بازیگران و او جان من است معرفی شد

گروه بازیگران پروژه نمایشی «و او جان من است» به کارگردانی حمید حرا برای اجرا در تالار وحدت تهران معرفی شدند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل امور رسانه‌ای پروژه، بازیگران پروژه نمایشی «و او جان من است» به کارگردانی حمید حرا برای اجرا در تالار وحدت تهران معرفی شدند.

(به ترتیب ورود صحنه) انوشیروان معظمی، سید محمد مهدی هاشمی دانا، سیروس همتی، محمدجواد حبیبی، علیرضا عمرانی، علیرضا شمائی، ایوب آقاخانی، محسن تقی‌زاده از جمله هنرمندانی هستند که در گروه بازیگران نمایش «و او جان من است» حضور دارند. این در حالی است که رضا راد (دستیار حرکت) آصف جاودانفرد، یونس حمزه‌لوئی، آرمان صالحی، سعید نوعی، هادی عیوضی، عرفان حسنی، مسعود بیات، آرین صلحی، یاسین مستقیم، امین معین‌فر، بنیامین خضرا، مصطفی ابراهیمی، مهرشاد مهدوی، امیرعباس عیوضی، هومن روحی، رضا حمزه‌پور، کامران غلامیان، امیرمهدی انصاری، سید امیرحسین موسویان، امید عنایتی، سینا ایمانی، تیام یعقوبی، امیرحسین لطفی، فربد گل‌کار، ایلیا غفاری، احسان صفرزاده، نامیران کلانتری، محمدامین فیض‌آبادی، علیرضا طرایفیان، محمدحسین حلاج‌زاده، علی صالح‌نژاد اعضای گروه حرکت این پروژه را تشکیل می‌دهند.

وحید لاری طراح صحنه، علی براتی طراح حرکت، مژگان عیوضی طراح لباس، بهاره اسدی طراح گریم، علی افسری طراح صدا و منوچهر رحیمی طراح نور نیز اعضای گروه طراحی پروژه نمایشی «و او جان من است» را تشکیل می‌دهند.

«و او جان من است» عنوان یکی از تازه‌ترین پروژه‌های نمایشی است که خرداد و تیر سال جاری به نویسندگی ایوب آقاخانی و کارگردانی حمید حرا در تالار وحدت تهران روی صحنه می‌رود.

به گفته حمید حرا این نمایش در یک فضای مفرح به روایت واقعه‌ای تاریخی می‌پردازد که تاکنون کمتر در حوزه‌های سینما و تئاتر به آن پرداخته شده است؛ مسیری که در آن تلاش شده چهره واقعی و پر از رحمت اسلام در قالب یک داستان متفاوت به مخاطبان ارائه شود.

پروژه نمایشی «و او جان من است» خرداد و تیر سال جاری با همکاری بنیاد فرهنگی هنری رودکی و اداره‌کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توسط گروه هنری «سایه» به صحنه می‌رود.

بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام‌گرفته، اسامی برخی دیگر از هنرمندان صاحب‌نام این پروژه به زودی منتشر می‌شود.

«آن سوی پنجره -۱۳۸۵»، «تا اشکستان –۱۳۸۳، ۱۳۹۰ و ۱۴۰۰»، «بغضی که ماند -۱۳۸۰»، «بیرق ماندگار – ۱۳۷۹»، «معمای مطربان پریشان – ۱۳۹۲»، «ضیافت اشک- ۱۳۸۹»، «طالب- ۱۳۸۹»، «سیب فانوس کشتی -۱۴۰۲»، «هتل ریتاج – ۱۴۰۱»، برخی پروژه‌های نمایشی هستند که تاکنون توسط گروه نمایش «سایه» به صحنه رفته‌اند.

اووَاو در صحنه آبی روی صحنه است

نمایش «اووَاو» به نویسندگی ژان پیرمارتینز با کارگردانی آرش رستم‌زادگان تا هفتم تیر در تماشاخانه صحنه آبی اجرا می‌شود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، نمایش «اووَاو» به نویسندگی ژان پیرمارتینز و با ترجمه و کارگردانی آرش رستم‌زادگان از امروز ۲۲ خرداد ساعت ۱۹ در تماشاخانه صحنه آبی روی صحنه می‌رود.

مرجان افروز و آرش رستم‌زادگان در این نمایش ایفای نقش می‌کنند.

در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: «زوجی با تفکری سلیقه‌ای، به رویدادهای زندگی خود از قاب نمایش به صورت اپیزودیک می‌نگرند.»

