نوید محمدزاده، بهرام رادان و بهرام افشاری به کنسرت نمایش «سی‌صد» به کارگردانی سهراب پورناظری پیوستند

سهراب پورناظری که پیش‌تر با اجرای پروژه «سی‌صد» در زمینه اجرای کنسرت نمایش فعالیت کرده بود، حالا دوباره قصد دارد پروژه دیگری با همان نام را روی صحنه بیاورد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، بر اساس اعلام مشاور سانه‌ای این پروژه، «سی‌صد» کنسرت نمایشی است که این روزها در حال آماده‌سازی است و تاکنون حضور نوید محمدزاده، بهرام رادان و بهرام افشاری در آن قطعی شده است.

«سی‌صد» با داستان جدید «گات»، از نهم تیرماه روی صحنه می‌رود و به دنبالِ برکشیدن مفاهیم کهن و انسان‌ساز ایرانی روی صحنه موسیقی و نمایش است.

تهمورس پورناظری، تهیه‌کننده‌ پروژه «سی‌صد»، محمد قدس (مجری طرح) و بلوبانک حامی این رویداد هنری هستند که توسط موسسه بارانا در مجموعه‌ فرهنگی تاریخی سعدآباد روی صحنه می‌رود.

دیگر بازیگران این اثر به زودی اعلام می‌شوند.

بلیت فروشی این کنسرت- نمایش در سایت بلیت فروشی ایران کنسرت آغاز شده و علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه بلیت اقدام کنند.

سهراب پورناظری پیش از این در اجرای کنسرت نمایش «سی‌صد» همکاری داشت که آن پروژه با بازی و کارگردانی امیر جدیدی اجرا شد اما در عین حال به عنوان کاری از سهراب پورناظری هم معرفی شد.

کارگاه اسماعیل خلج برای نابینایان و کم‌بینایان

اسماعیل خلج، هنرمند باسابقه تئاتر کارگاه آموزشی «تئاتر به زبان ساده» را برگزار می‌کند.

به گزارش سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی خانه تئاتر ، این کارگاه ویژه هنرجویان نابینا، کم‌بینا و معلولان برپا می‌شود.

این کارگاه به همه موسسه ناوک توان روز چهارشنبه ششم تیر ماه از ساعت ۱۴ الی ۱۷ در خانه تئاتر به نشانی: خیابان انقلاب، خیابان برادران مظفر جنوبی (صبای جنوبی)، پاساژ آفتاب، طبقه دوم برگزار می‌شود.

اسماعیل خلج با نگارش نمایشنامه‌هایی همانند «گلدونه خانوم»، «حالت چطوره مش رحیم»، «خر خریدن خالو»، «پاتوغ»، «پاانداز»، «جمعه‌کشی»، «قمر در عقرب» و … یکی از طلایه‌داران تئاتر اجتماعی ایران است که در اثار نمایشی خود به زندگی مردمان فرودست جامعه پرداخته است.

او سال‌ها در کنار نویسندگی به عنوان بازیگر و کارگردان نیز فعالیت داشته است.

ایرج راد : متاسفم در روز تولد انتظامی بیلبوردهای این مملکت از تصویر او خالی است

آیین نکوداشت صدمین زادروز زنده‌یاد عزت‌الله انتظامی با حضور هنرمندان، علاقه‌مندان و اعضای خانواده او در موزه سینمای ایران برگزار و درخواست شد که بازدید از موزه سینما در روز تولد این هنرمند برای مردم رایگان شود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر ، ۶ سال از درگذشت عزت الله انتظامی، بازیگر نامدار سینمای ایران می‌گذرد و خانواده و همکارانش در نبود او جشن تولد صد سالگی‌اش را برگزار کردند.

عصر روز گذشته، دوم تیرماه مراسمی در موزه سینما به بهانه سالروز تولد عزت‌الله انتظامی (۳۰ خردادماه) با اجرای پژمان بازغی -رییس انجمن بازیگران خانه سینما – برگزار شد که در ابتدا تاکید کرد: این مراسم فرصتی است تا اهالی سینما بار دیگر دور هم جمع شوند و امیدوارم این رسم خوشایند سال‌های سال پابرجا باشد. خوب است که انسان از خود نام نیک برجای بگذارد. من این افتخار را داشتم که سال‌های سال در خدمت استاد انتظامی بودم و در تماشای تئاتر و نمایش فیلم او را همراهی می‌کردم و از او اخلاق حرفه‌ای را که حلقه مفقوده سینمای ایران است آموختم.

وی ادامه داد: ابتدا باید سعی کنیم به مردم و همکاران خود احترام بگذاریم و این وظیفه هنرمندان است. عزت‌الله انتظامی فردی بسیار منظم بود و بارها فیلمنامه را مطالعه می‌کرد و حتی پیش از حضور گروه تدارکات وارد صحنه فیلمبرداری می‌شد و فیلمنامه را مرور کرده و ایده‌هایی را برآن می‌نوشت.

