اجرای دوره‌گردها تمدید شد

با استقبال خانواده‌ها، اجرای نمایش «دوره‌گردها» به کارگردانی علی فروتن تا ۲۶ آبان در تالار هنر تمدید شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی تالار هنر، اجرای نمایش «دوره‌گردها» به کارگردانی علی فروتن به مدت یک هفته تمدید شد.

نمایش «دوره‌گردها» که با استقبال خانواده‌ها و کودکان و نوجوانان همراه شده است، تا ۲۶ آبان به اجرای خود در ساعت ۱۷.۳۰ ادامه می‌دهد.

این اثر نمایشی موزیکال نوشته زیبا برجی فلاح و گروه چهره آزاد است و هنرمندانی همچون علی فروتن، حمید گلی، مجید نصیری، زیبا برجی فلاح، امید اسکندر، محمد ملاولی و محمد حاجی بابایی در آن به ایفای نقش می‌پردازند.

سعیده دادگر (دستیار کارگردان)، امید اسکندر و محمد ملاولی (موسیقی و اجرا)، مهدی نیک روش (طراح صحنه)، سعیده دادگر (طراح لباس)، حسین تبریزی و لیلا پریشان (طراح گریم)، (طراح پوستر و بروشور) شیوا بابابیگی، محمد سالارگلی (عکاس و ساخت تیزر)، امیر یزدان صفت (ساخت دکور)، مژگان برنده (دوخت لباس)، علیرضا باقری (روابط عمومی)، درسا نصیری (دستیار گریم) و فوژان فروتن (دستیار لباس و صحنه)، از دیگر هنرمندان و عوامل این نمایش هستند.

این نمایش صبح‌ها نیز برای مهدهای کودک و مدارس اجرای ویژه دارد. شماره تلفن ۸۸۸۴۷۲۷۲ برای هماهنگی اجرای صبح اعلام شده است.

علاقه‌مندان می‌توانند از طریق سایت تیوال نسبت به خرید بلیت این نمایش اقدام کنند.

بازیگری که بعد از هر اجرا چشمانش تار می‌شود

«درست نیست که من از سختی‌های این نقش بگویم ولی واقعیت این است که در زندگی روزمره چشمانم تار می‌شود و حالت آن تغییر کرده است.»

این جملات را ریحانه رضی می‌گوید؛ بازیگر جوانی که مدتی است با نمایش «هیدن» روی صحنه است و در این اثر نمایشی، نقش یک زن نابینا را بازی می‌کند.

او بیش از ۱۰۰ شب، با این نمایش روی صحنه رفته و هر روز در دو اجرای  ۸۰ دقیقه‌ای به ایفای نقش می‌پردازد.

نمایش «هیدن» کار کورش شاهونه ابتدا در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و حالا هم در تئاتر «هامون» در حال اجراست.

ریحانه رضی و کورش شاهونه زوجی هنرمند هستند که با مشارکت یکدیگر نمایش «هیدن» را اجرا می‌کنند.

اجرای دوباره این نمایش و موفقیت آن سبب شد تا با ریحانه رضی، بازیگر نقش «ژان» که در نگارش متن هم مشارکت داشته و کورش شاهونه، کارگردان و دیگر نویسنده کار گفتگویی داشته باشیم.

رضی که در ساخت این نمایش با همسرش کورش شاهونه، همکاری دارد، درباره مراحل شکل‌گیری این نمایش توضیح می‌دهد: «کورش ایده کار را مطرح کرد و مدت یک سال بر ایده و بعد بر نگارش متن کار کردیم و یک سال هم برای تمرین زمان گذاشتیم و در تمرینات به این جمع‌بندی رسیدیم.»

در شرایطی که بسیاری از کارهای نمایشی در مدت زمان کوتاهی به اجرا می‌رسند ، اینکه گروهی برای اجرای یک نمایش دو سال زمان بگذارد، اتفاقی است جالب توجه که رضی درباره آن می‌گوید: ««هیدن» محصول دو سال کار و تفکر، تمرین و تحلیل است و دلیل عمده آن، احترام به خود و مخاطب است. ارزشمندترین اتفاق ممکن برای اینکه هنرمندی بتواند رسالتی داشته باشد، این است که در وهله اول به خودش احترام بگذارد و بعد به مخاطب. برای ما مخاطب اهمیت بسیاری دارد. بخصوص بعد از نمایش قبلی‌مان«مانستر» که اجرایی موفق بود، کار ما خیلی سخت‌تر شد چون می‌خواستیم کار بعدی، برای خودمان یک قدم رو به جلو باشد.»

او درباره بازی خودش در نقش «ژان» توضیح می‌دهد: «من و کورش متن نمایش‌هایمان را با هم می‌نویسیم. اما هنگام نوشتن متن، در جایگاه نویسنده بودم و به این فکر نمی‌کردم قرار است «ژان» را بازی کنم و برای او می‌نویسم. اتفاقا به دیگر کاراکترها هم توجه زیادی داشتم. در شروع تمرین‌ها، خواسته کورش بود که «ژان» را تمرین کنم و اگر مورد قبول‌مان بود، به مخاطب ارایه کنیم. برایم خیلی مهم است نقشی که بازی می‌کنم، لایه‌های مختلفی داشته باشد و به عمق کارکتر برسم.»

اما نقش «ژان» با همه جذابیت‌هایش نقشی است بسیار دشوار.

رضی البته دوست ندارد خودش درباره سختی این نقش صحبت کند ولی در پاسخ به خبرنگار ایسنا توضیح می‌دهد: «این اجرا بسیار بسیار سخت است. حتی مخاطب هم این سختی را حس می‌کند و این اجرا برای او هم سنگین و انرژی‌گیر است. البته خیلی احساس خوشایندی نیست که خودم بخواهم درباره وضعیت چشمم در این نمایش صحبت کنم چون شاید جنبه تعریف از خود بگیرد ولی اگر بخواهم صادقانه پاسخ بدهم، کار بسیار سختی است. برخی دوستان فکر کرده‌اند چشم من لنز بوده یا گریم داشته‌ام. آنچه می‌بینید، ماحصل ۱۲ سال کار و تمرین و زحمت است و به تمرین چند ماهه برنمی‌گردد ولی عشقی که به این نقش و نمایشنامه دارم، مرا سرپا نگه می‌دارد که بتوانم این سختی‌ها را به جان بخرم. در این ۱۰۰ شب اجرا حالت طبیعی چشمان من در زندگی عادی و روزمره‌ام تغییر کرده و کاملا تار می‌بینم و منتظرم بعد از اجرا برای درمان اقدام کنم.»

اما مشکل فقط به چشمان او برنمی‌گردد و اتفاقاتی دیگر هم در خلال اجرای این نمایش برای او رخ داده که یادآوری آن را خالی از لطف نمی‌داند: «در یکی از اجراهایی که در تالار قشقایی داشتیم، در صحنه درگیری زن و شوهر، در اکت نمایش، دستم را روی گوش راستم گذاشتم و ناگهان گوش سمت راستم سِر شد و اصلا نمی‌شنید و بسیار مضطرب شدم. شب خیلی عجیبی بود و با همان شرایط اجرا را ادامه دادم که اجرای بسیار هول انگیزی شد. بعد از اجرا که با پزشک تماس گرفتم، احتمال دادند دچار سکته گوش شده باشم و گفتند خوب است که به چشم‌تان نزده!»

رضی ادامه می‌دهد: «برخی کارکترها ویژگی‌هایی بسیار خطرناک دارند که تو یا نباید سمت آنها بروی چون ممکن است نتوانی حق مطلب را ادا کنی یا باید آنچنان آگاهانه و دقیق و درست باشد که حرفی برای گفتن نماند. سعی من بر این بود که شق دوم اتفاق بیفتد و اگر قرار است نقش یک نابینا را بازی کنم، چیزی کم و کسر نباشد. به همین دلیل پارسال حدود ۷ ماه با این عزیزان معاشرت داشتم و در موقعیت بازی و مکالمه با آنان قرار می‌گرفتم و خیلی از جزییات نقش را در برخورد با آنان و به صورت حقیقی دریافت کردم چون برایم بسیار مهم است که وقتی نقشی را بازی می‌کنم که در جامعه حضوری واقعی دارد، شاید خودم رنگ و بویی به آن بدهم و آن را از فیلتر بازیگری‌ام بگذرانم، ولی دوست دارم بخش عمده‌ای از آنچه را که مخاطب می‌بیند، بر مبنای کارکتر حقیقی باشد که اینها منوط به تمرین و تحلیل و دیدن‌های سالیان است که سبب می‌شود کارکتری مورد لطف تماشاگر قرار بگیرد.»

رضی در پاسخ به اینکه چقدر موفقیت این نمایش را پیش‌بینی می‌کردید، توضیح می‌دهد: «طبیعتا و وقتی نسبت به موضوعی آگاهی داری و پیشنیه آن را می‌دانی، می‌توانی تا حدودی نتیجه‌اش را پیش‌بینی کنی. وقتی بعد از «مانستر»، یکی دو سال زمان می‌گذاریم که به ایده‌ای برسیم و چندین ایده را کنار گذاشتیم تا به ایده بهتری برسیم، برای هر یک از مراحل نگارش متن و تمرین، یک سال دیگر وقتی می‌گذاریم و به جز آن کورش، پیش از تمرین در پلاتو، طراحی صحنه، نور، دکور و لباس‌هایمان را می‌داند. همه چیز آماده اجراست و فقط بازیگران در موقعیت نقش قرار می‌گیرند و اتود می‌زنند. وقتی نسبت به آنچه خلق می‌کنی، آگاهی داری، موفقیت آن هم قابل پیش‌بینی است. هدف ما این بود که یک کار خوب خلق کنیم تا مخاطب دوستش داشته باشد و احترام به خود و مخاطب در آن رعایت شود.»