سایر عوامل این نمایش عبارتند از: مجری طرح: صحنه آبی، دستیار کارگردان: ایمان ابراهیمی، طراح لباس: مرجان افروز، مدیرصحنه: ایمان ابراهیمی، اجرای نور: مصطفی حجابی، آهنگساز و نوازنده ویولون: ژیهات شمالی، مشاور طراحی حرکت: مریم اصلان پرویز، مشاور روانشناسی پروژه: مرجان افروز و طراح پوستر: عطا الیاسی.

لاک‌پشت و خرگوش در مرکز تولید تئاتر کانون

نمایش «لاک‌پشت و خرگوش» خرداد و تیر ۱۴۰۳ در سالن آینه مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری ویژه کودکان و خردسالان اجرا می‌شود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از اداره‌کل روابط‌عمومی و امور بین‌الملل کانون، نمایش «لاک‌پشت و خرگوش» به سفارش مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر اساس داستانی از قصه‌های کهن (داستان لاک‌پشت و خرگوش) تولید شده است.

منوچهر اکبرلو نویسندگی و سعید صادقی کارگردانی این نمایش را برعهده داشتند. همچنین دیگر عوامل نمایش «لاک‌پشت و خرگوش» عبارتند از: بازیگر، عروسک‌گردان و طراح صحنه: مریم اکبری، تنظیم و انتخاب موسیقی: فرید نوایی، ساخت دکور: علیرضا حسین‌پور، دستیار کارگردان: پارمیدا عزیزی‌نژاد، منشی صحنه: پارمیس عزیزی‌نژاد و روابط عمومی: مینا بهرامی‌تبار.

نمایش «لاک‌پشت و خرگوش» برگرفته از داستان نمادین لاک‌پشت و خرگوش است که به عنوان نماد آهسته و پیوسته رفتن در جامعه مورد توجه است. اما در این نمایش درکنار استفاده از این نمادها مراحل دیگری هم وجود دارد که در پایان مشارکت و همکاری دسته‌جمعی به کودکان آموزش داده می‌شود.

در این نمایش تلاش می‌شود با استفاده از دکور ساده، خلاق و عروسک‌های مرسوم در هر خانه‌ای، نمایشی به اجرا در بیاوریم که هر کودکی در منزل خود بتواند، بازی را تجربه و به‌اصطلاح خود خاله‌بازی را به راحتی انجام دهد.

نمایش «لاک‌پشت و خرگوش» خرداد و تیر ۱۴۰۳ روزهای یک‌شنبه تا جمعه ساعت ۱۶:۳۰ در سالن آینه مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری واقع در بوستان لاله اجرا می‌شود.

علاقه‌مندان به دیدن نمایش «لاک‌پشت و خرگوش» می‌توانند برای تهیه بلیت به سایت تیوال مراجعه کنند و برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌ ۰۹۱۸۴۲۳۶۱۱۵ تماس بگیرند.

این نمایش که پیش‌تر نیز در مرکز تئاتر کانون نیز اجرا شده بود در سال ۱۳۹۶ در بیست‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر همدان حضور داشت و موفق به کسب جایزه بازیگری نقش اول زن در بخش خردسال شد.

دو نمایشنامه از علیرضا نراقی منتشر شد

دو نمایشنامه «برای قلب خداوند» و «طرد شعر شد» نوشته علی‌رضا نراقی منتشر شدند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، در معرفی نشر «وزان» از این نمایشنامه ها عنوان شده است: نمایشنامه «برای قلب خداوند» اقتباسی است آزاد از داستان اعتراف از معدود نوشته‌های داستانی اینگمار برگمان نویسنده و کارگردان سوئدی سینما و تئاتر.

برای قلب خداوند به تردیدهای یک زن میان‌سال درون یک کشیش‌نشین می‌پردازد که دچار دوراهی دشواری میان عشق و خانواده و ایمان و کفر شده است. نسخه متفاوتی از این نمایشنامه پیشتر به کارگردانی خود نراقی با عنوان اعتراف؛ یک برگمان‌خوانی در زمستان سال ۱۳۹۷ به صحنه رفته بود.

همچنین نمایشنامه «طرد شعر شد» جدیدترین نوشته نراقی درباره سرنوشت و سرگذشت مردی است در آخرین منزل از زندگی‌اش.

