پریسا مقتدی: نگران جان سنگلج هستیم

پریسا مقتدی، مدیر تماشاخانه سنگلج در مورد تخریب ساختمان مجاور این تماشاخانه بابیان اینکه «نگران جان سنگلج هستیم» واکنش نشان داد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، پریسا مقتدی، مدیر این تماشاخانه درباره نگرانی‌ خود بابت جان تماشاخانه سنگلج توضیحاتی را مطرح کرد.

مقتدی با ابراز نگرانی برای ساختمان تماشاخانه سنگلج گفت: «اواخر سال گذشته مطلع شدیم که این ساختمان تخلیه‌ شده و قرار است نوسازی شود، نه اینکه تخریب شود. از همان موقع تماس‌هایی با آقای نادعلی، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر داشتیم، از طریق آقای نظری به وزیر محترم و وزارتخانه هم اطلاع داده و موضوع توسعه تماشاخانه سنگلج پیگیری شد.»

او با ابراز تأسف از اینکه حدود یک هفته قبل متوجه شده‌اند که در ساختمان مجاور تماشاخانه به‌ جای بازسازی، تخریب صورت می‌گیرد، ادامه داد: «چند وقت گذشته حدود ۷ تا ۱۰ روز پیش متوجه شدیم که موضوع نوسازی نیست و دارد تخریب صورت می‌گیرد. خیلی نگران شدیم. بحث الحاقی‌اش در این مرحله اولویت نبود. بنابراین از طریق مدیر کمیته هنر کمیسیون فرهنگی شورای شهر سرکار خانم مرادزاده، مطلع شدیم که تلاش‌هایی شده و ارتباطاتی با شهردار محترم گرفته‌ شده است.»

مقتدی درباره پیگیری‌های روزهای گذشته توضیح داد: «طی روزهای گذشته مجددا به آقای نادعلی، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر و مدیرکل هنرهای نمایشی اطلاع دادیم. عکس و فیلم‌هایی را تهیه کردیم و طی نامه‌نگاری‌هایی که انجام داده‌ایم اعلام نگرانی کردیم که این تخریب دارد صورت می‌گیرد. در جریان هستم که مدیرکل محترم نیز مکاتباتی با وزیر داشته‌اند.»

او ادامه داد: «با دفتر طرح‌های عمرانی وزارت خانه جناب آقای جان‌نثار و همکاران‌شان ازجمله مهندس توکلیان گفت‌وگو کردیم که دیدار حضوری از پروژه داشتند و با مهندسان آن پروژه نیز صحبت کردند. متأسفانه این‌طور شنیده‌ایم که ۲۰ متر هم می‌خواهند پایه‌ریزی کنند. هرچند مهندسین دفتر طرح و برنامه معتقد بودند که اگر دقت لازم در این تخریب و پی‌ریزی اعمال بشود، مشکلی پیش نمی‌آید اما آن‌ها هم به سهم خودشان نگرانی‌هایی داشتند. به‌هرحال سی سال از ساخت آن ساختمان می‌گذرد و به‌نوعی این دو ساختمان در گذر زمان به هم تکیه داده‌اند.»

این هنرمند و مدیر باسابقه عرصه تئاتر و سینما در پایان گفت: «نگران جان سنگلج هستم و تلاش خودمان را کرده‌ایم. درخواست عاجزانه خانواده تئاتر از مدیران ارشد شهرداری به‌خصوص شهردار محترم منطقه ۱۲ و شهردار محترم تهران جناب زاکانی است که اگر با موضوع توسعه تماشاخانه و الحاق این ساختمان و زمین کناری به مجموعه سنگلج به هر دلیلی همراهی نمی‌کنند، خواهش می‌کنم، عاجزانه خواهش می‌کنم که جان سنگلج را به خطر نیندازند. باز هم درخواست می‌کنم جان این تماشاخانه قدیمی و خاستگاه نمایش ایرانی را به خطر نیندازند.»

اسب قاتلین یک هفته با تخفیف ویژه دانشجویی به صحنه می‌رود

«اسب قاتلین»، اثر نمایشی گروه تئاتر اردی‌بهشت شیراز به مناسبت روز بزرگداشت سعدی به مدت یک هفته با تخفیف ویژه دانشجویی میزبان تماشاگران خواهد بود.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، نمایش «اسب قاتلین» به نویسندگی رضا گشتاسب و کارگردانی سیدمحمدهادی هاشم‌زاده که از ۱۹ فروردین، ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است، هم‌زمان با اول اردیبهشت و روز بزرگداشت سعدی، شاعر پرآوازه ایران، فروش روزهای جدید خود را با تخفیف ویژه آغاز کرد.

«اسب قاتلین» عنوان نمایش برگزیده به مفهوم مطلق را در چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به دست آورده و رتبه اول کارگردانی و جایزه ویژه گروهی بازیگران و بازی‌سازان را نیز از این جشنواره درکارنامه خود دارد.

در این نمایش که کاری از گروه اردی‌بهشت شیراز است؛ مریم شکری، امیر خواجه میرکی پور، فرزاد پریدار، امید رهبر، ایمان زارع، محمد حسین نعمتی، ندا محمدیان، محمد ابراهیم جنتی، نازنین ترنگ، زهرا اکبری و علیرضا اصلاحی بازی می‌کنند و گروه فرم و بازی‌سازان این اثر؛ فرناز حیدری، نادیا نوذری، زهرا صادق‌پور، آیدا زارع، روژین رستمی، مبینا رضایی، تینا گندمکار، نعیم فرزام و ماهان حسن‌زاده هستند.