درخواست برای رایگان شدن موزه‌ سینما در سالروز تولد انتظامی

بازغی با بیان اینکه این آیین نکوداشت به همت خانه موزه استاد انتظامی و شکرخدا گودرزی (مدیر خانه موزه)، انجمن صنفی بازیگران خانه سینما و موزه سینما به مدیریت مجید اسماعیلی برگزار شده است، افزود: از مدیرعامل موزه سینما قول گرفته‌ایم تا بازدید از موزه سینما در روز زادروز استاد انتظامی برای مردم رایگان شود و ایشان در تلاش است این اتفاق رخ دهد. موزه‌ها امن‌ترین مکان فرهنگی برای فرزندان ما هستند و موزه‌ سینما نیز بخش مهمی از فرهنگ تصویری این سرزمین را در خود جای داده و نیاز است تا مردم از آن بازدید کنند. از استاد مهرجویی یاد می‌کنم که آثار بسیار باارزشی را در کنار استاد انتظامی تولید کرد که از جمله آثار فاخر سینمای ایران به شمار می‌رود. ایران از جمله کشورهایی است که پس از اختراع دوربین، این وسیله به سرعت وارد کشور شد و گنجینه بی‌نظیری از فرهنگ گذشته و آثار سینمایی در این موزه موجود است.

وجود عنصر اخلاق موجب ماندگاری هنر می‌شود

سپس مجید اسماعیلی مدیر موزه سینما در سخنانی گفت: دفتر کار آقای انتظامی در موزه سینما واقع شده بود و همکاران قدیمی ما در موزه سینما گاهی خاطراتی از ایشان نقل می‌کنند. همواره فکر می‌کردم چه می‌شود که برخی از بازیگران موفق به محبوبیت دست پیدا نمی‌کنند. این مسئله تنها مرتبط با هنر آن‌ها نیست و همیشه از اخلاق نیکو و مهربانی و محبت استاد انتظامی نسبت به اطرافیان خود مطالبی گفته شده است. اگر عنصر اخلاق را بخشی از کار خود بدانیم، قطعا هنر ما ماندگار خواهد شد. خوشحالم که امروز این مراسم در موزه سینما برگزار می‌شود.

انتظامی یک چهره ملی است

در ادامه این مراسم شکرخدا گودرزی رئیس خانه موزه استاد انتظامی بیان کرد: انتظامی کسی بود که توانست اولین ثبت جهانی سینمای ایران را با خود به ارمغان آورده و برتارک بلند بازیگری جهان بنشیند و این ادعا را داشته باشد که سینمای ایران، سینمای باعزتی است. این عزت و افتخار فرزندان برومندی چون مجید، شهاب و رامین دارد و افرادی همچون سروش و گلنوش ادامه دهنده این مسیر عزیز هستند. از دکتر اسماعیلی و همکاران او برای برگزاری این مراسم قدردانی می‌کنم. همچنین از علی دهکردی و پژمان بازغی نیز سپاسگزارم. هرساله مراسم کوچکی را در خانه موزه استاد انتظامی برگزار می‌کردیم و سالروز تولد استاد را گرامی می‌داشتیم.

او ادامه داد: انتظامی یک چهره ملی است و باید گرامیداشتی در حد جایگاه او برگزار می‌شد به همین دلیل امسال مراسم زادروز او با مشارکت انجمن بازیگران خانه سینما، موزه سینما و خانه موزه استاد انتظامی برگزار می‌شود. من در فیلم «جایی برای زندگی» با استاد انتظامی همبازی بودم و بسیار از او آموختم. او شیوه‌ای را که با خود به سینمای ایران آورد، از گروه هنر تئاتر ملی وارد این هنر کرد. جایگاهی که بازیگری باید در باور بگنجد و بازیگر نباید بازی کند و بهتر است نقش را زندگی کند. انتظامی آثار فراوان تئاتر، تله تئاتر را در کارنامه دارد و در هزاردستان نقشی را ایفا کردند که برای همیشه و تمامی نسل‌ها به یادگار باقی ماند.

مجید انتظامی نیز در سخنان کوتاهی گفت: افتخار می‌کنم که چنین پدری داشتم و اسم او تا ابد زنده خواهد بود.

انتظامی خود را استاد نمی‌دانست

نظام‌الدین کیایی از صدابرداران سینمای ایران نیز بیان داشت: درباره زندگی و ابعاد بیرونی استاد انتظامی کتاب‌های زیادی نوشته شده و فیلم‌های بسیاری ساخته شده است. میان ما رفاقت و صمیمیتی جاری بود و از یکدیگر شناخت زیادی داشتیم. به خاطر می‌آورم که روزی برای یک فیلم فراخوانی منتشر شده بود و افراد زیادی برای تست به موزه سینما آمده بودند. من در میان آن جمعیت انتظامی را دیدم و بسیار متعجب شدم. او معتقد بود که سینما دچار تغییر شده است و نیاز به اندیشه‌ای تازه دارد و می‌خواهم ببینم که آیا لایق این سینما و تفکرات یک کارگردان جدید هستم یا خیر. او شخصیتی بسیار قابل احترام بود و هرگز خود را استاد بازیگری نمی‌دانست و فردی بسیار دوست داشتنی و خوش مشرب بود.

کیایی ادامه داد: انتظامی برای گفتن یک دیالوگ ساده تمرین‌های بسیاری را برای باورپذیر ارائه کردن نقش خود صورت می‌داد و پیش از حاضر شدن مقابل دوربین از خداوند یاری می‌خواست و به او توکل می‌کرد.