ریجانه رضی در پایان یادآوری می‌کند: «دو سال پیش وقتی هنوز تمرین «هیدن» را آغاز نکرده بودیم، به کورش گفتم اگر کار ما از میان هر تعداد تماشاگر فقط بر یک نفر تاثیر مثبت بگذارد، کار خود را انجام داده‌ایم و رسالت هنر در این است که حرفی برای گفتن داشته باشد و رد پایی بگذارد که کسانی از آن عبور کنند و نکته‌ای دریابند. تلاش ما این بوده و میزان موفقیت آن به مخاطبان برمی‌گردد.»

اما کورش شاهونه، کارگردان و دیگر نویسنده «هیدن» که در نمایش قبلی‌اش «مانستر» به افرادی توجه داشته که دچار معلولیت هستند، درباره پرداختن به این اقشار یا کسانی که دچار نابینایی هستند، می‌گوید: «برای من تمثیل، استعاره و فلسفه سوژه، جدای از قصه اولیه‌ای که تماشاگر با آن مواجه می‌شود، بسیار مهم است. نگاه من به «هیدن» این است که نابینایان اصلی کسانی‌اند که در ظاهر بینا هستند ولی حقیقتِ اطراف خود را کتمان می‌کنند. همه ما در طول روز هزار و یک موضوع را در زندگی شخصی و روابط‌مان اعم از دوستانه، زناشویی و … داریم که بخش عمده‌ای از آنها را کتمان می‌کنیم و چشم‌مان را بر آن می‌بندیم. این وضعیت ، جهانی را در «هیدن» ایجاد می‌کند که نشان می‌دهد نسبت به خیلی از مسایلی که سرسری از کنارشان می‌گذریم یا عامدانه چشم‌مان را بر آن می‌بندیم، در اصل نابینا هستیم. این خود یک استعاره و تمثیل است.»

او ادمه می‌دهد: «برایم مهم است که در نمایش‌هایم استعاره و جهان تمثیلی وجود داشته باشد و بتوانیم آن را بسط دهیم. نه اینکه الزاما بخواهم در کارم به یک جغرافیا یا موضوعی بپردازم که جهانشمول نباشد. مثلا همیشه به کارهایی که در رابطه با مواد مخدر اجرا می‌شود و عموما در محلات پایین شهر می‌گذرد، این نقد را دارم که این کارها در عین جذابیتی که برای مخاطب دارند، تاریخ انقضا دارند و تا جایی کار می‌کنند. مثلا مخدر «شیشه» ممکن است تا ۲۰ سال دیگر وجود نداشته باشد ولی هویت انسان، دغدغه‌ای همیشگی است و می‌تواند ترسناک باشد چراکه شناخت بیشتر یک انسان می‌تواند از هر چیزی هولناک‌تر باشد چون نزدیکترین کسان آدم، بسته به موقعیتی که در آن قرار می‌گیرند، ممکن است وجوهی ناشناخته از خود را بروز دهند. »

او اضافه می‌کند: «برای ما هر روز این دغدغه وجود دارد که کاش نمایش برای تماشاگران تلنگری باشد و سبب شود در زندگی شخصی خود به سمت خیانت نروند. اگر این اتفاق درست بیفتد، رسالت تئاتر به خوبی انجام شده.»

شاهونه با ارایه توضیحاتی درباره شیوه کارگردانی این نمایش و استفاده از مانیتورهای نمایشی در آن اضافه می‌کند: «آن دو مانتیور استعاره چشمان نابینای زن است که با شکستن دیوار چهارم، تمام آن لحظات را برای تماشاگر از نقطه‌های پنهان درمی‌آورد و او را در موقعیت تصمیم‌گیری قرار می‌دهد و می‌کوشد آن کارتاسیس و همذات‌پنداری را برای او ایجاد کند و  این بزرگترین چالش نمایش ماست که تماشاگر به جای یکی از کارکترها، خود را در مقام تصمیم‌گیری بداند.»

این کارگردان ادامه می‌دهد: «حرف من این است که وقتی شب‌ها به خانه بازمی‌گردیم، آیا دوربین‌های مداربسته خود را چک می‌کنیم، به رفتارمان در طول روز و اشتباه‌های‌مان فکر می‌کنیم، اگر آن دوربین‌ها را چک کردیم، کجا را سانسور می‌کنیم، کجا را دوست داریم پاک کنیم یا نگه داریم. این کاربرد دوربین مداربسته هم در جامعه و هم در هویت هر فرد در تمام لحظات به سراغ‌مان می‌آید.»

بخش بعدی گفتگوی ما درباره استقبال تماشاگران از «هیدن» است که سبب شد اجرای آن چند بار تمدید شود.آن هم نمایشی که بدون چهره شناخته شده، اجرا می‌شود.

شاهونه در پاسخ به اینکه این استقبال چقدر در این گروه انگیزه ایجاد می‌کند تا همین سبک و سیاق را ادامه بدهند، می‌گوید: «بازیگری که به درصدی از شناخته شدن می‌رسد، آن هیجان و آدرنالین و شوق و ولع را از دست می‌دهد و کار بازیگری برایش به یک حرفه و بیزنس تبدیل می‌شود. معتقدم در کشور ما اغلب بازیگرانی که به میزانی از شهرت می‌رسند، پول ، بیزنس، جهان تبلیغات، جهان مولتی مدیا و سوشال مدیا آنان را می‌بلعد و جز اسمی که در برهه‌ای درخشان بوده، چیزی از آنان نمی‌گذارد. ممکن است این اتفاق برای همه ما رخ بدهد. برای همه ما سئوال است که چرا بازیگری که در برهه‌ای جریان‌ساز بوده و بعد از مدتی درگیر پروپاگاندا می‌شود و همین موضوع، تمام هویتش را از او می‌گیرد. دلیلش این است که او خود را از طبقه متوسط و پایین جامعه جدا می‌کند. وقتی آرتیست خود را از جامعه جدا می‌کند، چگونه متوجه می‌شود کسی که در مترو و اتوبوس یا در حال بالا رفتن از یک پل هوایی است، چه دغدغه‌ای دارد. او دیگر در صف نانوایی نیست که حرف مردم را بشنود بلکه در طبقه‌ای زندگی می‌کند که از درد، رنج و مشکل بی‌خبر است. بعد ما انتظار داریم که چنین بازیگری برای مردم یا کاری دغدغه‌مند بسازد. به احتمال بسیار قوی شاید خود من هم درگیر این وضعیت بشوم. این سیستم در تمام دنیا جریان دارد ولی در دیگر کشورها، بازیگران خودشان را نجات می‌دهند و مدام بر خودشان کار می‌کنند تا به منیت نرسند و خود را صاحب سبک نمی‌دانند و عطش یادگیری همچنان در آنان وجود دارد. این ویژگی باید درون همه باشد. الان برای کار بعدی‌ام وحشت دارم که چه کنم تا گامی رو به جلو باشد. باید با نسل جدید دمخور باشیم تا بتوانیم خود را به روز کنیم. به همین دلیل تماشاگران نوجوان را دعوت می‌کنم تا نظرات‌شان را درباره کارم بشنوم.»

آخرین صحبت‌های کورش شاهونه در تقدیر از گروه بازیگران نمایشش و به ویژه ریحانه رضی است: «علاقه‌ای به حرف‌های کلیشه‌ای ندارم اما دینی بر گردن خود حس می‌کنم و باید بگویم من و ریحانه هنگام کار تئاتر، به شدت نسبت به یکدیگر بی‌رحم هستیم و اگر ریحانه روزی در کاری نتواند کیفیت مد نظرمان را در بازیگری ارایه بدهد، اولین منتقد سرسختش خودش است و بعد من. اما در این نمایش کاری می‌کند و در مرزی بین رئالیزم و اکسپرسیونیستم در حرکت است که دستانش را می‌بوسم برای دو سانس ۸۰ دقیقه روی صحنه با آن چشمان و شکل و شمایل. و اطمینان دارم ریحانه معیارها و ساز و کارهای جدیدی در بازیگری تئاتر ایجاد می‌کند و از او و تمام گروه بازیگرانم سپاسگزارم.»

نمایش «هیدن» هر شب در دو نوبت ۱۸ و ۲۰ در تئاتر «هامون» به نشانی: خیابان انقلاب، خیابان فلسطین جنوبی، نرسیده به خیابان شهدای ژاندارمری روی صحنه است.

سیطره ساختاری چند گانه بر محتوا           

نگاهی به نمایش ” اتاق” اثر ” هارولد پینتر”  به کارگردانی ” ماهور تهرانی”

حسن پارسائی

یک اجرا موقعی موفق است که درآن ساختار برآیند محتوا و بالعکس محتوا برآیند ساختار باشد؛ در چنین حالتی می توان گفت که اجرای مورد نظر بهترین  و زیباترین شکل اجرایی یک نمایشنامه است. هرگونه ضعفی در تناسب بین ساختار و محتوا سبب  کژ روی  و کم فهمی  خواهد شد، زیرا  ضایعه فوق معمولأ  گمانه زاست و سبب برون رفت چرخه ذهن از حیطه درک کامل متن خواهد بود.

