محمد حاج محمدی همزمان با اجرای این نمایش توضیح داد:  سال‌ها پیش یکی از لباس‌های سیاه‌بازی استاد سعدی افشار همراه با بخشی دیگری از گنجینه‌های باقی مانده از تئاتر نصر توسط یکی از اعضای گروه ایشان و به صورت شخصی نگهداری می‌شد. تا اینکه لباس سیاه‌بازی زنده‌یاد سعدی افشار به دست من رسید و تا زمانی که موزه تئاتر یا موزه نمایش‌های آیینی سنتی راه‌اندازی شود، از آن نگهداری می‌کنم.

او درباره استفاده از این لباس در نمایشش گفت: با کسب اجازه از بزرگان نمایش‌های تخت حوضی و استادانی چون آقای داداشی و جواد انصافی، این لباس را بر تن کردم و آیین افتتاح نمایش ما با حضور این بزرگان برگزار شد و در همان جا رخصت گرفتم تا جامه استاد سعدی افشار را بر تن کنم.

حاج محمدی با تاکید بر نقش موثر داود فتحعلی‌بیگی در حفظ و نگهداری میراث نمایش‌های آیینی سنتی کشورمان ادامه داد: با افتخار می‌گویم که شاگرد استاد داود فتحعلی بیگی هستم که در تمام این سال‌ها از میراث کهن نمایشی ما پاسداری کرده‌اند. مقادیر زیادی از این گنجینه‌ها نزد ایشان است و سال‌هاست فریاد می‌زنند که ما نیازمند دانشگاه و هنرستان نمایش‌های ایرانی و همینطور موزه نمایش‌های ایرانی هستیم تا این گنجینه‌ها به درستی نگهداری شوند.

او درباره حساسیت‌های خود برای استفاده از لباس سعدی افشار در نمایشش توضیح داد: تا زمانی که موزه نداریم، فقط می‌توانم این لباس را روی چشمانم نگه دارم و با احتیاط فراوان از آن نگهداری می‌کنم. در همین نمایش هم تدابیری برای نگهداری از لباس داریم تا آسیبی نبیند.

این کارگردان که نگارش نمایشنامه «تقلید نامه زال و رودابه» را بر عهده دارد و خود نیز در این نمایش بازی می‌کند، با ارایه توضیحاتی درباره داستان این نمایش و شیوه اجرایی آن اضافه کرد: داستان نمایش ما همان داستان زال و رودابه است با این تفاوت که «سیاه» تلاش می‌کند آنان را به هم برساند. متن نمایش را بر اساس شیوه نمایشی تخت حوضی نوشته‌ام اما شیوه اجرایی ما ترکیبی از عناصر مجالس شبیه‌خوانی و نمایش‌های شادی‌آور ایرانی است.

به گزارش ایسنا، نمایش «تقلیدنامه زال و رودابه» به نویسندگی و کارگردانی محمد حاج‌محمدی که در بیست‌ و یکمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی حضور داشت، اجرای عمومی خود را از جمعه ۵ آبان در تماشاخانه سنگلج آغاز کرده و تا پاین این ماه روی صحنه است.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: زال و رودابه حدیث یکدیگر را از ندیمان و کنیزکان شنیده‌اند. اکنون نوبت آن است که با یکدیگر دیدار کنند. یاقوت (غلام سیاه پادشاه) مامور می شود تا این ۲ را به هم برساند. زال را می‌آورد پای ایوان رودابه، در لحظه دیدار آگاه می‌شوند که رودابه ناپدید شده است. حال با نقشه یاقوت، پادشاه و وزیر در لباس مبدل راهی شهر می شوند تا او را بیابند.

در این نمایش بازیگرانی همچون علی صابر، بهاره سیجانی، زینب دلی‌لر، هلیا وهاب، ریحانه یزدان‌یار، محمد حاج‌محمدی، محمد امیری، علیرضا داننده‌فرد، هادی ملکیان، پدرام عزیزی و مصطفی پیروزی به ایفای نقش می‌پردازند.

این اثر نمایشی هر روز ساعت ۱۷:۳۰ روی صحنه می‌رود.

اشکان درویشی که این روزها آخرین روزهای اجرای نمایشش را سپری می کند با اشاره به برنامه «پتانسیل» که کار مشترک او با رامین پرچمی بود به ایسنا گفت: با احترام به تمام بازیگرهای چهره و شناخته شده، اعتقادم همیشه به بازیگر بکر و بازیگرهایی است که خودم کشف می‌کنم. چند سال پیش در برنامه «پتانسیل» برای اولین بار به دنبال استعدادهای بازیگری خاص می‌گشتیم. مثلاً به یاد دارم که آن سال شرکت‌کننده‌ای بود که می‌توانست مهتابی بخورد. به نظرم این آدم پتانسیلی داشت که می‌توانست دیده شود. پتانسیل دیده شدن برایم در اولویت است و اعتقاد دارم در صحنه تئاتر و سینما هر کسی که قابلیت دیده شدن را داشته باشد، می‌تواند بدرخشد.