در ادامه مراسم بازغی گفت: من از اعضای انجمن بازیگران خانه سینما گله دارم که در چنین مراسمی اعضای اندکی حضور پیدا کردند در صورتی که بودن در این مراسم بسیار به یادگیری بازیگران و خصوصا جوان‌ترها کمک می‌کند.

در ادامه این مراسم بخشی از نقش آفرینی استاد انتظامی در قالب ویدئو مپینگ بر روی ساختمان اصلی عمارت باغ فردوس به نمایش درآمد.

انتظامی فردی زندگی آفرین بود

ایرج راد بازیگر مطرح سینما و عرصه نمایش و رئیس خانه تئاتر در ادامه این مراسم بیان داشت: ای کاش آقای انتظامی زنده بود و ما یکصدمین سالروز تولد او را در حضور ایشان جشن می‌گرفتیم. انتظامی همواره همراه خود به هر جمعی زندگی و شادی را وارد می‌کرد و مورد ستایش همگان قرار می‌گرفت. او فردی زندگی آفرین بود و به دیگران حس امیدواری تزریق می‌کرد. روحیه خاصی در وجود استاد انتظامی بود و من هیچگاه فکر نمی‌کنم که او از میان ما رفته است. این هنرمند همیشه زنده خواهد بود و متاسفم که در روز تولد او، بیلبوردهای این مملکت از تصویر ایشان خالی است. انتظامی فرد یگانه، فرزانه و هنرمندی ملی بین‌المللی بود و زحمات فراوانی در راه فرهنگ و هنر این مملکت متحمل شد.

این هنرمند خاطرنشان کرد: انتظامی بر روی صحنه تئاتر حضور درخشانی داشت و کار خود را با پیش پرده خوانی آغاز کرد و به اوج رسید. او در سینما آقای سینما و بازیگری بود و چنین شخصیتی جایگاهی ویژه دارد و ما هنوز قدر چنین افرادی که باعث افتخار این مملکت هستند را نمی‌دانیم. من این شانس را داشتم که سال‌های سال با او افتخار آشنایی داشتم. در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و بر روی یک نیمکت چهار سال در کنار او نشستم در حالی که بیست و یک سال با یکدیگر اختلاف سنی داشتیم و من هنرمندی را دیدم که هرگز فراموش شدنی نیست. انتظامی در همان زمان فیلم «گاو» را بازی کرده بود اما در تمام لحظات در کلاس حاضر می‌شد در حالی که مدرسان از استاد نامیده شدن خود در مقابل او شرمنده بودند. انتظامی اتودهایی را که قرار بود در کلاس انجام دهد همچون یک دانشجوی علاقه‌مند صورت می‌داد و مطالب در ارتباط با او فراوان است.

راد ادامه داد: وقت شناسی او زبانزد همگان بود و افتخار داشتم در اداره تئاتر و گروه تئاتر مردم که استاد نصیریان و انتظامی بزرگان آن گروه بودند حضور داشتم. انتظامی دارای خصوصیات اخلاقی بود که بسیاری با آن آشنا نیستند. او در خانه تئاتر برای کمک به افراد نیازمند جایگاهی را به وجود آورد و هیچکس از این موضوع خبر نداشت. او هر ساله و پیش از آنکه سال به پایان برسد، لیستی را آماده می‌کرد که در آن هدایایی به هنرمندان نیازمند تعلق بگیرد و خود هدایا و مبالفی را تامین می‌کرد و بدون آنکه هنرمندان از منبع آن باخبر باشند، آن‌ها را دریافت می‌کردند. او در روزهای آخر عمر خود از من و مجید فرزندش خواست تا نزد خیرین مدرسه ساز برویم و مدرسه‌ای را با خیرین مدرسه ساز احداث کرد. امثال انتظامی افرادی استثنایی هستند که هنر در ذات آن‌ها است و انسان‌های بزرگی هستند. او برای همیشه باعث افتخار هنرهای نمایشی این مملکت خواهد بود.

تبریک انجمن بازیگران خانه سینما به مناسبت زادروز پرویز پرستویی

بازغی در ادامه این مراسم گفت: امروز مصادف با زادروز پرویز پرستویی از دیگر اساتید سینمای ایران است که این اتفاق را از طرف انجمن بازیگران خانه سینما به او تبریک می‌گوییم و امیدوارم همیشه سلامت باشند.

کوروش سلیمانی، نایب رئیس انجمن بازیگران خانه سینما نیز گفت: این افتخار را داشتم که روزی ایشان به همراه استاد سمندریان که داور جشنواره تئاتر فجر بودند، اثری از من را روی صحنه تماشا کردند.

انتظامی دارای ویژگی‌های پرشماری در بازیگری بود، از جمله اینکه هنگامی که زندگی او را مرور می‌کنیم، با تجربه زیسته متفاوتی رو به رو می‌شویم. انتظامی از کودکی کار کرده و شغل‌های متفاوتی را در میان مردم تجربه کرد و برای رسیدن به جایگاهی پرعزت، سختی و مرارت زیادی را متحمل شد. این تجربه زیسته در آثار او پیداست و نمود دارد.