اجرای نمایش”اتاق” اثر “هارولد پینتر” به کارگردانی”ماهور  تهرانی” که هم اکنون در تالار مولوی از سالن های  وابسته به دانشگاه تهران اجرا می شود، از یک طراحی صحنه ساده ، قراردادی و شخصی برخوردار است که حاوی هیچ  تأویل خاصی نیست ، اما زمینه و فضای مناسبی را برای ورود و خروج  بازیگران  و  قرار گرفتن  آن ها  در میزانسن های پیشنهادی  کارگردان  فراهم نموده است.

دراین اجرا  در رابطه با مقوله بازیگری، عملأ از شیوه های  ترکیبی متفاوت و متناقضی استفاده شده است: بازیگران اکثرا سیاهپوش‌اند  و بخشی از چهره هایشان(عمدتا  دور و زیر چشم ها) با خطوط هاشوری سیاه، چهره پردازی شده و بازی آن ها شبیه بازی بازیگران ” نمایش های آئینی و آداب محور  چینی” است، با این تفاوت ضمنی که اینجا  بازی این  بازیگر ها تا حدی مکانیکی تر وعروسکی تر است؛ ضمنا اساسا این نوع بازیگری به علت حرکات  توجیهی اندازه گیری شده اش درموقعیت ها وحالات گوناگون،تا حد قابل توجهی شبیه بازی  بازیگران نمایش های”پانتومیم” هم است که به آن مثلأ با در نظرگرفتن  یک سلیقه  شخصی غلط عنصر کلام  هم  اضافه شده باشد؛ اگراین تناقضات را به شیوه اجرای نمایش  که در آن بازیگران  اغلب از پشت  پرده  توری  سفید  و نازک در قسمت وسط  و انتهای صحنه  وارد  صحنه می شوند، اضافه  کنیم و نیز بازیگرانی را هم  که در پشت  همان  پرده  توری  نازک در حال  حرکاتی همسان هستند  در نظر بگیریم ، دقیقا  شباهت شیوه  اجرا به نمایش های “آئینی و آداب محورچینی”  آشکارتر می شود؛ ضمنا یکی از بازیگران سیاهپوش  با مو های سیاه آویخته بلندش و حالت خمیده وهمزمان  حرکات تند و غیرقابل پیش بینی دست و بدنش همانند شبحی وارد صحنه می شود: او با ریخت و حرکات ترسناکش دقیقا  یک  موجود خوفناک نمایش ها و فیلم‌های سینمایی سبک گوتیک را تداعی می کند:اینجا ثابت می شود کارگردان آنچه را از هر مدیومی آموخته یکجا  بر اجرای نمایش‌اش  تحمیل کرده است. او به طورهمزمان از یک بازیگر زن سفید پوش هم که بازی بدون کلامی دارد ، استفاده  کرده که با حضور نمادینش  در حاشیه صحنه، قرینه‌ای ناظر برای  موجودیت  باطنی  و  معصوم پرسوناژ  زن  محوری نمایش  محسوب می‌شود : این  ترفند هوشمندانه و زیبا نشان می دهد که  کارگردان  در ُکل نگرش نسبتأ خوبی به مدیوم تئاتردارد،اما او در بخش‌های دیگر اغلب   دررابطه با استفاده از دانسته‌ها و استنباط‌هایش عملأ  افراط می ورزد: مثلأ در مورد رنگ صحنه و لباس، که رنگ‌های  ُکل صحنه را تشکیل  می‌دهند، عملأ  بر کُنتراست  دو رنگ سیاه و سفید تأکید می ورزد؛ این در شرایطی انجام شده که تماشاگر در نمایش بجز دو مورد، آن هم به طور نسبی، با آدم های بد رو به رو نیست.

تأکید  بیش از اندازه  بر حرکات ماشینی که بخشی از آن ها اساسا اضافی  و ابهام آمیز است، سبب  فاصله‌گذاری  ذهنی شده: تماشاگر همه  توجهش به حرکات مکانیکی و عروسکی بازیگرها معطوف می‌شود تا  بلکه از آن‌ها سر در بیاورد: همین عارضه، به طور همزمان  ذهن  تماشاگر را از بیان و موقعیت  خود پرسوناژهای روی صحنه  و حتا  از موضوع  و تم نمایش دور می‌کند. در چهره‌پردازی پرسوناژها هم به اندازه  کافی دقت  نشده است؛ در صحنه ای  از اجرا، وقتی  یکی از بازیگران  مرد  حرکت  تندی  انجام  می‌دهد، سبیل مصنوعی‌اش کنده می‌شود و بر کف صحنه می‌افتد(!؟)

همه این‌ها نشان می‌دهد که  فرم گرائی بیش از حد  و بدون تأویل‌های دراماتیک( بجز ترفند زیبائی که در مورد بازیگر زن سفید پوش بدون کلام انجام شده) عملأ  باری می‌شود بر دوش خود نمایش.

آوازی هم با سبک و سیاق آوازهای  کلیسائی  اجرا می‌گردد  که به خودی خود زیباست ، اما اصلأ  با محتوا و اجرای این نمایش سنخیت ندارد.

کاربری نور مناسب است و بازی بازیگران هم در چارچوب همین سبکی که ” ماهور تهرانی” برای اجرا در نظر گرفته ، خوب است؛ اما این، شیوه بازیگری در نمایشنامه  ” هارولد پینتر” نیست.

کارگردان دراصل بخش‌هائی از نمایشنامه “اتاق” اثر “پینتر” را به بهانه آدابته کردن تغییر داده و در بروشور به آن اشاره نکرده است: این اقدام هم همانند سایر ترفندهای سلیقه‌ای او در اجرا، تمهید چندان مناسبی نیست.

درپایان باید گفت به رغم ضعف‌هایی که به آن‌ها اشاره شد، نمایش “اتاق” اثر دستکاری شده “هارولد پینتر” به دلیل برخی داشته‌ها  و  بازی خوب بازیگرانش  و نیز کارگردانی  نسبتأ خوب  کارگردان  در رابطه  با هماهنگ کردن  بازیگران  و ارائه برخی ذهنیت‌ها و کارکردهای ذوقی، به یک بار دیدن می ارزد.

داستان سرباز فراری که به خوک‌دانی پناه می‌برد

نمایش «یک مرد، یک خوک» اثر آثول فوگارد، ترجمه هوشنگ حسامی و کارگردانی امیرسینا جوادی از روز چهارشنبه ۱۷ آبان در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اثر، نمایش «یک مرد، یک خوک» اثر آثول فوگارد، ترجمه هوشنگ حسامی، کارگردانی امیرسینا جوادی و تهیه‌کنندگی حمید پایدار و اسماعیل رسولی‌وند از روز چهارشنبه ۱۷ آبان، ساعت ۲۰ روی صحنه می‌رود.

سمیرا حسینی، امیرسینا جوادی، محسن قاسمی و با صدای سایه کبیری در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند.

در خلاصه داستان نمایش «یک مرد، یک خوک» آمده است: «سربازی از جنگ جهانی دوم فرار کرده و از ترس اعدام به دلیل خیانت به کشورش به خوک‌دانی خانه خودشان در روستا پناه می‌برد؛ در دهمین سال حضور خود در خوک‌دانی در حالی که در روستا جشن یادبود از شهدای روستا در جنگ جهانی برگزار می‌شود، اتفاقی می‌افتد که … .»

از دیگر عوامل این اثر نمایشی می‌توان به طراح: ایمان اسدی، جانشین تهیه‌کننده و تبلیغات: ساشار بابائی، نوازنده و موسیقی: ماکان جمشیدی، دستیار کارگردان: فاطمه ظهیری، منشی صحنه: ساشار بابائی، مدیر صحنه: محسن قاسمی، طراح صحنه: پیمان گودرزی، دستیار صحنه: حامد سام خانیانی، محمد واحدپرست، طراح لباس: هلیا شکری، دستیار لباس: سورنا مقصودی، طراح گریم: ندا میرزائی، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای: سیدمحمدصادق سیادت، عکس و تیزر: حسین صمیمی، طراح گرافیک: استدیو رد اشاره کرد.

علاقه‌مندان جهت خرید بلیت این نمایش می‌توانند تا ۲۳ آذر به سایت تیوال و یا گیشه پردیس تئاتر شهرزاد به آدرس خیابان نوفل لوشاتو، بعد از سفارت ایتالیا مراجعه کنند.

مجلس پدر کشی و خواهر کشی

نگاهی به  نمایش ” چنگال” به نویسندگی ” مصطفی لعلیان” و کارگردانی ” مرتضا ربیعی”

حسن پارسائی

آیا هر چیزی که روی صحنه اجرا شود، نمایش محسوب می شود؟ آیا صرفا با داد و بیداد  و جیغ کشیدن می‌توان هیجان ایجاد کرد؟ آیا نشان دادن و یا تظاهر به وقوع یک یا دو حادثه  به خودی خود می تواند نمایش تلقی شود؟ آیا همه حوادث در متن یا اجرا با ارائه  نتیجه و غایت‌مندی معین پایان اثر، بی‌ارتباط است؟ آیا  اجرای یک نمایش به طور  یک سویه‌ای صرفأ به منظور سرگرم کردن مخاطبان است؟

پاسخ به همه پرسش های فوق الذکر، الزاما و قاطعانه” منفی” است؛ در این رابطه ،نمایش “چنگال” به نویسندگی” مصطفی لعلیان” و کارگردانی “مرتضا ربیعی” نمونه اجرایی شاخص  و آشکاری است.