در نوشته پشت جلد کتاب می‌خوانیم:

دختر: بجای اینکه تندتند دستاتو بهم بمالی نوازششون کن. فقط کافیه که فرو بری توی خودت و هر چیزی که جلوت قرار گرفت رو بپذیری، از هیچ چیزی نمی‌ترسی. حالا هم به نشونه‌ای فکر کن که از دلت میاد، بین دو تا چشماته و یه حالت خاصی به دستات می‌ده که شبیه هیچ‌کس نیست و همه رو مجذوب می‌کنه، همه رو وادار می‌کنه تو رو بشنون، دوستت داشته باشن.

مرد: درست برعکس چیزی که همیشه بوده

زن: درست برعکس چیزی که همیشه بوده

جشنواره‌ای که نبودنش به آینده دانشجویان آسیب می‌زند

دبیر بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران معتقد است برگزار نشدن این جشنواره به آینده دانشجویان و تئاتر ایران آسیب می‌زند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از خبرگزاری مهر، زمانی فصل بهار شور و حال عجیبی برای تئاتر ایران داشت زیرا در این فصل جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران به عنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین رویدادهای تئاتری کشور برگزار می‌شد. رویدادی که طی آن دانشجویان به تولید آثار خود و ارائه آن‌ها می‌پرداختند و چشم‌اندازی جدید برای تئاتر ایران رقم می‌زدند.

نمی‌توان تأثیر جشنواره تئاتر ایران در جریان‌سازی را کتمان کرد. این جشنواره در معرفی شکل‌ها و شیوه‌های اجرایی متنوع و متفاوت از آنچه بر صحنه تئاترهای مرسوم می‌بینیم و همچنین در معرفی نیروهای جدید تئاتری در گرایش‌های مختلف، نقش به‌سزایی را ایفا می‌کرد.

با وجود تمام ویژگی‌هایی که جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران داشت، هیچگاه از شرایط به‌سامانی برای برنامه‌ریزی و برگزاری برخوردار نبود و در هر دوره چالش‌های مختلفی اعم از نحوه و زمان انتخاب و معرفی دبیر و بودجه لازم برای برگزاری، داشت.

وزارت علوم به عنوان متولی جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران طی بیش از یک دهه اخیر آنگونه که باید و شاید دغدغه برگزاری این رویداد مهم هنری را نداشت و طی ۴ سال اخیر این موضوع پررنگ‌تر از پیش شده است.

….

حسین عبدالهی دبیر بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، درباره ارزیابی خود از چرایی ثبات پیدانکردن برگزاری این رویداد مهم تئاتری به خبرنگار مهر گفت: فکر می‌کنم مهمترین خواسته دانشجویان و دبیران ادوار و برگزارکنندگان جشنواره تئاتر دانشگاهی طی سال‌های گذشته، داشتن یک دبیرخانه دائمی برای جشنواره بوده است تا این رویداد مهم تئاتری و مهم برای دانشجویان علاقه‌مند به هنرهای نمایشی به یک ثبات برسد. به دلیل نداشتن دبیرخانه دائمی، آرشیو ادوار مختلف جشنواره را در اختیار نداریم و آنچه هم بوده از بین رفته است. با یک مکان ثابت برای جشنواره بخشی از این مشکلات مرتفع می‌شود و در عین حال به برگزارکنندگان دوره‌های آتی جشنواره کمک می‌کند تا برای انجام امور مختلف مجبور به از نو ساختن چرخ نشوند. این جشنواره در گام اول نیاز به دبیرخانه دائمی دارد تا از این طریق نیروهایی را داشته باشد که پیگیر برگزاری جشنواره باشند. این نیروها باید از دل دانشجویان، کانون‌های تئاتر و انجمن‌های علمی دانشجویی انتخاب شوند. این نیروها طی نشست‌ها، رایزنی‌ها و مشورتی که با دانشجویان دانشگاه‌های خود دارند دبیر جشنواره را انتخاب کنند و ساز و کار اجرایی جشنواره را پیشنهاد دهند و به دبیر جشنواره برای هر چه بهتر، باشکوه‌تر و آکادمیک برگزارشدن این جشنواره کمک کنند.

وی یادآور شد: باید خواست برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی در بین مسئولان و متولیان امر و متولیان تئاتر دانشگاهی که مدیران ارشد وزارت علوم هستند، وجود داشته باشد و به دانشجویان مستعد و کاربلد در حوزه اجرایی اعتماد کنند. برگزارکنندگان جشنواره تئاتر دانشگاهی و ستاد اجرایی جشنواره، دانشجویانی هستند که از دل جشنواره‌های درون‌دانشگاهی، کانون‌های تئاتر دانشگاهی و انجمن‌های علمی دانشجویی بیرون آمده‌اند و تجربه برگزاری رویدادهای مختلفی را در این نهادها و تشکل‌ها دارند.