در خلاصه نمایش «اسب قاتلین» که در فضایی اکپرسیونیستی اجرا می‌شود؛ آمده‌ است: «ارباب و خانم به همراه نوکر خود به نام «کش» و همسرش «لورا» در عمارتی بزرگ زندگی می‌کنند. داستان از یک شب برفی آغاز می‌شود که در آن شب، نوکر روستای کناری با اسبی که از اربابش دزدیده است به سمت عمارت ارباب و خانم می‌آید تا خبر رسیدن شورشی‌ها را بدهد و…»

علاقه‌مندان می‌توانند بلیت روزهای آینده این نمایش را با ۲۰ درصد تخفیف عمومی و ۳۰ درصد تخفیف دانشجویی از سایت تیوال تهیه کنند.

 

نمایش فیلم تئاتر نوشته تام استاپارد در خانه هنرمندان

فیلم تئاتر «رزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» به کارگردانی دیوید لِواکس و تیم‌ون سامِرن در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید و مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر،  هشتمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «رزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» اختصاص دارد.

فیلم تئاتر «رزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» به نویسندگی تام استاپارد و کارگردانی دیوید لِواکس و تیم‌ون سامِرن (محصول سال ۲۰۱۷) چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید.

پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و محسن خیمه‌دوز (منتقد تئاتر) برگزار می‌شود.

«رزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند» نوشته تام استاپارد نخستین بار در سال ۱۹۶۶ منتشر شد. این اثر، یکی از ماندگارترین و اجرا شده‌ترین نمایشنامه‌ها در تئاتر معاصر است و توانسته به جایگاهی ثابت در میان برترین آثار نمایشی دست یابد. این شاهکار مدرن، در دنیای نمایشنامه هملت اثر شکسپیر می‌گذرد اما توسط شخصیت‌هایی سردرگم و مستأصل روایت می‌شود که در داستان اصلی شکسپیر، کاراکترهایی فرعی بودند. روزنکرانتز و گیلدنسترن در این اثر به یاد ماندنی بالاخره فرصت پیدا می‌کنند تا نقش اصلی را به عهده بگیرند اما باید این کار را در جهانی به انجام برسانند که بسیار یادآور نمایشنامه «در انتظار گودو» اثر ساموئل بکت است؛ در جهانی که واقعیت و وهم در هم می‌آمیزد و سرنوشت، دو قهرمان داستان را به سوی پایانی تراژیک اما غیرقابل اجتناب هدایت می‌کند.

علاقه‌مندان برای حضور در این جلسه می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.

جنگ و صلح در تونس اجرا می‌شود

مایش «جنگ و صلح» کار تازه محمد برومند برای حضور در ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر «مونو دراما» عازم تونس می‌شود .

محمد برومند در خصوص حضور در این جشنواره گفت: حضور در جشنواره نمایش‌های تک نفره ضمن جذابیت خاصی که دارد به دلیل محدودیت در اجرا یکی از دشوارترین شکل‌های نمایشی است و بازیگری جرات نمی کند به سراغ آن برود مگر کارگردان‌ها و بازیگرانی که دوست دارند خود را به چالش بکشند . من هم دوست داشتم در این چالش برای ایجاد خلاقیت و فرم های جدید روایت، تجربه کسب کنم . با اینکه تا کنون در بیست و دو جشنواره بین‌المللی حضور داشته‌ام اما برای نخستین بار است که در جشنواره «مونودرام» شرکت می کنم . از یک سو ویژگی های خاصی که این نوع از نمایش ها باید داشته باشند و از دیگر سو حضور مخاطبینی از کشورهای مختلف که زبان گفتگو و فرهنگ دیداری آنها با ما متفاوت است مرا به فکر و تلاش واداشت تا سعی کنم اثری متفاوت با تمام کارهایی که تا کنون نوشته و اجرا کرده ام به صحنه بیاورم.

برومند در خصوص محتوای نمایش توضیح داد : نه تنها در ایران بلکه در اکثر کشورهای جهان ، مردم دیگر تحمل یک جنگ جدید را ندارند. ما ایرانی ها هم که زخم خورده جنگیم لذا تلاش کردم در این نمایش که مضمونی ضد جنگ دارد مروج صلح و دوستی برای همه باشم. قصه نمایش حکایت متجاوزان شرقی، شمالی، جنوبی و غربی به خاک پاک میهن است که ارمغانشان غارت و چپاول و تجاوز بوده، در نمایش جنگ و صلح با مشارکت مخاطب، پرده از چهره کریه ،جنگ افروزان برمی داریم تا همه ببینند زنان و کودکان قربانیان اصلی جنگ‌ها هستند البته همین زنان هستند که با آوای مهر تلاش می کنند که رسم جنگ افروزی را خاموش و شعله های عشق و ایثار و امید را برافروزند .

کارگردان نمایش جنگ و صلح در خصوص اجراهایش در تونس گفت : طی گفتگو با آقای ” اکرام عزوز ” دبیر ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر مونو درام تونس قرار شد دو اجرا در جشنواره داشته باشیم یک اجرا به زبان انگلیسی که توسط ” شهرزاد زمانی ” به صحنه خواهد رفت و اجرای دیگر با استفاده از زبان فارسی و عربی توسط ” سهیلا قیدی ” ارائه می‌شود . صدا پیشگان انگلیسی : ایلیا برومند و سارا صنعت نگار هستند . سید علی حسینی و عبیر معتوق به عنوان صدا پیشگان عربی با این گروه همکاری می کنند.

ساخت عروسک و ماسک: منیره امیر یوسفی و انتخاب موسیقی، توسط محمد برومند انجام شده است. میکس و صدا گذاری به عهده ایلیا برومند بوده و سعید بابایی، طراح پوستر و بروشور نمایش جنگ و صلح است.

