌ها عامل ایجاد تفرقه میان خانواده بزرگ تئاتر نشود. مرزبندی میان این اشکال مختلف تئاتر امری اجتناب ناپذیر جهت پژوهش است ولی در کل در هر شکل از نمایش نباید دچار مرزبندی، بهره‌های سیاسی و ایجاد تفرقه شود. همینک که این سخنان گفته می‌شود گوش‌هایی مشغول راهی برای حمله هستند تا اصل موضوع تئاتر و روز جهانی تئاتر و روز همبستگی خانواده بزرگ تئاتر را به بیراهه بکشانند چراغ تئاتر همیشه روشن و پر سو است حتی اگر سودجویان سعی دارند گاهی آن را کمسو کنند.

جوامع هوشمند همیشه به ایثار هنرمندان تئاتر توجه دارند و می‌دادند این پدیده تاریخی همچون هوا برای زندگی لازم است. از این سو همیشه شاهد تولید آثار فاخر هستیم که عموم مردم مشتاق تماشای آن می باشند تئاتر، نوعی سیاست است اما سیاسی نیست. اگر سیاسی بود عمری طولانی نداشت عمر تئاترهای سیاسی مانند گروه‌های سیاسی کوتاه است. ما باید پرهیز کنیم؛ تئاتر سیاسی نشود تا از اهداف خود دور نشود. تاریخ تحولات تئاتر از دوران گذر از آیین تا کنون تئوری‌های عدیده‌ای که برآمده از شرایط جوامع بشری است شکل گرفته که گویای مسئولیت تئاتر در برابر جامعه خود می‌باشد، مسئولیتی که اشتیاق وافر به پویا کردن تماشاگر برای مبارزه علیه نابرابری و اشتیاق به بالا بردن سطح آگاهی مردم مواردی است که همیشه تئاتر را زیر ذره‌بین قدرت‌های سیاسی قرار داده و سعی نموده تا از این توان مقدس به سود خود بهره برند. حال آنکه تئاتر و فعالیت تئاتری برای عموم مردم است و دسته یا گروه نمی‌شناسد. همانطور که شعار یونسکو این بود که «تئاتر پل ارتباطی ملتهاست» برشمرده می‌شد.

اگر تئاتر در دورانی سخت در آتش تنگ نظران پر و بال خود را سوخته می‌بیند. باز همچون ققنوس دوباره بال میابد و به پرواز ادامه می‌دهد و با نمایشی از خیال که هم درام است و هم کمدی بمانند زندگی به حیات خود ادامه می‌دهد. پس بر بال‌های تئاتر بیاندیشید و وارد نمایش خیال‌انگیز شوید خیالی که هم واقعیت است و هم رویا، تئاتر و زندگی لازم و ملزوم یکدیگرند.

روز جهانی تئاتر بر تمام سربازان جان بر کف تئاتر، این سنگر انسان ساز و تماشاگرانش که معنابخش تئاتراند تبریک عرض می‌نمایم. شاد باشید.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، این هنرمند تئاتر تصمیم دارد سال تازه، تهیه‌کنندگی نمایش‌های «آن برد» به کارگردانی مشترک مهدی زندیه و آیدین تمبرچی، «پشیز» به کارگردانی علی ایزدی، «بیرون پشت در» به کارگردانی پرهام خاکزاد را به عنوان تازه‌ترین آثار کمپانی تئاتر جوانان ایران را بر عهده بگیرد.

او که امسال به عنوان تهیه‌کننده با نمایش «هیدن» به کارگردانی کورش شاهونه در کنار این گروه نمایشی بود، سال آینده نیز این همکاری را ادامه خواهد داد تا «هیدن» که در جشنواره تئاتر فجر و جشن حافظ برنده چند جایزه شده بود، بار دیگر در تهران روی صحنه برود.

افشاریان همزمان با اجرای نمایش «بک تو بلک» در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر در گفتگوی خود با ایسنا عنوان کرد که یکی از معیارهای حمایتش از گروه‌های جوان نمایشی این است که در آن گروه، هیچ چهره‌ای حضور نداشته باشد و کارگردان نمایش بتواند با تکیه بر خلاقیت خود، مخاطبان را جذب کند.

با همین نگاه، او امسال علاوه بر «هیدن»، تهیه‌کنندگی نمایش‌های دیگری همچون «آنتیگونه» به کارگردانی محمدرضا آگاه ،« مرثیه‌ای برای گودو» به کارگردانی بنفشه ریاضی ، «فراموشی» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی و نمایش «تنهایی و تن‌هایی وطن‌هایی» که در آن به عنوان نویسنده ، بازیگر و طراح صحنه و لباس حضور داشت، را نیز بر عهده گرفت.

بر اساس اعلام روابط عمومی کمپانی تئاتر جوانان ایران،” «بک تو بلک» با بازی خود او، مهدی زندیه و نیکو بستانی فروردین ۱۴۰۳ در  تهران بار دیگر اجرا می‌شود و از اواخر اردیبهشت نیز تور اجراهای خود را از آلمان آغاز خواهد کرد.

این نمایش امسال با روزی ۲ نوبت اجرا در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر و در مجموع  ۶۴ سانس اجرا در این تالار که ۵۶۹ تماشاگر دارد، با ۳۵ هزار و ۱۹۴ تماشاگر روی صحنه رفت.

«بک تو بلک» به جز تهران، در مشهد نیز با روزی دو سانس اجرا و در مجموع ۳۲ نوبت اجرا، ۱۲ هزار و ۹۹۴ تماشاگر را جذب تالار مصلی‌نژاد مشهد کرد و مجموع فروش بلیت آن به رقم ۸ میلیارد و ۶۵۴ میلیون تومان رسید.

این نمایش امسال میزبان ۴۸هزار و ۱۸۸ تماشاگر شد.”

همچنین روابط عمومی یادآور شده است که “اجرای «بک تو بلک» به نویسندگی و کارگردانی سجاد افشاریان در مجموع اجراهای تهران ، شیراز ، رشت و مشهد  با  بیش از ۱۰۰ هزار تماشاگر و ۳۴۰ سانس اجرا از دی ماه سال ۱۴۰۰ تا کنون در ۳ سال پیاپی همچنان مورد اقبال تماشاگران است .

گفتنی است نمایش «هیدن» دیگر تولید کمپانی تئاتر جوانان ایران که با تهیه‌کنندگی افشاریان روی صحنه رفت، نیز جزو آثار موفق امسال به شمار می‌رود که در چند نوبت متوالی روی صحنه رفت و بیش از ۲۰۰ اجرا در سال ۱۴۰۲ داشت.

این نمایش در جشنواره تئاتر فجر و جشن تئاتر و موسیقی حافظ موفق به کسب جوایز بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر زن شد و قرار است در سال ۱۴۰۳ نیز اجراهایش ادامه داشته باشد.”