تجلیل از اسماعیل محرابی در سالروز تاسیس تماشاخانه سنگلج

در سالروز تأسیس تماشاخانه سنگلج از اسماعیل محرابی که یکی از پرکارترین بازیگران سال‌های آغاز به کار این تماشاخانه محسوب می‌شود، تجلیل شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، صبح روز ۱۸ مهر، تماشاخانه سنگلج میزبان جمعی از هنرمندان پیشکسوت تئاتر بود که به پاس این روز و به یاد سال‌های آغازین فعالیت این تماشاخانه گرد هم آمدند تا از همکار دیرینه خود که بیشترین بازی را در صحنه سنگلج داشته است، تقدیر کنند.

اکبر زنجان‌پور، ایرج راد، سعید پورصمیمی، هادی مرزبان، قطب‌الدین صادقی، داوود فتحعلی‌بیگی، علی ایزدی (مدیر طرح و برنامه اداره کل هنرهای نمایشی)، هادی عامل، شهرام زرگر و جمعی از مدیران اداره کل هنرهای نمایشی ازجمله میهمانان این مراسم بودند.

پریسا مقتدی، مدیر تماشاخانه سنگلج در آغاز این مراسم ضمن خیرمقدم به حاضران درگذشت دو هنرمند سرشناس تئاتر فردوس کاویانی و آتیلا پسیانی را تسلیت گفت: «از ۱۸ مهر ۱۳۴۴ تا امروز ۱۸ مهر ۱۴۰۲ این تماشاخانه به یمن حضور شما عزیزان پرافتخار فعالیت خود را آغاز و ادامه داده است. امیدواریم که همچنان با گرمای حضور شما این مسیر را ادامه دهد. باید در همین آغاز درگذشت فردوس کاویانی و آتیلای پسیانی را تسلیت بگویم. دو عزیزی که در تئاتر و سینما نقش‌های به‌یادماندنی ایفا کردند و به رسم روزگار از میان‌مان رفتند. امیدوارم این گرد غم از چهره شما پاک شود.»

او بیان خاطرات و مرور تجربیات پیشکسوتان تئاتر را برای آموزش جامعه تئاتر پراهمیت دانسته و افزود: «نکاتی در خاطرات شما بیان می‌شود که امروز در تئاتر گم شده است. احساس مسئولیت، همراهی و همدلی که در لحظه‌لحظه خاطرات شما شنیده می‌شود برای همه ما سرشار از نکات آموزشی است.»

مقتدی با اشاره به آخرین مراسمی که با عنوان جشن تولد سنگلج، پیش از شیوع کرونا برگزار شد، گفت: «هرساله در این سالروز از تعدادی از هنرمندان پیشکسوت تئاتر تجلیل می‌شود. در سال‌های همه‌گیری کرونا نتوانستیم این مراسم را برگزار کنیم. در دو سال متوالی به نام استاد جوانمرد و سعدی افشار در پارک شهر درخت نشاندیم تا یاد این عزیزان در حافظه تاریخ بماند.»

او ادامه داد: «امسال فکر کردیم که با خروج از این شرایط دورهمی کوچک اما وزین داشته باشیم و به یمن حضور شما از عزیزی تقدیر کنیم که طبق اطلاعات ما، پرکارترین بازیگر تماشاخانه سنگلج در ۱۰ سال اول فعالیتش بوده ‌است.»

مدیر تماشاخانه سنگلج گفت: «اسماعیل محرابی برای فردی از نسل من از سریال آینه شروع می‌شود. این سریال و شما در آن سال‌های پرالتهاب کشور در قلب تک‌تک مردم ایران حضور داشتید. هر جا که اسم شما بود، می‌دانستیم با کار ارزشمندی روبه‌رو هستیم. آخرین حضور اسماعیل محرابی در صحنه این تماشاخانه در سال ۶۱ بوده است.»

او با خطاب قرار دادن اسماعیل محرابی ادامه داد: «از همین تاریخ درخواست می‌کنم خانواده تئاتر را از خودتان محروم نکنید.»

در ادامه این مراسم هر یک از حاضران به بیان خاطرات خود از همکاری و رفاقت دیرینه با اسماعیل محرابی پرداختند.

اسماعیل محرابی در بخشی از خاطرات خود به اجرای نمایش «کی برای اولین بار مادرم را دیدم» که در تالار مولوی روی صحنه رفته بوده، اشاره کرد و گفت: «تمام لحظات آن نمایش را دوست داشتم. گاهی در برخی از کارها آدم منتظر است که تمام شود اما آن نمایش برایم تفاوت داشت.»

