پس از اعلام نام فرهاد آییش با نقش گالیله، صدف اسپهبدی با نقش خانم سارتی، نورا هاشمی با نقش ویرجینیا و کاوه آفاق با نقش خواننده دوره‌گرد به عنوان بازیگران «گالیله»، شهروز دل‌افکار، آرش فلاحت‌پیشه، حمید رحیمی و محمد نادری از دیگر هنرمندان حاضر در این اثر نمایشی هستند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر در این نمایش شهروز دل‌افکار در نقش فولگانزیو کشیش جوان ، آرش فلاحت‌پیشه در نقش مدیچی فیلسوف اول دربار، محمد نادری در ۲ نقش کاردینال بلارمین و بازرس و حمید رحیمی در نقش ساگردو روی صحنه خواهند رفت.

نمایش «گالیله» به تهیه‌کنندگی آزیتا موگویی و کارگردانی شهاب‌الدین حسین‌پور از جمله نمایش‌های پربازیگر و پر ستاره امسال است که از ۲۹ فروردین در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا می‌شود.

نمایشنامه «گالیله» نوشته برتولت برشت و ترجمه حمید سمندریان است و دراماتورژی متن را نیز محمد امیریاراحمدی بر عهده دارد.

پیش‌فروش بلیت این نمایش در سایت تیوال آغاز شده است.

به گزارش گروهه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اداره‌کل هنرهای نمایشی، آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایش‌های هنر و همچنین تماشاخانه سنگلج تا پایان روز جمعه ۱۷ فروردین ۱۴۰۳ اعلام شد.

در تماشاخانه سنگلج، نمایش «مجلس بلبشو جور کردن» به کارگردانی فرشید قلی‌پور که از ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲به صحنه رفته است؛ روز جمعه ۱۷ فروردین‌ ۱۴۰۳، چهاردهمین اجرای خود را پشت‌سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۱ هزار و ۲۲ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام‌بها، نیم‌بها، مهمان و تخفیف‌دار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۳۹ میلیون و ۲۶۰ هزار تومان فروخته است.

همچنین نمایش«هوش پشه‌ای» به کارگردانی سامان کرمی و با صدای هوتن شکیبا که از ۳ اسفند ۱۴۰۲ در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است؛ با ۲۴ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۱ هزار و ۵۷۶ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۱۲۹ میلیون و ۸۴۹ هزار تومان دست پیدا کند.

مجموعه تئاتر شهر، از ابتدای سال تا تاریخ ۱۷ فروردین‌ هیچ اجرایی نداشته است.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، حمیدرضا نعیمی نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر که ریاست کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر را بر عهده داشته است، در گفت‌گو با خبرنگار مهر درباره حضور خود در این کانون گفت: از ریاست کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر استعفا کرده‌ام و از عضویت در این کانون هم بیرون آمده‌ام.

وی درباره دلایل خود برای استعفا و پایان عضویت در کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر، تصریح کرد: احسان می‌کنم اساساً کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر همچنان گرفتارِ هزارتوی پدرخوانده‌ها و مادرخوانده‌ها و مسائلی از این دست است.

نعیمی یادآور شد: از همان روز که قدیمی‌ترها و بزرگان کانون با من تماس گرفتند و خواستند که در شرایط سخت برای عضویت در هیأت‌مدیره کاندیدا شوم، با وجود اینکه فقط می‌خواستم به عنوان عضوی در کانون حضور داشته باشم، پذیرفتم و با گروه هیأت مدیره کارهای ارزنده‌ای را شروع کردیم، ولی بنا بر شرایط اجتماعی و سیاسی مملکت آن‌چنان که انتظار داشتیم امورات پیش نمی‌رفت، در نتیجه پس از یک‌سال تلاش به صورت دسته‌جمعی استعفا کردیم. مجمع برگزار شد و همه به غیر از پدرخوانده‌ها و مادرخوانده‌ها گفتند که می‌خواهند همان هیأت مدیره مستعفی به کار خود ادامه دهد.

وی درباره عملکرد هیأت‌مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر در دوره حضور خود به عنوان رئیس کانون، توضیح داد: ما سعی کردیم به دور از هیاهو کارهایی ریشه‌ای انجام دهیم. بیش‌تر اسناد ۲۰ ساله کانون را گردآوری و اسکن، آئین‌نامه‌های مختلف را تدوین و شورای داوری را در کانون فعال کردیم. سایت کانون را طراحی و آماده بهره‌برداری کردیم. کارگروهی را جهت جذب اسپانسر و سرمایه به راه انداختیم و آئین‌نامه آن را وضع کردیم. سعی کردیم دهمین جشن ادبیات نمایشی را با دبیری آقای محمد رحمانیان به شکلی وزین برگزار کنیم. شب‌های نمایش‌نامه‌خوانی با حضور بزرگانی چون استاد بهزاد فراهانی، قطب‌الدین صادقی، مازیار معاونی و … برگزار شد. آئین‌نامه دستمزد نمایشنامه‌نویس و مترجم را بازنویسی و آماده اعلام به مرکز هنرهای نمایشی کردیم.

رئیس مستعفی کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر اظهار کرد: در حد امکانات‌مان کارها را پیش بردیم ولی از جایی به بعد احساس کردم عده‌ای از حضور ما خوش‌شان نمی‌آید، زیرا قصدشان برهم‌زدن آرامش هیأت مدیره است تا ثابت کنند که فقط آن‌ها هستند که کار صنفی بلدند، می‌فهمند، تحلیل می‌کنند، حضور دارند و کارها را انجام می‌دهند. گویی کار صنفی یعنی اینکه هر حرفی آنها بزنند، ما باید گوش بدهیم. وظایف ما در قبال اعضا تعریف شده ولی وظایف اعضا در قبال هیأت‌مدیره تعریف نشده است.

نعیمی در پایان تاکید کرد: دیدم با این اوضاع و حضور اکثریت خاموش که هیچ‌گاه در بحث‌ها و گفت‌وگوها حضور ندارند و ترجیح می‌دهند در آب باشند اما خیس نشوند و هزینه‌ای نپردازند، دیگر بودن در کانون نمایشنامه‌نویسان نتیجه‌ای به جز از دست‌دادن اعصاب و روان در پی ندارد. با این طرز تلقی‌ها قرار نیست کانون به چشم‌اندازهایی که می‌خواهد برسد. از هیأت‌مدیره و کانون نمایشنامه‌نویسان و عضویت در آن بیرون آمدم تا نفس راحتی بکشم و در عین حال پدرخوانده‌ها و مادرخوانده‌های کانون نیز خوشحال شوند.