در این اجرا دونفراز فرزندان (یک خواهر و برادر) با حالات تهاجمی وعصبانیتی افراطی برآنند که پدر وخواهر دیگرشان را که  از پدر حمایت می‌کند، با  ارعاب  و حالات  و رفتار تهاجمی بترسانند؛ آن‌ها نهایـتا پدرشان را که با هر دو آن ها و مادرشان رفتار مناسبی نداشته و حتا دراثر یک اشتباه ( در نمایش چگونگی این اشتباه در ابهام مانده) آتشی برافروخته که صورت هر دو آن ها را سوزانده، عملا به محاکمه خانوادگی می‌کشانند  و همزمان خواهر دیگرشان را به عنوان شریک جرم پدر ، مورد مجازات و انتقام‌کشی قرار می‌هند. آن‌ها از پدرشان می‌خواهند که از هردو آن‌ها عذرخواهی کند، در غیر این صورت  او  و خواهرشان را زنده زنده در آتش می‌سوزانند. در ادامه و برای شروع مجازات، پدر و خواهرشان را به بند می‌کشند و با تهدید و ارعاب،کمی منتظر می‌مانند. پدر در آخر عذرخواهی  می‌کند  و …نمایش….

اجرا داستان ندارد و  فقط نشان دهنده  یک موقعیت اغراق آمیز و از پیش مشخص است. از زبان یکی از بازیگران زن به طور محافظه‌کارانه‌ای خطاب به تماشاگران  چنین عنوان می‌شود که همه چیز نوعی تمرین نمایش است و با این اعلام ضمنی” عملا از طرف خود اعضا این گروه تئاتری، یک (صفر ) گنده  به اجرا  و محتوای نمایش، داده می‌شود.

صدای جیغ و داد وموسیقی”جیغ مانند” وبسیار نامناسب اجرا همه تماشاگرانی را که با آرزوی تماشای یک نمایش تئاتری با ژانر “درام اجتماعی-انتقادی” به داخل سالن آمده‌اند، عملأ می آزارد؛ این شکنجه شدن ناشی از شنیدن فریادها و خشونت‌های بی حد و مرز، در تمام طول اجرا  وجود دارد.

طراحی و ابزار صحنه  بسیار ” من درآوردی” است  و هیچ سنخیتی با محتوای معمولی اجرا ندارد: همه چیز عمدتا در یک میز پینگ پنگ خلاصه می‌شود که روی آن می‌خوابند و در همان حال گاهی دور و برشان قاشق، چنگال، بشقاب و غیره است. آن‌ها روی این میز پینگ‌پنگ با سماجت زیادی همدیگر را شکنجه می‌دهند و می‌ترسانند.

بازیگری بازیگران ارتباط چندانی با نقش‌ها ندارد: تمامأ با افراط در داد و بیداد و جیغ زدن همراه است. چهره‌پردازی بازیگران ناشیانه انجام شده: درصحنه‌ای یکی از بازیگران  (بازیگر نقش پسر) هنگام  پیچ  و تاب دادن  بدنش  و نشان دادن میزان عصبانیتش، در اثرحرکات اغراق‌آمیزش مقداری از چسپ گریم خمیرمایه‌ای صورتش کنده و آویزان می‌ماند (!؟) در کل، کاربرد غلط چسپ و خمیرمایه خاصی که برای نشان دادن صورت‌های سوخته خواهر و برادر به کار رفته کاملأ غیرواقعی ومصنوعی بودن گریم را آشکار کرده است. کارگردانی اجرا بسیار ضعیف و میزانسن‌ها بدون تأویل و فقط و فقط برای پیش بردن اجراست.

اجرای  نمایشواره “جنگل” به کارگردانی ” مرتضا  ربیعی” اجرای بسیار ضعیف و به راستی” اعصاب ُخرد کن” است.

بازیگری نور، صوت و تصویر بر صحنه

مهرداد کوروش‌نیا کارگردان نمایش «یادگار» با اشاره به اینکه این اثر با استفاده از تکنولوژی و امکانات روز تولید شده است، یادآور شد مخاطبان قرار است به تماشای یک اثر سرراست و انسانی بنشینند.

مهرداد کوروش‌نیا نویسنده و کارگردان تئاتر که این روزها در حال آماده‌سازی نمایش مونولوگ «یادگار» با بازی نسیم ادبی برای اجرا از ۱۶ آبان در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر است، درباره این اثر نمایشی گفت: «یادگار» یک داستان عاشقانه است که با یک زاویه دید متفاوت نسبت به یک واقعه تاریخی، روایت می‌شود. نمایشنامه «یادگار» را سال ۹۶ نوشتم و یکی‌دوبار بازنویسی شد تا به نسخه نهایی رسیدم و امسال این اثر نمایشی به تولید رسید تا در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برود.

وی که مرداد و شهریور سال جاری نمایش «زیگموند» را در تماشاخانه ایرانشهر اجرا کرد، درباره شرایط تولید همزمان ۲ اثر نمایشی، توضیح داد: نمایش «زیگموند» کاری بود که تولید آن از ابتدای سال جاری آغاز شد و در مرداد روی صحنه رفت. نمایش «یادگار» یک مونولوگ است و تولید کارهای مونولوگ اگر متن و طراحی‌ها آماده باشند، دردسرهای کارهای پرپرسوناژ را ندارد. ما در نمایش «یادگار» نسیم ادبی را داریم که هم بازیگری با سابقه است و هم تجربه نمایش مونولوگ را دارد. بخش نور، موسیقی و جلوه‌های بصری «یادگار» را هم از قبل آماده داشتیم و تولید این اثر نمایشی یک ماه و نیم زمان برد.

کوروش‌نیا درباره ویژگی‌های نمایش «یادگار»، یادآور شد: این نمایش جزو نمایش‌های ایستا است و بازیگر روی صحنه حرکت ندارد و به عنوان راوی داستان حضور دارد و میزانسن‌ها از طریق نور، صوت و تصاویر پروجکشن ایجاد می‌شود. اگر در مدل‌های متعارف، بازیگر میزانسن را تولید می‌کند در این نمایش میزانسن را صدا، تصویر و نور ایجاد می‌کند. از این جهت «یادگار» تجربه فرمالیستی خوب و جذابی است و پیشنهادهای خوبی برای تئاتر دارد. در این اجرا تمام طراحی‌ها در یک فلش‌مموری جا می‌گیرد و شما با یک چمدان که لباس اجرا در آن جای می‌گیرد می‌توانید نمایش را در جاهای مختلف اجرا کرد که بسیار هم چشم‌نواز است.

این کارگردان تئاتر در ادامه سخنان خود به خبرنگار مهر اظهار کرد: تئاترهایی همچون «یادگار» از جمله تئاترهای هستند که به لحاظ رشد و پیشرفت تکنولوژی شکل گرفته‌اند و ما می‌توانیم با استفاده از تکنولوژی اشکال جدیدی از تئاتر خلق کنیم. وقتی تکنولوژی حجم زیادی از اتفاقات را در زندگی ما رقم زده است باید ببینیم تکنولوژی می‌تواند چه ویژگی‌های بصری و امکاناتی را وارد تئاتر کند؛ اینکه با امکانات خیلی معمولی چگونه می‌توانیم اجرایی معاصر و به‌روز داشته باشیم که ۶۰ یا ۳۰ یا ۲۰ سال پیش چنین اجرایی امکان‌پذیر نبود زیرا این اجراها مبتنی بر تکنولوژی و امکانات جدید هستند.

«یادگار» برای تئاتر پیشنهاد دارد/بازیگری نور، صوت و تصویر بر صحنه

وی در پاسخ به این پرسش که آیا امکان اجرای چنین تئاترهایی که نیاز به تکنولوژی و امکانات جدید دارند در هر سالنی امکان‌پذیر است؟ تأکید کرد: اتفاقاً اجرای چنین آثاری ساده است ولی باید برای طراحی‌های آن فکر کرد. ما برای صدای طراحی شده نمایش فکر کرده و انرژی گذاشتیم. مساله آمبیانس و افکت کمتر در تئاتر ایران مورد توجه قرار می‌گیرد یعنی اینکه صدا به مثابه میزانسن باشد. برای طراحی نور نیز با استفاده از دستگاه سی‌ان‌سی نورهای مختلف اجرا تعبیه شد که چنین امکانی برای همه فراهم است. دستگاه پروجکشن هم که در هر سالنی هست ولی طراحی تصاویر برای یک اثر نمایشی دقت نظر می‌خواهد.

کوروش‌نیا درباره چشم‌انداز خود از مواجهه مخاطب با اجرای نمایش «یادگار»، گفت: فکر می‌کنم مواجهه مخاطب با این نمایش خوب خواهد بود. نمایش حدوداً ۴۵ دقیقه است و در آن مدت یک داستان سرراست و انسانی را برای مخاطب روایت می‌کنیم و حوصله مخاطب سر نمی‌رود. تماشاگر با عناصر بصری از طریق نور و تصاویر پروجکشن و اصوات شنیدنی که با خلاقیت جذابی طراحی شده‌اند به گونه‌ای مواجه خواهد شد که برایش سرگرم‌کننده و جذاب خواهد بود.

نمایش «یادگار» از ۱۶ آبان ساعت ۱۸:۳۰ در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

جلسه هیات مدیره انجمن موسیقی برگزار شد

هیات مدیره  انجمن صنفی سراسری موسیقی تئاتر سی و هفتمین جلسه‌ خود را با حضور همه اعضا هیات مدیره و بازرسان در تاریخ ۱۴ آبان ۱۴۰۲ در محل عمارت تئاتر برگزار کرد. 

در این جلسه گزارش مربوط به کنسرت دوم موسیقی تئاتر پرداخته شد و هماهنگی های لازم برای بزگزاری اولین کنسرت موسیقی تئاتر کودک انجام گرفت و جوانب آن مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرارگرفت.