سلیمانی افزود: او در نزدیک پنجاه سالگی برای آموختن بازیگری وارد دانشگاه می‌شود و این موضوع بسیار ستودنی است و گویا او هیچ جای توقفی برای خود در نظر نمی‌گرفت و فروتنانه در پی یادگیری بود. انتظامی در انتخاب آثار دقت زیادی را صورت می‌داد و به همین دلیل بخش عمده کارنامه کاری او را آثار شاخص تشکیل می‌دهد. انتظامی کارگردان بسیار بزرگی بود و تله تئاترهای بسیار موفقی را به همراه بازیگران مطرحی در کارنامه دارند.

در ادامه این مراسم فاضل جمشیدی تصنیف هزاردستان را اجرا کرد.

انتظامی به هر نقش اعتباری ویژه می‌بخشید

علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما نیز درباره انتظامی بیان کرد: خوشحالم در دورانی زندگی کردم که امثال آقای انتظامی، کشاورز، نصیریان مشایخی و داوود رشیدی در سینمای ایران حضور داشتند، افرادی که میراث فرهنگی ملموس و زنده کشور ما محسوب می‌شوند. انتظامی مردی بزرگ و بی‌مانند بود و صحبت‌های فراوانی درباره او مطرح است و نقش‌های او دارای رنگ آمیزی متنوعی است. او به هر نقش اعتباری ویژه می‌بخشید و بازیگری برای او اهمیت انکار ناپذیری داشت. انتظامی در زلزله بم و آذربایجان پیش قدم بود و برای نیازمندان کمک‌های بسیاری را جمع آوری کرد. به عنوان نماینده اصناف سینمای ایران از برگزاری چنین چشن‌هایی تشکر و قدردانی می‌کنم.

گلنوش انتظامی نوه زنده عزت الله انتظامی نیز گفت: ایشان پدربزرگ نمونه‌ای بودند و روزهای اول مدرسه او ما را همراهی می‌کرد. او همیشه از من می‌خواست هر کاری داشتم و هر چه می‌خواستم با او در میان بگذارم.

در انتهای این مراسم هدیه‌ای به رسم یادبود از طرف مدیرعامل موزه سینما به همسر استاد عزت‌الله انتظامی اهدا شد.

ُبغض و خاطره‌های شنیده‌نشده مجید قناد در مراسم بزرگداشتش

مجید قناد که به تازگی از بستر بیماری برخاسته، با بغضی در گلو و یادی از دوران گذشته، در مراسم تجلیل خود سخن گفت.

به گزارش سایت خبری خانه تئاتر به نقل از ایسنا، این هنرمند باسابقه تئاتر و تلویزیون شامگاه شنبه دوم تیر ماه با حضور جمعی از دوستان و همکاران خود، در مراسم گشایش موسسه هنرهای نمایشی سفیران صلح تجلیل شد.

در این برنامه که در تالار دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر برپا شد، قطب‌الدین صادقی، هنرمند و پژوهشگر باسابقه تئاتر و علی فروتن، همکار قناد و یکی از عموهای فیتیله‌ای، درباره این هنرمند سخن گفتند و مجید قناد نیز ضمن قدردانی از خانواده، دوستان و همکاران خود، از برخی محدودیت‌هایی سخن گفت که دهه ۶۰ برای ساخت برنامه‌های کودک در تلویزیون با آن درگیر بوده است.

در آغاز این برنامه‌ که به همت موسسه هنرهای نمایشی سفیران صلح صحنه برگزار شد، سرود «ای ایران» توسط گروه موسیقی پارسیکور اجرا شد.

سپس حامد نصرآبادیان، مدیر موسسه سفیران صلح با ارائه توضیحاتی درباره شرح فعالیت‌های این مکان، تاکید کرد که جامعه ما به شدت نیازمند صلح است و این موسسه می‌کوشد فرهنگ صلح را به واسطه هنر نمایش و به ویژه تئاتر فیزیکال که بی‌نیاز از زبان است، گسترش دهد.

سپس قطب‌الدین صادقی، هنرمند باسابقه و مدرس تئاتر در سخنانی درباره مجید قناد گفت: قدردانی از مجید مرا به شوق آورد چون جامعه ما بی‌وفاست و زود همدیگر را فراموش می‌کنیم در حالیکه ما خانواده‌ایم و حق نداریم از هم جدا و بی‌خبر باشیم. همچنانکه در قدیم گروه‌های نمایشی قبل از هر چیز، یک خانواده بودند ولی ما این را یاد نگرفته‌ایم. متاسفانه در فضای هنری ما عرضه کم بوده و تقاضا زیاد و از سوی دیگر سیاست‌های نادرست مدیران، هنرمندان را مقابل هم قرار داده است. بنابراین یاد نگرفته‌ایم قدر یکدیگر را بدانیم.

او با اشاره به نیاز انسان‌ها به یکدیگر ادامه داد: به عنوان نوع انسان، برای هر چیزی به دیگری نیاز داریم و بدون وجود دیگری، قادر به انجام هیچ کاری نیستیم. اساس سعادت زندگی روزمره ما در اعتراف ساده به این نکته است که به وجود دیگری نیاز داریم.