کمپانی سیمرغ بیش از این با نمایش‌های ، کاکلی ، آخرین برگ و رویای پروانه ای در سه جشنواره کودک نوجوان / عروسکی و نیابولیس تونس حضور داشته همچنین در کشورهای ترکیه ، هند ، نپال ، اوکراین ، بوسنی و هرزگوین و… تئاتر های مختلفی رو به صحنه برده است .

ششمین جشنواره بین المللی تئاتر مونو دراما تونس از تاریخ ۲۷ آوریل تا دوم می (هشتم تا ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳) در شهر نابل برگزار می‌شود.

برگزاری نکوداشت شمس لنگرودی پس از اجرای و تو هم برنگشتی

آیین نکوداشت محمد شمس لنگرودی شاعر، پژوهشگر، خواننده و بازیگر شامگاه جمعه سی و یکم فروردین ماه به بهانه اجرای پروژه نمایشی – موسیقایی «و تو هم برنگشتی» توسط مدیریت تماشاخانه ملک برگزار شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، در این آیین نکوداشت که پس از پایان اجرای این اثر نمایشی موسیقایی با حضور احمد پوری به عنوان مهمان ویژه، انجام شد، از سوی عماد عامری رییس هیات مدیره و امیر سپهر تقی لو مدیریت تماشاخانه ملک، هدایایی به رسم یادبود به همراه یک قاب عکس از محمد شمس لنگرودی در اجرای پروژه «و تو هم برنگشتی» به این شاعر و بازیگر شناخته شده کشورمان اهدا شد.

احمد پوری، مترجم، نویسنده و ویراستار شناخته شده کشورمان که به عنوان مهمان ویژه این اجرا در سالن حضور پیدا کرده بود، حین برگزاری نکوداشت محمد شمس لنگرودی گفت: صحبت درباره شمس لنگرودی آن هم در چند دقیقه کوتاه به هیچ عنوان میسر نیست زیرا وقتی بخواهیم از تلاش ها و آثار ارزشمندش در عرصه ادبیات حرف بزنیم زمان زیادی می برد که اصلا در چارچوب این برنامه نمی گنجد. واقعیت ماجرا هم این است که شمس لنگرودی اصلا نیازی به تعریف ندارد. به اعتقاد من او یکی از محبوب ترین شاعران معاصر ایران است که من امشب بعد از بازگشت به خانه دوباره شعرهایش را می خوانم.

وی افزود: شمس لنگرودی یکی از با ارزش ترین و بهترین شاعران ایران است که آثارش باید در صحنه های جهانی عرضه شود. همه ما باید ارزش کار او را بدانیم که امروز در نکوداشت هنرمندی حضور داریم که علاوه بر حضور موثر و درخشان در عرصه ادیبات، هم خواننده و هم بازیگر خوبی است.

محمد شمس لنگرودی که در پروژه «و تو هم برنگشتی» مهیار علیزاده به عنوان یکی بازیگران اصلی حضور دارد، ضمن قدردانی از مدیریت تماشاخانه ملک در برگزاری این نکوداشت توضیح داد: احمد پوری خوب می داند که ما می خواستیم دنیا را عوض کنیم اما دنیا ما را عوض کرد و چه خوب که امشب در کنار او ، شما تماشاگران فهیم و گروه اجرایی پروژه «و تو هم برنگشتی» شاهد برگزاری چنین اتفاقی هستم که اصلا در جریان برگزاری آن نبودم.

این شاعر و پژوهشگر اضافه کرد: من تا امروز هرکاری کردم برای دل خودم بوده است ولی خیلی خوشحالم که این همه هم دل و همراه با آثارم وجود دارند. همین موضوع، بزرگ ترین جایزه من است که همواره برای من جذاب و جالب است. مخاطبانی که با وجود تمام مشکلاتی که همه داریم با لطف زیاد به اینجا می آیند و به تماشای نمایش گروه ما می نشینند . اینها برای من مایه افتخار و مسرت بخشی است.

پروژه نمایشی موسیقایی «و تو هم برنگشتی» به نویسندگی ساغر رجبی ، کارگردانی و آهنگساز مهیار علیزاده و بازی محمد شمس لنگرودی، امیرحسین فتحی، فرزین محدث، یلدا عباسی، ساغر رجبی، مریم مشهور و آرش الیگودرزی (خواننده – بازیگر) ، وصال علوی (خواننده – بازیگر) ساعت ۲۱:۳۰ در تماشاخانه ملک تهران روی صحنه می رود.

فرزین محدث بازیگردان و مشاور کارگردان، محمدرضا مقدسیان مشاور پروژه، رها جهانشاهی مجری طرح و مدیر تولید، فاطمه تقوی دستیار کارگردان و برنامه ریز، مرتضی فربد طراح صحنه،علی کوزه گر طراح نور،شقایق محمودی طراح لباس، کاوه عابدین صداگذار، علیرضا لاجورد ، سعید شجاعی،علیرضا ترابی(ساخت تیزر، عکاسی وگرافیک)، نوید آغاز مدیر تبلیغات دیگر عوامل اجرایی پروژه نمایشی – موسیقایی « و تو هم برنگشتی» را تشکیل می دهند.

آمار فروش سالن‌های نمایش دولتی اعلام شد

آمار فروش نمایش‌های‌ مجموعه تئاترشهر، تالار هنر و تماشاخانه سنگلج تا پایان روز جمعه ۳۱ فروردین ماه ۱۴۰۳ اعلام شد.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، نمایش «گالیله» به کارگردانی شهاب‌الدین حسین‌پور که از ۲۹ فروردین در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت۳۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۳ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۳۸۲ مخاطب (با احتساب بلیت تمام‌بها، نیم‌بها، تخفیف‌دار و مهمان) توانست به فروشی معادل ۳۱۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «روال عادی» به کارگردانی کیارش رُست که اجرای خود را از ۳۰ فروردین در تالار چهارسو، با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۲ اجرا و میزبانی از ۲۱۴ مخاطب توانست به فروشی معادل ۲۷ میلیون و ۶۴۸ هزار تومان برسد.