محرابی از ورودش به هنرهای دراماتیک یاد کرده و گفت: «از همان ابتدا همه با شور و علاقه کار کردیم. خیلی خوش می‌گذشت. اولین کارم با سمندریان «شبح کوچک» بود. یک نمایش فانتزی که نقش شبح را بازی می‌کردم.»

در بخش دیگر این مراسم، پریسا مقتدی به ارائه گزارشی از فعالیت تماشاخانه سنگلج و مرکز تئاتر ایرانی پرداخت و شرح کوتاهی از فعالیت مکتبخانه سنگلج و همکاری هادی عامل، داوود فتحعلی‌بیگی و شهرام زرگر در شورای علمی آن ارائه داد.

مقتدی با مرور تلاش‌هایی که برای پس‌گیری زمین مجاور تماشاخانه در طی سال‌های گذشته و توسط مدیران قبل تاکنون انجام شده و هنوز به نتیجه نرسیده، از پیشکسوتان حاضر درخواست کرد که دست یاری داده و اگر راهکار دیگری برای بازپس‌گیری این زمین می‌دانند، دریغ نکنند.

در ادامه این مراسم، قطب‌الدین صادقی در سخنانی به جایگاه تماشاخانه سنگلج و تأثیری که بعد از کودتا بر تئاتر ایرانی و دراماتورژی ایرانی، همچنین تربیت نسلی از بازیگران بزرگ داشته پرداخته و گفت: «این تماشاخانه یک نسل از بازیگران بزرگ را معرفی کرد که اعتبارشان را به سینما و تلویزیون بردند. در این سالن سبک و سیاق تئاتر ایرانی به وجود آمد و بازیگرانی که هنوز در تئاتر مثل آن‌ها نیست. کارگردان‌هایی که زیبایی‌شناسی پیشرفته داشتند و نمایشنامه‌نویسانی که هنوز مانندشان نداریم.»

او تربیت مردم عادی برای دیدن تئاتر را یکی دیگر از دستاوردهای تماشاخانه سنگلج در سال‌های اولیه شکل‌گیری دانسته و گفت: «هر اجرای تئاتری این سالن یک رویداد هنری بزرگ محسوب می‌شد به‌خصوص که آن نمایش‌ها به استان‌ها و شهرهای دیگر می‌رفتند و اجراهای استانی شکل می‌گرفت.»

صادقی تأکید کرد: «هر کاری نمایش ایرانی نیست. درخواستم این است که هر نمایشی را راه ندهید. موتور خلاقه تئاتر ایران باید سنگلج باشد.»

ایرج راد نیز درباره تماشاخانه سنگلج گفت: «به یاد ندارم که آن سال‌ها حتی یک صندلی خالی باشد. از هفته قبل صندلی‌ها رزرو می‌شدند. امکانات سالن محدود بود و سیستم سرمایش نداشت، به همین دلیل هشت گروه اداره تئاتر از مهر تا اردیبهشت نمایش‌های‌شان را به ترتیب روی صحنه می‌آوردند و از اردیبهشت به بعد این تماشاخانه تعطیل بود. هر نمایش یک ماه اینجا اجرا می‌کرد و بعد سفرهای کشوری شروع می‌شد. تماشاگر برای دیدن تئاتر تربیت شده بود و کار را انتخاب می‌کرد. شاخص‌ترین هنرمندان اینجا روی صحنه می‌رفتند و مردم همه آن‌ها را می‌شناختند و کارهای‌شان را دنبال می‌کردند.»

در بخش پایانی این مراسم هم مسائل و مشکلات به‌روز تئاتر، مشکلات صنفی و تولید تئاتر، کاسته شدن از حمایت‌های دولتی و عدم تعریف ردیف شغلی برای حرفه‌های هنری، افزایش روزافزون دانش‌آموختگان این رشته و کافی نبودن زیرساخت‌ها از سوی میهمانان مطرح شد.

علی ایزدی، معاون طرح و برنامه مرکز با ارائه آماری از فعالیت‌های اداره کل، تعداد دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های تئاتری، سالن‌ها، زیرساخت‌ها و درصد اشتغال هنرمندان، تعداد جشنواره‌های بین‌المللی و داخلی و استانی و… گفت: «متأسفانه دانشگاه‌ها هر سال ۱۵۰۰ کارشناس تحویل می‌دهند؛ ۵۷ دستگاه فرهنگی وجود دارد که ۸۰ درصدشان بودجه تئاتر می‌گیرند اما فقط مرکز باید پاسخگو باشد. ما وارث اتفاقاتی هستیم که نقشی در آن نداشته‌ایم اما باید پاسخگو باشیم. این بدنه توان کشش این حجم از تقاضا را ندارد. در حال حاضر ۱۵۰ هزار فارغ‌التحصیل تئاتری داریم.»