نیاز جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران به ردیف بودجه

دبیر بیست و یکمین جشنواره تئاتر دانشگاهی در ادامه سخنان خود متذکر شد: این جشنواره نیاز به یک ردیف بودجه مجزا دارد که هر ساله بسته به تورم موجود، افزایش پیدا کند. بارها متذکر شدیم که جشنواره تئاتر دانشگاهی برای برگزاری خود نیاز به ردیف بودجه دارد تا دبیر و دست‌اندرکاران جشنواره بدانند با چه ظرفیتی باید جشنواره را برگزار کنند و دبیرخانه و وزارت علوم هر دوره برای تأمین منابع مالی درگیر مسائل حاشیه‌ای نشوند. این خواسته خیلی مهم است و امیدوارم به سرانجام برسد. متأسفانه جشنواره تئاتر دانشگاهی به عنوان یک فوق برنامه برای وزارت علوم تعریف شده و جایگاه شایسته و بایسته را به لحاظ حقوقی و تأمین بودجه در وزارت علوم ندارد. جشنواره تئاتر دانشگاهی نیاز به یک بازتعریف دارد و مانند جشنواره «رویش» و یا جشنواره «حرکت» که فوق برنامه هستند نیست. جشنواره تئاتر دانشگاهی آینده دانشجویان را رقم می‌زند و این خیلی مهم است.

عبدالهی تاکید کرد: جشنواره تئاتر دانشگاهی تخصصی و شبیه یک المپیاد تئاتر برای دانشجویان تئاتری است که همه با انگیزه برای آموخته‌ها و زمانی که صرف تحصیل این رشته و دانش کرده‌اند، آثار خود را ارائه می‌دهند.

مدیران وزارت علوم مایل به برگزاری جشنواره هستند اما چرا برگزار نمی‌شود؟

وی درباره اینکه آیا مدیران و مسئولان تصمیم‌گیرنده ضرورت برگزاری جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران را درک کرده‌اند یا خیر، اظهار کرد: مسئولان شاید در وهله اول و روزهای اولی که امور مربوط به فرهنگ و هنر وزارت علوم را در دست می‌گیرند آشنایی کمی داشته باشند و اطلاعات کافی درباره ضرورت برگزاری این جشنواره را نداشته باشند اما بعد از گذشت چندصباحی از مدیریت‌شان در مواجهه با خواست دانشجویان و استادان کاربلد تئاتر دانشگاهی متوجه ضرورت برگزاری این جشنواره می‌شوند. کما اینکه مدیران فعلی این ضرورت را درک کرده‌اند و من می‌دانم که به عنوان مثال آقای کلانتری معاون فرهنگی اجتماعی وزارت علوم و مدیران‌شان قلبا دوست دارند که این جشنواره را برگزار کنند. اینکه چرا جشنواره تئاتر دانشگاهی علیرغم این میل قلبی هنوز برگزار نشده است باید مورد بررسی و آسیب شناسی قرار گیرد. نیاز است که دلیل این تعلل و تأخیر در برگزاری طی صحبت با این دوستان اعلام شود.

این فعال عرصه تئاتر دانشگاهی ادامه داد: می‌دانم که این دوستان نشست‌های مختلفی با دبیران ادوار مختلف جشنواره، دانشجویان، نمایندگان تشکل‌های دانشجویی داشته‌اند و طی این نشست‌ها بارها و بارها درباره ضرورت برگزاری و اهمیت جشنواره و تأثیر این جشنواره بر آینده تئاتر ایران تاکید شده است. خیلی از هنرمندان به‌نام و گروه‌های موفق در تئاتر ایران طی سال‌های گذشته از خروجی‌های تئاتر دانشگاهی بوده‌اند و جشنواره تئاتر دانشگاهی تأمین‌کننده نیروهای خلاق و هنرمند فرهنگ و هنر این سرزمین است. در این جشنواره برای دانشجویان امکان آزمون و خطا، کسب تجربه و به‌ویژه امکان آزمایش رویکردهای جدید اجرایی وجود دارد و حتی می‌توانند نسبت به تئاتر روز جهان واکنش داشته باشند. همه این نکات توسط دانشجویان و استادان به مدیران گفته شده است. فکر می‌کنم مدیران و مسئولان ضرورت برگزاری جشنواره را درک می‌کنند ولی اینکه چرا طی ۲ سال اخیر جشنواره تئاتر دانشگاهی برگزار نشده است، باید مورد بررسی قرار گیرد.