نمایش «توقف اتانازی» به کارگردانی محمدرضا عطایی فر که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار چهارسو با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۸ اجرا و میزبانی از ۶۹۵ مخاطب توانست به فروشی معادل ۹۵ میلیون و ۱۳۰ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «آن بُرد» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی ساعت ۱۸ با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۷۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۰ اجرا و میزبانی از ۸۷۷ مخاطب، فروشی معادل ۱۳۳ میلیون۷۵۶ هزار تومان داشته است.

نمایش «پس از» به کارگردانی مرتضی کوهی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی، با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۴۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۸ اجرا و میزبانی از ۶۸۱ مخاطب به فروشی معادل ۷۵ میلیون و ۴۸۸ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «آبی گونه» به کارگردانی کاوه مهدوی که از ۲۳ فروردین در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است،‌ با مجموع ۸ اجرا و میزبانی از ۲۶۹ مخاطب به فروشی معادل ۲۸ میلیون و ۱۲۵ هزار تومان دست پیدا کند.

نمایش «کان لم یکن» به کارگردانی سید علی موسویان که از ۲۶ فروردین در تالار سایه با ظرفیت صندلی۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزارتومان روی صحنه رفته است، تا روز جمعه ۳۱ فروردین با ۶ اجرا، ۱۰۳ مخاطب جذب کرده و به فروشی معادل ۸ میلیون و۱۶۰ هزار تومان دست یافته است.

در تماشاخانه سنگلج، نمایش «مجلس بلبشو جور کردن» به کارگردانی فرشید قلی‌پور که از ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲به صحنه رفته است، بیست و پنجمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۱ هزار و ۴۷۳ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری،  مبلغ  ۵۶ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان فروخته است.

همچنین نمایش «شاماران» به کارگردانی ساسان شکوریان نیز که اجرای خود را از ۲۲ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ آغاز کرده است، با ۹ اجرا توانسته است ۲۶۶ تماشاگر را به تماشاخانه سنگلج جلب کند. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، توانسته مبلغ  ۸ میلیون و ۲۸۰ هزار تومان بفروشد.

در تالار هنر، نمایش«هوش پشه‌ای» به کارگردانی سامان کرمی که از ۳ اسفندماه ۱۴۰۲ با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است؛ با ۳۶ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانست ۲ هزار و ۲۳۶ تماشاگر را جلب کند و با فروش ۱۷۸ میلیون و ۳۰۴ هزار تومان به اجرای خود پایان دهد.

 

همچنین نمایش «آکادمی پرندگان» به کارگردانی حسین مزینانی که از ۲۲ فروردین‌ ماه ۱۴۰۳در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۹ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۴۱۸ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۳۱ میلیون و ۳۳۹ هزار تومان دست پیدا کند.

اندیشکده تعزیه تاسیس می‌شود

پژوهشگر و مدرس دانشگاه از راه اندازی اندیشکده‌ای برای تعزیه خبر داد و گفت: منتظر دریافت مجوزهای لازم و تهیه اساسنامه برای این اندیشکده هستیم.
به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، احمد جولائی پژوهشگر و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا اظهار کرد: این روزها بیشتر درگیر تدریس و کارهای دانشگاهی در عرصه ادبیات نمایشی و نمایشنامه نویسی هستم.

وی با اشاره به اینکه برای راه اندازی اندیشکده تعزیه، ساختمانی تهیه شده، گفت: این ساختمان هبه است، از این روز در انتظار دریافت مجوزهای لازم از سوی وزیر فرهنگ برای راه اندازی و تهیه اساسنامه هستیم. در صورتی که این مراحل طی شود مکان اندیشکده در اختیار دوستان برای فعالیت پژوهشی در عرصه تعزیه قرار می‌گیرد.

جولائی همچنین توضیح داد: مکان این اندیشکده در استان بوشهر است و به لحاظ جغرافیایی ۵ ساعت با استان‌های خوزستان، فارس، کهگیلویه و هرمزگان فاصله دارد .

دبیر ادوار جشنواره آیینی سنتی با اشاره به اینکه این مجموعه می‌تواند پشتوانه پژوهشی برای کارهای دانشگاهی و ارتباط با دانشگاه‌ها باشد، گفت: اساتید و پژوهشگران سی تا چهل دانشگاه می‌توانند کارهای پژوهشی‌شان را به ما منتقل کنند ، اساتید دانشگاه‌های بزرگ حتی تهران نیز با ما درارتباط خواهند بود که این خود مایه دلگرمی است تا بتوانیم به خوبی کار را جلو ببریم.

عواملی که به تئاتر شهرستان آسیب زده است

خراسان رضوی و مشهد که از آن به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام نام برده می‌شود در عرصه تئاتر از قدمت و پیشینه ارزنده و قابل اعتنایی برخوردار بوده، به طوری که مهد هنرمندان و نام‌آوران بزرگ است.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، با تلاش‌های انجام شده تئاتر در بسیاری از شهرهای خراسان رضوی طی چند سال گذشته سیر صعودی داشته و از رشد کمی و کیفی مناسب برخوردار بوده به طوری که در سال گذشته موفقیت‌های بسیاری به دست آورد و در عرصه‌های مختلف حضور درخشان داشت. اما با وجود تمامی این توفیقات هنوز هم تئاتر این استان نیازمند اندیشه‌های نو و تازه است، بدون شک باید برای فراهم شدن زمینه حضور همه فعالان این عرصه تلاش بیشتری شود.