دکتر صادقی نیز گفت: «طبق آمار سال ۹۹ تنها ۱۸ هزار و هفت‌صد فارغ‌التحصیل تئاتر توانسته‌اند در کل کشور امکان فعالیت در این رشته را داشته باشند و بقیه کلاً این حرفه را رها کرده و رفته‌اند. در این لحظه ۶۰۰۰ دانشجو تئاتر تنها در تهران مشغول تحصیل هستند.»

این مراسم با رونمایی از پوستر پنجاه‌وهشتمین سالروز تولد تماشاخانه سنگلج و اهدای نشان ویژه و لوح تقدیر تماشاخانه سنگلج به اسماعیل محرابی توسط پریسا مقتدی و همچنین اهدای لوح تقدیر از سوی اداره کل هنرهای نمایشی توسط علی ایزدی به پایان رسید.

بیانیه تشکل‌های صنفی درباره لایحه برنامه هفتم توسعه

خانه هنرمندان ایران، خانه موسیقی، خانه تئاتر، خانه سینما و انجمن‌های هنرهای تجسمی در مورد بخش فرهنگ و هنر و رسانه لایحه برنامه هفتم توسعه بیانیه‌ای صادر کردند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در بخش‌هایی از این بیانیه با اشاره به اینکه لایحه برنامه هفته توسعه در مجلس شورای اسلامی در آستانه تصویب است، ابراز عقیده کرده‌اند که «این بیانیه حاوی مفاد عجیب و غیرقابل باور است، عبارات و احکامی که غالب تلاش‌های قانون‌گذاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی را نادیده گرفته و نه نشانی از فرهنگ و هنر و رسانه دارد و نه شمایلی از توسعه. متنی که نه تنها آینده را ندیده، بلکه سیری قهقرایی داشته و با نگاهی واپس گرایانه از همیشه و دور از تحولات جامعه، فرهنگ و هنر و رسانه را به چند برنامه توسعه قبل، پرتاب نموده است.»

«تضعیف و نابودی بخش خصوصی عرصه فرهنگ و هنر و رسانه، نادیده گرفتن سیاست‌های خصوصی‌سازی اصل ۴۴، خالی کردن حداکثری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی دولتی فرهنگ و هنر از صلاحیت‌ها و تقدیم آن به صدا و سیما و بزرگ کردن این سازمان برخلاف قانون اساسی در حد یک وزارتخانه و بسیار بسیار فراتر از یک رسانه»، «پیش بینی بودجه هنگفت برای صدا و سیما و نادیده گرفتن اهالی فرهنگ و هنر و رسانه»، «مغفول واقع شدن هنرهای تئاتر، موسیقی و تجسمی»، «افزایش بودجه و اختیارات نهادهای سنتی و ناکارآمد در عرصه فرهنگ»، «پیش بینی امکان مجازات اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه توسط وزارت فرهنگ و دور زدن قوه قضاییه، دادرسی منصفانه و اصول بنیادین قانونی بودن جرم و مجازات و استقلال قوا و تبدیل هنرمندان به کارمندان دولت»، «منوط نمودن حمایت از بخش فرهنگ و هنر و رسانه به تایید فعالیت‌های آنها توسط مراجع دولتی»، از مفاد این لایحه هستند که اصلاح آن را ناممکن نموده و بدین وسیله، خانه هنرمندان ایران، خانه موسیقی، خانه تئاتر، خانه سینما و انجمن‌های هنرهای تجسمی، خواستار حذف مفاد یادشده و کنار گذشتن این بخش از لایحه هستند.

هملت توسط زوج هنری روی صحنه می‌رود

نمایش «هملت» به کارگردانی الیکا عبدالرزاقی و تهیه‌کنندگی امین زندگانی در تماشاخانه‌ی ایران‌شهر به صحنه می‌رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی تماشاخانه‌ی ایران‌شهر، نمایش «هملت» اثر شکسپیر با ترجمه‌ی م. ا. به‌ آذین‌ و کارگردانی الیکا عبدالرزاقی از ساعت ۲۰:۱۵ روز جمعه ۲۱ مهرماه اجراهای خود را در سالن ناظرزاده‌ی کرمانی آغاز می‌کند.