صادقی با اشاره به ویژگی‌های کار تئاتر افزود: کار تئاتر یک کار گروهی است و اگر اصول آن را وارد زندگی روزمره نکنیم، به هیچ کاری نمی‌آید. باید یاد بگیریم یکدیگر را درک کنیم و محترم بداریم. دامنه درک و احترام به دیگری، به احترام به ادیان و فرهنگ‌های دیگر می‌رسد. در دنیا به اندازه کافی برای همه جا هست و هیچ کس جای دیگری را تنگ نکرده است.

این هنرمند با ابراز خرسندی از برگزاری بزرگداشت قناد که در گذشته دانشجویش بوده است، ادامه داد: به مجید درود می‌فرستم و به موسسه شما که سبب شد یکدیگر را در نور و روشنی هنر ببینیم.

سپس با پخش تصاویری از برنامه‌های نوستالژیک کودک در دهه ۶۰ مانند «از مدرسه تا مدرسه»، بزرگداشت مجید قناد برگزار شد.
این هنرمند در میان تشویق حاضران که برای دقایقی ادامه داشت، روی صحنه آمد و با صدایی بغض‌آلود گفت: خدایا شکرت! از این همه خوبانی که اطرافم هستند و من را راهنمایی کردند. من چیزی از خود نداشتم. ۷ ساله بودم که پدرم از دنیا رفت و مادرم مرا بزرگ کرد. دوست داشتم بچه‌ها خوشحال باشند و به همین دلیل کار کودک را انتخاب کردم.

او با قدردرانی از مادر و نیز فرزندان و همکارانش تاکید کرد: من تنها نبودم. عزیزان زیادی همراه ما بودند تا در تلویزیون که آن زمان تنها ۲ شبکه داشت، گروه کودک را راه بینداریم‌ و همه تلاش کردیم تا بچه‌ها را شاد کنیم.

قناد با اشاره به محدودیت‌های دهه‌های گذشته یادآوری کرد: الان به راحتی می‌شود شلوار جین پوشید ولی نزدیک بود مرا به خاطر یک شلوار جین توبیخ کنند. آن زمان برنامه‌های ما رنگ نداشت و فکر کردیم چگونه رنگ را به تلویزیون بیاوریم تا اینکه به مناسبت دهه فجر پیشنهاد کردیم بچه‌ها با لباس محلی به برنامه بیایند و این چنین بود که رنگ، وارد کار کودک شد.

او اضافه کرد: در مقطعی، به دلیل اینکه بچه‌ها در برنامه دست می‌زدند، برنامه پخش نشد تا اینکه اجازه گرفتیم بچه‌ها یک انگشتی دست بزنند و طی چند ماه، این رویه تبدیل شد به دست زدن دو انگشتی و چند انگشتی و مدتی طول کشید تا رسیدیم به دست زدن کامل و گفتن «آفرین و صد آفرین…»

بعد از این سخنان، علی فروتن که اولین کارهای حرفه‌ای خود را با مجید قناد انجام داده، یادآوری کرد: شانسم بود که هم شاگرد آقای قناد بودم و هم همکار شدیم. بعد از تغییرات برنامه‌های کودک، تازه فهمیدیم تلویزیون رنگ دارد!

او اضافه کرد: سال ۷۱ که وارد تلویزیون شدم، اولین همکاری‌ام با مجید قناد بود. او بنیان خیلی چیزها را در برنامه کودک گذاشت و آن زمان خیلی ساختارشکنی کرد.

فروتن با اشاره به بیماری قناد افزود: خدا دوباره او را به ما داد و خوشحالیم که حالش خوب است و به ما انرژی می‌دهد و به نمایندگی از خانه تئاتر از ایشان قدردانی می‌کنم.

در ادامه، رودابه حمزه‌ای، شاعر و از دوستان و همکاران قدیمی قناد، شعری را برای او خواند و گفت: بیشتر از ۲۵ سال است که در برنامه‌های ایشان وظیفه شاعری دارم و رابطه ما خانوادگی است و ایشان با وجود همه گرفتاری‌هایش، همیشه جویای حال خانواده و فرزندان من هستند.

سپس،  حامد نصرآبادیان، مدیر موسسه سفیران صلح با همراهی دیگر اعضای موسسه همچون ناصر آقایی، رضا مهدی زاده، جواد انصافی و نیز قطب الدین صادقی، علی فروتن، از قناد قدردانی کرد و هدایای این موسسه توسط کوچکترین عضو آن که دختر نصرآبادیان است، به این هنرمند اهدا شد.

جواد انصافی، هنرمند باسابقه نمایش‌های ایرانی، با بیان اینکه خنده و شادی بزرگترین سفیر صلح است، قطعه‌ای را درباره خنده و شادی، همراه با کف زدن حاضران، اجرا کرد.

پخش تصاویری درباره فعالیت‌های پیشین گروه سفیران صلح و معرفی اعضای این موسسه، اجرای قطعه‌ای پانتومیم با هنرمندی جاوید اسماعیلی، سخنان کوتاهی از ناصر آقایی، سفیر کتاب موسسه و اجرای گروهی حرکات موزون کردی، اهدای سبد گلی از طرف خانه تئاتر به مجید قناد، از دیگر بخش‌های این برنامه بود که با حضور هنرمندانی چون عباس جهانگیریان، جمشید جهانزاده، ‌ فرزانه نشاط خواه، آلبرت بیگجانی، سعید زین‌العابدینی، مهدی قلعه و … برگزار شد.