یکی از پیشکسوتان تئاتر جنوب خراسان رضوی در همین خصوص به ایسنا گفت: خوشبختانه در سال‌های اخیر پیشرفت‌های خوبی را در تئاتر برخی شهرستان‌های خراسان رضوی شاهد هستیم.

محمدناصری اظهار کرد: با وجود اینکه شهرستان‌ها با توجه به بضاعتی که دارند و حضور جوان‌هایی که در کنار پیشکسوتان تئاتر فعالیت می‌کنند این هنر روزگار خوبی دارد اما حمایت از تئاتر از سوی نهادهای دولتی به سبب کمبود بودجه بسیار کمرنگ شده است.

حمایت‌های اشخاص نباشد جشنواره‌ها برگزار نمی‌شود

وی با تأکید بر اینکه معتقدم باید نهادهای دولتی غیر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به کمک این هنر بیایند، گفت: با اینکه تنها بخشی از بودجه تئاتر برای دکور، لباس و هزینه‌های دیگر لازم است؛ اما این اعتبارات وجود ندارد و اگر هم کمک‌های مالی در شهرستان‌ها می‌شود از طرف اشخاص است.

پیشکسوت تئاتر افزود: باید اقرار کرد که اگر حمایت‌های اشخاص در شهرستان‌ها نباشد شاهد برگزاری جشنواره‌ها نخواهیم بود و در سال تنها یک یا دو جشنواره بیشتر برگزار نخواهد شد که آن هم به واسطه عدم امکانات سطح کیفیت مطلوبی نخواهد داشت.

وی در پاسخ به این سؤال که چرا تاکنون تئاتر به عنوان یک کالای فرهنگی در سبد خانوارها قرار نگرفته است؟ گفت: در سراسر دنیا تئاتر سازمان یافته است، اگر در ایران هم همین گونه باشد تئاتر به عنوان یک کالای فرهنگی در سبد خانوارها قرار خواهد گرفت.

ناصری با بیان اینکه اگر آموزش تئاتر از مهدکودک‌ها شروع شود به عنوان ضرورت وارد سبد خانوار خواهد شد، گفت: اکنون اجراها و فعالیت‌هایی که به صورت جسته و گریخته انجام می‌شود شاید در کوتاه مدت جواب دهد اما در بلند مدت موجب رشد فرهنگ تئاتر نخواهد شد.

تئاتر مانند نان، غذا و هوا ضرورت وجودی دارد

وی تأکید کرد: باید از دوران کودکی برای کودکان و خانواده‌ها این فرهنگ‌سازی صورت گیرد که تئاتر مانند نان، غذا و هوا ضرورت وجودی دارد، ولی اگر بخواهیم به این هنر تنها به برگزاری یک جشنواره اکتفا کنیم ممکن است کسانی که امسال هستند سال آینده نباشد و هیچ ضمانتی هم برای وجودشان نیست.

ناصری در خصوص کپی‌برداری در تئاتر اظهار کرد: کپی‌برداری شاید در سینما باشد اما در تئاتر من ندیدم و یا لااقل بسیار کم بوده است، البته باوجود اینکه مخالف این موضوع هستم اما موافق ایده گرفتن هستم. این‌که از یک اثر بزرگ در دنیا ایده بگیریم و با فرهنگ خود مطابقت دهیم تا تماشاگر عام هم بتواند از این فضا استفاده کند به نظر من ایرادی ندارد.

وی گفت: اینکه باید تئاتر بر اساس نیاز افراد تولید شود را قبول ندارم، اگر کارگردانی بخواهد تئاتری اجرا کند تا شبی چند نفر کار وی را ببینند قطعاً تفکر درستی نیست.

پیشکسوت هنرهای نمایشی عنوان کرد: اگر با توجه به سطح فرهنگ شهرستان‌ها خواسته باشیم کاری برای ذائقه مخاطب اجرا کنیم جُنگ محسوب می‌شود، چون افراد می‌آیند تا اوقات فراغت خود را پر کنند در صورتی که نمایش هنر اندیشه‌ها است و ما هم در تلاش هستیم در قالب یک نمایش و در مدت زمان مشخص یک فرهنگ و پیام انسانی را گسترش دهیم.

کسی که در ذهن خود تئاتر را برای خندیدن انتخاب کند نمی‌تواند اندیشه کند

وی خاطرنشان کرد: بدون شک کسی که در ذهن و نگاه خود تئاتر را برای خندیدن انتخاب کند نخواهد توانست اندیشه کند، معتقدم وقتی پرده صحنه تئاتر بسته می‌شود تازه باید دریچه‌های ذهنی تماشاگر باز شود، ولی اگر بخواهیم تئاتر سطحی و پیش پا افتاده به مردم ارائه دهیم نمی‌توان به گسترش تئاتر کمک کرد.

ناصری از تئاتر به عنوان هنر والایی نام برد که از هر روشی نمی‌شود آن را بازگو کرد و همانند یک کار بازاری می‌شود که از عهده هر کس بر می‌آید.

وی در پاسخ به سؤال دیگر ایسنا مبنی بر اینکه چرا آن‌گونه که به تئاترهای مشهد توجه می‌شود به تئاترهای شهرستان‌ها توجهی نمی‌شود؟ گفت: دلیل اصلی نبود زیرساخت‌های لازم در شهرستان‌ها است، اکنون در مشهد چندین سالن تئاتر داریم که مدیریت شده و با یک سیستم منظم پیش می‌رود ولی در شهرستان‌ها این گونه نیست و تنها در سال ۴ یا ۵ تئاتر اجرا می‌شود.