در این نمایش (به ترتیب الفبا) صدف اسداللهی، آرین آقاقلی زاده، شیما پروندی، مهدی پورجمال، محمد تاجیک، مهدی حکمتی، حامد خرم آبادی، علی خیام، رادمهر رجبی، بیتا رحمانی، مهدی صمیمی، هیوا قصیوند، امیرحسین کنجکاو، شهریار کنعانی، علیرضا محمدیان و سایناز نگاهی مقدم بازی می‌کنند.

طراحان این نمایش هم امیر آقاجان‌ (طراح حرکت)، علی رزازیان (مجری طرح و طراح صحنه)، رضا حیدری (طراح نور)، جهان‌ میرزاجانی‌ (طراح لباس) و محمود پور محمود (طراح گریم) هستند.

علاقه‌مندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیش‌تر و خرید اینترنتی بلیت‌های این نمایش به سایت تماشاخانه‌ی ایران‌شهر یا سامانه‌ی تیوال مراجعه نمایند.

پیکر آتیلا پسیانی به ایران بازگشت

پیکر آتیلا پسیانی صبح امروز ۱۹ مهر ماه به ایران رسید.

جمعی از هنرمندان و دوستان او از ساعات اولیه امروز در فرودگاه امام خمینی گرد هم آمدند تا از پیکر بی جان او استقبال کنند.

مرضیه برومند، محمد مهدی عسگرپور، محمد چرم شیر، رضا کیانیان، حبیب رضایی، سحر دولتشاهی، طناز طباطبایی، امیر جدیدی، حمید پور آذری، علی دهکردی، احمد حامد،  رامبد جوان، آروند دشت آرای. الهام کردا، منوچهر شاهسواری،  پژمان بازغی، همایون اسعدیان، محمد خزاعی، یزدان عشیری، بهرام توکلی، امیر حسین دوانی، وحید لک، شهرام گیل آبادی، احسان حاجی پور…. از جمله  هنرمندان و مسئولانی بودند که به استقبال این هنرمند رفتند.
آتیلا پسیانی به سبب شغلش به بسیاری از کشورها سفر کرده بود. او در طول زندگی خود بارها در خارج از کشور نمایش اجرا کرد و از اولین هنرمندان ایرانی بود که در سطح بین المللی شناخته می شد،  او که مدتی با بیماری مبارزه کرد، آخرین روزهای عمر خود را در فرانسه گذراند و روز جمعه ۱۴ مهر ماه در همین کشور از دنیا رفت. صبح امروز اما پیکر بی جان او به کشور رسید تا برای همیشه در خاک سرزمین مادری اش آرام بگیرد.

 

مراسم خاکسپاری این هنرمند فردا ساعت ۱۰ صبح از مقابل پهنه رودکی انجام میشود.

نامه سرگشاده ۱۲ صنف هنری به وزیر علوم

۱۲ صنف هنری خانه‌ی هنرمندان ایران طی نامه‌ای سرگشاده به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، خواستار توقف روند اخراج اساتید، لغو احکام محرومیت‌ دانشجویان، توقف رفتارهای خشونت‌بار، رفع فضای امنیتی و ایجاد فضای امن برای اعتراض در دانشگاه‌ها شدند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی خانه‌ی هنرمندان ایران، در این نامه که به امضای تمامی صنوف هنری رسیده، آمده است:

«به نام خدا
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری
جناب آقای دکتر محمدعلی زلفی گل

با سلام و احترام،
خانه هنرمندان ایران متشکل از ۱۲ انجمن هنری وظیفه و رسالت اصلی خود را صیانت از حقوق جامعه هنری تلقی نموده و ضمن اعلام مجدد مواضع خود در قبال اتفاقات یکسال اخیر در فضای دانشگاهی، هم اکنون و در آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۳ – ۱۴۰۲ خواستار تحقق آن است.
پس از پیگیری‌های تشکل‌های هنری و بازگشت ۲ رشته سینما و مجسمه‌سازی دانشگاه هنر به دفترچه کنکور سراسری ۱۴۰۲، و در آستانه سال تحصیلی جدید فرصت را مغتنم شمرده و بار دیگر مطالبات خود را تکرار می‌کنیم.

