نامه او به شرح زیر است: «جناب آقای سید عباس صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی بر خود لازم می‌دانم به عنوان نماینده انجمن طراحان صحنه و دکور تئاتر ایران مطالبه صنفی این انجمن را با شما در میان بگذارم. لازم به یادآور است که سوم آبان ۱۳۴۶ یکی از بزرگترین و زیباترین مجموعه تالارهای نمایشی کشور در خیابان حافظ، خیابان شهریار برای اهالی هنر مخصوصا تئاتر و موسیقی افتتاح شد. یکی از اتفاقات مهم در مجموعه بنیاد رودکی، ایجاد زیرساخت‌های مناسب جهت اجراها، با کیفیت بالا بود که نتیجه آن ساخت و راه‌اندازی کارگاه ساخت دکور و دوخت لباس بود.

مجموعه کارگاهی که بسیاری از طراحان صحنه و لباس و همچنین کارگردان‌های تئاتر خاطرات زیادی را از آن مجموعه با خود مرور می‌کنند زیرا بخش زیادی از دکورها و لباس‌های فاخر نمایش‌های تاریخ تئاتر ایران، تولید این مجموعه کارگاهی است که تاریخ آن را فراموش نمی‌کند. البته در چند سال اخیر به خاطر سوءمدیریت‌ها و منفعت‌طلبی چند نفر اندک به مرور زمان و با سیاست‌گذاری غلط، این مجموعه کارگاهی از دست اهالی تئاتر خارج شده است. شاید این نکته حائز اهمیت است که امروزه به دلیل مشکلات اقتصادی و کمبود بودجه، بسیاری از نمایش‌های در حال اجرا توان هزینه برای ساخت دکور و دوخت لباس ندارند که ما شاهد پایین آمدن کیفیت بعضی از نمایش‌های در حال اجرا بر روی صحنه هستیم که به مراتب باعث به وجود آمدن نارضایتی مخاطبان تئاتر شده است.

راه اندازی مجدد این مجموعه کارگاهی می‌تواند موارد ذیل را به ارمغان بیاورد :

ـ دکورهای نمایش توسط افراد متخصص ساخته می‌شود که شناخت کافی به سالن‌های نمایشی دارند.

ـ به جهت نزدیکی کارگاه به سالن‌های نمایشی، هزینه رفت و آمد و هزینه‌های باربری کاهش می‌یابد.

ـ پس از پایان نمایش بخشی از متریال‌های قابل استفاده را می‌توان برگشت داد و در دکورهای دیگر استفاده کرد که این امر باعث می‌شود بخشی از هزینه‌ها به گروهی که نمایش خود را اجرا کرده، برگردد و هم بخشی از هزینه‌های گروه جدیدی که قرار است روی صحنه برود، کاسته شود.

ـ افراد متخصص در این کارگاه‌ها، با توجه به شناخت از سالن‌های نمایشی، در حین اجرای دکور در سالن‌ها آسیب‌های کمتری به زیرساخت‌های سالن‌ها وارد می‌کنند.

ـ برای تهیه و دوخت لباس نیز بعضی از متریال‌های معمول در کارگاه وجود دارد و نیاز به تهیه از بازار نیست.

ـ هزینه‌های دوخت در مجموعه کارگاهی کاهش پیدا می‌کند.

ـ بخشی از دکورها و لباس‌ها در آرشیو قرار می‌گیرد و نیاز به ساخت و دوخت مجدد نیست که این امر باعث کاهش هزینه تولید می‌شود.

ـ شاید مهم‌ترین بخش حضور طراحان، کارگردان‌ها و مجریان در یک مجموعه تخصصی کارگاهی است که می‌توانند در گعده‌های روزانه، روند کار را با هم بررسی کنند.

ـ این مجموعه کارگاهی در زمان برگزاری جشنواره‌ها نیز می‌تواند به کمک جشنواره‌ها بیاید و در بخش ساخت دکور و دوخت لباس به ایشان کمک کند.

ـ باعث کاهش هزینه‌های تولید آثار نمایشی شود.

ـ باعث جلوگیری از دورریز متریال‌های قابل استفاده می‌شود.

ـ موجب رضایت‌مندی اهالی تئاتر و بالا رفتن کیفیت آثار نمایشی می‌شود.

ـ باعث به وجود آمدن اجرای تخصصی صحنه و لباس در آثار نمایشی بوده که به مراتب رضایت‌مندی مخاطبان افزایش پیدا می‌کند.

و اما صحبت پایانی با جناب وزیر محترم جناب آقای دکتر سید عباس صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن طراحان صحنه و لباس تئاتر ایران، این مساله را جزو مطالبات اصلی خود می‌داند و خواهشمند است با تدبیری جدید، کارگاه ساخت دکور و دوخت لباس در محوطه پارکینگ ذیل مجموعه بنیاد رودکی به صورت تعاملی به این مجموعه تخصصی که اعضاء آن نخبگان و طراحان صحنه و لباس تئاتر ایران هستند، واگذار و به بهره‌برداری برسد. امید که با استعانت از خداوند منان و مساعدت مسئولان مربوطه گامی بزرگ در اعتلای فرهنگ و هنر برداریم.»

به گزارش ایسنا، در دهه‌های گذشته مجموعه تئاتر شهر و بنیاد رودکی با برخورداری از کارگاه دکور و دوخت لباس، در این دو بخش به گروه‌های نمایشی خدمات‌رسانی داشتند اما در دولت نهم این کارگاه‌ها بسته شد و از آن زمان تا به امروز گروه‌های نمایشی، ساخت دکور و تهیه لباس آثار خود را خارج از مجموعه‌های تخصصی تئاتر به انجام می‌رسانند که این مساله اغلب گروه‌ها را به زحمت انداخته و هزینه‌های بیشتری به آنان تحمیل کرده است.