همچنین انجمن برگزاری کنسرت سوم موسیقی تئاتر را مورد بحث و تبادل نظر قرارداد . همچنین آقای محمد وفایی رسما به عنوان مسئول روابط عمومی به انجمن پیوست . این جلسه از ساعت ۱۵ آغاز و در ساعت ۱۹ پایان بافت ‌.

هنرمندان ارمنی خدایان کهن را روی صحنه بردند

نمایش «خدایان کهن» نوشته لوون شانت و کارگردانی بیاینا محمودی در سالن کومیتاس (باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات) روی صحنه می‌رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، نمایش «خدایان کهن» به کارگردانی بیاینا محمودی به مدت شش شب در سالن کومیتاس باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات روی صحنه می‌رود.

این نمایش بر اساس متنی نوشته لوون شانت آماده شده است و تمامی عوامل و بازیگران آن را هنرمندان ارمنی تشکیل می‌دهند.

اِروین ‌گالستیان، زوریک شهبازی، بیاینا ‌محمودی، گارنی ‌شاه مرادیان، گامر ‌آبنوسی، ودی برزگر نظری، شاریس ملکم آبکار، ملان صفیان، آنوشیک آبدالیان، گایانه شاه نظریان، املیا خداوردیان، کارولین خدادیان بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در جزیره‌ای متروک چند راهب به کمک شهربانویی ثروتمند کلیسایی بنا می‌کنند. برادر شهربانو به همراه دخترش برای دیدن کلیسای در حال ساخت به جزیره می‌آیند. پس از ملاقات راهب جوان با دختر ارباب (برادر شهربانو) همه چیز تغییر می‌کند.‌‌‌»

«نمایش خدایان» به تهیه‌کنندگی باشگاه فرهنگی ورزشی سیپان و به نویسندگی و کارگردانی بیاینا ‌محمودی به مدت شش شب و در روزهای ۱۷،۱۸،۱۹ و ۲۳،۲۴،۲۵ آبان ساعت ۱۹:۳۰ در سالن کومیتاس (باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات) واقع در خیابان جمهوری، بعد از خیابان سی تیر (به سمت غرب)، کوچه نوبهار، نبش کوچه مهر، پلاک ۱۷ روی صحنه می‌رود.

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت می‌توانند به سایت‌ تیوال مراجعه کنند.

بیست نمایش کودک در تهران روی صحنه است

بیست اثر نمایشی ویژه کودک و نوجوان، گرمابخش روزهای پاییزی و بارانی پایتخت شدند.

در روزهای خزان و سرد دومین ماه از پاییز ۱۴۰۲ در پایتخت، ۲۰ نمایش کودک و نوجوان در تماشاخانه‌ها روی صحنه می‌روند که گرمابخش دل‌ها و هدیه‌دهنده لبخند به لبان کودکان و نوجوانان باشند.

در این گزارش نگاهی گذرا به نمایش‌های کودک و نوجوان می‌اندازیم.

بیست اثر نمایشی ویژه کودک و نوجوان، گرمابخش روزهای پاییزی و بارانی پایتخت شدند.

به گزارش ایران تئاتر، در روزهای خزان و سرد دومین ماه از پاییز ۱۴۰۲ در پایتخت، ۲۰ نمایش کودک و نوجوان در تماشاخانه‌ها روی صحنه می‌روند که گرمابخش دل‌ها و هدیه‌دهنده لبخند به لبان کودکان و نوجوانان باشند.

در این گزارش نگاهی گذرا به نمایش‌های کودک و نوجوان می‌اندازیم.

تالار هنر

نمایش «سیندرلا» نوشته دیوید وود با ترجمه حسین فدایی حسین و کارگردانی مریم کاظمی از ۲۱ مهر ساعت ۱۹ در تالار هنر روی صحنه رفته و تا ۲۰ آبان میزبان علاقه‌مندان است.

بازیگران نمایش «سیندرلا» علی فروتن، حمید گلی، هومن رهنمون، پریسا فلاح زاده، عرفان میدانلو، نازنین صفا، مهراد زمانی، نسیم امیر خسرو، شادی ‌کارآیین، نرگس صفامنش، سعید تاجیک، فربد تجویدی، بهرنگ رهنمون، علیرضا عموزاد هستند.

فرشته‌های نوجوان (دخترها) کیانا کریمی، مهدیس افتخاری، حنانه کامیابی، آذین معتمدی، فریماه کیهانی‌تبار، ملینا عباسی، سوفیا باقری، آرمیتا قلمی، آریانا حسنی، آتوسا فروزان و (پسرها) صدرا خورسند، مهدیار موسوی، آریا نوائیه، امیرسام مشیری‌مهر، علی جعفرزاده، طاها بصیری و سروش پوریا‌مهردر این اجرا به ایفای نقش می‌پردازند.

نمایش «دوره‌گردها» به نویسندگی زیبا ‌برجی‌‌فلاح و کارگردانی علی فروتن از ۱۱ مهر ساعت ۱۷:۳۰ در تالار هنر روی صحنه می‌رود و تا ۱۷ آبان میزبان مخاطبان خواهد بود.

حمید ‌گلی، علی ‌فروتن، محمد ‌حاجی‌‌بابایی، زیبا ‌برجی‌‌فلاح، امید ‌اسکندر و محمد ملاولی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

«دوره‌گردها»، نمایشی شاد و آهنگین است و برای کودک و خانواده طراحی‌ شده است. در این نمایش، کودکانی با شرایطی متفاوت با این گروه رو‌به‌رو می‌شوند و اتفاق‌های ویژه‌ای را در کنار هم رقم می‌زنند. این نمایش سعی دارد به‌صورت غیرمستقیم موارد مختلف رفتاری را با رویکرد روان‌شناسی بررسی کند.

مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان 

نمایش «هدیه کوچولو» و «یک روز و دو فصل» به کارگردانی رامین ‌کهن از روز سه‌شنبه ۹ آبان ۱۴۰۲ روی صحنه مرکز تئاتر کانون رفته است.

در خلاصه داستان نمایش «یک روز و دو فصل» که براساس روایت داستان قدیمی ننه سرما و عمو نوروز نوشته‌ شده، آمده است: «وقتی من بچه بودم مادربزرگ برای من قصه می‌گفت. قصه ننه سرما و خونه بالای ابرها. مادربزرگم می‌گفت آدم‌برفی‌ها نوه‌های قد و نیم‌قد ننه سرما هستند…»

همچنین در خلاصه داستان نمایش «هدیه کوچولو» که بر اساس داستان «zurest Wollte Blumen scchenken»  نوشته «Jens Dobbers» آماده اجرا شده، آمده است: «هدیه کوچولو تصمیم دارد با هدیه‌ای مادرش را خوشحال کند؛ اما سردرگم مانده و چون می‌خواهد او را از صمیم قلب خوشحال کند باید بهترین هدیه‌ای را که می‌تواند، تهیه کند. شاید یک کتاب، شاید هم یک بسته هیجان‌انگیز؛ اما مطمئن نیست. او برای پیدا کردن این هدیه سفری را آغاز می‌کند و در این سفر اتفاق‌های بسیاری برایش می‌افتد…»

نمایش «هدیه کوچولو» و «یک روز و دو فصل» هرروز جز روزهای شنبه ساعت ۱۷ در مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در بوستان لاله تهران اجرا می‌شود.

نمایش «همه بگید سیب» به نویسندگی و کارگردانی شراره طیار هم از تولیدات مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری است و از دوم تا ۳۰ آبان ساعت ۱۸ روی صحنه مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می‌رود.

نمایش «همه بگید سیب» یک نمایش عروسکی است و در خلاصه آن آمده است: «زرافه کوچولو برای اولین بار به همراه خانواده‌اش به جنگل زیبایی سفر می‌کند. حیوانات جنگل هم که خبر آمدن‌شان را از موش‌های کور شنیدند، جنگل را تزیین کرده و بی‌صبرانه منتظر آمدن آن‌ها هستند. حالا زرافه کوچولو دوستان تازه‌ای پیدا کرده و حاضر است برای خوشحالی‌شان هر کاری انجام بدهد. دوستان تازه‌اش میمون کوچولو، فیل کوچولو و خارپشت کوچولو پیشنهادهای عجیبی به او می‌دهند اما زرافه نمی‌تواند به هیچ‌یک از پیشنهادات نه بگوید و این شروع ماجراست…»

خانه نمایش مهرگان

نمایش «جهانگرد و جزیره قصه‌ها» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی سینا ‌نورایی از ۱۱ آبان ساعت ۱۷ در خانه نمایش مهرگان روی صحنه رفته و تا ۲۶ آبان میزبان مخاطبان است.

بازیگران این نمایش (براساس ورود به صحنه) پدرام خیرابی، سینا ‌نورایی، نسیم ‌ولیخانی، هستی ‌حق ‌پرست، آرش ‌سروری، مهتا سرکرده، عطاالله ‌نجفی هستند.

فرهنگسرای ابن‌سینا

نمایش «گلدونه و کدوتنبل» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد ‌قرآن‌کیش از نهم آبان تا نهم آذر ساعت ۱۸:۳۰ میزبان کودکان و نوجوانان است.

میثم ‌میثاقی، نفیسه ترحم‌جو، آذر سیدتقیا بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «خاله‌قزی آرزو می‌کند که بچه‌ای داشته باشد، آرزوی او برآورده می‌شود اما ماجراهایی برایش رخ می‌دهد.»