۱- توقف روند اخراج استادان و بازگشت آنان به دانشگاه‌ها
استادان هنر، ثمره یک جامعه هستند. نام‌آوران و سرآمدان هنر که علاوه بر معرفی فرهنگ و هنر ایران به جهان، وظیفه دشوار تعلیم و تربیت هنرجویان را به عهده گرفته‌اند. با امکانات محدود دانشگاه و دریافتی ناچیز، عاشقانه به تدریس پرداخته و به کلاس‌های خاکستری و صندلی‌های فرسوده، اعتبار بخشیده‌اند.
استاد هنر، محصول سالها مطالعه و پژوهش، تجربه‌اندوزی و همچنین زیست هنرمندانه است، یک‌شبه، با سهمیه و رانت و سفارش ساخته نمی‌شود. استادان فرهنگ و هنر، جایگزین و بدل ندارند و فقدان هرکدام خاموشی ستاره‌ای است که آسمان هنر را از وجودش محروم می‌سازد. استادان تاثیرگذارترین و مهمترین اعضای جامعه هنری بوده و صیانت از حقوق آنان رسالت اصلی تشکل‌های هنری است.

۲- لغو احکام تعلیق، تبعید و محرومیت از تحصیل دانشجویان
دانشجوی هنر، خلاق، شجاع و پرسشگر است. آمده است تا به حساس‌ترین عضو جامعه یعنی هنرمند تبدیل شود. آمده است تا در بازترین فضای ممکن یعنی هنر فعالیت نماید. بدیهیات را به پرسش گرفته و از نو کشف کند. “جهان را سقف بشکافد و طرحی نو دراندازد.” آگاهانه، درد جامعه خود را درک نموده و احساسات و عواطف انسانی را مهمترین دغدغه خود شمارد. دانشجویان ترسیم‌گر آینده و تحقق بخش چشم‌انداز هنر ایران هستند. جامعه هنری مطالبه‌گر حقوق دانشجویان است و مراقبت از فرزندانش را بدیهی‌ترین وظیفه خود تلقی می‌نماید.

۳- ایجاد فضای امن گفتگو، انتقاد و اعتراض در دانشگاه‌ها
دانشگاه بنیادی‌ترین نهاد یک جامعه مدنی و دانشگاه‌های هنر عرصه ظهور حداکثری آزادی‌های مدنی هستند. تشویق به آزاداندیشی، احترام به کثرت‌گرایی و به رسمیت شناختن عقاید گوناگون، حق‌طلبی، آزادی بیان و امکان اعتراض مدنی از جمله لوازم بدیهی فضای دانشگاهی است. آنچه دانشگاه را از سایر مراکز آموزشی متمایز می‌کند شکل بنا و ساختمان و حتی ورودی و عنوان درج شده بر سردر آن نیست بلکه ساختاری است منعطف، که مواجهه و هم‌نشینی استاد و دانشجو را جهت ایجاد فرصت و امکان تجربه و رشد در فضایی امن فراهم می‌سازد. دانشگاه‌ها فانوس راه و نگهبان تاریخ هنر این سرزمین‌اند و صیانت از آن مسئولیت همه ماست.

وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری
انتقاد و اعتراض دانشجویان از طریق گفتگو، تحصن، خلق آثار هنری، موسیقی، سرود و … در محیط دانشگاه مصادیق بارز و متعالی اعتراض مدنی است که نه تنها مستحق مجازات و عتاب نیست بلکه شایسته تمجید و تشویق است. در نحوه اداره دانشگاه‌ها تجدید نظر کنید چرا که گشایش فضای امن گفتگو، تنها و تنها راه جلوگیری از خشونت است.
ما خانه‌ها و انجمن‌های عضو خانه هنرمندان ایران، به جد خواستار رفع فضای امنیتی در دانشگاه‌ها، توقف رفتارهای خشونت‌بار، لغو تمامی احکام ناعادلانه و رفع محرومیت‌های استادان و بازگشت آنان به دانشگاه و همچنین رفع تمامی محدودیت‌ها، محرومیت‌ها و جریمه‌ها علیه دانشجویان هنر هستیم.

خانه تئاتر ‌* خانه سینما * خانه موسیقی ایران * انجمن خوشنویسان ایران * انجمن شاعران ایران * انجمن هنرمندان نقاش ایران * انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران * انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران * جامعه مهندسان معمار ایران * انجمن عکاسان ایران * انجمن هنرمندان سفالگر * انجمن تصویرگران ایران»

شهره سلطانی با دایره و دلقک روی صحنه است

نمایش «دایره و دلقک» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی سخاوت با حضور پیشکسوتان و هنرمندان سینما و تئاتر ایران روی صحنه رفت.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، نمایش «دایره و دلقک» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی سخاوت و تهیه‌کنندگی ایمان غلامی نیگچه، ۱۶ مهر در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفت.

این اثر نمایشی با حضور ایرج راد، سیاوش طهمورث، سام قریبیان، شقایق فراهانی و … اجرا شد.