عبدالهی تاکید کرد: در چهل و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر بخش تئاتر دانشجویی را داشتیم و من طی نشست‌هایی که با مدیران و مسئولان وزارت علوم داشتم متوجه شدم که علاقه‌مند به برگزاری جشنواره هستند.

برگزارنشدن جشنواره به آینده دانشجویان و تئاتر ایران آسیب می‌زند

وی درباره اینکه برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی چه تأثیری بر روند تئاتر ایران داشته و برگزار نشدن آن چه آسیب‌هایی را به بدنه هنرهای نمایشی وارد می‌کند، تصریح کرد: جشنواره تئاتر دانشگاهی آینده دانشجویان علاقه‌مند به هنرهای نمایشی و تئاتر را رقم می‌زند، آثارشان در این جشنواره توسط هنرمندان دیگر دیده و شناخته‌شده‌تر می‌شوند. دانشجویانی که در جشنواره شرکت می‌کنند بعدها وارد فضاهای دیگر نظیر تئاتر رسمی و گونه‌های دیگر هنرهای نمایشی می‌شوند و به نوعی آینده‌سازان فرهنگ و هنر این سرزمین هستند. برگزار نشدن جشنواره به آینده دانشجویان ضربه و آسیب می‌زند و فرصت آزمون و خطا و دیده‌شدن را از آن‌ها می‌گیرد. جشنواره باعث تکاپو و تلاش بین جامعه تئاتر دانشجویی می‌شود. جشنواره تئاتر دانشگاهی نسبت به جشنواره‌های دیگر مخاطب بیشتری داشته و دارد و هیچ گاه نشده بود که سالن‌های جشنواره تئاتر دانشگاهی خالی باشد. همیشه سالن‌ها مملو از مخاطب علاقه‌مند به تئاتر دانشگاهی بوده است.

دبیر جشنواره بیست و یکم جشنواره تئاتر دانشگاهی معتقد است جشنواره تئاتر دانشگاهی همیشه یک هوای تازه‌ای برای تئاتر ایران بوده است. عبدالهی افزود: خیلی از دانش‌آموختگان رشته‌های هنرهای نمایشی و حتی رشته‌های دیگر که در جشنواره حضور داشتند رفته‌رفته پیشنهادهای تازه‌ای در رویکردهای اجرایی، متن و ایده برای تئاتر ایران داشته‌اند. جشنواره تئاتر دانشگاهی هر بار خون تازه‌ای به رگ‌های تئاتر ایران تزریق کرده است.

خلاء جشنواره تئاتر دانشگاهی با برگزاری بخش‌های دانشجویی در جشنواره‌های دیگر پر نمی‌شود

عبدالهی درباره این موضوع که علیرغم وعده مدیران و مسئولان وزارت علوم بر برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی، سال جاری نیز هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است، گفت: از نزدیک از علاقه، خاص و میل مدیران وزارت علوم در برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی مطلع هستم. این میل به‌ویژه سال گذشته با برگزاری بخش تئاتر دانشجویی در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر بیان شد. عزیزان می‌دانند که هیچ بخش دانشجویی در هیچ جشنواره‌ای نمی‌تواند جای جشنواره تئاتر دانشگاهی را پر کند و خلاء تئاتر دانشگاهی به هیچ شکل پرشدنی نیست زیرا رویکرد و کارکرد جشنواره، شکل برگزاری آن و خروجی این رویداد در مناسبات هیچ‌کدام از جشنواره‌های دیگر جای نمی‌گیرد. بخش دانشجویی جشنواره‌های مختلف می‌تواند امکان‌های بیشتری در کنار جشنواره تئاتر دانشگاهی باشد. امیدوارم میل به برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران در مدیران و مسئولان وزارت علوم عملی شود.