فرهنگسرای ارسباران

نمایش «استخوان ماهی جادویی» به نویسندگی منوچهر اکبرلو و طراحی و کارگردانی احسان مجیدی از چهارم آبان تا چهارم آذر ساعت ۱۷:۳۰ در فرهنگسرای ارسباران روی صحنه است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «سارا فرزند بزرگ پادشاه و ملکه است و ۱۸ خواهر و برادر دارد. حقوق پادشاه کفاف مخارج زندگی را نمی‌دهد. ملکه هم بیمار است. فرشته از سارا می‌خواهد تا با استخوان ماهی‌ای که در اختیارش هست آرزویی کند تا برآورده شود… اما نظر سارا چیز دیگری است.»

پریسا مشکانی و احمد خیرآبادی بازیگران این نمایش هستند.

خانه نمایش دا 

نمایش «شش جوجه کلاغ و یک روباه» به نویسندگی بهروز ‌غریب‌پور و کارگردانی مهدی ‌رضایی ۱۸ و ۱۹ آبان ساعت ۱۶:۳۰ در خانه نمایش دا روی صحنه می‌رود.

رضا ‌گرجی، سوگند ‌جعفری، رها ‌عادلی، عسل کلهر، سوگند ‌روستایی، هانیه ثقفی، الناز ‌حیدرزاده، آرزو ‌خالقی، رکسانا ‌جعفری بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: «یک روباه نقشه عجیبی برای شکار جوجه‌های کلاغ همسایه‌اش می‌کشد.»

سینما تئاتر المپیک

نمایش «پهلوان کچل» به نویسندگی مجتبی ‌خمسه و کارگردانی سحر ‌پورفرج ۱۳ مهر تا ۲۶ آبان ساعت ۱۷ میزبان کودکان و نوجوانان است.

مجتبی ‌خمسه، محسن بان ور، مهدی نعیمی، زهره ‌صادقیان، محسن ‌رجب ‌پور بازیگران این نمایش کودک هستند.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: «حسن‌کچل که دوستی ندارد تصمیم می‌گیرد، برای پیدا کردن دوست دستمال قدرتی بخرد تا همانند قهرمان‌ها پرقدرت شده و با این کار جلب‌توجه کند اما…»

فرهنگسرای ابن‌سینا

نمایش «جک و لوبیای سحرآمیز» به نویسندگی و کارگردانی احمد ‌تیموری از ۱۶ آبان تا ۳ آذر ساعت ۱۶:۳۰ میزبان مخاطبان است.

میترا شجاعی، ناصر احمدی فر، پریسا محسنی و احمد ‌تیموری بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه این اثر نمایشی آمده است: «جک برای فروش گاوش راهی بازار شده است. خریداری گاوش را می‌خرد و به او چند لوبیای سحرآمیز می‌دهد و این آغاز سفر جک به دنیای بالای ابرهاست و…»

فرهنگسرای ‌فردوس

نمایش «آرزوی الاغ» به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین ‌داداش‌نیا از ۳ مهر تا ۳۰ آبان ساعت ۱۶ میزبان کودکان و نوجوانان است.

محمدحسین ‌داداش‌نیا، نرگس ‌نیک‌سیرت، مریم ‌اسکندری، بهاره ‌رمه‌چی، پروا نریمانی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: «الاغ آرزو می‌کند تا مثل یک پروانه باشد ولی بر اساس ماجرایی متوجه می‌شود که باید به الاغ بودنش افتخار کند.»

نمایش شاد و موزیکال «خرم‌شیر»، کاری از گروه هنری بازی‌سازان و به کارگردانی مجتبی خمسه، از دوم آبان ۱۴۰۲، همه‌روزه به‌جز شنبه‌ها از ساعت ۱۸ در سالن نمایش فرهنگسرای فردوس برای کودکان روی صحنه رفته است.

نمایش موزیکال «خرم‌شیر»، به نویسندگی جواد ذوالفقاری و شادی پورمهدی با هدف ایجاد فضایی شاد و مفرّح برای کودکان، همراه با انتقال آموزه‌های اخلاقی به آنان اجرا می‌شود.

داستان این نمایش درباره‌ خری است که با زرنگی از دست صاحبش فرار می‌کند و به جنگل می‌رود. خر در جنگل با شیری آشنا می‌شود که تابه‌حال خر ندیده است. شیر از ترس‌ خورده شدن، جای خود را با خر عوض می‌کند و در ادامه ماجراهایی اتفاق می‌افتد.

«خرم‌شیر» به کارگردانی مجتبی خمسه تا پایان آبان، همه‌روزه جز شنبه‌ها، از ساعت ۱۸ برای عموم و صبح‌ها ویژه مدارس و مهدکودک‌ها روی صحنه است.

فرهنگسرای ‌ملل

نمایش «دامبوبو» به نویسندگی و کارگردانی پویا ‌شش‌پری از ۱۰ آبان تا ۱۷ آذر ساعت ۱۸ روی صحنه است.

مهدی رمضان‌زاده، پویا ‌شش‌پری در نقش‌های (اوستا آهنگر، مرد اسب‌سوار، مرد چاق، قصاب‌باشی، پیرزن تپلی) و با حضور گاوی و مرغ پرحنا بازیگران این نمایش کودک هستند.

در خلاصه این اثر نمایشی آمده است: «داستان درباره پسری ساده و خوش‌قلب به نام دامبوبو است که در مسیر بازگشت به خانه با اتفاقات و شخصیت‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود و…»

فرهنگسرای خاوران

نمایش «شاهزاده اژدها» به کارگردانی راحله شمس‌آبادی از ششم آبان با مشارکت گروه هنری آبان ویژه کودکان و نوجوانان روی صحنه رفته است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «شهربانو و شهریار پس از مدت‌ها صاحب فرزندی می‌شوند اما وزیر و قابلمه‌ جادویی او را طلسم می‌کنند و شاهزاده تبدیل به اژدها می‌شود.»

این نمایش با بازی محسن ابوالفتحی، محمد اعیانی‌فرد، رها آرشید، راحله شمس‌آبادی تا ۱۵ آذر روی صحنه خواهد بود.

خانه ‌موزه ‌استاد ‌عزت‌الله ‌انتظامی

نمایش «ترگل» به نویسندگی محمد برومند و کارگردانی متین حسنی از ۱ تا ۳۰ آبان ساعت ۱۷ روی صحنه است.

سپیده کرمی، ملینا گنجعلی، عاتکه زاهدی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «ترگل یه دختربچه‌ است که در محیط روستایی زندگی می‌کند او و خروسش دوستای خوبی هستن اما با دیدن مرغ همسایه ترگل تصمیم می‌گیرد که خروسش را با مرغ عوض کند اما اتفاقاتی می افته که …»

نمایش «عمو ماهیگیر» به نویسندگی و کارگردانی افشین ‌قاسمی از یکم تا ۳۰ آذر ساعت ۱۷ روی صحنه می‌رود.

محمود بیات، افشین ‌قاسمی بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «عمو ماهیگیر برای به دست آوردن آرزوهای خود به کمک بچه‌ها به جنگ پادشاه می‌رود و به کمک دانش بچه‌ها پادشاه شهر قصه‌ها را شکست می‌دهد.»

پردیس ‌سینمایی ‌هدیش ‌مال

نمایش «لب خنده» به نویسندگی و کارگردانی آرش ابراهیم‌زاده از ۲۰ تیر تا ۱۹ آبان در ساعت‌های ۱۸ و ۱۹ میزبان کودکان و نوجوانان است.

محمد سروش‌فر، جواد سلیمانی، رامبد مخفمی پور، ملیکا حسینی، کیانا ‌تعصبی، سالار قدیمی، روزبه حبیبی، زهره ‌رمضانی ‌شاد بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «حسینقلی پسری که با سفر پدرش دلتنگ شده بود و مدام گریه می‌کرد و نمی‌خندید، برای به دست آوردن لب خنده‌اش سفری خیالی را شروع می‌کند تا بتواند به شادی و خنده حقیقی برسد.»

خانه ‌فرهنگ ‌نور

نمایش «شنل قرمزی» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد ‌قرآن‌کیش از ۱۰ آبان تا ۱۰ آذر ساعت ۱۷ روی صحنه است.

سامان ‌فرشیدنیا، زهرا ‌سماواتی و نهال ‌دل‌زنده بازیگران این نمایش کودک و نوجوان هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «شنل قرمزی، در راه خانه مادربزرگ با ماجراهایی بامزه و جالب روبه‌رو می‌شود.»

پردیس تئاتر شهرزاد

نمایش «هدیه سحرآمیز» به نویسندگی حمزه اقبالی، طراحی زهرا مریدی و کارگردانی مهدی خجستگی از ۲ آبان تا ۲ آذر ساعت ۱۷ روی صحنه است.

علی‌رضا نامدار، پیمان کلانتری قزوینی، حدیث صابری، فاطمه فرکی، سمانه دلیر، سبحان نامدار، مریم مرادی‌نیا بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «هدیه سحرآمیز داستان همسایگانی را روایت می‌کند که در صلح و صفا در کنار هم زندگی می‌کنند و به کشاورزی مشغول هستند تا این‌که یک روز کلاغ به مزرعه آن‌ها حمله می‌کند و…»

نمایش «سیندرلا» نوشته دیوید وود با ترجمه حسین فدایی حسین و کارگردانی مریم کاظمی از ۲۱ مهر ساعت ۱۹ در تالار هنر روی صحنه رفته و تا ۲۰ آبان میزبان علاقه‌مندان است.