انتخابات هیئت مدیره خانه تئاتر

نوبت دوم مجمع عمومی سالیانه خانه تئاتر برگزار می‌شود

مجمع عمومی عادی سالیانه و انتخاب هیات مدیره خانه تئاتر جمعه ۱۵ تیرماه ۱۴۰۳ در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار می‌شود .

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، بدینوسیله از اعضای محترم خانه تئاتر دعوت می‌شود در نوبت دوم مجمع عمومی عادی سالیانه که جمعه ۱۵ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۳ بعدازظهر در محل سالن اصلی تئاتر شهر برگزار می شود، شرکت کنند .

اعضایی که امکان حضور ندارند به عضو دیگر وکالت کتبی بدهند. وکالت‌ها حتما باید کتبی و در فرم وکالتنامه تهیه شده توسط خانه تئاتر ارائه شود، وکالتنامه‌هایی که از طریق فضای مجازی (واتس‌آپ، تلگرام و…) ارسال شود، به هیچ وجه قابل قبول نیست.

دستورجلسه :
– گزارش عملکرد یک ساله و مالی
– گزارش بازرس
– رای گیری برای انتخاب هیات مدیره خانه تئاتر

تصویر آگهی منتشر شده:

انتخاب بهترین‌های طراحی صحنه و لباس

انجمن طراحان صحنه و لباس تئاتر ایران بهترین‌ طراحی صحنه و لباس نمایش‌های ۱۴۰۳ را انتخاب می‌‌کند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، انجمن طراحان صحنه و لباس تئاتر ایران در نظر دارد به جهت ارزشیابی آثار نمایشی از منظر طراحی صحنه و لباس، نمایش‌های در حال اجرا را توسط یک تیم کارشناسی، داوری و منتخبان خود را به صورت فصلی معرفی کند.

طراحان می‌توانند درخواست خود را به صورت حضوری و یا از طریق تلگرام به شماره ۰۹۱۲۱۹۷۳۰۵۳(پولادی‌ها) ارسال کنند.

بزرگداشت مجید قناد برگزار می‌شود

بزرگداشت بزرگ مرد کودک به پاس یک عمر تلاش بی وقفه مجید قناد برگزار می‌شود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، این مراسم در آیین افتتاحیه موسسه هنرهای نمایشی سفیران صلح صحنه برگزار خواهد شد و از مجید قناد در این مراسم تقدیر به عمل خواهد آمد.

این بزرگداشت شنبه دوم تیر ساعت ۱۹ در تماشاخانه ایرانشهر سالن ناظر‌زاده کرمانی برگزار می‌شود.

مارشملو سه جایزه از جشنواره روسیه برد

نمایش عروسکی کاغذی «مارشملو» برنده سه جایزه از جشنواره بین‌المللی «پرکرستوک» در نووسیبرسک روسیه شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ایران تئاتر، نمایش عروسکی کاغذی «مارشملو» به کارگردانی آلبرت بیگ‌جانی در تارخ ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ توانست سه جایزه از جشنواره بین‌المللی «پرکرستوک» نووسیبرسک را از آن خود کند.

«مارشملو» جایزه ویژه هیئت داوران و نمایش برگزیده جشنواره شامل تندیس و دیپلم افتخار، دیپلم افتخار نمایش برگزیده از دید هیئت داوران بخش کودک و نوجوان جشنواره در بخش طراحی صحنه و عروسک و تقدیر گروه از سوی شهردار شهر نووسیبریسک را برای این گروه نمایشی به ارمغان آورد.

این نمایش قدمتی ۱۵ ساله دارد و در جشنواره‌های متعدد بین‌المللی از جمله در کشورهای گرجستان، ارمنستان، لیتوانی، اوکراین، تاجیکستان، ازبکستان و روسیه شرکت کرده است.

به گفته بیگ جانی این نمایش تک نفره است و تاکنون به ۵ زبان فارسی، ارمنی، گرجی، انگلیسی و روسی اجرا شده و جوایز متعددی به دست آورده است. متن آن برگرفته از داستان «لافکادیو» اثر شل سیلور اشتاین است.

کارگردانی این نمایش را آلبرت بیگ‌جانی، طراحی دکور را آده بیگ‌جانی، هنرمند هشت ساله گروه و طراح موسیقی را مانی منادی‌زاده به عهده داشته‌اند.

همچنین بازیگری و عروسک‌گردانی زبان روسی اجرا به عهده شروین درستی و مدیریت اجرایی پروژه روسیه به عهده سامان خلیلیان بوده است.

پنج نمایش در نوفل‌لوشاتو روی صحنه می‌روند

نمایش‌های «پنهان»، «خروج»، «هاله»، «روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» و «فین‌جین» در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌روند.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط‌عمومی عمارت نوفل‌لوشاتو، نمایش «پنهان» نوشته مرصاد صفایی با دراماتورژی و کارگردانی رضا جعفرمدار و تهیه‌کنندگی میرعلیرضا دریابیگی تا ۱۵ تیر هر شب ساعت ۱۹:۴۵ به مدت ۴۵ دقیقه مجموعه اجرا می‌شود. سوزان قربانی، یگانه سپهرجو، مریم کبیریان بازیگرانی هستند که این روزهای در نمایش «پنهان» روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو ایفای نقش می‌کنند.