این پیشکسوت تئاتر عنوان کرد: هرچند نیروی توانمند در شهرستان‌ها بسیار زیاد است اما زیرساخت لازم وجود ندارد، ولی اگر امکانات لازم فراهم شود جای کار بسیار زیاد است.

وی افزود: متأسفانه به دلیل نبود سالن استاندارد و فضای مناسب در شهرستان‌ها گروه‌هایی که برای شرکت در جشنواره‌ها می‌آیند مجبورند بعد از اجرا به شهر خود برگردند و کارهای دیگران را نبینند.

جای آموزش بسیار خالی است

ناصری هم چنین در خصوص کیفیت متن‌های نمایشی که امروزه برخی از نویسندگان جوان می‌نویسند، تصریح کرد: در این خصوص جای آموزش بسیار خالی است، در بعد آموزشی نمایشنامه‌نویسی به عنوان پایه تئاتر هنوز مقداری مشکل داریم که امیدواریم مرکز هنرهای نمایشی فکری به حال این موضوع کند، ولی همین که جوانان می‌نویسند و تجربه کسب می‌کنند غنیمت است ولی نیاز به راهنمایی بیشتری دارند.

وی اظهار کرد: امیدواریم بتوانیم در سال ۱۴۰۳ در بخش آموزش نمایشنامه‌نویسی از وجود فارغ‌التحصیلان این رشته بهره بیشتری ببریم، بدون شک اگر جوانان ما همت بیشتری کنند نمایشنامه نویسان خوبی در شهرهای خراسان خواهیم داشت.

پیشکسوت هنرهای نمایشی در ادامه گفت: طبیعتاً افراد تحصیل‌کرده خواهند توانست جای افراد پیشکسوت و با تجربه را بگیرند، کسانی که از دانشگاه فارغ التحصیل شده‌اند تجربه‌های خوبی دارند و این کمک بسیاری به پیشرفت جوانان می‌کند، بدون شک این اقتضای دنیا است که باید نسل تغییر کند و این اتفاق به مرور دارد در کشور می‌افتد.

وی با اشاره به مهم‌ترین عاملی که به تئاتر شهرستان‌ها ضربه زده است، گفت: هنوز ما در شهرستان‌ها تفاوت یک تئاتر کیفی که با زبان غیرمستقیم با تماشاگر ارتباط برقرار کند و نمایش‌نامه‌هایی که مثلاً می‌خواهد بگوید دروغ، دزدی و حسادت بد است را نمی‌دانیم.

ناصری افزود: چون هنوز تفاوت بین تئاتر جدی، درام و اصلی را با تئاترهایی که برخی مواقع در شهرستان‌ها اجرا می‌شود نمی‌دانیم، باید سعی شود با برنامه‌ها و برگزاری ورکشاپ هایی در این خصوص افراد بیشتر با این تفاوت‌ها آشنا شوند.

می‌شود به تئاتر نگاهی اقتصادی داشت

وی در ادامه با بیان اینکه می‌شود به تئاتر نگاهی صرفاً اقتصادی داشت، افزود: با زیر ساخت‌هایی که فراهم شده مردم عادت کردند و با تهیه بلیت برای تئاترهای خاص به مرور دارند از تئاترهایی که صرفاً خنده دار است فاصله می‌گیرند، در چند شهر هم شاهدم که تماشاگران برای دیدن تئاترهای جدی بلیت تهیه کرده و به تماشا می‌نشینند.

پیشکسوت هنرهای نمایشی با اظهار تأسف از اینکه تئاتر در تمامی شهرهای خراسان رضوی اجرا نمی‌شود، اظهار کرد: اکنون در شهرهای سبزوار، کاشمر، تربت‌حیدریه، تربت‌جام، چناران و قوچان تئاتر اجرا می‌شود و اگر اجراهای عمومی استمرار نداشته باشد ارتباط بین تماشاچی و این هنر قطع می‌شود.

وی تاکید کرد: متأسفانه اکنون فقط برخی شب‌ها چراغ تئاتر روشن است، به همین دلیل باید متولیان تئاتر در شهرستان‌ها امکانات سخت‌افزاری مورد نیاز را فراهم کرده و از تولیدات بومی حمایت بیشتری کنند.

مجید مجیدی: ما به تئاتر مدیون هستیم

مجید مجیدی که این روزها نمایش «روال عادی» به تهیه کنندگی اش در تئاتر شهر اجرا می شود از وضعیت این روزهای سینما ابراز تأسف کرد و در عین حال تاکید کرد که به تئاتر مدیون هستیم.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر به نقل از روابط‌عمومی گروه، اجراهای نمایش «روال عادی» نوشته ژان کلود کری‌یر و کارگردانی کیارش رُست روز پنجشنبه، ۳۰فروردین، در سالن چارسو مجموعه تئاترشهر آغاز شد.

همچنین ساعاتی قبل از شروع نمایش، طی مراسمی، پوستر نمایش «روال عادی» به طراحی محمدصادق زرجویان، با حضور مجید مجیدی تهیه کننده نمایش، سیدجواد طاهری رییس مجموعه تئاتر شهر، کیارش رُست کارگردان نمایش، بازیگران و عوامل نمایش در تالار مشاهیر تئاترشهر رونمایی شد.
در ابتدای مراسم، محمد محمدی مجری مراسم و مدیر روابط‌عمومی مجموعه تئاترشهر در خصوص ارتباط دیرینه مجید مجیدی با تئاتر، از پیش از انقلاب صحبت کرد و یادآور کرد که خانه اصلی مجید مجیدی تئاتر است و ایشان از تئاتر به سینما کوچ کرده و مجدد با تهیه‌کنندگی نمایش «روال عادی» به تئاتر بازگشته است.