بازیگران نمایش «سیندرلا» علی فروتن، حمید گلی، هومن رهنمون، پریسا فلاح زاده، عرفان میدانلو، نازنین صفا، مهراد زمانی، نسیم امیر خسرو، شادی ‌کارآیین، نرگس صفامنش، سعید تاجیک، فربد تجویدی، بهرنگ رهنمون، علیرضا عموزاد هستند.

فرشته‌های نوجوان (دخترها) کیانا کریمی، مهدیس افتخاری، حنانه کامیابی، آذین معتمدی، فریماه کیهانی‌تبار، ملینا عباسی، سوفیا باقری، آرمیتا قلمی، آریانا حسنی، آتوسا فروزان و (پسرها) صدرا خورسند، مهدیار موسوی، آریا نوائیه، امیرسام مشیری‌مهر، علی جعفرزاده، طاها بصیری و سروش پوریا‌مهردر این اجرا به ایفای نقش می‌پردازند.

نمایش «دوره‌گردها» به نویسندگی زیبا ‌برجی‌‌فلاح و کارگردانی علی فروتن از ۱۱ مهر ساعت ۱۷:۳۰ در تالار هنر روی صحنه می‌رود و تا ۱۷ آبان میزبان مخاطبان خواهد بود.

حمید ‌گلی، علی ‌فروتن، محمد ‌حاجی‌‌بابایی، زیبا ‌برجی‌‌فلاح، امید ‌اسکندر و محمد ملاولی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

«دوره‌گردها»، نمایشی شاد و آهنگین است و برای کودک و خانواده طراحی‌ شده است. در این نمایش، کودکانی با شرایطی متفاوت با این گروه رو‌به‌رو می‌شوند و اتفاق‌های ویژه‌ای را در کنار هم رقم می‌زنند. این نمایش سعی دارد به‌صورت غیرمستقیم موارد مختلف رفتاری را با رویکرد روان‌شناسی بررسی کند.

مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان 

نمایش «هدیه کوچولو» و «یک روز و دو فصل» به کارگردانی رامین ‌کهن از روز سه‌شنبه ۹ آبان ۱۴۰۲ روی صحنه مرکز تئاتر کانون رفته است.

در خلاصه داستان نمایش «یک روز و دو فصل» که براساس روایت داستان قدیمی ننه سرما و عمو نوروز نوشته‌ شده، آمده است: «وقتی من بچه بودم مادربزرگ برای من قصه می‌گفت. قصه ننه سرما و خونه بالای ابرها. مادربزرگم می‌گفت آدم‌برفی‌ها نوه‌های قد و نیم‌قد ننه سرما هستند…»

همچنین در خلاصه داستان نمایش «هدیه کوچولو» که بر اساس داستان «zurest Wollte Blumen scchenken»  نوشته «Jens Dobbers» آماده اجرا شده، آمده است: «هدیه کوچولو تصمیم دارد با هدیه‌ای مادرش را خوشحال کند؛ اما سردرگم مانده و چون می‌خواهد او را از صمیم قلب خوشحال کند باید بهترین هدیه‌ای را که می‌تواند، تهیه کند. شاید یک کتاب، شاید هم یک بسته هیجان‌انگیز؛ اما مطمئن نیست. او برای پیدا کردن این هدیه سفری را آغاز می‌کند و در این سفر اتفاق‌های بسیاری برایش می‌افتد…»

نمایش «هدیه کوچولو» و «یک روز و دو فصل» هرروز جز روزهای شنبه ساعت ۱۷ در مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در بوستان لاله تهران اجرا می‌شود.

نمایش «همه بگید سیب» به نویسندگی و کارگردانی شراره طیار هم از تولیدات مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری است و از دوم تا ۳۰ آبان ساعت ۱۸ روی صحنه مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می‌رود.

نمایش «همه بگید سیب» یک نمایش عروسکی است و در خلاصه آن آمده است: «زرافه کوچولو برای اولین بار به همراه خانواده‌اش به جنگل زیبایی سفر می‌کند. حیوانات جنگل هم که خبر آمدن‌شان را از موش‌های کور شنیدند، جنگل را تزیین کرده و بی‌صبرانه منتظر آمدن آن‌ها هستند. حالا زرافه کوچولو دوستان تازه‌ای پیدا کرده و حاضر است برای خوشحالی‌شان هر کاری انجام بدهد. دوستان تازه‌اش میمون کوچولو، فیل کوچولو و خارپشت کوچولو پیشنهادهای عجیبی به او می‌دهند اما زرافه نمی‌تواند به هیچ‌یک از پیشنهادات نه بگوید و این شروع ماجراست…»

خانه نمایش مهرگان

نمایش «جهانگرد و جزیره قصه‌ها» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی سینا ‌نورایی از ۱۱ آبان ساعت ۱۷ در خانه نمایش مهرگان روی صحنه رفته و تا ۲۶ آبان میزبان مخاطبان است.

بازیگران این نمایش (براساس ورود به صحنه) پدرام خیرابی، سینا ‌نورایی، نسیم ‌ولیخانی، هستی ‌حق ‌پرست، آرش ‌سروری، مهتا سرکرده، عطاالله ‌نجفی هستند.

فرهنگسرای ابن‌سینا

نمایش «گلدونه و کدوتنبل» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد ‌قرآن‌کیش از نهم آبان تا نهم آذر ساعت ۱۸:۳۰ میزبان کودکان و نوجوانان است.

میثم ‌میثاقی، نفیسه ترحم‌جو، آذر سیدتقیا بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «خاله‌قزی آرزو می‌کند که بچه‌ای داشته باشد، آرزوی او برآورده می‌شود اما ماجراهایی برایش رخ می‌دهد.»

فرهنگسرای ارسباران

نمایش «استخوان ماهی جادویی» به نویسندگی منوچهر اکبرلو و طراحی و کارگردانی احسان مجیدی از چهارم آبان تا چهارم آذر ساعت ۱۷:۳۰ در فرهنگسرای ارسباران روی صحنه است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «سارا فرزند بزرگ پادشاه و ملکه است و ۱۸ خواهر و برادر دارد. حقوق پادشاه کفاف مخارج زندگی را نمی‌دهد. ملکه هم بیمار است. فرشته از سارا می‌خواهد تا با استخوان ماهی‌ای که در اختیارش هست آرزویی کند تا برآورده شود… اما نظر سارا چیز دیگری است.»

پریسا مشکانی و احمد خیرآبادی بازیگران این نمایش هستند.

خانه نمایش دا 

نمایش «شش جوجه کلاغ و یک روباه» به نویسندگی بهروز ‌غریب‌پور و کارگردانی مهدی ‌رضایی ۱۸ و ۱۹ آبان ساعت ۱۶:۳۰ در خانه نمایش دا روی صحنه می‌رود.

رضا ‌گرجی، سوگند ‌جعفری، رها ‌عادلی، عسل کلهر، سوگند ‌روستایی، هانیه ثقفی، الناز ‌حیدرزاده، آرزو ‌خالقی، رکسانا ‌جعفری بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: «یک روباه نقشه عجیبی برای شکار جوجه‌های کلاغ همسایه‌اش می‌کشد.»

سینما تئاتر المپیک

نمایش «پهلوان کچل» به نویسندگی مجتبی ‌خمسه و کارگردانی سحر ‌پورفرج ۱۳ مهر تا ۲۶ آبان ساعت ۱۷ میزبان کودکان و نوجوانان است.

مجتبی ‌خمسه، محسن بان ور، مهدی نعیمی، زهره ‌صادقیان، محسن ‌رجب ‌پور بازیگران این نمایش کودک هستند.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: «حسن‌کچل که دوستی ندارد تصمیم می‌گیرد، برای پیدا کردن دوست دستمال قدرتی بخرد تا همانند قهرمان‌ها پرقدرت شده و با این کار جلب‌توجه کند اما…»

فرهنگسرای ابن‌سینا

نمایش «جک و لوبیای سحرآمیز» به نویسندگی و کارگردانی احمد ‌تیموری از ۱۶ آبان تا ۳ آذر ساعت ۱۶:۳۰ میزبان مخاطبان است.

میترا شجاعی، ناصر احمدی فر، پریسا محسنی و احمد ‌تیموری بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه این اثر نمایشی آمده است: «جک برای فروش گاوش راهی بازار شده است. خریداری گاوش را می‌خرد و به او چند لوبیای سحرآمیز می‌دهد و این آغاز سفر جک به دنیای بالای ابرهاست و…»

فرهنگسرای ‌فردوس

نمایش «آرزوی الاغ» به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین ‌داداش‌نیا از ۳ مهر تا ۳۰ آبان ساعت ۱۶ میزبان کودکان و نوجوانان است.

محمدحسین ‌داداش‌نیا، نرگس ‌نیک‌سیرت، مریم ‌اسکندری، بهاره ‌رمه‌چی، پروا نریمانی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: «الاغ آرزو می‌کند تا مثل یک پروانه باشد ولی بر اساس ماجرایی متوجه می‌شود که باید به الاغ بودنش افتخار کند.»

نمایش شاد و موزیکال «خرم‌شیر»، کاری از گروه هنری بازی‌سازان و به کارگردانی مجتبی خمسه، از دوم آبان ۱۴۰۲، همه‌روزه به‌جز شنبه‌ها از ساعت ۱۸ در سالن نمایش فرهنگسرای فردوس برای کودکان روی صحنه رفته است.

نمایش موزیکال «خرم‌شیر»، به نویسندگی جواد ذوالفقاری و شادی پورمهدی با هدف ایجاد فضایی شاد و مفرّح برای کودکان، همراه با انتقال آموزه‌های اخلاقی به آنان اجرا می‌شود.