شهره سلطانی، ناصر علی پاشا و هدا ناصح بازیگران این نمایش هستند.

در بخشی از «دایره و دلقک» آمده است: «قصه‌ در دل بازیگری است در کسوت یک دلقک با تو، با او و شاید هم با خود، با خود روبروی آینه‌ خیال، تا حضور خود را در این بیکرانه‌ هستی به تماشا نشیند، مرکز کدام دایره‌ است او، خود می‌داند آیا، یا …»

محسن شفیعی دستیار اول کارگردان و برنامه ریز، زینب یعقوبی منشی صحنه، رضا خضرایی طراح نور، حمید نورآبادی طراح صحنه و ساخت ماسک، ماریا حاجیها طراح گریم، هاشم شریف زاده آهنگساز، هلیا شکری طراح لباس، سعید اردشیری مدیر تولید، آرزو گلشاهی مدیر صحنه، محسن غلام نژاد و محمدحسین شهبازی دستیار صحنه، نیما قپانوری طراح پوستر، اختر تاجیک عکاس، پیمان قاطع زاده ساخت دکور، ایمان اسماعیلی دستیار نور، عرفان بابایی مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای، مینا زندی روابط عمومی، کیمیا عابدین دستیار روابط عمومی، حسین مفید، ایمان ظفری، علی حسنی دستیاران تولید، مهسا هاشمی دستیار لباس، محمدحسین شهبازی دستیار صدا دیگر عواملی هستند که در این پروژه حضور دارند.

جادوگر کوچولو در تهران‌پارس روی صحنه می‌رود

نمایش «جادوگر کوچولو» به نویسندگی و کارگردانی ریحانه باغبادی در سالن نمایش مرکز فرهنگی هنری شماره ۳۰ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان تهران اجرا می‌شود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، این نمایش برگرفته از کتاب «جادوگر کوچولو» نوشته‌ «اوتفرید پرویسلر»، نویسنده‌ آلمانی است که تاکنون بیش از ۵۰ میلیون نسخه از کتاب‌های او در سراسر جهان به فروش رسیده و به ۵۵ زبان دنیا ترجمه شده است.

این نمایش داستان جادوگر کوچولویی است که می‌خواهد در جشن سالانه جادوگران شرکت کند، ولی چون کوچک است اجازه‌ ورود به جشن را ندارد. جادوگر کوچولو تصمیم می‌گیرد بعد از تغییر قیافه در جشن حضور پیدا کند، ولی برگزارکنندگان او را می‌شناسند و به او یک سال مهلت می‌دهند تا کارهای خوب انجام دهد و بعد از یک سال در امتحانی شرکت کند و اگر موفق شد، در جشن شرکت کند؛ بنابراین جادوگر کوچولو راهی سفر می‌شود و در این سفر اتفاقات جالبی برایش می‌افتد.

در اجرای «جادوگر کوچولو» به نویسندگی و کارگردانی ریحانه باغبادی از سه شیوه‌ ترکیبی عروسکی، بازیگری و تن‌پوش استفاده شده است.

ریحانه باغبادی و سارا یزدان‌پژو ساخت عروسک‌های این اثر نمایشی را بر عهده داشتند؛ ساخت دکور را نیز حمید عابدی و علی محمدی و سمیرا یزدان‌پژو انجام داده‌اند.

همچنین کفایت گندمی طراحی و دوخت لباس، تینا توکلی موسیقی و سمیرا یزدان‌پژو طراحی صحنه این نمایش را انجام دادند.

این نمایش که مورد بازبینی کارشناسان کانون قرار گرفته، مناسب گروه سنی بالای ۳ سال است.

نمایش «جادوگر کوچولو» ساعت ۱۷ روز پنجشنبه  ۲۰ مهرماه ۱۴۰۲ و روزهای سه‌شنبه تا پنجشنبه ۲۵ و ۲۶ و ۲۷ مهر در سالن نمایش  کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز ۳۰ به نشانی تهران‌پارس، بالاتر از فلکه سوم، نبش ۲۱۰ شرقی اجرا خواهد شد.

علاقه‌مندان جهت رزرو جا و تهیه بلیت این نمایش و آگاهی از دیگر روزهای اجرا می‌توانند از طریق سایت تیوال پیگیری کنند و یا با شماره ۰۹۳۶۲۶۵۹۵۹۳ تماس بگیرند.

درگذشت بازیگر پیشکسوت سمنان

مهدی رحیمیان از پیشکسوتان بازیگری تئاتر و تلویزیون که بازی وی در نقش یکی از مشاوران مختار در مختارنامه در یادها مانده، درگذشت.