همچنین نمایش «خروج» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی فروزانفر و تهیه‌کنندگی حامد اسلامی تا ۱۳ تیر ساعت ۱۸ به مدت ۶۰ دقیقه روی صحنه می‌رود. صحرا ‌اسدالهی، مرتضی ‌فروزان ‌فر، وحید نیک راد بازیگران این نمایش هستند.

نمایش «هاله» به نویسندگی و کارگردانی بهنام رضایی و تهیه‌کنندگی طلوع فولادوند نیز تا ۱۹ تیر ساعت ۱۹:۳۰ به مدت ۷۰ دقیقه روی صحنه می‌رود. ریحانه ‌سلامت، محمدهادی ‌عطایی، رضا ‌جهانگیری، رها ‌حاجی ‌زینل، محمدحسین ‌معتمدی، مهسا ‌تدین، محمد ‌ایمان ‌راعی، آهو ‌حاجی ‌رضایی، یوسف ‌رحیم ‌وند، ساحل ‌زمانپور، سید نیما سپهرار، یلدا ‌سیدتبار، افسانه شکوفه روان، مهدیه ‌شکوری، مهدیه ‌شهرام، ساقی ‌صابریان، محمدجواد ‌عارف ‌اصیل، سپیده لطفی، وحید ‌موسوی، محمد ‌نادی و آتنا ‌نیکنام بازیگران این نمایش هستند.

نمایش «روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» نوشته تام استاپارد نیز با ترجمه مصطفی اسلامیه و کارگردانی الهام صحت به تهیه‌کنندگی مهدی سلطانی تا ۲۲ تیر ساعت ۲۱ به مدت ۷۵ دقیقه در این مجموعه اجرا می‌شود. آرش ‌دادگر، علی امیر خلیلی، کیانوش ‌جواداسلامی، تیام موسوی، محمد ‌امیر ‌حسنگانی، سپهر ‌شعبانی، محمدرضا ‌ملک ‌زاده، البرز میرفندرسکی، مهدی محمودی، امیرعباس ‌پرویزی، معصومه طهماسبی، نگین محیایی، حدیثه بیابانی و ساغر ‌یعقوب ‌پور در این اثر به ایفای نقش پرداخته‌اند.

همچنین اجرای نمایش «فین‌جین» نوشته ابوالفضل حاجی‌علی‌خانی به کارگردانی محمود موسوی و تهیه‌کنندگی محمود مداحی نیز به صورت سانس ویژه در ساعت ۲۲:۴۵ تا نیمه تیر ادامه دارد.

سیدجواد ‌یحیوی، حسین ‌شفیعی، مسعود ‌بهارلو، محمدهادی ‌عطایی، الهه ‌پورجمشید، محسن ‌زرآبادی ‌پور، حسین ‌میرزاییان، حامد ‌لطفی، علیرضا ‌ذوالفقاری بازیگرانی هستند که این روزهای در نمایش «فین جین» روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو ایفای نقش می‌کنند.

آقای بازیگر مجذوب نمایش‌های روحوضی بود

ز همان زمان که بچه بودیم، او «آقای بازیگر» بود؛ هنرمندی بزرگ و به همان نسبت مردمی.

آن زمان نمی‌دانستیم که این «آقای بازیگر» برای به دست آوردن این عنوان چه مسیری را طی کرده، پستی و بلندی زیادی را از سر گذرانده و این عنوان قشنگ را هرگز آسان به چنگ نیاورده است.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از ایسنا ۳۰ خرداد ماه سالروز تولد عزت‌الله انتظامی است و به این انگیزه، بخشی از خاطرات او را درباره ورودش به دنیای پیش‌پرده‌خوانی و بازیگری مرور می‌کنیم. به این امید که الهام‌بخش باشد برای انبوه نوجوانان و جوانانی که شیفته بازیگری هستند تا اجازه ندهند سختی‌های این راه، مایوس‌شان کند، تا ببینند چگونه نوجوانی مانند او بدون هیچ پشتوانه‌ای و تنها با اتکا به تلاش خود به چنین جایگاهی رسیده است.

آنچه پیش‌رو دارید، بخش‌هایی است از کتاب «جادوی صحنه» که دربردارنده زندگی تئاتری انتظامی در گفتگو با اعظم کیان‌افراز است و از سوی نشر افراز منتشر شده است.

«بین دباغ‌خانه و درخونگاه، مدرسه‌ای بود که عزت‌الله انتظامی ۶، ۷ ساله را در آن ثبت‌نام کردند؛ دبستان عنصری. تابستان‌ها کار می‌کرد مثل خیلی از شاگرد مدرسه‌ای‌های آن زمان؛ کارهای موقتی، از شاگرد سمساری گرفته تا سلمانی.

در خانواده‌ای مذهبی و پرجمعیت چشم به جهان گشوده بود، در تهران و آن طور که در شناسنامه‌اش درج شده، در سی‌امین روز خرداد سال ۱۳۰۳. پدری داشت که خصلت روستایی و غرور بی‌حد نظامی‌گری‌اش را حفظ کرده بود و مادری دلسوز و مهربان که در محل، مکتبخانه‌ای راه انداخته بود و با دریافت اندکی پول، به بچه‌های محله درس می‌داد.

