حامد شیخی نویسنده و کارگردان نمایش «چراغ تئاتر» که این روزها در تماشاخانه انتظامی روی صحنه است درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی  گفت: «چراغ تئاتر» در واقع درددلی است در مورد حواشی امروز تئاتر و زخمی که بر تئاتر این روزها وارد شده است. این نمایش الهام گرفته از نمایشنامه «دو شخصیتی» اثر تنسی ویلیامز است که با مطالعه این نمایشنامه، مسیری برای گفتن حرف‌هایی پیدا کردم که با اتفاقات چهار سال اخیر تئاتر باید به زبان می‌آوردم.

وی درباره جامعه هدف این نمایش و میزان بازخوردهایی که از مخاطبان گرفته است، بیان کرد: تمام افرادی را که در این ۲ دهه اخیر بیننده و اجراکننده تئاتر بوده‌اند، مخاطب خود می‌دانم چون همگی دارای درد مشترک هستیم که به زبان طنز آن‌ها را بازگو می‌کنیم. خوشبختانه تا امروز بازخوردها همه مثبت بوده است به شکلی که نه فقط در پایان اجرا بلکه در هر بخش از اجرا شاهد تشویق تماشاگران هستیم که جای خرسندی دارد.

این بازیگر و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه معتقد است در هر شرایطی باید چراغ تئاتر را روشن نگاه داشت، در این‌باره عنوان کرد: همانگونه که جواب این سوال را در نمایش «چراغ تئاتر» از زبان شخصیت اکبر آقا می‌شنویم؛ اجرا نکردن تئاتر برای یک هنرمند تئاتر به معنای لال شدن او است و من هیچ علاقه‌ای به لال شدن و بستن دهانم ندارم.

شیخی درباره شیوه اجرای نمایش به خبرنگار مهر توضیح داد: از مهم‌ترین ویژگی‌های این نمایش می‌توان به محل وقوع داستان اشاره کرد. زیرا تمام قصه در همان سالنی اتفاق می‌افتد که نمایش در آن اجرا می‌شود. لذا از تمام اجزای سالن مانند اتاق فرمان، درهای سالن و جایگاه تماشاگران توسط بازیگران آشنایی‌زدایی می‌شود. در نتیجه اشتراکاتی میان بازیگر و تماشاگر و محیط تماشاخانه بر مبنای قصه ایجاد می‌شود و به نوعی تماشاگر خود را بازیگر قصه می‌بیند. نکته دیگر وجود تکنیک‌ها و کاراکترهای نمایش‌های ایرانی است که به نوعی مصداق بارز کاراکترهای تئوری برتولت برشت هستند و به مسیر فاصله گذاری نمایش و شکستن دیوار چهارم کمک فراوانی می‌کنند.

وی درباره اجرای نمایش در خانه هنرمندان بیان کرد: اجرای این نمایش تنها در خانه‌ هنرمندان امکانپذیر بود چون مناسب‌ترین فضا را برای این نمایش دارد. از طرفی موافقم که هر هنرمند در هر عرصه نیازمند هنرنمایی در خانه هنرمندان ایران است. خوشبختانه شاهد بهترین همراهی و همکاری از سوی پیام لاریان و کلیه عوامل خانه هنرمندان هستیم.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: اکبر و همسرش سرور وارد یک سالن متروکه می‌شوند تا نمایش خود را اجرا کنند اما موانعی را بر سر راه خود می‌بینند.

حامد ‌شیخی، نازنین ‌بیوک، مهدی ‌هنرسازان، مارال ‌ابوالقاسمی، نوشین ادیب، شکوفه ‌سلحشور، امیرحسین ‌فهادان، فاطمه ‌فرضی، علی ‌پیله ‌ور، اهورا فیجانی بازیگران این اثر نمایشی هستند که تا ۲۰ آذر ساعت ۱۸:۳۰ در سالن انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه است.

محسن آزاد نویسنده و کارگردان نمایش «ناآرامسایشگاه » که این روزها در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است درباره اجرای این اثر نمایشی گفت: نمایش «ناآرامسایشگاه» هفته پایانی اجرای خود را در تماشاخانه سنگلج سپری ‌کند. این اثر یک نمایش آیینی و سنتی است که در فضایی کمدی موقعیت های جذابی را رقم می زند. «ناآرامسایشگاه» داستان یک آسایشگاه است که صاحب آن می خواهد آنجا را بفروشد و حالا ساکنان آن دنبال تغییر نظر مالک آنجا هستند.