آیین تشییع و خاکسپاری زنده یاد مهدی رحیمیان بعدازظهر امروز ۱۸ مهر در سمنان برگزار خواهد شد.

رحیمیان که از چندی پیش به‌دلیل بیماری در بیمارستان بستری شده بود، سرانجام صبح امروز در سن ۸۳ سالگی، چشم از جهان فروبست.

این هنرمند، متولد مهر ۱۳۱۹ در شهرستان سمنان بود.

بازی در نمایش‌های «مونتسرو»، «بازرس»، «خورشید بر نیزه»، «دو به دل»، «کالیگولا»، «بهترین بابای دنیا»، «ملاقات بانوی سالخورده»، «شاخلوس» و… بخشی از کارنامه تئاتری این هنرمند بوده است.

این پیشکسوت بازیگری در اکثر آثار نمایشی تولید شده در صدا و سیمای مرکز سمنان حضور داشت و در آثار سینمایی و سریال‌های فاخری همچون روز باشکوه ، جایی در دور دست و مختارنامه و…هنرنمایی کرده بود.

بازی ماندگار وی در مختارنامه و در نقش “بن عمر نهدی” از جمله بازی‌های درخشان این هنرمند سمنانی است.

یکی از بستگان این بازیگر در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: پیکر این هنرمند پیشکسوت امروز ۱۸ مهرماه در امامزاده علی بن جعفر سمنان تشییع و خاکسپاری می‌شود.

وی از وداع با این هنرمند در فرهنگسرای کومش خبر داد و تصریح کرد: آیین تشییع وی از فرهنگسرای کومش آغاز و تا آرامگاه ابدیش در امامزاده علی بن جعفر سمنان ادامه دارد.

وی با بیان اینکه مراسم تشییع زنده‌یاد رحیمیان ساعت ۱۵ امروز برگزار می شود، ادامه داد: همچنین آیین تذکری به همین مناسبت امشب بعد از نماز مغرب و عشا در هیات انصار سمنان برگزار می‌شود.

همچنین مراسم سوم و هفتم وی نیز پنج شنبه این هفته بر مزار وی برگزار خواهد شد.
به گزارش ایسنا- مدیران کل صداو سیمای سمنان و فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور پیام هایی درگذشت این هنرمند پیشکسوت را تسلیت گفتند.

تماشاخانه‌ای که نزدیک به ۶۰ سال از عمرش می‌گذرد

نیمه اول دهه ۴۰ تماشاخانه‌ای در یکی از محله‌های قدیمی تهران راه‌اندازی شد که بزرگانی چون عزت‌الله انتظامی، داود رشیدی و محمد علی کشاورز برایش آرزوهایی داشتند اما این آرزوها هرگز جامه عمل نپوشید.

به گزارش ایسنا، امروز، ۱۸ مهر ماه سالروز تاسیس تماشاخانه «سنگلج» است، تماشاخانه‌ای که بعد از تئاترهای لاله‌زار، محل فعالیت بخش بزرگی از جامعه هنرهای نمایشی بوده است.

تماشاخانه‌ای که در یک دهه گذشته قرار بود طرح توسعه آن عملی شود و حتی گفته می‌شد مرکز اسناد موزه تئاتر ایران در کنار آن راه‌اندازی خواهد شد اما با وجود همه پیگیری‌های بزرگان فرهنگ و هنر کشور و قول مساعد محمد باقر قالیباف، شهردار وقت تهران، تحقق این آرزو همچنان معطل مانده است.

این تماشاخانه که در ابتدا ۲۵ شهریور نامیده می‌شد، نیمه اول دهه ۴۰ در محله سنگلج که یکی از قدیم‌ترین محله‌های تهران است، تاسیس و مهر ماه ۱۳۴۴ خورشیدی، همزمان با برگزاری نخستین جشنواره «نمایش‌های ایرانی» افتتاح شد.

در آن مقطع هنرمندانی که طرفدار اجرای نمایشنامه‌های ایرانی و در پی ارتقای درام‌نویسی ملی بودند، این تماشاخانه را که در زمان خودش از امکانات خوبی مانند سن گردان، سیستم صوتی حرفه‌ای و … برخوردار بوده، برای اجرای نمایشنامه‌های ایرانی تعریف کردند و بدین ترتیب نمایشنامه‌های نویسندگان شاخص ما همچون علی نصیریان، بهرام بیضایی، اکبر رادی، غلامحسین ساعدی، بیژن مفید و … در این تماشاخانه روی صحنه رفته است.