دوره شش ساله ابتدایی را هفت ساله گذراند و بعد به مدرسه صنعتی آلمان‌ها رفت. چهارده ساله بود، همان سال‌هایی که در محله سنگلج، پارک شهر را می‌ساختند. در مدرسه صنعتی، رشته برق می‌خواند و کارهای فنی دیگری مثل آهنگری و سوهان‌کشی را فرا می‌گرفت تا تابستان‌ها در کارخانه‌ها کار کند، اما از تماشاخانه «کشور» سردرآورد؛ کوچه برلن، خیابان لاله‌زار، در ازای ماهی ۲۵ تومان کنترلچی شد؛ پولی که هرگز دریافت نکرد اما مسیر زندگی را دستخوش تغییری شگرف کرد.

انتظامی از همان پنج شش سالگی در عروسی‌ها، مجذوب نمایش‌های روحوضی شد. در نوجوانی مشتری پر و پا قرص نمایش‌های روحوضی بود؛ حاجی‌بازی‌ها و سیاه‌بازی‌ها در قالب قصه‌های سنتی.

در سینمای سپه برای اولین بار بلیت خرید و نمایش کمدی «خروپف» را با بازی حسین خیرخواه ـ که در آن روزها خیلی جوان بود ـ دید. «امیر ارسلان» را هم در سینمای سپه دید و بعدها «مشدی عباد» را در تئاتر مرکزی ـ در خیابان فردوسی رو به روی سوم اسفند ـ تماشا کرد. در این دو هم حسین خیرخواه بازی می‌کرد.

در آن سال‌ها هشت یا نه تئاتر فعال در لاله‌زار بود؛ تئاتر کشور، تماشاخانه هنر، تماشاخانه جامعه باربد، تماشاخانه فرهنگ، تئاتر تابستانی تهران و … که تماشاگران خاص خود را داشتند.

…انتظامی در مدرسه صنعتی با کسانی دوست شد که مسیر زندگی‌اش را عوض کردند؛ حمید قنبری، هوشنگ بهشتی، محمدعلی جعفری، نصرت‌الله کریمی و تقی کهنمویی. انتظامی یک سال از آنان عقب‌تر بود…

آنها در مدرسه صنعتی نمایش اجرا می‌کردند. هوشنگ بهشتی، محمد علی جعفری، حمید قنبری و نصرت کریمی به هنرستان هنرپیشگی رفتند؛ کاری که انتظامی ۲ سال بعد به سراغ آن رفت. او می‌خواست به هر قیمتی که شده، وارد تئاتر شود اما با وجود پدر و مادری متعصب، این کار مشکل بود.

… در کوچه برلن تماشاخانه‌ای بود به نام تماشاخانه کشور که فقط سالن تابستانی داشت. زمانی که انتظامی شاگرد کلاس اول مدرسه صنعتی بود، به او گفتند تماشاخانه کشور یک کنترلچی می‌خواهد. او هم رفت و کنترلچی تماشاخانه شد. وقتی برای اولین بار پیش‌پرده‌خوانی «عباس حکمت شعار» را در جامعه باربد دید، از حمید قنبری خواست تا فوت و فن پیش‌پرده‌خوانی را به او بیاموزد …

… در تماشاخانه کشور کسی بود که می‌دانست این جوانک به پیش‌پرده‌خوانی علاقه دارد. یک شب قرار بود عده زیادی بیایند برای پیش‌پرده‌خوانی امتحان بدهند. پرویز خطیبی و مجید محسنی هم از آنها امتحان می‌گرفتند تا یکی را انتخاب کنند. ده دوازده نفری امتحان دادند و تمام. حجب و حیا نمی‌گذاشت او علاقه‌اش را به شرکت در این امتحان نشان بدهد اما همان کسی که می‌دانست انتظامیِ جوان به پیش‌پرده‌خوانی علاقه دارد، او را به خطیبی نشان داد و گفت: «این هم هست!» پرویز خطیبی به او نگاه کرد و گفت: «برو بالا ببینم!»

انتظامی روی صحنه رفت و همان پیش‌پرده «کارمند دون پایه» عباس حکمت شعار را خواند. هنوز دو بند بیشتر از تصنیف را نخوانده بود که خطیبی گفت: «همین خوب است!»

همان شب او را روی صحنه فرستادند. به جای کت و شلوار سبزِ مدرسه صنعتی، کت و شلوار و کراوات مرتب تنش کردند. بالا رفت و خواند. روز جمعه بود و سالن خیلی شلوغ. وقتی کارش تمام شد، تماشاچیان او را به شدت تشویق کردند. از روی صحنه که پایین آمد، حال عجیبی داشت و قبل از آن که به خانه برود، ساعتی در کوچه نشست. شب‌های بعد هم پیش‌پرده خواند و سعی کرد که هر شب از شب قبل بهتر باشد…»

و این سرآغاز ورود او به جهان هنر بود.

برای اینکه آقای بازیگر بشود، مرارت‌ها کشید،کودتا و تعطیلی و به آتش کشیدن تئاتر سعدی، زندان و مهاجرت و همه اینها سختی‌هایی را پیش‌روی او قرار داد اما تاب آورد و نومید نشد و کوشید و جنگید تا شد همان هنرمندی که همه ما می‌شناسیم.