وی همچنین خاطرنشان کرد، نخستین نمایش در تئاترشهر پس از انقلاب با حضور مجید مجیدی کلید خورده است.
پس از صحبت‌های مجری، از کیارش رُست کارگردان نمایش، برای حضور در جایگاه دعوت شد.

وی ضمن تشکر از حضار، در خصوص نمایشنامه و نویسنده نمایشنامه ژان کلود کری‌یر و علت‌های انتخاب متن صحبت کرد و گفت: نویسنده از علاقمندان به کشور ایران بوده و این موضوع من را به انتخاب این متن علاقه‌مند تر کرد. رَست ادامه داد، من با توجه به خوانش شخصی و برداشتی که از متن داشتم، تغییراتی را در شیوه اجرا ایجاد کردم. پیشنهاد متن ۲بازیگر است، منتهی تصمیم گرفتم از ۴بازیگر استفاده کنم و هر شخصیت را در ۲نفر وجود آوردم.

وی ضمن تشکر از اهالی تئاتر و علاقه‌مندان برای تماشای این نمایش، از تک‌تک بازیگران و عوامل نمایشش بابت تلاش مضاعف و جنگیدن برای به صحنه رسیدن این نمایش تشکر کرد.

سپس مجید مجیدی، تهیه‌کننده این اثر در جایگاه دعوت شد و سخنانش را اینگونه آغاز کرد: تئاتر شهر برای من نوستالژی خاصی دارد. اوایل انقلاب حدود ۵ سال را من در تئاترشهر زندگی کردم. من در تک تک سالن‌های این‌جا خاطره دارم. نمایش «نهضت» را در اوایل انقلاب را در سالن چارسو به کارگردانی شهید قشقایی کار کردیم. من تئاتر را با آقای حسین قشقایی شروع کردم و علت علاقه‌ من به تئاتر حسین قشقایی بود. در آن زمان علاوه بر تئاتر از شهید قشقایی درس زندگی گرفتم. امروز اگر این‌جا هستم ادای دین به اوست.

وی اضافه کرد: وظیفه ما این است که از تئاتر حمایت کنیم. ما به تئاتر مدیون هستیم و حمایت امروز ما از تئاتر به نوعی خمس و زکاتی است که باید پرداخته شود. ما در دهه ۶۰ از تئاتر کوچ کردیم و به سینما رفتیم. اکثر افرادی که از تئاتر به سینما آمدند بازیگران یا کارگردان‌های موفق‌تری هستند اما متاسفانه وضعیت الان سینما جای تاسف دارد.

او همچنین در رابطه با تهیه‌کنندگی نمایش «روال عادی» گفت: در این تئاتر سراسر خلاقیت است. من برای این گروه کاری نکردم و هر کاری کردم کاملا خالصانه بود. امیدوارم مسیر این گروه مسیر درخشانی باشد.
مجیدی در آخر از مدیریت تئاترشهر بابت حمایت از این گروه نمایشی تشکر کرد.

سیدجواد طاهری، رییس تئاترشهر نیز گفت: من به عنوان عضو کوچکی از خانواده تئاتر و بنابر مسئولیتی که به من سپرده شده است، وظیفه خود را حمایت از گروه‌های جوان تئاتری می‌دانم.
او به گروه‌های جوان تئاتری توصیه کرد: ما منابع ارزشمند هنری و تئاتری در کشور خودمان داریم که فرهنگ گذشته، حال و آینده را که ما نشان می‌دهد و از گروه‌های تئاتری به ویژه گروه‌های جوان تقاضا دارم که به این سمت و سو حرکت کنند و من هم در حد توان و وظیفه خودم از آن‌ها حمایت می‌کنم.
در پایان این مراسم از پوستر نمایش «روال عادی» که توسط محمدصادق زرجویان طراحی شده است، رونمایی شد.

نمایش «روال عادی» نوشته ژان کلود کریر، ترجمه اصغر نوری، کارگردانی کیارش رُست و تهیه‌کنندگی مجید مجیدی از ۳۰فروردین تا ۲۰اردیبهشت ساعت ۱۸:۰۰ در سالن چهارسو مجموعه تئاترشهر روی صحنه می‌رود و علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این نمایش می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.

به یاد سیاه‌بازی که مرارت‌های بسیار چشید

پسر صدیقه خانوم، می‌دانست که دست و بال مادرش بسته است، می‌دانست که فرصتی برای درس خواندن و مدرسه رفتن ندارد ولی رویاهای دور و درازی داشت، او همه تلاشش را کرد و گرچه روزگار چندان هم با او مهربان نبود، ولی به بخشی از آن رویاها رسید.

به گزارش گروه خبر سایت خانه تئاتر، ۳۰ فروردین ماه سالروز درگذشت سعدی افشار است؛ هنرمندی که نماد سیاه‌بازی ایران است و از او به عنوان آخرین بازمانده نسل طلایی هنرمندان سیاه باز سرزمین‌مان یاد می‌شود.

سعدی افشار هرگز پدرش را ندید. او نزدیک به ۸۰ سال زندگی کرد؛ مرارت‌های بسیار چشید اما همواره بر لبان هموطنان خود خنده نشاند؛ آن هم خنده‌هایی که برخاسته از هنر و ظرافتش بود، نه خنده‌هایی که برآمده از شوخی‌های سطحی و دم‌دستی باشد.   او درباره دوران کودکی خود چنین گفته است:

«از زمانی که چشم‌باز کردم، در دنیای کودکانه‌ام فقط زنی را دیدم که تنها مراقبم بود. این زن، بنده خدا، بدون هیچ سرپرستی با کار و تلاش فراوانش، از کار در خانه‌ها تا گُل‌سازی، سعی می‌کرد زندگی من و خودش را بچرخاند. پدری بالای سرم نبود، خواهر و برادری هم نداشتم، تنها فرزند بودم؛ یعنی هیچ‌کس را نداشتم و معنای قوم و خویش را نمی‌دانستم به‌هرحال کم‌کم که بزرگ می‌شدم و مسائل را درک می‌کردم، فهمیدم که او – این زنی که نه شوهر داشت و نه پدر و مادر و نه سرپرستی – مادر من، «صدیقه» و اهل زنجان بود. ترکی صحبت می‌کرد. نمی‌دانم چرا به تهران آمده بود و چرا در آنجا ماندگار شده بود. هرگاه از او درباره پدرم می‌پرسیدم، می‌گفت: او مرده و در یکی از روستاهای زنجان به خاک سپرده ‌شده ‌است.»