میل برگزاری جشنواره در کنشگران تئاتر دانشجویی وجود دارد یا نه؟

وی درباره اینکه بدنه تئاتر دانشگاهی را تا چه حد در بلاتکلیف ماندن جشنواره تئاتر دانشگاهی مؤثر می‌داند، تصریح کرد: مدتی تعدادی از فعالان و کنشگران عرصه تئاتر دانشگاهی اعم از برگزیدگان و دبیران ادوار جشنواره و دبیران کانون‌های تئاتر دانشگاهی و انجمن‌های علمی دانشجویی دانشگاه‌ها پیگیر برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی بودند. مساله مهم این است که برخی دانشجویان برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی را به دلایلی که برای‌شان محترم است، طی ۲ سال اخیر عاقلانه و مشروع نمی‌دانستند. برخی نقد داشتند که جشنواره به شکل گذشته نباید برگزار شود. معتقدم همه کنشگران تئاتر دانشگاهی و دبیران کانون‌های تئاتر دانشگاهی در کنار هم و با دانشجویان دانشگاه‌های خود صحبت کنند که آیا مایل به برگزاری جشنواره هستند یا نه.

وی در پایان سخنان خود عنوان کرد: معتقدم بسیاری دوست دارند که جشنواره برگزار شود. باید نقدهای مختلف مطرح و شنیده شود. وقتی این نتیجه حاصل شد که جشنواره برگزار شود، باید آئین‌نامه‌ای برای فرم و چگونگی برگزاری جشنواره تنظیم و در رایزنی با وزارت علوم به شکل درستی برای برگزاری جشنواره برسند. جشنواره برای دانشجویان است و باید مطابق خواست اکثریت کنشگران این عرصه برگزار شود و وزارت علوم فقط باید بخش نظارت را بر عهده داشته باشد. بدنه دانشگاهی در برگزار شدن یا نشدن جشنواره نقش دارند، اینکه چه میزان خواست و میل در بین دانشجویان برای برگزاری جشنواره وجود دارد باید مشخص شود. امیدوارم به زودی جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران مطابق میل دانشجویان و به بهترین شکل برگزار شود.

نمایشی که تماشاگر از پشت کرکره به تماشای آن می‌نشیند

ریحانه رنجبر که این روزها نمایش «مدرسه تربیت» را اجرا می‌کند، گفت: می‌خواستم بازیگرانم را از پشت کرکره نشان دهم.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، این کارگردان جوان تئاتر در گفتگو با ایسنا با ارایه توضیحاتی درباره شیوه طراحی و اجرایی نمایشش افزود: کانسپت این متن درباره فاصله بین من و دیگری یا بهتر است بگویم فاصله بین نسل‌هاست و ماجرای مواد مخدر، زمینه‌ای برای پرداخت به این موضوع است.

او ادامه داد: پیش از این، همین کانسپت را در نمایشنامه دیگری دنبال می‌کردم که به اجرا نرسید و بعد که این ایده را با عباس جمالی مطرح کردم، شروع به نگارش این متن کرد و ماجرا را در قالب مدرسه و رابطه میان یک دانش‌آموز دختر و رییس هیات مدیره مدرسه و بعد رابطه میان دختر و پدر دنبال کردیم که البته منظور ما، کانسپت فاصله با دیگری و نپذیرفتن اوست که به رابطه پدر و دختری هم محدود نمی‌شود.

رنجبر، مدرسه را به عنوان اشلی از یک جامعه کوچکتر دانست و افزود: در این جامعه کوچک هم قوانینی هست و مناسبات قدرت، قشر فرادست و فرودست را می‌سازد. ماجرای نمایش ما با پیدا شدن ماری جوانا در کیف یک دانش‌آموز آغاز می‌شود ولی در ادامه به رابطه میان قدرت رییس هیات مدیره و این دانش‌آموز می‌رسد.

او که این نمایش را با شیوه‌ای رئال روی صحنه می‌برد، درباره شیوه طراحی آن که برای تعدادی از تماشاگران پرسش ایجاد کرده، توضیح داد: نمایش ما یک کار قصه‌گو است. ما برای طراحی کار، یک پنجره بزرگ را در نظر گرفتیم و صحنه را با کرکره پوشاندیم به طوری که ما به عنوان تماشاگر از پشت پنجره، آدم‌های نمایش را می‌بینیم و حرف‌هایشان را می‌شنویم و آنان را قضاوت می‌کنیم.

رنجبر افزود: نمی‌خواستم رابطه میان تماشاگر و صحنه یک ارتباط مستقیم باشد بلکه تعمد داشتم که تماشاگر به وضوح سخنان بازیگران را متوجه نشود و برای شنیدن آن بدن خود را تغییر بدهد و جا به جا بکند. یعنی می‌خواستم بدن تماشاگر را درگیر کار کنیم و به او نشان بدهیم شما در زندگی کسانی دخالت می‌کنید و آنان را داوری می‌کنید که حتی نمی‌توانید تصویر آنان را به روشنی ببینید و صدایشان را به وضوح بشنوید، در حالیکه می‌توانید از خیر شنیدن صدای آنان بگذرید.