وی درباره پرداختن به نمایشی مبتنی بر تکنیک های نمایش ایرانی بیان کرد: حفظ و ارتقای نمایش های ایرانی همیشه دغدغه من بوده و خواهد بود. متاسفانه چند سالی است که به خصوص در بین هم نسل های من و حتی جوان‌ترها پرداختن به این گونه نمایش ها کمرنگ شده و بیشتر اهالی تئاتر گرایش به متون خارجی پیدا کردند که به طور کلی ایرادی ندارد چون معتقدم باید از همه طیف و سلیقه ای برای مخاطبان نمایش وجود داشته باشد اما حفظ میراث و فرهنگی که از گذشته به دست ما رسیده نباید فراموش شود.

وی افزود: چند دلیل وجود دارد که هنرمندان ما به سمت اجرای نمایش‌های خارجی کشیده شده اند؛ یکی اینکه ما دچار فقر نمایشنامه خوب و قوی هستیم و می‌دانیم پایه و اساس یک نمایش خوب، متن آن نمایش است. اما دلیل دیگری که ما به نمایشنامه های خارجی سوق پیدا کردیم این است که نویسندگان غربی در جذب ما به آثارشان موفق عمل کرده اند چون توانستند به طرز اثرگذاری نمایشنامه‌ها و متن‌هایشان را به ما معرفی کنند و ما ناخودآگاه دنباله رو آنها شدیم. البته نباید از اینکه آنها امکانات، بودجه و رسانه قوی برای این کار دارند، غافل شویم.

آزاد ادامه داد: اما بیاییم ما هم ادبیات و آثار قوی و غنی کشورمان را به آنها معرفی کنیم. ما شاهنامه را داریم که به جرات می‌توانم بگویم تا سالیان سال می‌شود از داستان‌ها و افسانه‌هایش اقتباس‌های جذاب کرد. ما شاعران و نویسنده های بسیاری داریم که می توانیم آثارشان را به شکل امروزی اقتباس و به دنیا معرفی کنیم. ادبیات کشورمان ظرفیت بی انتهایی دارد که حیف و صد حیف که کمتر به آن پرداخته می شود. من از مسئولان کشورمان هم این درخواست را دارم که با هموار کردن مسیر تولید این گونه آثار و اختصاص بودجه مناسب و درخور، بستر مناسبی را برای تولید این آثار فراهم کنند.

این کارگردان درباره انتخاب عوامل نمایش در گفت‌و‌گو با خبرنگار مهر توضیح داد: من قبلا با تعدادی از دوستان در کارهای مختلف همکاری داشتم اما بازیگرانم را با حساسیت در نقش های خود قرار دادم و تا الان نتیجه کار برایم خوشایند بوده است. نمایش قبلی که به صحنه بردم برایم یک تجربه جدید و همراه با آزمون و خطاهای بسیاری بود اما در این اجرا اتفاقات خوبی را از روز نخست پیش بینی می کردیم که خوشبختانه تا امروز نیز بازخوردهای خوبی دریافت کردیم و کار با استقبال مواجه شده است.

آزاد درباره شیوه اجرایی نمایش بیان کرد: اجرای «ناآرامسایشگاه» اجرایی پرچالش و پرانرژی برای مخاطبان است. ما سعی کردیم دغدغه ها و حرف هایمان را در قالب کمدی با مخاطب در میان بگذاریم و برای رسیدن به لحظات کمدی نمایش از شخصیت های معروف تاریخی استفاده کنیم که نتیجه بسیار خوبی هم در متن و هم در اجرا گرفتیم. امیدوارم مخاطبان نمایش ایرانی و سیاه بازی در آخرین روزهای اجرای این اثر نمایشی دیدن آن را از دست ندهند.

نمایش «ناآرامسایشگاه» به نویسندگی و کارگردانی محسن آزاد و تهیه کنندگی سامان خلیلیان با بازی مرجان ‌آقانوری، فرنیا ‌احمدوند، مصطفی ‌ایزدی، طاهره ‌بهرامی، امیر ‌عدل ‌پرور، پویا ‌فراهانی، شاهین ‌گل ‌کار، مهدی ‌ملکی، داوود ‌معینی ‌کیا، سید سید ‌محسن ‌میرهاشمی، رضا ‌نعمتیان تا ۳ آذر در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: صولت زربندیان برخلاف وصیت پدرش که آسایشگاه را وقف کرده، می‌خواهد آنجا را بفروشد. مبارک و ساکنان آسایشگاه تصمیم می گیرند مانع او شوند که …