داستان این نمایش درباره‌ خری است که با زرنگی از دست صاحبش فرار می‌کند و به جنگل می‌رود. خر در جنگل با شیری آشنا می‌شود که تابه‌حال خر ندیده است. شیر از ترس‌ خورده شدن، جای خود را با خر عوض می‌کند و در ادامه ماجراهایی اتفاق می‌افتد.

«خرم‌شیر» به کارگردانی مجتبی خمسه تا پایان آبان، همه‌روزه جز شنبه‌ها، از ساعت ۱۸ برای عموم و صبح‌ها ویژه مدارس و مهدکودک‌ها روی صحنه است.

فرهنگسرای ‌ملل

نمایش «دامبوبو» به نویسندگی و کارگردانی پویا ‌شش‌پری از ۱۰ آبان تا ۱۷ آذر ساعت ۱۸ روی صحنه است.

مهدی رمضان‌زاده، پویا ‌شش‌پری در نقش‌های (اوستا آهنگر، مرد اسب‌سوار، مرد چاق، قصاب‌باشی، پیرزن تپلی) و با حضور گاوی و مرغ پرحنا بازیگران این نمایش کودک هستند.

در خلاصه این اثر نمایشی آمده است: «داستان درباره پسری ساده و خوش‌قلب به نام دامبوبو است که در مسیر بازگشت به خانه با اتفاقات و شخصیت‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود و…»

فرهنگسرای خاوران

نمایش «شاهزاده اژدها» به کارگردانی راحله شمس‌آبادی از ششم آبان با مشارکت گروه هنری آبان ویژه کودکان و نوجوانان روی صحنه رفته است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «شهربانو و شهریار پس از مدت‌ها صاحب فرزندی می‌شوند اما وزیر و قابلمه‌ جادویی او را طلسم می‌کنند و شاهزاده تبدیل به اژدها می‌شود.»

این نمایش با بازی محسن ابوالفتحی، محمد اعیانی‌فرد، رها آرشید، راحله شمس‌آبادی تا ۱۵ آذر روی صحنه خواهد بود.

خانه ‌موزه ‌استاد ‌عزت‌الله ‌انتظامی

نمایش «ترگل» به نویسندگی محمد برومند و کارگردانی متین حسنی از ۱ تا ۳۰ آبان ساعت ۱۷ روی صحنه است.

سپیده کرمی، ملینا گنجعلی، عاتکه زاهدی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «ترگل یه دختربچه‌ است که در محیط روستایی زندگی می‌کند او و خروسش دوستای خوبی هستن اما با دیدن مرغ همسایه ترگل تصمیم می‌گیرد که خروسش را با مرغ عوض کند اما اتفاقاتی می افته که …»

نمایش «عمو ماهیگیر» به نویسندگی و کارگردانی افشین ‌قاسمی از یکم تا ۳۰ آذر ساعت ۱۷ روی صحنه می‌رود.

محمود بیات، افشین ‌قاسمی بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «عمو ماهیگیر برای به دست آوردن آرزوهای خود به کمک بچه‌ها به جنگ پادشاه می‌رود و به کمک دانش بچه‌ها پادشاه شهر قصه‌ها را شکست می‌دهد.»

پردیس ‌سینمایی ‌هدیش ‌مال

نمایش «لب خنده» به نویسندگی و کارگردانی آرش ابراهیم‌زاده از ۲۰ تیر تا ۱۹ آبان در ساعت‌های ۱۸ و ۱۹ میزبان کودکان و نوجوانان است.

محمد سروش‌فر، جواد سلیمانی، رامبد مخفمی پور، ملیکا حسینی، کیانا ‌تعصبی، سالار قدیمی، روزبه حبیبی، زهره ‌رمضانی ‌شاد بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «حسینقلی پسری که با سفر پدرش دلتنگ شده بود و مدام گریه می‌کرد و نمی‌خندید، برای به دست آوردن لب خنده‌اش سفری خیالی را شروع می‌کند تا بتواند به شادی و خنده حقیقی برسد.»

خانه ‌فرهنگ ‌نور

نمایش «شنل قرمزی» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد ‌قرآن‌کیش از ۱۰ آبان تا ۱۰ آذر ساعت ۱۷ روی صحنه است.

سامان ‌فرشیدنیا، زهرا ‌سماواتی و نهال ‌دل‌زنده بازیگران این نمایش کودک و نوجوان هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «شنل قرمزی، در راه خانه مادربزرگ با ماجراهایی بامزه و جالب روبه‌رو می‌شود.»

پردیس تئاتر شهرزاد

نمایش «هدیه سحرآمیز» به نویسندگی حمزه اقبالی، طراحی زهرا مریدی و کارگردانی مهدی خجستگی از ۲ آبان تا ۲ آذر ساعت ۱۷ روی صحنه است.

علی‌رضا نامدار، پیمان کلانتری قزوینی، حدیث صابری، فاطمه فرکی، سمانه دلیر، سبحان نامدار، مریم مرادی‌نیا بازیگران این نمایش هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «هدیه سحرآمیز داستان همسایگانی را روایت می‌کند که در صلح و صفا در کنار هم زندگی می‌کنند و به کشاورزی مشغول هستند تا این‌که یک روز کلاغ به مزرعه آن‌ها حمله می‌کند و…»

اجرای زال و رودابه با لباس سعدی افشار

کارگردان و بازیگر نمایش «تقلیدنامه زال و رودابه» که برای بازی در این نمایش لباس سیاه‌بازی سعدی افشار را بر تن می‌کند، تاکید کرد که چنین لباس‌های ارزشمندی باید در موزه تئاتر نگهداری شوند.

محمد حاج محمدی همزمان با اجرای این نمایش توضیح داد:  سال‌ها پیش یکی از لباس‌های سیاه‌بازی استاد سعدی افشار همراه با بخشی دیگری از گنجینه‌های باقی مانده از تئاتر نصر توسط یکی از اعضای گروه ایشان و به صورت شخصی نگهداری می‌شد. تا اینکه لباس سیاه‌بازی زنده‌یاد سعدی افشار به دست من رسید و تا زمانی که موزه تئاتر یا موزه نمایش‌های آیینی سنتی راه‌اندازی شود، از آن نگهداری می‌کنم.

او درباره استفاده از این لباس در نمایشش گفت: با کسب اجازه از بزرگان نمایش‌های تخت حوضی و استادانی چون آقای داداشی و جواد انصافی، این لباس را بر تن کردم و آیین افتتاح نمایش ما با حضور این بزرگان برگزار شد و در همان جا رخصت گرفتم تا جامه استاد سعدی افشار را بر تن کنم.

حاج محمدی با تاکید بر نقش موثر داود فتحعلی‌بیگی در حفظ و نگهداری میراث نمایش‌های آیینی سنتی کشورمان ادامه داد: با افتخار می‌گویم که شاگرد استاد داود فتحعلی بیگی هستم که در تمام این سال‌ها از میراث کهن نمایشی ما پاسداری کرده‌اند. مقادیر زیادی از این گنجینه‌ها نزد ایشان است و سال‌هاست فریاد می‌زنند که ما نیازمند دانشگاه و هنرستان نمایش‌های ایرانی و همینطور موزه نمایش‌های ایرانی هستیم تا این گنجینه‌ها به درستی نگهداری شوند.

او درباره حساسیت‌های خود برای استفاده از لباس سعدی افشار در نمایشش توضیح داد: تا زمانی که موزه نداریم، فقط می‌توانم این لباس را روی چشمانم نگه دارم و با احتیاط فراوان از آن نگهداری می‌کنم. در همین نمایش هم تدابیری برای نگهداری از لباس داریم تا آسیبی نبیند.

این کارگردان که نگارش نمایشنامه «تقلید نامه زال و رودابه» را بر عهده دارد و خود نیز در این نمایش بازی می‌کند، با ارایه توضیحاتی درباره داستان این نمایش و شیوه اجرایی آن اضافه کرد: داستان نمایش ما همان داستان زال و رودابه است با این تفاوت که «سیاه» تلاش می‌کند آنان را به هم برساند. متن نمایش را بر اساس شیوه نمایشی تخت حوضی نوشته‌ام اما شیوه اجرایی ما ترکیبی از عناصر مجالس شبیه‌خوانی و نمایش‌های شادی‌آور ایرانی است.

به گزارش ایسنا، نمایش «تقلیدنامه زال و رودابه» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاج‌محمدی که در بیست‌ و یکمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی حضور داشت، اجرای عمومی خود را از جمعه ۵ آبان در تماشاخانه سنگلج آغاز کرده و تا پاین این ماه روی صحنه است.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: زال و رودابه حدیث یکدیگر را از ندیمان و کنیزکان شنیده‌اند. اکنون نوبت آن است که با یکدیگر دیدار کنند. یاقوت (غلام سیاه پادشاه) مامور می شود تا این ۲ را به هم برساند. زال را می‌آورد پای ایوان رودابه، در لحظه دیدار آگاه می‌شوند که رودابه ناپدید شده است. حال با نقشه یاقوت، پادشاه و وزیر در لباس مبدل راهی شهر می شوند تا او را بیابند.

در این نمایش بازیگرانی همچون علی صابر، بهاره سیجانی، زینب دلی‌لر، هلیا وهاب، ریحانه یزدان‌یار، محمد حاج‌محمدی، محمد امیری، علیرضا داننده‌فرد، هادی ملکیان، پدرام عزیزی و مصطفی پیروزی به ایفای نقش می‌پردازند.

این اثر نمایشی هر روز ساعت ۱۷:۳۰ روی صحنه می‌رود.