او که با این نمایش برای اولین بار در یک سالن حرفه‌ای تئاتر، کارگردانی می‌کند، اضافه کرد: تالار انتظامی فارغ از هر چیزی، باید فضایی باشد برای تجربه‌گرایی ولی با توجه به روندی که در چند سال گذشته داشته، به سالنی تبدیل شده که تماشاگرش انتظار دیدن چنین کارهایی را ندارد. در حالیکه ایده من این بود که نیازی نیست فاصله میان تماشاگر و صحنه خیلی روشن باشد.

رنجبر در ادامه درباره استقبال تماشاگران از اجرای این نمایش نیز گفت: استقبال بد نبوده ولی شرایط سیاسی و اجتماعی و تعطیلات خرداد ماه سبب شد که اجرای ما منقطع شود در حالیکه این جنس از تئاتر که عناصر غیر تئاتری و مثلا بازیگر چهره و … ندارد، نیازمند حضور مخاطب است چون در نهایت، با تبلیغات و اطلاع‌رسانی دهن به دهن می‌تواند تماشاگر خود را بیابد.

او اضافه کرد: این گونه تئاترها، به خودشان تکیه می‌کنند و در یک پروسه طولانی‌مدت می‌توانند تماشاگر خود را پیدا کنند ولی اجرای ما چندین بار قطع و وصل شد و نتوانستیم این پروسه را طی کنیم که این موضوع نه تنها به جذب تماشاگران بلکه به خود کار هم لطمه می‌زند.

به گزارش ایسنا، نمایش «مدرسه تربیت» نوشته عباس جمالی است که با بازی خود او و صدف آب باز هر شب ساعت ۲۱ و به مدت یک ساعت در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده: در کیف مدرسه شیدا، ماری‌جوانا پیدا شده.

گورکن در شهرزاد روی صحنه می‌رود

نمایش«گورکن» به نویسندگی و کارگردانی علی‌محمد کاظم‌نیا در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفت.

به گزارش خبرگزاری گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط‌عمومی اثر، نمایش «گورکن» به کارگردانی علی‌محمد کاظم‌نیا که علی جبارزاده تهیه‌کنندگی آن را به عهده دارد، به داستان یک خاکسپاری نه چندان معمولی می‌پردازد.

بهرام ‌ابراهیمی، حسن نوری، دانیال ‌ابراهیمی، در این نمایش ایفای نقش می‌کنند.

در خلاصه داستان این ثر نمایشی آمده است: «برای گورکنی که در آستانه کهنسالی است دستیار جوانی فرستاده‌اند. آنها باید قبر را تا قبل از شروع مراسم تدفین به موقع حاضر کنند. گورکن جوان از خلال حرف‌های پیرمرد متوجه می‌شود که این مراسم خاکسپاری یک خاکسپاری معمولی نیست.

سایر عوامل این نمایش عبارتند از: مشاور کارگردان: آرش ‌دادگر، مجری طرح: سعید ‌فاضلی، دستیار کارگردان: معصومه حسن پور، منشی‌صحنه: مستانه ایثار، آهنگساز: امیر ‌مهراد، طراح لباس: سارا صافی، طراح نور و صحنه: آرش ‌دادگر، عکاس و ساخت تیزر: کوشا ‌صباغی، طراح گرافیک: سجاد ‌داغستانی.

مرزبان با باغ شب‌نمای ما به برج آزادی می‌رود

هادی مرزبان اعلام کرد بعد از پایان ماه صفر نمایش «باغ شب‌نمای ما» اثر زنده‌یاد اکبر رادی را در سالن تئاتر مجموعه فرهنگی برج آزادی روی صحنه خواهد برد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، هادی مرزبان کارگردان با سابقه تئاتر ایران درباره فعالیت‌های خود در سال جاری و به صحنه بردن اثری نمایشی، به خبرنگار مهر گفت: به زودی تمرین‌های نمایش «باغ شب‌نمای ما» اثر اکبر رادی را شروع می‌کنم که قرار است بعد از پایان ماه صفر در سالن تئاتر مجموعه فرهنگی برج آزادی روی صحنه برود.