درویشی با بیان اینکه دغدغه‌اش زدن حرف دل مردم است، ادامه داد: در هر مدیومی که وارد شدم اعتقادم این بود که کاری برای مردم بسازم، نه اینکه صرفاً از تئاتر یا سینمای حرفه‌ای شروع کنم و مثلاً ادعا کنم که اثر من در قاب‌های کارگردانی یا در مقیاس‌های مهم تئاتری قابل دفاع باشد. این برایم اهمیت دارد که کارم دلی باشد و به همین دلیل برایم فرقی نمی‌کند عواملم از سینما یا تلویزیون به تئاتر بیایند. تنها نکته مهم این است که عوامل در کنار هم یک خانواده باشند. اگر کسی هم در این بین به دلیل اینکه مثلاً از سینما یا تلویزیون آمده است، احساس برتری کند، خیلی زود او را از گروهم کنار می‌گذارم.

درویشی که حضور به عنوان مجری تلویزیونی را نیز در کارنامه دارد، با اشاره به نبود سیستم صحیح استعدادیابی عنوان کرد: در برنامه‌های تلویزیونی استعدادیابی، ستاره‌هایی کشف می‌شوند، ولی نمی‌توانیم روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم، چراکه زمینه‌سازی مناسبی نداریم. در برنامه‌های همچون «ستاره‌ساز»، «عصر جدید» و «خندوانه» استعدادهایی کشف و درخشان می‌شوند ولی به ندرت روی یکی از آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود.
وی با بیان اینکه سرمایه‌گذاری روی استعدادهای هنری شدنی است، ادامه داد: در مدارس تیزهوشان تا به امروز نخبه‌ها و المپیادی‌های بسیاری پرورش یافته‌اند. من فکر می‌کنم این امر برای هنر هم ممکن است، ولی سیستم زمینه‌ساز آن وجود ندارد. هنوز فردی نیست که بتواند این سیستم را هدایت کند. احسان علیخانی هر چقدر هم تلاش کند تنها قادر است ستاره‌ها را معرفی کند. حتی برای خودم سوال بود که چرا آقای علیخانی یک آکادمی ایجاد نمی‌کند تا این استعدادها را پرورش دهد، ولی دیدم آنقدر گرفتن مجوز، اسکان و غیره دردسر دارد که جز ساختن برنامه کاری از دستش بر نمی‌آید. البته شاید اگر من هم مسئول بودم اراده‌ای برای ایجاد زمینه استعدادیابی نداشتم، چون متاسفانه در کشور شاهد مشکلات اقتصادی زیادی هستیم.
درویشی اکثر نمایش‌های موفق امسال را در حوزه فقر و درد مردم ارزیابی و بیان کرد: در این مدت کدام نمایش از ژانر کلاسیک بوده که توانسته تماشاچی خوبی داشته باشد؟ متاسفانه برخی افراد اسم نمایش‌هایی که درد مردم را نشان می‌دهد، سیاه‌نمایی می‌گذارند که به نظر من ظلم است.
این کارگردان در مورد حرکت روی لبه تئاتر کمدی و آزاد گفت: اعتقاد دارم اگر قرار است شربت تلخی به مردم بدهیم، قبلش عسل را به آن‌ها نشان دهیم و اجازه دهیم تلخی را با رغبت حس کنند. برای همین است که در این نمایش تماشاچی در بخش‌هایی می‌خندد و در بخش‌هایی گریه می‌کند. این ترکیب خنده و اشک است که «هوندا، آدیداس» را متمایز می‌کند. من عاشق ریسک کردنم. فکر می‌کنم یا نباید کاری ساخت یا وقتی می‌سازی آنقدر روی لبه همه مرزها حرکت کنی که اگر به عقب برگردی بگویی نمی‌توانم به همان زیبایی آن کار را بسازم. امروز سعی می‌کنم با بهانه‌هایی، حتی شده روی لب مرز تئاتر آزاد قرار بگیرم، اما حال مردمم را خوب کنم. فکر می‌کنم این مردم نیاز به شادابی دارند.
درویشی از ساخت فیلم سینمایی «ایجنت» به عنوان فعالیتش پس از پایان اجراهای «هوندا، آدیداس» خبر داد و گفت: پیش تولید این فیلم سینمایی که در مورد پشت پرده‌های سیاه فوتبال است، به اتمام رسیده و از ماه آینده فیلمبرداری آن را آغاز خواهیم کرد.