پس از آغاز به کار این تماشاخانه، گروه‌های «هنر ملی» به سرپرستی عباس جوانمرد، «مردم» به سرپرستی علی نصیریان، «شهر» به سرپرستی جعفر والی، «امروز» به سرپرستی داوود رشیدی، «جوان» به سرپرستی اسماعیل شنگله و «میترا» به سرپرستی خلیل موحد دیلمقانی که وابسته به اداره هنرهای دراماتیک بودند و با کمک مالی وزارت فرهنگ و هنر فعالیت می‌کردند آثار نمایشی خود را تولید و در این تماشاخانه اجرا می‌کردند.
در این گروه‌های نمایشی کارگردانانی چون عباس جوانمرد، جعفر والی، علی نصیریان، عزت‌ا… انتظامی، داود رشیدی، رکن‌الدین خسروی، بهرام بیضایی، محمود استادمحمد و . . . فعالیت داشتند که غالبا به عنوان نویسنده آثار خود نیز فعالیت می‌کردند و همچنین از نمایشنامه‌های نویسندگانی مثل غلامحسین ساعدی، خلیل موحد دیلمقانی، اکبر رادی، بیژن مفید، محسن یلفانی، منوچهر رادین، بهمن فرسی، محمود دولت آبادی، کوروس سلحشور، حسین مکی، آرمان امید، بهزاد فراهانی، محمد رهبر، حمید نعمت و عنایت اله احسانی نیز استفاده می‌کردند.

اما به تدریج استقبال از نمایش‌نامه‌های ایرانی کمرنگ شد و به ناچار کارگردانان تئاتر به اجرای نمایشنامه‌های خارجی در این تماشاخانه روی آوردند . اولین بار عزت‌الله انتظامی بود که نمایشنامه «بازرس» نوشته گوگول را در این سالن روی صحنه برد.

بعد از انقلاب تماشاخانه «سنگلج» به عنوان یکی از زیر مجموعه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعریف شد و زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی به فعالیت خود ادامه داد.

اما این فعالیت با افت و خیزهایی همراه بود. به طوری که گاه این تماشاخانه هیچ گونه فعالیتی نداشت تا اینکه از نیمه اول دهه هشتاد و در دوره طلایی تئاتر در دوران اصلاحات، بار دیگر خون تازه‌ای به رگ‌های این تماشاخانه پیر دوید و هنرمندانی چون بهزاد فراهانی، هادی مرزبان، منیژه محامدی، میکاییل شهرستانی و … نمایش‌های خود را در این تماشاخانه اجرا کردند.

در همین تماشاخانه بود که مرزبان برای اولین بار نمایشنامه «خاطرات هنرپیشه نقش دوم» نوشته بهرام بیضایی را روی صحنه آورد.

از آن مقطع به این سو، سنگلج بار دیگر به سالنی برای اجرای نمایشنامه‌های ایرانی بدل شد.

نیمه دوم دهه هشتاد این تماشاخانه بازسازی شد که خوشبختانه بازسازی آن  مشکلات و حاشیه‌های بازسازی تئاتر شهر را نداشت.

اما از اواخر دهه هشتاد بود که بخشی از بزرگان تئاتر کشور از طرح توسعه این تماشاخانه و پیوستن ساختمان مجاور به آن حمایت کردند. آنان امید داشتند با این اتفاق، بعد از مدت‌ها انتظار بتوان موزه تئاتر و مرکز ملی اسناد تئاتر را راه‌اندازی کرد.

اتابک نادری، مدیر وقت این تماشاخانه در این زمینه بسیار فعال بود و برای اجرایی شدن از همه بزرگان تئاتر کمک خواست. برغم همراهی عزت‌الله انتظامی، محمد علی کشاورز، داود رشیدی و … و پیگیری آنان از محمد باقر قالیباف، شهردار وقت تهران و با وجود قول مساعد او، این طرح به انجام نرسید. حالا همه آن بزرگان رفته‌اند و قالیباف هم دیگر شهردار تهران نیست و طرح توسعه سنگلج هم همچنان در هاله‌ای از ابهام است.

در آخرین گفتگویی که ایسنا در سال ۱۴۰۰ با پریسا مقتدی، مدیر این تماشاخانه داشت، به دلیل جا به جایی اعضای شورای شهر تهران، فرصتی برای پیگیری این موضوع ایجاد نشده بود. با این حال شواهد نشان می‌دهد این ماجرا هنوز در حد یک رویای بی‌تعبیر باقی مانده است.