وی با اشاره به اینکه «باغ شب‌نمای ما» آخرین بار حدود ۲۵ سال پیش در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت، درباره بازیگران این اثر نمایشی افزود: ایرج راد، فرزانه کابلی، رسول نجفیان، داود فتحعلی‌بیگی، رضا فیاضی، فرشید صمدی، پریسا مقتدی، آیه قبادیان، مهراد ابریشم‌کار، سعید درویش‌نژاد، بازیگران این نمایش هستند. همچنین در این اثر بنیتا ناصری بازیگر خردسال ۸ ساله که بسیار مستعد است به جامعه هنری معرفی می‌شود. وی قرار است نقش ملیجک نمایش را بازی کند.

مرزبان درباره انتخاب سالن تئاتر برج آزادی برای اجرای «باغ شب‌نمای ما»، یادآور شد: من پیش‌تر نمایش «خانمچه و مهتابی» را در این سالن اجرا کردم که تجربه خوبی بود. ضمن اینکه پیش از این دوستان نگران نداشتن پارکینگ مجموعه بودند که خوشبختانه درست شده است.

این هنرمند با سابقه تئاتر در ادامه سخنان خود به تولید و پخش تله‌تئاتر «آهسته با گل سرخ» به سفارش مرکز سیمرغ در بهمن ۱۴۰۲ اشاره کرد و متذکر شد: این تله‌تئاتر در ماه بهمن سال گذشته ۳ بار پخش شد و الان بعد از گذشت ۴ ماه مرکز سیمرغ هنوز دستمزد من و عوامل را پرداخت نکرده است.

وی تاکید کرد: نفس کار مرکز سیمرغ زیبا است که به تئاتر خدمت می‌کند و شروع ضبط و پخش تله‌تئاتر باعث بالارفتن سطح فرهنگی مردم می‌شود اما چرا باید بعد از گذشت ۴ ماه منتظر پرداخت دستمزدمان باشیم. حسن جودکی تهیه‌کننده اثر هر چه پیگیری می‌کند می‌گویند که تلویزیون در حال بررسی است و من نمی‌دانم که این بررسی یعنی چه.

مرزبان در پایان سخنان خود تصریح کرد: حالا که مرکز سیمرغ ارزشی برای تئاتر قائل شده است باید برای هنرمندان تئاتر هم ارزش قائل باشد. بازیگران مدام با من تماس می‌گیرند و پیگیر پرداخت تعهدات هستند. این روند برای یک شبکه بدحسابی است. تعجب می‌کنم کار مورد قبول قرار گرفته و چندبار پخش شده است اما ما باید منتظر دستمزدمان باشیم.

نیوجرسی در تماشاخانه ملک اجرا می‌شود

نمایش «نیوجرسی» به کارگردانی سعید دشتی در تماشاخانه ملک روی صحنه می‌رود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، نمایش «نیوجرسی» به کارگردانی سعید دشتی و تهیه‌کنندگی آریان امیرخان از پنجم تیرماه در تماشاخانه ملک به روی صحنه می رود.

امیرحسین فتحی، مهتاب ثروتی، فاطمه مسعودی‌فر، محمد لاریان، میثم میرزائی گروه بازیگران «نیوجرسی» را تشکیل می‌دهند.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: «چیزی که نکشتت قوی‌ترت نمیکنه، عوضت میکنه!»

بلیت فروشی این اثر هم اکنون در سایت تیوال آغاز شده است.

بازگشت ابوالفضل پورعرب به تئاتر

ابوالفضل پورعرب با نمایشنامه‌ای از شکسپیر به صحنه بازمی‌گردد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ایسنا، او که آخرین بار نمایش «خسیس» نوشته مولیر را در تالار وحدت روی صحنه برده بود، حالا بعد از ۲۱ سال قصد دارد نمایشنامه «اتللو» اثر جاودانه ویلیام شکسپیر را در همین تالار اجرا کند.
به گفته علیرضا تقی‌پور، تهیه‌کننده این اثر نمایشی، قرار است نمایش «اتللو» شهریور ماه امسال به مدت ۴۰ شب در تالار وحدت روی صحنه برود.

ضمنا طبق برنامه ریزی انجام شده ۱۵ مرداد ماه در یک نشست خبری از پوستر نمایشنامه «اتللو» در تالار رودکی با جمعی از هنرمندان و اصحاب رسانه رونمایی می‌شود.

به زودی اطلاعات بیشتری درباره گروه بازیگران و دیگر عوامل اجرایی این نمایش اعلام خواهد شد.

به گزارش ایسنا، سال گذشته نیز اعلام شد که این نمایش قرار است روی صحنه برود اما اجرای آن محقق نشد اما طبق اعلام تهیه‌کننده کار، این نمایش امسال قطعا اجرا می‌شود.