صدیقه خانم اما با همه غریبگی‌اش در تهران، در این شهر ماند و پسرک او از همان کودکی با دیدن نمایش‌های سیاه‌بازی که در آن مقطع مرسوم بود، اشتیاق خود را به کار بازیگری و دنیای هنر کشف کرد.

پسرک از همان سال‌های کودکی، ناچار بود برای گذران زندگی کار کند.

او در بزرگداشتی که سال ۸۸ برایش برپا شد، گفته بود: «زندگی من کش و قوس‌های فراوانی داشته است، من حتی دو زار پول نداشتم تا کتاب و دفتر بخرم و مدرسه بروم. زمانی هم که فرد خیری پیدا شده تا خرج تحصیل ام را بدهد، دیگر سن من از مدرسه گذشته بود و تنها توانستم یک هفته اکابر بروم و با همین سواد، امروز می‌توانم روزنامه بخوانم.»

افشار که در آن مراسم با قامتی تکیده و با کمک دوستانش روی صحنه رفته بود، از حاضران عذرخواهی کرد که گاهی امضا داده و گفته بود: ببخشید که بعضی جاها امضا کرده‌ام، امضای مرا قایم کنید و به کسی نشان ندهید.

هرچند برای سعدی افشار در زمان حیاتش چند مراسم بزرگداشت برگزار شد، اما او تا واپسین روزهای زندگی‌اش با شرایط سخت اقتصادی رو به رو بود.

افشار هرگز در زندگی به مال و مکنتی نرسید اما آرزوی او برای هنرمند شدن، محقق شد. او که در کودکی با دود چراغ، ‌صورت خود را سیاه می‌کرد و اول بار در ۱۲ سالگی در نمایشی روی صحنه رفت، معتقد بود که مهم‌ترین دلیل موفقیتش در کار هنر، صبوری‌اش بوده است.

او که در دوره استادان بزرگ سیاه‌بازی همانند مهدی مصری، ذبیح‌الله ماهری به این هنر راه پیدا کرده بود، درباره سرآغاز ورود خود به عرصه سیاه‌بازی گفته بود: دوازده ساله بودم که سیاه می‌شدم. آن زمان سیاه‌بازان باسابقه‌تر از من خیلی زیاد بودند که من در مقابل‌شان هیچ نبودم، اما می‌خواستم به جایی برسم.

افشار هرچند کوره سوادی داشت اما استعدادی را که خدواند در وجودش نهاده بود، به بهترین شکلی به کار گرفت و با هوش ذاتی و قدرت بداهه و طنزپردازی خویش، خود را به عنوانی یکی از هنرمندان انکارنشدنی هنر نمایش تثیبت کرد.

از دیگر هنرهای او رقص زیبای سیاه‌بازی بود که ستایش بسیاری از اهل فن از جمله محمود دولت آبادی را در پی داشت. آنچنان که دولت آبادی را که در اوایل انقلاب مدیر سندکای هنرمندان تئاتر بود، بر آن داشت تا در افتتاحیه فستیوالی که ترتیب داده بود، سعدی افشار را برای هنرنمایی دعوت کند.

شاید آن پسربچه تنها و تنگدستی که سال ۱۳۱۳ چشم به جهان گشود، هرگز تصورش را نمی‌کرد روزی در فستیوال پاییزی مادرید در اسپانیا و در فرانسه روی صحنه برود و آنچنان مورد تشویق تماشاگران قرار بگیرد که چندین بار از صحنه خارج شود دوباره بازگردد.

او  پاییز سال ۱۳۷۰ خورشیدی با ۲ نمایش «سعدی هملت می‌شود» و «بلورک و چشمه نوش» با گروهی از هنرمندان تئاتر نصر به سرپرستی محمود عزیزی در فستیوال پاییزی مادرید در اسپانیا و سپس فرانسه حضور پیدا کرد.

سعدی افشار با نام شناسنامه‌ای سعدالله رحمت‌خواه، از جمله هنرمندان بزرگ نمایش‌های ایرانی بود که در دوران پررونق تئاترهای لاله‌زار در بسیاری از تئاترهای این خیابان خاطره‌انگیز روی صحنه رفت و برای بسیاری از تماشاگران آن زمان، خاطراتی به یادماندنی بر جای گذاشت.

او در واپسین سال‌های زندگی خود با مشکلات جسمانی گوناگونی همچون شکستگی لگن و … رو به رو شد و روز ۳۰ فروردین سال ۱۳۹۲ بر اثر بیماری عفونی و کهولت سن چشمانش را برای همیشه بر این دنیا بست.

منوی دسته بندی خود را در مسیر: "سربرگ ساز > چیدما موبایل > عنصر منوی موبایل > نمایش و مخفی کردن > انتخاب منو " تنظیم کنید
سبد خرید
ورود

هنوز حساب کاربری ندارید؟

Twitter Instagram WhatsApp WhatsApp Telegram
برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.
خانه
حساب کاربری من